ŷ������

“Ξύπνα, κουνήσου, κουνήσου. Μόνο έτσι θα του ξεφύγεις. Αυτός που ορίζει τον κόσμο δεν έχει εξουσία πάνω στην κίνηση, ξέρεις πως το σώμα μας εν κινήσει είναι ιερό, μόνο τότε μπορείς να του ξεφύγεις, μόνο αν κινείσαι. Αυτός εξουσιάζει μόνο το ακίνητο, παγωμένο.
Οπότε κουνήσου, σήκω, τραμπαλίσου, περπάτα, τρέχα, ξέφυγε, μόλις ξεχαστείς και σταματήσεις, θα σε πιάσει στα χέρια του, θα σε μετατρέψει σε μαριονέτα, θα σε τυλίξει η ανάσα του που μυρίζει καπνό και καυσαέρια και χωματερές. Θα μετατρέψει την πολύχρωμη ψυχή σοτυ σε μια μικρή, επίπεδη ψυχούλα, θα σε απειλεί με φωτιά, αρρώστια και πόλεμο, θα σε φοβίζει μέχρι να χάσεις την ηρεμία σου και να μην μπορείς να κοιμηθείς πια. Θα σε μαρκάρει και θα σε γράψει στα κατάστιχα του, θα σου δώσει το αποδεικτικό της κατάρρευσης του. Θ�� απασχολήσει τις σκέψεις σου με ασήμαντα πράγματα, τι θα βρεις φτηνότερα, που ακριβότερα. Από κείνη τη στιγμήθα στενοχωριέσαι με κουταμάρες. Θα ζεις την κάθε μέρα με πόνο σαν να ζούσες τιμωρημένη και δε θα μάθεις ποτέ ποιος διέπραξε το έγκλημα, ποιο και ποτέ��.


Μακράν η πιο επώδυνη αναγνωστική εμπειρία που είχα ποτέ. Το βιβλίο που δοκίμασε πολλάκις τα όρια της αναγνωστικής μου αντοχής, που μου τσάκισε το μυαλό, που κατά διαστήματα με διέλυσε στην προσπάθεια να διατηρήσω την προσήλωση μου και το οποίο πολύ ειλικρινά δε θα το πρότεινα σε κανένα.
Για να μην παρεξηγηθώ το πλάνητες είναι ένα αληθινά μοναδικό επίτευγμα. Το βιβλίο εκείνο που γράφεται κάθε 100 χρόνια που λένε, οκ το κάθε εκατό δείτε το λίγο και ως υπερβολή προς εξυπηρέτηση της κριτικής. Είναι ένα βιβλίο που αξίζει σε κάθε περίπτωση τον έπαινο του αναγνώστη για το μέγεθος της έρευνας και της διαφορετικότητας του. Ένα βιβλίο με το οποίο δύσκολα θα αισθανθείς οικειότητα από την αρχή. Ένα βιβλίο που μπορεί να σε πονέσει στην προσπάθεια του να το αγαπήσεις και που η συγγραφέας του δεν ακολουθεί καμιά από τις πετυχημένες μανιέρες που θα κάνουν ένα βιβλίο μπεστ σέλερ.
Σε μια περίοδο που ο κόσμος πλήττεται από την πανδημία του covid19 όπου η ζωή δείχνει να έχει σταματήσει, το ίδιο και τα ταξίδια είναι μάλλον παράδοξο για να μη χρησιμποιήσω άλλη λέξη να διαβάζεις ένα βιβλίο που οι σελίδες του καταγράφουν την κίνηση όταν οι ίδιοι βρισκόμαστε σε πλήρη αδράνεια και στασιμότητα.
Το πλάνητες λοιπόν που πολύ ειλικρινά μέχρι να το διαβάσω ορκιζόμουν ότι το λένε πλανήτες είναι μια μάλλον φιλοσοφική ανατομία για το ταξίδι και το χωχοχρόνο και ουσιαστικά μια ανάλυση γιατί ο άνθρωπος είναι κατά βάση προορισμένος να κινείται και να μη μένει στατικός. To να είσαι άλλωστε συνέχεια σε κίνηση είναι ένα σημάδι ζωής Ήρωες διαφορετικοί και τοποθετημένοι ακόμα και σε διαφορετικές εποχές μοιάζουν να συνδέονται μεταξύ τους. Σε μια σειρά πολλών αυτοτελών ιστοριών θα βρεις πολλές απαντήσεις και σκέψεις και αντίστοιχα πολλές αναλύσεις περισσότερο μεταφυσικές και επιστημονικές που θα σου είναι δύσκολο να «χωνέψεις»
Ένας ιδιαίτερα πρωτότυπος ταξιδιωτικός οδηγός. Οι διάσπαρτες αφηγηματικές ιστορίες ήταν το δυνατό κομμάτι του βιβλίου για τα δικά μου πάντα γούστα. Ιστορίες ανθρώπινες και βαθιά συγκινητικές αρκετές από αυτές. Νομίζω ότι το βιβλίο αυτό είναι ίσως και ένα χαρακτηριστικό δείγμα ότι η λογοτεχνία αλλάζει. Αλλάζει και ευνοεί την συγγραφή βιβλίων χωρίς ουσιαστική πλοκή και απλά θα πρέπει να είσαι μεγαλος δεξιοτέχνης να μην ξεχάσεις απ΄όλα τα συστατικά που θα χρησιμοποιήσεις στην περίπτωση της συγγραφέως αφήγηση, δοκίμιο, φιλοσοφία, ανατομία και αυτό εκείνο το συστατικό που θα σου νοστιμίσει τη συνταγή.
Κλείνοντας για να μην σας κουράζω το πλάνητες για μένα ήταν μια πρόκληση. Ένα ενδιαφέρον πείραμα που δεν εχω απαντήσει ακόμα στον εαυτό μου αν πέτυχε. Το βρήκα ειλικρινά ευφάνταστο, σε κατά τόπους αφηγήσεις και περιγραφές και ήταν αυτές που με έσπρωχναν να συνεχίσω όταν το μυαλό είχε κουραστεί όμως πολύ ειλικρινά δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα απόλυτα τον αντίκτυπο του και δε θα ξαναδοκίμαζα σύντομα μια τόσο οδυνηρή εμπειρία. Το οδυνηρή διευκρινίζω ότι αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στη δυσκολία προσήλωσης και συγκέντρωσης και όχι στη αναγνώριση της ευφυΐας και της διαφορετικότητας του. Προφανώς η δική μου ευφυΐα δεν έφτασε μέχρι εκεί. No big deal. Thank you next Olga.