ŷ������

دادستان فریاد زد: شما سه میلیون و نیم انسان کشته‌ای��!
گفتم: معذرت می‌خواهم�� دو میلیون و نیم نفر بیشتر نبوده.


گفتار اندر ستایش روبر مرل
روبر مرل همان روبر مرل دوست داشتنی است.
قلمی روان، شیوا، ساده و بدون هرگونه پیچیدگی ادبی.
روبر مرل، تاریخ‌نگا�� نیست،�� یک داستان‌نوی�� مادرزاد است که قواعد نوشتن داستان را استادانه بلد است.
دومین کتابی بود که پس از شاهکار «قلعه مالویل» از او می‌خواند�� و اطمینان دارم در آینده‌�� بسیار نزدیک باز هم به سراغ او خواهم رفت، چون او به یکی از نویسندگان محبوبم تبدیل شده است.

گفتار اندر معرفی کتاب
مرگ کسب و کار من است، کتابی دیگر�� از جنایات هولناک نازی‌هاس��.
این کتاب به نوعی زندگی‌نام�� است، اما نویسنده‌�� ماهر و خلاق کتاب، به شکلی استادانه آن�� را از قالب یک زندگی‌نامه‌�� ساده به داستانی روان و خواندنی تبدیل کرده که به زیباترین شکل ممکن به وقایع‌نگار�� تاریخی می‌پرداز��.
این کتاب برای من یک رمان ساده نبود!
نمایانگر آن روی کمتر دیده شده‌�� انسان بود، انسانی که نشان می‌ده�� زمانش که برسد، هیچ�� چیز جلودار او نیست.
مرل داستان را از زبان خود رودلف لانگ (رودلف هوس) بیان می‌کن�� و این نکته که برخلاف سایر کتاب‌های�� که اشخاص دیگر جنایت‌کارا�� را به ما معرفی می‌کنند�� برایم تازگی داشت.
ما از ابتدای کتاب می‌خوانی�� که رودلف چطور و با چه مصائبی بزرگ می‌شود�� چطور ارتقای جایگاه می‌گیرد،�� به چه جانوری تبدیل می‌شو�� که حاضر است با اطاعت از مافوق خود حتی فرزندش را قربانی کند و چطور از خود دفاع می‌کن��.

پند نامه
رودلف خیلی ساده هرجایی که نیاز به دفاع از خود دارد، می‌گوی�� من فقط از دستورات پیروی کردم، یعنی:
به من گفتند: کشاورزی کن،�� کردم.
به من گفتند: ازدواج کن، کردم.
به من گفتند: از خود تخم و ترکه پس بینداز،�� انداختم.
گفتند: یاد بگیر، گرفتم.
گفتند: بکش، کشتم.
گفتند: بسوزان،�� سوزاندم.
و من با اطاعت بی چون و چرای خود ثابت کردم یک «آلمانیِ�� خوب» هستم، باقی نتایج هیچ ارتباطی به من ندارد.

خب ما می‌دانی��:
نه جنایات نازی‌ه�� اولین جنایات بشر بود و نه آخرینش!
نه رودلف اولین شخصی بود که با اطاعت محض خود، کورکورانه دستورات مافوقش را اجرا کرد و نه آخرینش!
براستی راه درست چیست؟
می‌گویی�� حقوق بشر، اما منِ سهیل نام، هر زمان که این اسم را می‌شنو�� به شکل غیر ارادی خنده‌ا�� می‌گیر��!
حالا من می‌پرس��:
در سراسر کره‌�� زمین، از قاره‌�� امریکا، اروپا گرفته تا خاورمیانه و خاور دور و ...، چه در گذشته، چه امروز و چه آینده، آیا امکان دارد یک فرمانده دستور بدهد و یک سرباز بگوید اجرا نمی‌کنم��
آیا وقتی در سلول انفرادی اوین، بازجویی که به جان من می‌افتاد�� می‌توانس�� دستورات سازمانی که دریافت می‌کر�� را زیر پا بگذارد و بنشیند کنار من و بجای شکنجه با من قدم بزند و سیگار بکشد؟
اجازه بدهید پاسخش را خودم بدهم:
خیر!
شاید این سوال برایتان پیش بیاید که آن بازجوها را چون مجبور به اجرای فرمان بودند می‌بخش�� یا خیر؟
جواب می‌ده�� خیر،�� نمی‌بخشم�� نه توهین‌هایشان�� نه خورد کردن شخصیت‌شا�� و نه کتک‌هایشا�� را، اصلا چطور ممکن است درد شکستن دنده‌های�� را فراموش کنم وقتی در سرمای زمستان، لخت مادرزاد روی کف خیس سلول می‌خوابید�� و پتوی سلولم را هم با خود برده بودند؟

ما انسان‌ها�� جانوران خطرناکی هستیم.
می‌گویی�� خیر؟
باشد، امیدوارم در زمان و مکان لازم قرار نگیرید.

گفتار اندر نقد مترجم
احمدشاملو همان‌قد�� مترجم است که صادق‌خا�� هدایتِ عزیزم مترجم بود.
احمدشاملو، در امر ترجمه‌�� این کتاب ضعیف نبود، بسیار ضعیف بود و نقش لنتِ ترمز را برای چرخ روانِ داستان روبر مرل ایفا می‌کر��.
البته شکی نیست که ایشان نیز زحمات زیادی کشیده‌ان�� و همینکه در آن دوران همانند سایر هم‌دوره‌ای‌ها�� خود چنین آثاری را به فارسی برگردان می‌کردن�� شایسته‌�� تقدیر است، اما عمق فاجعه آن‌جاس�� که در سال ۱۴۰۰ چنین ترجمه‌‌ا�� به عنوان تنها ترجمه از این عنوان موجود است و این همه مترجم به دنبال عناوینی هستند که گاها چند ترجمه از آن‌ه�� در بازار موجود است!
خیلی حسرت می‌خور�� از اینکه نام «روبر مرل» در ایران شناخته شده نیست که اگر بود برای ترجمه‌�� کتاب‌هایش�� مترجمان چه خشتک‌ه�� نمی‌دریدن�� و ... !

نقل‌قو�� نامه
"قیمت آدمیزاد، خیلی خیلی ارزان است."

"شیطان، شیطان نبود، جهود بود."

"زندان زندان است، حتی برای زندانبان."

"چشم‌ها�� خالی‌ا�� را دور و بر گردش داد. اخم کرد و با لحن سرخورده‌ی�� گفت: جنازه‌ه�� واقعا دست و پا گیرند."

کارنام��
فقط و فقط به این دلیل یک ستاره از کتاب کسر می‌کنم�� چون اگر برایش پنج ستاره منظور کنم از افزایش ستاره برای شاهکار «قلعه مالویل» عاجزم.

چهارم آبان‌ما�� یک‌هزا�� و چهارصد