韁惘軓氈

“S覺cak nemli yata��覺mda yatarken b羹t羹n bu sorunlar 繹nemini yitiriyordu. Tanr覺 ger癟ekten var m覺, yoksa kutsal imtiyazlar覺n覺n korunmas覺n覺 g繹zeten bu yery羹z羹 g羹癟l羹leri taraf覺ndan, vatanda��lar覺n覺 daha rahat s繹m羹rebilmek i癟in, kendi tasar覺lar覺na g繹re mi yarat覺lm覺��t覺r; yery羹z羹n羹n ve g繹kyz羹ne bir yans覺mas覺 m覺d覺r; bu gibi ��eyleri art覺k umursam覺yor ben yaln覺z sabaha 癟覺k覺p 癟覺kmayaca��覺m覺 bilmek istiyordum. ��l羹m羹n kar��覺s覺nda mezhebin, iman覺n, itikad覺n ne kadar gev��ek ve 癟ocukc oldu��unu hissediyordum.”
― Sad覺k Hidayet

“Ger癟ekte, edebiyat beyhudelikten cesaret alan bir unutu��tu. Bu saptama onu a��a��覺lam覺yor, aksine y羹celtiyordu. En 繹nemlisi - diye d羹��羹n羹yordu Alvaro, eserine hayat vermeden 繹nce uzun uzun d羹��羹nme ve ara��t覺rma ile ge癟en y覺llar覺 boyunca- atalar覺m覺z覺n edebiyat覺nda bizi tamam覺yla anlatan, bizim kendimizin, en mahrem arzular覺m覺z覺n, en sefil ger癟ekli��imizin ��ifresini te��kil eden bir damar bulmak. En 繹nemlisi bu gelene��i yeniden ba��latmak ve ona kat覺lmak; onu unutmu��luktan, marjinallikten ya da tozlu kitap kurtlar覺n覺n hamarat ellerinden kurtarmak gerekse bile. En 繹nemlisi sa��lam bir hayat a��ac覺 yaratmak. En 繹nemlisi babalara sahip olmak.”
― Javier Cercas, El m籀vil