ŷ������

نخستین ریویوی 2020

اولین بار که زندگی در پیش رو را برای شرکت در جلسه کتابخوانی شروع کردم همزمان شد با خواندن مرگ قسطی سلین,گاهی دوست داشتن یک فرد طوری مفهوم زمانی که در ان زنده ایم و درک ما از ان زمانه را تغییر می دهد که در ان شرایط نگاه ما فقط او را میبیند..به همه شخص دیگر بی توجهست,گویی که نمیبیند و با تنهایی اش به پیش میتازد,در جست جوی فردا هایی بی نهایت سفر میکند,که ناغافل اما روزی تمام می شود,همچنان که مرگ قسطی تمام شد,و از ان فرد تنها زخمی بر روح میماند که یاداوری ان البته با خوشی مازوخیستی همیشه باقی می ماند,
فردا ی ان روز زندگی پیش رو را شروع کردم,و اینبار از خواندنش لذت بردم,جامعه ای به تصویر کشیده شده از دیدی فوق العاده که مفاهیم متعددی در لایه های متعدد به تصویر می اورد..تفکر درباره ی این جامعه که میل ما همواره به فراموشی وجود داشتن انهاست تجربه فوق العاده ای است.