ŷ������

“کاش کمی دیگر می توانستی بمانی ای لحظه زیبا. کم کم باید خود را برای رفتن آماده کنم. دیگر چیزی به پایان خارج از مرکزم نمانده است. روز اولی که به این شهر آمدم هیچ فکر نمی کردم وقتی بخواهم از این جا بروم این قدر غمگین می شوم. فکر از او جدا شدن غمگینم می کند. چند بار دیگر هم این برایم اتفاق افتاده است. هر وقت با کسی اُنسی پیدا کرده ام، جدا شدن از او را به سختی از سر گذرانده ام. باید کم کم یاد بگیرم بعد از این با کسی أنس نگیرم. انگار واقعاً بودا راست گفته:

بند سختی است وقتی به کسی یا حتی چیزی دل می بندی...

ص155 رمان تالار فرهاد

�ĶĶĶĶĶĶĶĶĶĶĶĶĶĶĶĶĶ�
��&�����ܴ�;
― عباس پژمان, تالار فرهاد