ŷ������

شخصیت اول داستان خیل شوخ و شنگ و باحال و جوگیر است. کلاً دارودسته ماجرا خیلی ایرانی و باحال هستند. چرا به این ایرانی بودن تاکید می‌کنم�� وقتی داستانی از نویسندگان ایرانی می‌خوان�� اغلب شخصیت اول داستان یک روشنفکر بی‌نق�� است و بقیه یک مشل امل بی‌سوا�� و بدتر این که نویسنده تمام حرف‌ها�� روشنفکری‌ا�� را در دهان شخصیت ماجرا می‌گذار�� و در و گوهر است که شخصیت داستان از خود بیرون می‌ریز��. اینجا این طوری نیست. جوان‌ها�� داستان یلی شبیه همین جوان‌های�� هستند که هر روز می‌بین�� و البته کمی کتاب‌خوا�� و به ظاهر باسواد. البته این تنها نکته مثبت ماجرا نیست. روایت خیلی خوب تعریف می‌شو�� و گام به گام به شخصیت‌ها�� به جاهای مختلف سر می‌زنی�� و هر چه به پایان داستان نزدیک‌ت�� می‌شوی�� قصه یک جوری می‌شو��. چه جوری؟ خواندنش با شما.