ŷ������

اونقدر زندگی در کره شمالی ترسناک به تصویر کشیده شده که به نظر یه رمان تخیلی میاد.
ولی کل کتاب به کنار،برخورد ماموران کره جنوبی برام خیلی دور از باور میاد🤔
طرف زده صد و چند نفر انسان رو کشته بعد اینهمه عطوفت؟ یه جوری خالی بندیه یا ما ندیدیم؟ یعنی همچین چیزی میشه؟من درگیرم همه اش با خودم.از یه طرف لوب شکاکم میگه باور پذیر نیست،از طرفی لوب منعطفم میگه خوب شاید تو ندید بدیدی.تو جامعه ای بزرگ شدی که آدما سر رانندگی همدیگه رو قورت میدن،با تخمه میرن تماشای اعدام ،واسه همین درک نمیکنی...
بین این دو احساس متضاد درگیرم فعلا...تا خدا چی بخواد...
شاید یه وقتایی کسل کننده به نظر بیاد چون کتاب به لحاظ نوشتاری کاملا آماتوریه که خوب دور از ذهن نیست ،( انگار من خاطراتمو بنویسم)،ولی در کل روون و گیراست.و کنجکاوی رو حسابی تحریک می‌کن��.

.
در صفحه دست دوم فروشی هم اضافه شد.