ŷ������

“شوربختي مرد در اين است كه سن خود را نمي بيند. جسمش پير مي شود اما تمنايش همچنان جوان مي ماند. زن، هستي اش با زمان گره خورده. آن ساعت دروني كه نظم مي دهد به چرخه زايمان، آن عقربه كه در لحظه اي مقرر مي ايستد روي ساعت يائسگي، اينها همه پاي زن را از راه مي برد روي زمين سخت واقعيت. هر روز كه مي ايستد در برابر آينه تا خطي بكشد به چشم يا سرخي بدهد به لب، تصوير رو به رو خيره اش مي كند به رد پاي زمان كه ذره ذره چين مي دهد به پوست. اما مرد، پايش لب گور هم كه باشد چشمش كه بيفتد به دختري زيبا، جواني او را مي بيند اما زانوان خميده و عصاي خود را نه.”
― رضا قاسمی, چاه بابل

“شکنجه‌گر�� رژیم قبلی به چیزی اعتقاد نداشت. تا یک‌جای�� وحشی‌گر�� می‌کرد�� وقتی می‌دی�� سرِ اعتقادت ایستاده‌ای�� احساس حقارت می‌کر�� و برایت احترام قائل می‌ش��. اما شکنجه‌گر�� این رژیم هرچه تو معتقدتر باشی، بیشتر به غیرت می‌آی�� تا نشان بدهد اعتقادش از تو کمتر نیست.”
― رضا قاسمی, چاه بابل