ŷ������

لحن تند و نقادانه فالاچی از همان صفحات اول کتاب نوید یک اثر ژورنالیستی و تابوشکن را می‌ده��. هر چند در عین حال بخش هایی از جملات کتاب اسیر زیاده‌رو�� در رساندن پیام‌ها�� ضدجنسیتی می‌شو��. اما ضد و نقیض های استفاده شده در این کتاب شاید یکی از زیباترین عناصری باشد که بتوان برای رساندن مفهوم معنای زندگی و هدف از خلقت، به کار برد. به‌خصو�� در صفحه آخر کتاب جایی که بر خلاف صفحات آغازینش این�� عبارت تکان دهنده را می‌نویس��:
امیدوارم هرگز این جملهٔ کفرآمیز را فریاد نزده باشی: «چرا من زاده شدم؟»
من ترجمه آقای مانی ارژنگی رو�� خوندم
که برای اولین بار از این کتاب در سال ۲۵۳۵ شاهنشاهی منتشر شده
بخش هایی از صفحات ابتدایی رو که تو ذهنم بیشتر ثبت شده عین جملات کتاب با هم بخونیم:
صفحه۵: کوچولو، زندگی یعنی خستگی! زندگی یعنی جنگی که هر روز تکرار می‌شو�� و در ازای لحظات شادی‌ا�� که مکث های کوتاهی بیش نیست باید بهای گزافی پرداخت!
صفحه۱۲: اگر دختر به دنیا بیایی باید خیلی بجنگی تا بتوانی بگویی آن روز که «حوا» سیب ممنوعه را چید «گناه» به‌وجو�� نیامد آن‌رو�� یک فضیلت پرشکوه به�� دنیا آمد که آن‌ر�� «نافرمانی» می‌گوین��.
صفحه۱۳: فکر نکن زندگی برای مرد هم خیلی آسان است. اگر نیرومند باشی ، مسئولیت‌ها�� سنگین و مستبدانه به گردنت می‌گذارن��. چون ریش داری اکر گریه کنی یا محبت بطلبی همه به تو خواهند خندید. به تو حکم خواهند کرد که در جنگ بکشی یا کشته شوی...