Reyer's Reviews > De krater
De krater
by
by

Ongetwijfeld zal de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (CPNB) veel werk hebben gehad aan het uitschrijven van een wedstrijd voor het boekenweekgeschenk van 2025. Het resultaat mag er echter zijn: ik vermoed zomaar dat De krater van winnaar Gerwin van der Werf (1969) de komende jaren favoriet zal blijven bij veel jongeren.
Reddingstocht
Schrijver en muziekleraar Van der Werf beschikt dan ook over een groot inlevingsvermogen in de leefwereld van tieners. Of misschien moet ik zeggen: het taalgebruik, de chaos en de humor sluiten naadloos aan op wat ik me herinner van die tijd. Het avontuur waarin de schrijver zijn personages � Eden en haar (hun?) broers Johnny en Benjamin � stort, spreekt bovendien tot de verbeelding. Hun roadtrip naar een meteorietkrater bij het Duitse plaatsje Steinheim, door Eden opgezet om de depressieve Benji te ‘redden�, mondt uit in een hachelijke onderneming wanneer ze onderweg te maken krijgen met geld- en motorproblemen, lege telefoonbatterijen en de grillen van broer Johnny � �één en al pistool maar geen kogels�. Zelf blijven de tieners daaronder opvallend nuchter.
Kutboek
Van der Werf verwerkt verschillende onderwerpen in zijn verhaal waarmee jongeren te maken kunnen krijgen: depressiviteit, drugs, genderidentiteit, een samengesteld gezin, seksualiteit, zelfmoord� Dat ik de novelle evengoed met plezier heb gelezen, is mede te danken aan de passages over natuur- en sterrenkunde, al beperkt de schrijver zich tot Wikipediafeitjes. Aan het einde waagt hij zich aan een sneer naar het boek Nooit meer slapen van W.F. Hermans, of allicht eigenlijk naar de leeslijsten in het voortgezet onderwijs, aangezien Van der Werf in het radioprogramma Nooit meer slapen te kennen gaf dat het één van zijn lievelingsboeken is.
Reddingstocht
Schrijver en muziekleraar Van der Werf beschikt dan ook over een groot inlevingsvermogen in de leefwereld van tieners. Of misschien moet ik zeggen: het taalgebruik, de chaos en de humor sluiten naadloos aan op wat ik me herinner van die tijd. Het avontuur waarin de schrijver zijn personages � Eden en haar (hun?) broers Johnny en Benjamin � stort, spreekt bovendien tot de verbeelding. Hun roadtrip naar een meteorietkrater bij het Duitse plaatsje Steinheim, door Eden opgezet om de depressieve Benji te ‘redden�, mondt uit in een hachelijke onderneming wanneer ze onderweg te maken krijgen met geld- en motorproblemen, lege telefoonbatterijen en de grillen van broer Johnny � �één en al pistool maar geen kogels�. Zelf blijven de tieners daaronder opvallend nuchter.
Kutboek
Van der Werf verwerkt verschillende onderwerpen in zijn verhaal waarmee jongeren te maken kunnen krijgen: depressiviteit, drugs, genderidentiteit, een samengesteld gezin, seksualiteit, zelfmoord� Dat ik de novelle evengoed met plezier heb gelezen, is mede te danken aan de passages over natuur- en sterrenkunde, al beperkt de schrijver zich tot Wikipediafeitjes. Aan het einde waagt hij zich aan een sneer naar het boek Nooit meer slapen van W.F. Hermans, of allicht eigenlijk naar de leeslijsten in het voortgezet onderwijs, aangezien Van der Werf in het radioprogramma Nooit meer slapen te kennen gaf dat het één van zijn lievelingsboeken is.
‘Op school moesten we ooit een boek lezen,� begon Johnny. ‘Over een gast die meteorietkraters gaat zoeken in Noorwegen. Nou, hij vindt dus niks en als hij naar huis gaat ziet hij een meteoriet neervallen op de plek waar hij zocht. Dat geloof je toch niet? Wat een kutboek was dat.�
Sign into Å·±¦ÓéÀÖ to see if any of your friends have read
De krater.
Sign In »
Reading Progress
March 31, 2025
– Shelved as:
to-read
March 31, 2025
– Shelved
April 2, 2025
–
Started Reading
April 3, 2025
–
Finished Reading
April 7, 2025
– Shelved as:
1-2020-now
April 7, 2025
– Shelved as:
2-netherlands
Comments Showing 1-3 of 3 (3 new)
date
newest »


(Laat ik maar de achtergrond van mijn vraag even toelichten, Reyer: Ondanks de positieve reacties van vel..."
Ik vermoed van niet, Noam. Voor mij was het in elk geval een geslaagd boekenweekgeschenk, maar ook niet meer dan dat. De reden dat ik die graag lees, is dat het me 'verplicht' om eens per jaar iets te lezen dat ik anders waarschijnlijk nooit zou hebben opgepakt. In dat opzicht pakt De krater dus goed uit.
De term 'young adult' was nog niet in me opgekomen, maar nu je die noemt, denk ik dat die op zijn plaats is. Je kunt het prima overslaan, al is het fijn vertoeven in de leefwereld van deze tieners. Ik vond de chaos en het gebrek aan logica ergens wel verfrissend.

De term 'young adult' was nog niet in me opgekomen, maar nu je die noemt, denk ik dat die op zijn plaats is. Je kunt het prima overslaan, al is het fijn vertoeven in de leefwereld van deze tieners. Ik vond de chaos en het gebrek aan logica ergens wel verfrissend."
Dank voor je uitgebreide en heldere reactie, Reyer. De typering ‘iets lezen dat ik anders waarschijnlijk nooit zou hebben opgepakt� spreekt me aan. Zo vind ik het meteen veel leuker! Het ligt nu op mijn stapel en als ik in de stemming ben voor een boek in deze categorie dan weet ik het te vinden. Wie weet! Zo iets klinkt passend bij de lente! 😊
(Laat ik maar de achtergrond van mijn vraag even toelichten, Reyer: Ondanks de positieve reacties van velen hier twijfel ik nog over het lezen van dit boek. De, laat maar zeggen: jongeren straattaal, roept weerstand bij mij op. Waar is het goed voor? Het maakt dat ik de indruk heb dat dit boek meer een licht YA boek is en minder serieuze literatuur voor volwassenen. Maar misschien ben ik er gewoon te eigenwijs en oud voor (Ook al voel ik me niet oud, wel eigenwijs 😉) � )