ŷ������

من جلد دوم رو که بیشتر به بیان احوال و روحیات خودش و البته چندین شبه مقاله در موضوعات مختلف می پردازه دوست داشتم نسبت به جلد اول که رابطه ی نویسنده با دخترش بارزتر هست.
تنها عیب کتاب که خود نویسنده تو مقدمه می گه عامدانه بوده حذف اسامی افراد هست. به نظرم یکی از اهداف خوندن شرح حال آشنایی با دوران و احوال و روحیات افرادی هست که نویسنده با اونها در ارتباط بوده که تغییر نام افراد و حذف نامشون باعث شده خواننده سردرگم بشه.
مشکل دیگه آوردن اسم کوچک افرادی هست که دوستان صمیمی نویسنده بودن. مثلا نویسنده در جاهای مختلف از حسن اسم می بره که اگه خواننده با زندگی مسکوب از قبل آشنا نباشه نمی دونه که منظور حسن کامشاد هست. به نظرم خوب می شد که با یه پاورگی مشخص کرد که منظور از حسن و علی و ... چه کسانی هستند.