Å·±¦ÓéÀÖ

UPDATE:

Una ko 'tong nabasa nung 2013. Hiniram ko ang kopya sa kaibigan. Pero dahil eto ang libro ng PRPB sa Sabayang Pagbabasa para sa Oktubre 2014, bumili na ko ng sarili kong kopya at binasa ko ulit. Mas naappreciate ko ang mga kwento. Dahil dyan dinagdagan ko ng isa pang star ang aking rating kaya 4 stars na 'to sa'kin ngayon.



Review on first read (3 stars)

Kung sumumahin ko ang librong ito, isang salita ang pumapasok sa aking isip: korni.

Hiniram ko ‘yung signed copy neto sa kaibigan ko. Nagustuhan ko rin naman yung istorya, kaso nakokornihan talaga ako. Parang ang pilit kasi ng dating. Okay din sana yung istilo ng pagsulat ni Ricky Lee na bagong atake sa maraming mambabasa. Kaso pakiramdam ko pinasakan nya yung mga mambabasa ng higit pa sa kaya naming linukin. Saka medyo nadismaya din ako sa Taglish na pagkakasulat neto. I mean, okay lang naman ang Taglish as long as kaya itong ipresinta ng maayos. Kaso hindi komportable yung transition ng phrases eh. Awkward basahin. Sana sa diretsong wikang Filipino na lang. O siguro mas maganda yung dating kung English dahil sa mga konsepto.


Meron itong limang istorya:
� Irene at Jordan ★★★★�
Gusto ko yung ending. Siguro nga’y yung memory lang ni Jake ang minamahal ni Irene.
� Sandra at Lupe ★★★☆�
Ayos yung konsepto ng forbidden love.
� Erica at Jake ★★☆☆�
Eto yung pinaka-ayaw kong kwento. Masyadong fantasy! Masyadong korni! Di ko rin gusto si Erica. Ang fake nya. Saka parang wala naman silang koneksyon dun sa iba pang kwento eh. Pilit masyado.
� Ester at Sara ★★★★�
Gusto ko yung pagkakapresenta sa kwento. Malinaw. Makatotohan. Nakakapukaw ng emosyon. Ang ganda nung pagka-tragic nya. Maganda rin yung konsepto ng paghihintay para sa taong mahal mo kahit walang kasiguraduhan. Gusto-gustong gusto ko rin ang karakter ni AJ!
� Bessie at Lucas ★★★☆�
Nakakainis si Bessie, pero nakikisimpatya din naman ako sa kanya. May mga tao lang talagang tinatago sa kaloob-looban nila ang tunay na sila dahil sa mga naranasan nila, kaya naman pinapakita nila ay yung side nila na kunwari ay malakas at walang pakealam.

Gustong gusto ko yung dapat na ending ng limang kwento. Ang astig! Kakaiba! At binigyan ang mga mambabasa ng kapangyarihan upang piliin ang gusto nilang ending. Kaso may kadugtong pa eh. Masyadong nang nag-uumapaw sa konsepto na medyo nakakasuya na. Parang nakakahilo na. Okay n sana yung original ending eh, kaso dinagdagan pa nang dinagdagan na lalo lang nagpakorni sa libro. Pero tingin ko importanteng parte ‘to sa pananaw ni Ricky Lee eh at iyon talaga ay kasama sa plot ng nobela.

Mas gusto ko talaga yung original ending. Mas nabigyan kasi nun ng essence yung subtitle na "o kung paano dinevastate ng pag-ibig ang 4 out of 5 sa atin". Mixed feelings ako sa librong ‘to kasi may mga mga pagkakataon na naiyak ako at may mga pagkakataon na naiirita naman ako. Iniisip ko tuloy kung mas maganda ang konsepto kung isinulat ‘to para sa pelikula.