ŷ������

“کارگر ها
زندگی ساده و زنان زیبایی دارند
آنها هر روز
از بالای آسمان خراش ها
ابر های سفید و تازه به خانه می آورند”
― سابیر

“می خواهم این وقت صبح را
به نشانی ات پست کنم
نفس نفس زدن آسمان را
که پایین آمده تا روی صورت زمین
برای تو که فکر می کنی
فاصله ها را نمی توان برداشت”
― رضا جمالی حاجیانی

“ندیده ای؟!
همان انگشت که ماه را نشان می داد
ماشه را کشید”
― گروس عبدالملکیان

“تو را گم می كنم هر روز و پیدا می كنم هر شب
بدین سان خواب ها را با تو زیبا می كنم هر شب
تبی این گاه را چون كوه سنگین می كند آن گاه
چه آتش ها كه در این كوه برپا می كنم هر شب
تماشایی است پیچ و تاب آتش ها، خوشا بر من
كه پیچ و تاب آتش را تماشا می كنم هر شب
مرا یك شب تحمل كن كه تا باور كنی ای دوست
چگونه با جنون خود مدارا می كنم هر شب
چنان دستم تهی گردیده از گرمای دست تو
كه این یخ كرده را از بی كسی، ها می كنم هر شب
تمام سایه ها را می كشم بر روزن مهتاب
حضورم را ز چشم شهر حاشا می كنم هر شب
دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش
چه بی آزار با دیوار نجوا می كنم هر شب
كجا دنبال مفهومی برای عشق می گردی؟
كه من این واژه را تا صبح معنا می كنم هر شب”
― محمدعلی بهمنی