ŷ������

تقریبا تا انتهای کتاب دوم خواندم و طاقت نیاوردم ادامه دادن را از بس که همه چیز هی نچسب‌ت�� می‌ش��.
شخصیت‌ه�� انگار کاریکاتورند، نمی‌شو�� با آن‌ه�� رابطه برقرار کرد. اتفاقات در موارد بسیاری فایده‌ا�� در جلو بردن روایت ندارند و کاملا دست نویسنده برای آنچه می‌خواه�� بگوید روست.
نثر هم از شاعرانگی آتش بدون دود فقط ادایش به همراه دارد و در موارد کمی شاعرانگی نادر در کتاب به خوبی جا گرفته.
البته از عمده دلایلی که این کتاب به دلم ننشست؛ صراحت و منبر رفتن‌ها�� نادر درباره وطن پرستی و ناسیونالیسم دربرابر اعراب خلیج فارس بود که هم نفس موضوع و هم روش گفتن کاملا کودکانه بود.
به هرحال من انتظاری بیش از این داشتم و نتوانستم این کتاب را تحمل کنم ولی امیدوارم افرادی بخوانند و دوست داشته باشند.