ŷ������

کتاب جالب و کم حجمیه ولی بابت متن زیادی ادبیش، یک سال و نیم طول کشید تا شروعش کنم. حالا چی شد الان شروعش کردم؟ چون این داستان بعد از سرخوردگی قشر روشنفکر ایران بعد از کودتای ۲۸ مرداد نوشته شده و فکر کردم شاید به وضعیت الان ما کم شبیه نباشه.
داستان به صورت کلی روایت اسطوره‌ا�� از عهد عتیق با محتوای تقابل خیر و شر داره. اینجا برخلاف اکثر کتاب‌ها�� از نیروی خیر طرفداری نمیکنه مثلا یه جاهایی به خدا صفت خودخواه رو میده و حتی شیطان رو هم به اندازه خدا در آفرینش انسان شریک میدونه.
کتاب در مورد دختر پادشاه بنی اسرائیل به اسم یکیلاست که به خاطر عشق‌باز�� با چوپانی به اسم کوشی از شهر طرد میشه. حین این آوارگی و بدبختی با شیطان آشنا میشه و به صحبت میشینن. شیطان برای نشون دادن اینکه انسان چقدر تنهاست، داستان‌ها�� قدیمی بنی‌اسرائی�� رو براش میگه و در این بین خیلی با ظرافت سنت و باورهای دینی رو به چالش میکشه.
حالا این وسط یه سری اتفاقا میوفته ولی نتیجه‌گیر�� داستان برام خیلی جالب بود. شیطان به یکلیا میگه خدا از سر خودخواهی قوانین رو وضع کرده که از زیبایی‌ه�� دور بشیم ولی ما کششی به سمت این زیبایی داریم و همین باعث میشه همیشه تنها باشیم. حالا چه ربطی به داستان داره؟ یکلیا کوشی رو دوست داشت و اگر با اون میرفت خداوند طردش میکرد و تنها میشد و اگر کوشی رو رها میکرد چون دیگه اونو نداشت باز تنها میشد. :))) و انسان اینطوری همیشه تنهاست چون خیلی وقتا تو دو راهیایی قرار میگیره که باید اون چیزی رو انتخاب کنه که دوست نداره.

در کل به نظرم کتاب خیلی نمادین بود و احتمالا جو خفقان اون دوره اجازه گفتن خیلی چیزارو نمیداده و من هم به عنوان خواننده عادی خیلی برداشت زیادی ازش نکردم�� ولی احتمالا صاحب‌نظرا�� بتونن خیلی تفت بدن. :))))