ŷ������

Bir kitabı iş sebebiyle okumak keyfinden çalabiliyor ancak Gündüz Şeytanları'nda böyle olmadı.

Sonomura, bir sabah çalan telefonu açtığında bir cinayet anını izlemeye davet edilir. Yazar olmasının getirdiği doğal refleksle hikâyenin peşine düşer. Diğer yandan onu arayan arkadaşı Takahaşi'nin akli durumundan endişe ettiği için de yanında olmak ister. Yani bir insanın bir cinayetin işlenişine şahit olma isteği de izleme teklifi de normal sayılamaz, değil mi? Bu yüzden Sonomura'nın şüpheyle yaklaşması anlaşılır. Merakı ve dostuna eşlik etmek isteyecek biri olmasının yanı sıra; yakalanmak ya da cinayet mahalini bulamamanın yaratabileceği gerilim de caziptir. Röntgencilik içinde doğası gereği heyecan barındırır.

Okurun bu kitabı bir solukta okumasını sağlayan belki de karakterlerden bir adım ötede olma isteğidir. Türüne polisiye demek doğru olmayabilir. Zira başından itibaren cinayetin failleri bellidir. Peki ya o zaman nedir okurun okumaya devam etmesini sağlayan? Tanizaki'nin yüz yılı aşkın bir zaman önce yazdığı Gündüz Şeytanları'nı bitirdiğimde bu sorunun cevabını yazarın diğer kitaplarını da okuyarak bulabileceğime çoktan karar vermiştim.