Å·±¦ÓéÀÖ

“GerçekliÄŸin korkunç adaletini anlamaya baÅŸlayıp kabullenince bu acı adaletsizlik için akıttıkları gözyaÅŸları kurur. Yine de gözyaÅŸları ve öfkeleri, iyiliklerini sınamaları ve çaresizliklerini kabullenmeleridir belki de yaÅŸamlarındaki ihtiÅŸamın gerçek kaynağı. Mutlulukları ruhsuz, sorumsuz bir mutluluk deÄŸildir. Çocuk gibi kendilerinin de özgür olmadıklarını bilirler. DuygudaÅŸlığı bilirler.”
― Ursula K. Le Guin, The Wind's Twelve Quarters