ŷ������

این رمان بسیار کوتاه در واقع روایت ساده و شخصیت محور، از بازسازی خانه ای قدیمی در یکی از شهرهای کوچک فرانسه است. مستند سازی به نام آقای تانر، زندگی راحت با درآمدی کافی و آرامش زیاد را با به ارث بردن خانه ای ویلایی بزرگ و شروع بازسازی از دست می دهد. در واقع از دایره امن خود خارج می شود و اتفاقاتی که بارها خودمان در زندگی تجربه کرده ایم را با زبانی طنزآمیز از نویسنده می شنویم و شاهد واکنش های مشابه هستیم، آنچه سر و کله زدن با مردمانی بی مسئولیت بر سر تک تک ما می آورد، فروپاشی عصبی و فرسودگی! جایی نویسنده می گوید:
من چرا باید همیشه در همچو موقعیت هایی قرار میگرفتم رودررو شدن با آدمهای به ظاهر عادی که ناگهان به طرز وصف ناپذیری از اصول اساسی عقل عمومی تخطى می کردند؟

این آدم‌ه�� انگار با هم دست به یکی کرده بودند. از چهار گوشه دنیا می آمدند، همدیگر را نمی‌شناختند�� اما همگی ویروس واحدی داشتند، یک مرض واحد. سفرشان هدفی نداشت جز تضعیف مقاومت من، فرسودن صبر من. در صنفشان انگار یک آیین پاگشایی داشتند، یک جور زیارت. باید می رفتند به خانه تانر، انگار به کعبه یا کمپستل می‌رون�� و فقط شایسته ترین ها، همین طور مبتلاترین‌ه�� و به ویژه خل و چل ترین ها حق انجام این زیارت را داشتند.

رمان کمی بیش از حد ساده است، دیدگاه خاصی را ارائه نمی دهد و تهی از تکنیک های ادبیست، اما کوتاهی و ترجمه بسیار روان به داد کتاب رسیده و خواندن آن را لذت بخش می کند.