ŷ������

وقتي مي توانی ببينی، نگاه كن
وقتي ميتوانی نگاه كنی، رعايت كن

کتاب "كوری" انسان ها را از انتهای ناگوار راهي خبردار می كند كه با رعايت نكردن حقوق اوليه انسان ها آغاز مي شود. ساراماگو اين انتهای تمدن را طوري به نمايش درآورده كه در صحنه اي آنقدر متاثر شدم كه كتاب را محكم بستم و نمی توانستم بازش کنم و ادامه بدهم... به قول يكي از قهرمانان كتاب نمي توان هيچ كلمه اي حتی وحشتناك برای اين فاجعه متصور شد
سير داستان قهقهرائي است يعني همه چي دارد به طرف بي نظمي و عدم سازمان دهي كشيده مي شود و انگار همانند فيلم بنجامين باتن زندگي مي خواهد از پيري به شروع خودش برگردد يعني هيولا*مي شود
...و "کوری" در مورد چنین روزی است

...ما که از مَردی مُردیم لا اقل تو زن باش
مسیحای این کتاب یک زن است که سرشار از صفات برجسته و والای انسانی است از فداکاری گرفته تا کمک کردن به کوران و بخشش. وی حتی بر خیانت شوهر کورش چشم می بندد. او تنها کسی است شدت فجایع را با چشمانش می بیند و درد می کشد اما تسلیم ناپذیر همچون مسیح، یک تنه صلیب را بر دوش می کشد

*
در مقدمه كتاب، آقاي عباس پژمان از رنگ سفيدي می گوید كه همه كوران اين كتاب به اين كوري دچار مي شوند
و از فلسفه ارسطو میگوید که هر چيزي خامش ،هيولا و يا خاويه ناميده مي شود يعني سنگي كه هنوز به شكل مجسمه در نيامده ،هيولاي مجسمه است
و اولين كوري در چراغ راهنمايي اتفاق مي افتد كه چراغ راهنمايي شامل سه رنگ قرمز و زرد و سبز است كه از رنگ سفيد بوجود مي آيند