ŷ������

"چیزهایی کوچکی مثل اینها" یه نوشته ساده، کوتاه و میشه گفت با ایده‌ا�� نه چندان تازه بود.

این داستان با دو محوریت نوشته شده بود: نشون دادن زندگی فردی که به عنوان یک بچه نامشروع یک عمر زندگی سخت و تلخِ عاری از پدر و آکنده از فقر و تلاش حداکثری و روزمرگی رو تجربه کرده و بعد سالها، علارغم داشتن یک زندگی باثبات و آرام در زمان حال، دچار بحران‌ها�� هویتی شده و معنای زندگی رو در روزمرگی گم کرده. محوریت دوم اوضاع وحشتناک دختران در اماکنی تحت عنوان "رخت‌شوی‌خانه‌ها�� مگدالن" هستش که بابت گناهانشون (بیشتر همخوابی با دیگران و داشتن بچه نامشروع) یک زندگی (شما بخوان شکنجه و بیگاری) سخت تو این مکان‌ه�� داشتن که مستقیما زیر نظر کلیسا بوده.

اما چیزی که باعث شد این نوشته روی من تاثیر بذاره، درد و غم و معناباختگی‌ا�� هستش که با فرلانگ، همان مرد شخصیت اول این داستان، مشترکا حس میکنم. و البته ناراحتی از دنیایی که در نقطه به نقطه‌اش�� از نزدیک‌ترین‌ه�� تا دور‌ترین‌�� جاهایش نسبت به ما، آکنده از کثافات بشری حاصل از جهل و فقر و بدبختیه. کثافاتی که سازنده و محصول انسان‌ه�� برای یکدیگر از سر همین ابتذال و فقر و بدبختیه.