ŷ������

“خون جای واژه بر لبش آورد و بعد از آن...
پیشانی اش پر از عرق سرد و بعد ازآن...
خود را میان معرکه حس کرد و بعد از آن...
شاعر برید و تاب نیاورد و بعد از آن...

در خلسه ای عمیق خودش بود و هیچ کس
شاعر کنار دفترش افتاد از نفس...”
― سید حمیدرضا برقعی, طوفان واژه‌ه��

“می‌خواست�� وقف تو باشم تمام عمر
دنیا خلاف آنچه که می‌خواستم�� گذشت”
― سید حمیدرضا برقعی, طوفان واژه‌ه��

“غرور کاذب مهتاب ناگزیر شکست
همان شبی که برایش تو را مثال زدم”
― سید حمیدرضا برقعی, طوفان واژه‌ه��

“اصلاً خیال روی شما سال‌ها�� سال
دیوان شاعران جهان را قطور کرد”
― سید حمیدرضا برقعی, طوفان واژه‌ه��

“در اوج روضه خوب دلش را که غم گرفت
وقتی که میز و دفتر و خودکار دم گرفت
وقتش رسیده بود به دستش قلم گرفت
مثل همیشه رخصتی از محتشم گرفت

"باز این چه شورش است که در جان واژه هاست
شاعر شکست خورده ی طوفان واژه هاست”
― سید حمیدرضا برقعی, طوفان واژه‌ه��

“بی تو چندی‌س�� که در کار زمین حیرانم
مانده‌ا�� بی تو چرا باغچه‌ا�� گُل دارد

شاید این باغچه ده قرن به استقبالت
فرش گسترده و در دست گلایل دارد

یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت
یک قدم مانده زمین شوق تکامل دارد”
― سید حمیدرضا برقعی, طوفان واژه‌ه��

“سؤال می‌کن�� از خود هنوز آهویی
که بین دام و نگاهت کدام صیاد است؟”
― سید حمیدرضا برقعی, طوفان واژه‌ه��