ŷ������

زندگی و دیگر هیچ

تاریخ شفاهی ادبیات معاصر ایران /لیلی گلستان را بدست گرفتن دریچه ای است بسوی دنیایی که خوشحال می شوی که بوده است و امیدواری که امتداد داشته باشد و همانطور که لیلی گلستان در مقدمه میخواهد،در دل امید را زنده می کند و یادت می آورد که "می شود که بشود ".


بعد نگاه می کنی به زندگی در مملکتت از دریچه چشم یکی از دوستان قدیمی ات که گرچه خودش را هرگز از نزدیک ندیده ای اما دوستیت با او ریشه عمیقی در خواندن ترجمه کتابهایش دارد و بنابراین اعتماد داری به این دریچه ،به این نگاه .


همراه او در این دریچه را می گشایی و قد م می گذاری به دهه بیست ،سی ،چهل ،پنجاه....و نه فقط می بالی به وجود این همه هنرمند که تاریخ ادبی کشورت را چنان به این زیبایی رنگ زده اند بلکه به صمیمیت حضورشان نزدیک می شوی و می فهمی چه انسان های نازنینی بوده اند و چه راه دور و درازی پیموده اند و غبطه می خوری به این دهه چهل ، چه دهه بوده این دهه چهل و چه انسان هایی پرورانده این دهه چهل ....


کتاب گفتگویی است با لیلی گلستان ،گرچه حضور مردی از نسل مردانِ مرد کتاب را پر کرده است. تقصیر ابراهیم گلستان نیست که هر جا باشد بر همه صحنه مسلط میشود و انگار که نه تنها ستاره که صحنه گردان هر نمایشی است.


لیلی گلستان از خودش و تجربه هایش و ترجمه هایش می گوید ،کودکی ،خاطرات ،دوستان وعشق .....آنچه می گوید گرچه مهم است ولی آنچه آن را زیبا می کند نوع نگاه او به هر پدیدۀ بد یا خوب زندگی است که با طنز کلامی وی آمیخته می شود تا تو را بدنبال خود بکشاند و کاری می کند تا با او بخندی ،گریه کنی و ...زندگی کنی .


گرچه طبق معمول همۀ تاریخ های شفاهی چهار چوب نگاهت با نگاه راوی محصور می شود و باید یادت نرود گاهی به هر دلیلی حقیقت می تواند مسکوت بماند.در این گفتگو حضور فروغ انگار با مداد پاک کن ازهمه صحنه ها پاک شده است و این زن انگار اصلا در این برهه زمانی زندگی نمی کرده است و بر زندگی خانواده گلستان و کل هنر ایران هیچ تاثیری نداشته است واینکه ابراهیم گلستان هم اکنون عزلت نشین دیارغربت است تنها بخاطر چند روز اقامت در زندان شاه است و انگار بر خلاف آنچه کاوه پیشتر گفته بود ،آن ساعتهای آه و بهت و بی قراری زیر آن درخت در میان آن باغچه وجود نداشته است.


اما این کتاب به هر جهت برای هر که یاد گرفته از قصه زندگی لذت ببرد مانند سیبِ سرخِ شیرین و آبدار است ...باید آن را چید و قاپ زد....ب