ŷ������

تازه‌ها�� نشر فرهنگ جاوید

«در‌آمد�� به اساطیر ایران»، کتابی است از شاهرخ مسکوب که از طرف نشر فرهنگ جاوید منتشر شده است. این کتاب، چنانکه حسن کامشاد در یادداشت ابتدایی آن اشاره کرده، ماحصل درس‌گفتارها�� شاهرخ مسکوب است و گویا به صورت جزوه در میان دست‌نوشته‌ها�� او بوده. علیرضا جاوید که این درس‌گفتاره�� با ویراستاری او به چاپ رسیده در یادداشت خود در سرآغاز کتاب می‌نویس��: «متن حاضر تقریرات شادروان مسکوب است که به‌صور�� درس‌گفتا�� ایراد شده است. متنی که برای چاپ در اختیار ناشر قرار گرفت صورت خامِ نسخه‌برداری‌شد�� از روی نوار آن خطابه‌ه�� بود و نیازمند پاره‌ا�� اصلاحات». کتاب، در شکل کنونی خود به این صورت بخش‌بند�� شده است: بخش اول با عنوان «کلیات اسطوره» که در آن به چیستی اسطوره، تفسیر اسطوره، کلیاتی درباره اقوام هندواروپایی، زبان‌ها�� ایرانی و منابع اطلاع از اساطیر ایران پرداخته شده است. بخش دوم کتاب با عنوان «اساطیر ایران» با معرفی و توضیح «چهار امر اساسی در ساخت و اندیشه اساطیری ایران» آغاز می‌شو��. این چهار امر اساسی عبارتند از: «یزدان‌شناسی»�� «کیهان‌شناسی»�� «انسان‌شناسی�� و «رستاخیز یا تنِ پسین». اسطوره در اندیشه ایرانی، ایزدان جنگ و اندیشه جنگ در حماسه موضوعاتی هستند که در بخش دوم کتاب به آن‌ه�� پرداخته شده است. آن‌چ�� می‌خوانی�� سطرهای آغازین بخش اول کتاب است با عنوان اسطوره چیست: «اسطوره خبر، حکایت، قصه یا روایتی است که معمولا نشانه‌ا�� از نوعی اعتقاد مابعدالطبیعی و نوعی جهان‌بین�� است در دوره‌ا�� که فرهنگ سینه‌به‌سین�� منتقل می‌ش��. اسطوره دنیای مشترک هر قوم بود: پیشامدهای خوشایند و ناخوشایند، مفید و خطرناک را تمهید می‌کرد�� رابطه انسان (و قوانین این رابطه) را با نیروهای مابعدالطبیعه رقم می‌زد�� جهان فرهنگی بنیاد می‌گذاش�� و با این فرهنگ تصویری از عشق و نفرت، ثروت و قدرت، امر جنسی، مرگ و ترس و جز آن می‌ساخ��. اشیا، طبقات اجتماعی، اصناف و خانواده و مشاهده طبیعت وارد یک دستگاه و نظام عظیم الهی �� فلکی می‌شون�� و خود منشاء تفکر درباره جهان دیگر، آفرینش، اصل انسان و مقام او در عالم هستی و علت نیکی و بدی می‌گردن��. بدین‌گون�� معتقداتی در باب مابعدالطبیعه و طبیعت و اجتماع و اخلاق و جز آن ساخته می‌شو��. انسان همیشه به جهانِ گرداگرد خود توجه داشته است. اسطوره، بیان و نمودگاری است از شناخت انسان از جهان که اکثرا گذشته از صورت ظاهر، برای انسان دارای معنایی باطنی و پنهان نیز است. اسطوره از جهان، طبیعت، خدایان، دیوها و خلاصه از زندگی مادی و معنویِ انسانِ پیشین سخن می‌گوید��.

«عادات و آداب روزانه بزرگان» کتابی است از مِیسن کِری که با ترجمه حسن کامشاد از طرف نشر فرهنگ جاوید منتشر شده است. کتاب، چنانکه از عنوانش برمی‌آی�� به زندگی روزمره شخصیت‌ها�� مشهور عرصه‌ها�� گوناگون، از هنر و ادبیات گرفته تا فلسفه و ...، می‌پرداز�� و به اینکه بزرگان این عرصه‌ه�� چگونه زندگی روزمره خود را در راستای پیشبرد هرچه بهتر کار حرفه‌ا�� خود تنظیم می‌کرده‌ان�� و آیا اساسا زندگی روزمره و کار حرفه‌ا�� و خلاقه می‌توانن�� در کنار هم به یک همزیستی مسالمت‌آمی�� دست یابند یا با هم آشتی‌ناپذیرن�� و آیا می‌شو�� زندگی روزمره را طوری مدیریت کرد که به پیشبرد بهتر کار خلاقه کمک کند یا نه؟ مِیسن کِری در بخشی از مقدمه خود بر این کتاب، درباره آن می‌نویس��: «این کتاب به حواشی می‌پرداز�� نه به مقتضیات فعالیت خلاقه، و نه به ثمره آن، سر و کار آن بیش‌ت�� با روند کار آفرینش است تا با مفهوم و معنا؛ و در ضمن، ناگزیر، شخصی است. (جان چیور می‌گف��: «نمی‌شو�� حتی نامه‌ا�� تجاری ماشین کرد و چیزی از خویشتنِ خویش بروز نداد». آیا فکر نمی‌کنی�� که درست می‌گفت��) دلمشغولی اصلی من در کتاب حاضر چیزهایی است که در زندگی خودم با آن‌ه�� مشکل دارم: چگونه می‌توا�� کار خلاق ارزشمند انجام داد و، درعین‌حال�� امرار معاش کرد؟ بهتر نیست هم خود را یکسره صرف یک کار بکنیم یا بخش کوچکی از روز را به آن اختصاص بدهیم؟ مضافا، اگر فرصت کافی برای انجام‌داد�� همه طرح موردنظر نباشد، آیا باید همه‌چی�� را (خواب را، درآمد را، خانه مرتب را) رها کرد یا آن‌ک�� باید یاد گرفت چطور برنامه‌ها�� خود را کوتاه‌ت�� کنیم و در زمان کمتر کار بیش‌ت�� انجام دهیم». در کتاب «عادات و آداب روزانه بزرگان» به عادت‌ه�� و برنامه‌ها�� روزانه بسیار نویسنده و هنرمند و متفکر مشهور و نحوه آماده‌شد�� آن‌ه�� برای کار خلاقه و چگونگی و زمان انجام این کار توسط هریک از آن‌ه�� پرداخته شده است. فروید، پروست، جویس، فاکنر، چایکوفسکی، وودی الن، شوبرت، شوپن، فلوبر، ملویل، هابز، دیکنز، تالستوی، الیوت، کافکا، بکت، سارتر و اینگمار برگمان از جمله بی‌شما�� نویسنده، شاعر، هنرمند و متفکری هستند که در این کتاب به عادات و آداب روزانه آن‌ه�� و نحوه آماده‌شدن‌شا�� برای کار خلاقه و اینکه چه زمانی را به این کار اختصاص می‌داده‌اند�� پرداخته شده است. در یکی از بخش‌ها�� این کتاب، روایت هرمن ملویل را می‌خوانی�� از زندگی روزانه‌ا�� در زمانی که رمان بزرگ «موبی‌دیک�� را می‌نوشت�� است. ملویل در این دوران به‌همرا�� خانواده‌ا�� در مزرعه‌ا�� زندگی می‌کرد�� و در آن‌ج�� با لذت به کشاورزی و نوشتن مشغول بوده است. ملویل می‌نویس�� که وقتی در صبح‌ها�� برفی از پنجره اتاقش بیرون را نگاه می‌کرد�� احساس می‌کرد�� که از پنجره کشتی به دریا نگاه می‌کن��: «این‌ج�� در روستا، حالا که زمین را برف پوشانده، احساس نوعی دریا می‌کن��. صبح که برمی‌خیز�� از پنجره به بیرون می‌نگر�� انگاری از پنجره کشتی اقیانوس اطلس را می‌بین��. اتاقم شکل کابین کشتی به خود می‌گیرد�� و شب‌ه�� از خواب که می‌پر�� و زوزه باد را می‌شنوم�� به خیال‌پرداز�� می‌افت�� که بادبان کشتی زیادی گشاده است و بهتر است بروم روی پشت‌با�� و دودکش بخاری را طناب‌پی�� کنم».