ŷ������

“مرا دریاب من خوبم . هنوزم آب میکوبم
هنوزم شعر می ریسم . هنوزم باد می روبم
مرا دریاب در سرما . مرا دریاب تا فردا
مرا دریاب تا رفتن . مرا دریاب تا اینجا
مرا دریاب تا باور . مرا دریاب تا آخر
مرا دریاب تا پارو . مرا دریاب تا بندر

تو ای نایاب ای ناب. مرا دریاب دریاب
منم بی نام . بی بام
مرا دریاب تا خواب”
― شهیار قنبری / Shahyar Ghanbari

“خورشید خانوم چارقد مشکی نمی خواس
مثل شما با این سر و شکل و لباس
کُپه ی نور ماه سبک تر از هواس
خورشید خانوم رهاتر از من و شماس

هر کی می خواد با کلاشی
سر کلاس نقاشی
پیرهن گلدار نکشیم
خاطره ی یار نکشیم
درخت سرباز نکشیم
بدتر از اون ساز نکشیم

باید بدونه عاقبت
دو بال پرواز می کشیم
درای این مدرسه رو
رنگی و دلباز می کشیم
رو کاغذای بی صدا
ساز می کشیم ، ساز می کشیم”
― شهیار قنبری

“با این مردمان ناکوک / خوبه که نیستی در فیسبوک”
― شهیار قنبری

“تو که خودسوزی هر شبپره را می فهمی
باورم نیست که مرگ بال و پر یادت نیست
تو به دل ریختگان چشم نداری بیدل
آنچنان غرق غروبی که سحر یادت نیست”
― شهیار قنبری, دریا در من

“بهترین جای جهان، فرصت آغوش تو”
― شهیار قنبری, دریا در من

“کشف طعم بوسه ی تو
مثل کشف یخ و آتش”
― شهیار قنبری, دریا در من

“زنگ آخر زنگ غیبت
وقت خوب سینما بود
زنگ نور و زنگ سایه
امتحان بوسه ها بود”
― شهیار قنبری