What do you think?
Rate this book
گریهها� امپراتور
آدم خلیفه تنهای خدا
روی زمین است
امپراتوری که گاهی باید برگردد به
آخرین سلاح اش
«... و سلاح او گریه است»
- کتاب سال شعر جوان ایران -
روی زمین است
امپراتوری که گاهی باید برگردد به
آخرین سلاح اش
«... و سلاح او گریه است»
- کتاب سال شعر جوان ایران -
- GenresPoetryLiterature
83 pages, Paperback
First published January 1, 2004
63 people are currently reading
803 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 187 reviews
August 5, 2017
با عشق ممکن است تمام محال ها....
"آدم خلیفه تنهای خدا
روی زمین است
امپراطوری که گاهی باید برگردد به
آخرین سلاح اش
...و سلاح او گریه است"
با خوندن این کتاب میتونم بگم همه غزلهای آقای نظری رو خوندم. به نظرم فاضل نظری را استاد تک بیت های ناب باید نامید، غزلهای ایشون به طور کلی جالب نیستند یعنی اون حس خوب و لذت بخشی که تک بیت ها به ادم القا میکنن توی کل غزل پیدا نمیشه!
پ.ن: ی سری از اهنگ های سریال شهرزاد هم که سروده ایشونه توی این کتاب بود (:
"آدم خلیفه تنهای خدا
روی زمین است
امپراطوری که گاهی باید برگردد به
آخرین سلاح اش
...و سلاح او گریه است"
با خوندن این کتاب میتونم بگم همه غزلهای آقای نظری رو خوندم. به نظرم فاضل نظری را استاد تک بیت های ناب باید نامید، غزلهای ایشون به طور کلی جالب نیستند یعنی اون حس خوب و لذت بخشی که تک بیت ها به ادم القا میکنن توی کل غزل پیدا نمیشه!
پ.ن: ی سری از اهنگ های سریال شهرزاد هم که سروده ایشونه توی این کتاب بود (:
August 4, 2019
شاعرِ تک بیت ها
بیچاره آهویی که صید پنجه ی شیری ست
بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی
شبی در پیچ زلف موج در موجت تماشا کن
نسیم بی قراری را که از دست تو خواهد رفت
زندگی چون ساعت شماطه دار کهنه ای
از توقف ها و رفتن های یکسان پر شده ست
یک عمر زیر پا لگد کردند او را
اکنون که می گیرند روی شانه مرده ست
تمام خانه سکوت و تمام شهر صداست
از این سکوت گریزان، از آن صدا بیزار
حاصل خیره در آیینه شدن ها آیا
دو برابر شدن غصه ی تنهایی نیست؟
من رستم و سهراب تو! این جنگ چه جنگی است
گر زخم زنم حسرت و گر زخم خورم ننگ
فاضل نظری به واسطه داشتن اشعار ساده و عامه پسند و روان و همینطور طبع شاعرانه ای که به مذاق عموم مردم خوش می آید ، محبوبترينه این روزهاست. اما واقعا هیچ تعبیر و نگاه نویی در اشعارش نیست، شدیدا دچار تکرارست و در مضمون های اشعارش سرگردانی و نداشتن دیدگاه یافت می شود. شعرهای عاشقانه اش گاهی مانند عشق های دبیرستانی ست سطحی ست و بین ابیات غزلهایش گاهی ارتباطی نیست.
بیچاره آهویی که صید پنجه ی شیری ست
بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی
شبی در پیچ زلف موج در موجت تماشا کن
نسیم بی قراری را که از دست تو خواهد رفت
زندگی چون ساعت شماطه دار کهنه ای
از توقف ها و رفتن های یکسان پر شده ست
یک عمر زیر پا لگد کردند او را
اکنون که می گیرند روی شانه مرده ست
تمام خانه سکوت و تمام شهر صداست
از این سکوت گریزان، از آن صدا بیزار
حاصل خیره در آیینه شدن ها آیا
دو برابر شدن غصه ی تنهایی نیست؟
من رستم و سهراب تو! این جنگ چه جنگی است
گر زخم زنم حسرت و گر زخم خورم ننگ
فاضل نظری به واسطه داشتن اشعار ساده و عامه پسند و روان و همینطور طبع شاعرانه ای که به مذاق عموم مردم خوش می آید ، محبوبترينه این روزهاست. اما واقعا هیچ تعبیر و نگاه نویی در اشعارش نیست، شدیدا دچار تکرارست و در مضمون های اشعارش سرگردانی و نداشتن دیدگاه یافت می شود. شعرهای عاشقانه اش گاهی مانند عشق های دبیرستانی ست سطحی ست و بین ابیات غزلهایش گاهی ارتباطی نیست.
November 4, 2020
این کتاب یک سال از زندگی من را تماما رنگی کرد. کاری که هیچ کتاب شعر دیگری برایم نکرده بود
البته جوان و شعرنشناس بودم. جدا از شعر جهان را هم درست نمیشناختم. بنابراین قضاوت آن روز خودم الآن برایم چندان قابل اعتنا نیست. فقط مانده احساس جالبی که با این کتاب و شعرهایش داشتم
البته جوان و شعرنشناس بودم. جدا از شعر جهان را هم درست نمیشناختم. بنابراین قضاوت آن روز خودم الآن برایم چندان قابل اعتنا نیست. فقط مانده احساس جالبی که با این کتاب و شعرهایش داشتم
March 3, 2016
بی تو هر لحظه مرا بیم فروریختن است،مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست...عالی بود، همه شعراش فوق العادس، پیشنهاد ویژه دارم بخونین:)، همش درد داره شعراش و بد به دل ادم میشینه ، فاضل نظری نابغس در دنیای شعر....
June 18, 2020
آب نطلبیده همیشه مراد نیست
گاهی میدهند که قربانی ات کنند
گاهی میدهند که قربانی ات کنند
January 18, 2015
شاه بيت ها
غزل اول:
بى تو هر لحظه مرا بيم فرو ريختن است
مثل شهرى كه به روى گسل زلزله هاست
غزل دوم:
يا چشم بپوس از من و از خويش برانم
يا تنگ در آغوش بگيرم كه بميرم
غزل سوم :
بيچاره آهويى كه صيد پنجه شيرى است
بيچاره تر شيرى كه صيد چشم آهويى
غزل چهارم:
طوافم لحظه ديدار چشمان تو باطل شد
من اما همچنان در فكر دور باطلى ديگر
غزل پنجم:
هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه خداوند نشد
غزل ششم:
با شور و شوق می رسم و طرد می شوم
موجم به هر طرف که بیایم زیادی ام
غزل نهم:
یوسف فروختن به زر ناب هم خطاست
نفرین اگر تو را به تمام جهان دهم
غزل دهم:
در قنوتم ز خدا عقل طلب می کردم
عشق اما خبر از گوشه ی محراب گرفت
غزل یازدهم:
شبی در پیچ زلف موج در موجت تماشا کن
نسیم بی قراری را که از دست تو خواهد رفت
غزل سیزدهم:
ای سیب سرخ غلت زنان در مسیر رود
یک شهر تا به من برسی عاشقت شده است
غزل هفدهم:
دوک نخ ریسی بیاور یوسف مصری ببر
شهر از بازار یوسف های ارزان پر شده است
غزل بیست و دوم:
به وصف هیچ کسی جز تو دم نخواهم زد
خوشا کسی که اگر شاعر است، شاعر توست
غزل بیست و سوم:
بر عکس می گردم طواف خانه ات را
دیوانه ها آدم به آدم فرق دارند
غزل بیست و پنجم
ویرانه های خانه ی من ایستاده اند
چشم انتظار حمله ی چنگیز دیگری
غزل بیست و نهم:
زمین از آمدن برف تازه خشنود است
من از شلوغی بسیار رد پا بیزار
غزل سی و یکم:
افسوس خدا حاجت یک عمر مرا داد
ای کاش لب سرخ تری خواسته بودم
غزل سی و هشتم:
یک روز دو دلباخته بودیم من و تو !
اکنون تو ز من دلزده ای! من ز تو دلتنگ
غزل سی و نهم:
یوسف به این رها شدن از چاه دل مبند
این بار می برند که زندانی ات کنند
غزل اول:
بى تو هر لحظه مرا بيم فرو ريختن است
مثل شهرى كه به روى گسل زلزله هاست
غزل دوم:
يا چشم بپوس از من و از خويش برانم
يا تنگ در آغوش بگيرم كه بميرم
غزل سوم :
بيچاره آهويى كه صيد پنجه شيرى است
بيچاره تر شيرى كه صيد چشم آهويى
غزل چهارم:
طوافم لحظه ديدار چشمان تو باطل شد
من اما همچنان در فكر دور باطلى ديگر
غزل پنجم:
هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه خداوند نشد
غزل ششم:
با شور و شوق می رسم و طرد می شوم
موجم به هر طرف که بیایم زیادی ام
غزل نهم:
یوسف فروختن به زر ناب هم خطاست
نفرین اگر تو را به تمام جهان دهم
غزل دهم:
در قنوتم ز خدا عقل طلب می کردم
عشق اما خبر از گوشه ی محراب گرفت
غزل یازدهم:
شبی در پیچ زلف موج در موجت تماشا کن
نسیم بی قراری را که از دست تو خواهد رفت
غزل سیزدهم:
ای سیب سرخ غلت زنان در مسیر رود
یک شهر تا به من برسی عاشقت شده است
غزل هفدهم:
دوک نخ ریسی بیاور یوسف مصری ببر
شهر از بازار یوسف های ارزان پر شده است
غزل بیست و دوم:
به وصف هیچ کسی جز تو دم نخواهم زد
خوشا کسی که اگر شاعر است، شاعر توست
غزل بیست و سوم:
بر عکس می گردم طواف خانه ات را
دیوانه ها آدم به آدم فرق دارند
غزل بیست و پنجم
ویرانه های خانه ی من ایستاده اند
چشم انتظار حمله ی چنگیز دیگری
غزل بیست و نهم:
زمین از آمدن برف تازه خشنود است
من از شلوغی بسیار رد پا بیزار
غزل سی و یکم:
افسوس خدا حاجت یک عمر مرا داد
ای کاش لب سرخ تری خواسته بودم
غزل سی و هشتم:
یک روز دو دلباخته بودیم من و تو !
اکنون تو ز من دلزده ای! من ز تو دلتنگ
غزل سی و نهم:
یوسف به این رها شدن از چاه دل مبند
این بار می برند که زندانی ات کنند
August 22, 2009
بی قرار تو ام و در دل تنگم گله هاست
آه، بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در اب
در دلم هستی و بین من وتو فاصله هاست
اسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست
-------------------------------------
به نسیمی همه ی راه به هم میریزد
کی دل سنگ تورا آه به هم میریزد؟
سنگ در برکه می اندازم و میپندارم
به همین سنگ زدن ماه به هم میریزد
عشق بر شانه ی هم چیدن چندین سنگ است
گاه می ماند و ناگاه به هم میریزد
آنچه را عقل به یک عمر به دست اوردست
دل به یک لحظه ی کوتاه به هم میریزد
آه یک روز همین آه تو را می گیرد
گاه یک کوه به یک کاه به هم میریزد
--------------------------------------
نه اینکه فکر کنی مرحم احتیاج نداشت
که زخم های خون دل من علاج نداشت
--------------------------------------
من رستم و سهراب تو! این جنگ چه جنگی است
گر زخم زنم حسرت و گر زخم خورم ننگ
آه، بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در اب
در دلم هستی و بین من وتو فاصله هاست
اسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست
-------------------------------------
به نسیمی همه ی راه به هم میریزد
کی دل سنگ تورا آه به هم میریزد؟
سنگ در برکه می اندازم و میپندارم
به همین سنگ زدن ماه به هم میریزد
عشق بر شانه ی هم چیدن چندین سنگ است
گاه می ماند و ناگاه به هم میریزد
آنچه را عقل به یک عمر به دست اوردست
دل به یک لحظه ی کوتاه به هم میریزد
آه یک روز همین آه تو را می گیرد
گاه یک کوه به یک کاه به هم میریزد
--------------------------------------
نه اینکه فکر کنی مرحم احتیاج نداشت
که زخم های خون دل من علاج نداشت
--------------------------------------
من رستم و سهراب تو! این جنگ چه جنگی است
گر زخم زنم حسرت و گر زخم خورم ننگ
December 23, 2020
گریهها� امپراتور سومین مجموعه� شعری است که از فاضل نظری خوانده‌ا� و درست مثل دو مجموعه� دیگر بسیار بسیار لذت بخش و دل‌نشی� بود. شعرهای فاضل نظری تک‌بیت‌ها� با معنی مستفل زیاد دارد. مثل:
من رستم و سهرابْ تو! این جنگ چه جنگی است
گر زخم زنم حسرت و گر زخم خورم ننگ
یا
ای گل گمان مکن به شبِ جشن می‌رو�
شاید به خاک مرده‌ا� ارزانی‌ا� کنند
یا
آبِ طلب‌نکرد� همیشه مراد نیست
گاهی بهانه‌ای‌س� که قربانی‌ا� کنند
یا
کِی به انداختن سنگ پیاپی در آب
ماه را می‌شو� از حافظه� آب گرفت؟!
یا
بیچاره آهویی که صیدِ پنجه� شیری‌س�
بیچاره‌ت� شیری که صیدِ چشمِ آهویی
یا
در غلغله� جمعی و «تنها» شده‌ا� باز
آن‌قد� که در پیرهنت نیز غریبی
یا
نه از هوس که ز جور زمانه! لب به شراب
اگر زدیم برای دل خراب زدیم
مؤذنا به امید که می‌زن� فریاد
تو هم بخواب که ما خویش را به خواب زدیم
یا
تمامِ خانه سکوت و تمامِ شهر صداست!
از این سکوت گریزان، از آن صدا بیزار
یا
حاصل خیره در آیینه شدن‌ه� آیا
دو برابر شدن غصه� تنهایی نیست؟!
شاعر در ساختن تصاویر زیبا چیره دست است. مثل:
همچون نسیم می‌گذر� تا به رفتنش
چون بوته‌زا� دست برایش تکان دهم
یا این بیت که در بالا هم آورده بودم:
کی به انداختن سنگ پیاپی در آب
ماه را می‌شو� از حافظه� آب گرفت؟!
یا
از صدایِ موج سرشارند و با ساحل دچار
گوش‌ماهی‌ه� چه می‌فهمن� اقیانوس را!
یا
چون قصه� آن صخره که از صحبتِ دریا
جز سیلیِ امواج نبرده‌س� نصیبی
شعر محبوب من از این مجموعه شعر انار است:
من رستم و سهرابْ تو! این جنگ چه جنگی است
گر زخم زنم حسرت و گر زخم خورم ننگ
یا
ای گل گمان مکن به شبِ جشن می‌رو�
شاید به خاک مرده‌ا� ارزانی‌ا� کنند
یا
آبِ طلب‌نکرد� همیشه مراد نیست
گاهی بهانه‌ای‌س� که قربانی‌ا� کنند
یا
کِی به انداختن سنگ پیاپی در آب
ماه را می‌شو� از حافظه� آب گرفت؟!
یا
بیچاره آهویی که صیدِ پنجه� شیری‌س�
بیچاره‌ت� شیری که صیدِ چشمِ آهویی
یا
در غلغله� جمعی و «تنها» شده‌ا� باز
آن‌قد� که در پیرهنت نیز غریبی
یا
نه از هوس که ز جور زمانه! لب به شراب
اگر زدیم برای دل خراب زدیم
مؤذنا به امید که می‌زن� فریاد
تو هم بخواب که ما خویش را به خواب زدیم
یا
تمامِ خانه سکوت و تمامِ شهر صداست!
از این سکوت گریزان، از آن صدا بیزار
یا
حاصل خیره در آیینه شدن‌ه� آیا
دو برابر شدن غصه� تنهایی نیست؟!
شاعر در ساختن تصاویر زیبا چیره دست است. مثل:
همچون نسیم می‌گذر� تا به رفتنش
چون بوته‌زا� دست برایش تکان دهم
یا این بیت که در بالا هم آورده بودم:
کی به انداختن سنگ پیاپی در آب
ماه را می‌شو� از حافظه� آب گرفت؟!
یا
از صدایِ موج سرشارند و با ساحل دچار
گوش‌ماهی‌ه� چه می‌فهمن� اقیانوس را!
یا
چون قصه� آن صخره که از صحبتِ دریا
جز سیلیِ امواج نبرده‌س� نصیبی
شعر محبوب من از این مجموعه شعر انار است:
انار
تصور کن بهاری را که از دستِ تو خواهد رفت
خمِ گیسوی یاری را که از دستِ تو خواهد رفت
شبی در پیچِ زلفِ موج‌درموج� تماشا کن
نسیمِ بی‌قرار� را که از دستِ تو خواهد رفت
مزن تیرِ خطا! آرام بنشین و مگیر از خود
تماشای شکاری را که از دستِ تو خواهد رفت
همیشه رود با خود میوه� غلتان نخواهد داشت
به دست آور اناری را که از دستِ تو خواهد رفت
به مرگی آسمانی فکر کن! محکم قدم بردار
به حلق آویز، داری را که از دستِ تو خواهد رفت
April 15, 2021
زیبا و دلچسب.
--------------------
یادگاری از کتاب:
بی‌قرا� توام و در دل تنگم گله‌هاس�
آه! بی‌تا� شدن عادت کم‌حوصله‌هاس�
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله‌هاس�
...
آیینه خیلی هم نباید راست‌گ� باشد
من مایه رنج تو هستم، راست می‌گوی�
...
سنگ در برکه می‌انداز� و می‌پندار�
با همین سنگ زدن، ماه به هم می‌ریز�
...
آنچه را عقل به یک عمر به دست آورده‌س�
دل به یک لحظه کوتاه به هم می‌ریز�
...
با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر
هیچ‌ک�! هیچ‌ک� اینجا به تو مانند نشد
...
کی به انداختن سنگ پیاپی در آب
ماه را می‌شو� از حافظه� آب گرفت؟!
...
در غلغله جمعی و تنها شده‌ا� باز
آن‌قد� که در پیرهنت نیز غریبی
...
حق داشتی مرا نشناسی، ب�� هر طریق
من همچنان همانم و دنیا عوض شده‌س�
...
آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست
حال وقتی به لب پنجره می‌آی� نیست
...
دقیق‌ت� بنگر - این غبار از آینه نیست -
خود این منم که در آیینه از غبار پرم
...
با من سر پیمانت اگر نیست نیایم
چون سایه به دنبال تو فرسنگ به فرسنگ
--------------------
یادگاری از کتاب:
بی‌قرا� توام و در دل تنگم گله‌هاس�
آه! بی‌تا� شدن عادت کم‌حوصله‌هاس�
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله‌هاس�
...
آیینه خیلی هم نباید راست‌گ� باشد
من مایه رنج تو هستم، راست می‌گوی�
...
سنگ در برکه می‌انداز� و می‌پندار�
با همین سنگ زدن، ماه به هم می‌ریز�
...
آنچه را عقل به یک عمر به دست آورده‌س�
دل به یک لحظه کوتاه به هم می‌ریز�
...
با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر
هیچ‌ک�! هیچ‌ک� اینجا به تو مانند نشد
...
کی به انداختن سنگ پیاپی در آب
ماه را می‌شو� از حافظه� آب گرفت؟!
...
در غلغله جمعی و تنها شده‌ا� باز
آن‌قد� که در پیرهنت نیز غریبی
...
حق داشتی مرا نشناسی، ب�� هر طریق
من همچنان همانم و دنیا عوض شده‌س�
...
آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست
حال وقتی به لب پنجره می‌آی� نیست
...
دقیق‌ت� بنگر - این غبار از آینه نیست -
خود این منم که در آیینه از غبار پرم
...
با من سر پیمانت اگر نیست نیایم
چون سایه به دنبال تو فرسنگ به فرسنگ
May 25, 2013
از باغ مي برند چراغاني ات كنند
تا كاج جشن هاي زمستاني ات كنند
پوشانده اند صبح تورا ابرهاي تار
تنها به اين بهانه كه باراني ات كنند
يوسف!به اين رها شدن از چاه دل مبند
اين بار مي برند كه زنداني ات كنند
اي گل!گمان مبر به شب جشن مي روي
شايد به خاك مرده اي ارزاني ات كنند
يك نقطه بيش فرق رحيم و رجيم نيست
از نقطه اي بترس كه شيطاني ات كنند
آب طلب نكرده هميشه مراد نيست
گاهي بهانه ايست كه قرباني ات كنند!
تا كاج جشن هاي زمستاني ات كنند
پوشانده اند صبح تورا ابرهاي تار
تنها به اين بهانه كه باراني ات كنند
يوسف!به اين رها شدن از چاه دل مبند
اين بار مي برند كه زنداني ات كنند
اي گل!گمان مبر به شب جشن مي روي
شايد به خاك مرده اي ارزاني ات كنند
يك نقطه بيش فرق رحيم و رجيم نيست
از نقطه اي بترس كه شيطاني ات كنند
آب طلب نكرده هميشه مراد نيست
گاهي بهانه ايست كه قرباني ات كنند!
July 10, 2009
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم
یک قطره ی آبم که در اندیشه ی دریا
افتادم و باید بپذیرم که بمیرم
یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم
این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی ست
من ساخته از خاک کویرم که بمیرم
خاموش مکن آتش افروخته ام را
بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم
اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم
یک قطره ی آبم که در اندیشه ی دریا
افتادم و باید بپذیرم که بمیرم
یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم
این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی ست
من ساخته از خاک کویرم که بمیرم
خاموش مکن آتش افروخته ام را
بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم
May 21, 2021
دلم گرفته بود و همین‌جور� شروع کردم کتاب رو و تا آخر پیش رفتم. شعرها بسیار هنرمندانه و شاعرانه نوشته شدن. شاعر، خوب شعر رو می‌شناس� و تشبیهات و تلمیحاتش عالی بود. تنها چیزی که کمی توی ذوقم زد، استفاده� مکرر از موضوع تصویر ماه در آب بود که گرچه در شعرها -تک به تک- خوش نشسته بود، اما چون در چند شعر به توالی تکرار شده بود کمی توی ذوق می‌ز�. در کل فکر کنم همه� شعرها رو دوست داشتم و فقط میزان دوست داشتنم شدت و ضعف داشت. و همین نشون می‌د� که کتاب، کتابی قویه.
کی به انداختن سنگ پیاپی در آب
ماه را می‌شو� از حافظه� آب گرفت؟
June 7, 2012
غالب شعرهای کتاب فوق العاده ان
بعضا تمثیل ها و اشارات بسی لذت بخشند
بیچاره آهویی که صید پنجه ی شیریست
بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی
---------------------------------
در قنوتم ز خدا عقل طلب می کردم
عشق اما خبر از گوشه ی محراب گرفت
---------------------------------
من با یقین کافر ، جهان با شک مسلمان
با این حساب اهل جهنم فرق دارد
بعضا تمثیل ها و اشارات بسی لذت بخشند
بیچاره آهویی که صید پنجه ی شیریست
بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی
---------------------------------
در قنوتم ز خدا عقل طلب می کردم
عشق اما خبر از گوشه ی محراب گرفت
---------------------------------
من با یقین کافر ، جهان با شک مسلمان
با این حساب اهل جهنم فرق دارد
Read
September 9, 2015از باغ می‌برن� چراغانی‌ا� کنند
تا کاج جشنهای زمستانی‌ا� کنند
پوشانده‌ان� «صبح» تو را «ابرهای تار»
تنها به این بهانه که بارانی‌ا� کنند
یوسف! به این رها شدن از چاه دل مبند
این بار می‌برن� که زندانی‌ا� کنند
ای گل گمان مکن به شب جشن می‌رو�
شاید به خاک مرده‌ا� ارزانی‌ا� کنند
یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست
از نقطه‌ا� بترس که شیطانی‌ا� کنند
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه‌ا� است که قربانی‌ا� کنند
تا کاج جشنهای زمستانی‌ا� کنند
پوشانده‌ان� «صبح» تو را «ابرهای تار»
تنها به این بهانه که بارانی‌ا� کنند
یوسف! به این رها شدن از چاه دل مبند
این بار می‌برن� که زندانی‌ا� کنند
ای گل گمان مکن به شب جشن می‌رو�
شاید به خاک مرده‌ا� ارزانی‌ا� کنند
یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست
از نقطه‌ا� بترس که شیطانی‌ا� کنند
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه‌ا� است که قربانی‌ا� کنند
April 27, 2022
۳.۵ 💙
یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم:)))
یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم:)))
December 18, 2013
این بار می خواهم در مورد چند ویژگی ممکن یا موجود شعرهای فاضل نظری حرف بزنم.
اول: شعر گفتن برای قافیه
منظورم این است که شاعر اول قافیه را بیابد و بعد مضمون مورد نظر آن بیت را. این نکته در مورد شعر فاضل از آن جایی به ذهنم رسید که دیدم رابطه ی چندانی بین بیت ها برقرار نیست و تک تک بیت ها جدا از هم زیبا و گاه خیره کننده هستند اما در کنار هم در یک غزل با هم مرتبط نیستند.
برای بررسی این ویژگی سراغ شعرهای همین کتاب «گریه های امپراتور» رفتم. وقتی می توان با قاطعیت چنین ادعایی را پذیرفت که قافیه با مضمون شعر در ارتباط باشد یا این که قافیه بار اصلی معنایی بیت را بر دوش بکشد. شعر «آهو» (ص 13) چنین حالتی دارد. «هندو، جادو، پرستو، جو، شب بو، چاقو، آهو» همگی بار اصلی معنایی بیت یا حداقل یکی از اصلی ترین بارهای معنایی بیت را در خود دارند. در بعضی شعرها به نظر می رسد اول قافیه آمده بعد بیت. مثل:
نام تو را می کند روی میزها هر وقت
در دست آن دیوانه می افتاد چاقویی
اما در برخی دیگر شاعر، به همین اکتفا نکرده و این طور نیست که کل بیت خلاصه بشود در قافیه. مثلن:
بیچاره آهویی که صید پنجه ی شیری ست
بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی.
مضمون نو در همه ی بیت بالا پخش شده و لزومن ربطی به قافیه ندارد. ضمن آن که در همین شعر، بیت هایی هست که بار اصلی معنایی در قافیه نیست. مثلن:
آیینه خیلی هم نباید راست گو باشد
من مایه ی رنج تو هستم، راست می گویی.
در برخی شعرهای دیگر هم این حالت شعرگویی برای قافیه (قافیه سازی پیش از بیت سازی) دیده می شود. نگاه کنید به بیت چهارم شعر «به سوی ساحلی دیگر» (ص 15)، بیت دوم و پنجم «می پندارم ماه!» (ص 17)، بیت پنجم «در برزخ بهشت» (ص 21)، بیت های سوم تا پنجم «انار» (ص 29)، بیت های دوم و سوم «از سر بی حوصلگی» (ص 43)، بیت های دوم و سوم «دیواره» (ص 47)، بیت دوم «پاییزهای بی چمدان» (ص 55)، بیت پنجم «مکاشفه در آینه» (ص 61).
در بررسی ساده ی من دیده می شود که این جور بیت ها کم اند و همان کم ها هم مضمون شان معمولن فقط در قافیه خلاصه نمی شود. یعنی که هنر شاعر در سرتاسر بیت معلوم است و نمی شود گمان کرد که هر شاعری با داشتن چنین قافیه هایی می توانست دست به سرودن چنین بیت هایی بزند.
دوم: نام گذاری شعرها
فاضل به وضوح در نامگذاری شعرهایش مشکل دارد! برخی نام ها قشنگ و خاص اند. مثل دل نباخته، شاخه گلی برای مزار، مسئله ی پاک شده، آرزو (با توجه به مضمون شعر)، مکاشفه در آینه، غریب در پیراهن، پاییزهای بی چمدان، از سر بی حوصلگی، شعری در خاک.
اما برخی نام ها (شاید بشود گفت بیش تر نام ها) یا کلمه یا عبارتی از شعرند که مضمون کلی شعر را (اگر وجود داشته باشد!) نشان نمی دهند (مانند انار، در برزخ بهشت، سیب سرخ، نیرنگ، دیواره) یا اسمی کلی هستند که انگار از روی اجبار بر شعر گذاشته شده اند (مانند ماه، شاعر، آینه، ابریشم).
سوم: نزدیکی به سبک هندی
تشبیه زیاد هم حوصله ی آدم را سر می برد! گاهی آدم «اور دوز» می کند از زیادی تشبیه. مخصوصن وقتی از یک رابطه ی تشبیهی برای چند مورد استفاده شود. مثلن از «موج و صخره» یا «فواره» یا «غبار و مزار». کاری که فاضل انجام می دهد.
در شعرهای فاضل با تعداد زیادی تشبیه های انتزاعی روبرو هستیم. یعنی این که چیزی ملموس گفته می شود و به یک موضوع ذهنی تشبیه می شود. مثلن:
آه! یک روز همین آه تو را می گیرد
گاه یک کوه به یک کاه به هم می ریزد
این نحوه ی شعر گفتن، تا جایی که می دانم راه و روش پیروان سبک هندی (اصفهانی) بوده است. مانند صائب و بیدل. یک بار دیوان بیدل را دست گرفتم و دیدم دارم زیر آوار این گونه بیت ها له می شوم! بی خیال شدم و کنارش گذاشتم. زندگی ساده است! وقتی می شود به سادگی و روانی عراقی ها و خراسانی ها شعر گفت چرا هندی؟! البته که شعرهای فاضل سرشار از این راه و روش نیستند و بیت های ساده و روانی که دل نشین اند و به خواننده فرصت استراحت می دهند بعد از آن تشبیه ها وجود دارند. مثلن این بیت:
خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند: نشد!
اما برای نمونه ای از شعرهای پر تشبیه نگاه کنید به «بوته زار» (شعر «شاخه گلی برای مزار» هم تقریبن همین ویژگی را دارد). در بیت دوم «نسیم و بوته زار»، بیت سوم «قمار و جدایی»، بیت چهارم «یعقوب و امتحان»، بیت پنجم «یوسف و فروختن». این همه پراکنده تشبیه کردن برای آن که مضمون جدایی را نشان دهد (گرچه این مضمون هم دقیق نیست در این شعر. بیت اول جدایی است، بیت دوم لحظه ی جدایی، بیت چهارم دوری است و بیت پنجم انگار اصلن ربط چندانی به جدایی ندارد). این حجم از تشبیه ها به ذهن خواننده فرصت استراحت نمی دهد. فقط او را در دریایی از کلمه ها غرق می کند و به اعجابش وا می دارد بی آن که تاثیر عمیق خود را با بیتی ساده بر او بگذارد.
به نظرم همین ویژگی باعث می شود شعرهای فاضل در عین زیبایی و تحیربرانگیزی، تاثیرگذاری لازم را نداشته باشند. و شعرهای تاثیرگذار او (در کلیت شعر نه در تک تک بیت ها) آن هایی باشند که یکی دو بیت ساده و بی تشبیه دارند. مثلن بیت آخر شعر «شهر 1»:
شهر گفتم؟! شهر! آری شهر! آری شهر! شهر
از خیابان! از خیابان! از خیابان پر شده است
یا بیت آخر مکاشفه در آینه (ص 61) و آینه (ص 75).
چهارم: مقایسه ی فاضل با فاضل
نکته ی مهمی که در پایان باید بگویم این است که فاضل نظری، انتظار مرا از غزل جدید بالا برد. همین کار او باعث شد که به شعرهای خودش این گونه خرده بگیرم! در واقع من شعر فاضل را با شعر فاضل مقایسه می کنم. می گویم چنین شاعر توانایی چرا چنین اشکال هایی (به نظر من) دارد. این حرف ها نفی نمی کند که او یک سر و گردن بالاتر از دیگر شاعران است در مضمون نو آوردن و شعرهای کم نظیر گفتن.
اول: شعر گفتن برای قافیه
منظورم این است که شاعر اول قافیه را بیابد و بعد مضمون مورد نظر آن بیت را. این نکته در مورد شعر فاضل از آن جایی به ذهنم رسید که دیدم رابطه ی چندانی بین بیت ها برقرار نیست و تک تک بیت ها جدا از هم زیبا و گاه خیره کننده هستند اما در کنار هم در یک غزل با هم مرتبط نیستند.
برای بررسی این ویژگی سراغ شعرهای همین کتاب «گریه های امپراتور» رفتم. وقتی می توان با قاطعیت چنین ادعایی را پذیرفت که قافیه با مضمون شعر در ارتباط باشد یا این که قافیه بار اصلی معنایی بیت را بر دوش بکشد. شعر «آهو» (ص 13) چنین حالتی دارد. «هندو، جادو، پرستو، جو، شب بو، چاقو، آهو» همگی بار اصلی معنایی بیت یا حداقل یکی از اصلی ترین بارهای معنایی بیت را در خود دارند. در بعضی شعرها به نظر می رسد اول قافیه آمده بعد بیت. مثل:
نام تو را می کند روی میزها هر وقت
در دست آن دیوانه می افتاد چاقویی
اما در برخی دیگر شاعر، به همین اکتفا نکرده و این طور نیست که کل بیت خلاصه بشود در قافیه. مثلن:
بیچاره آهویی که صید پنجه ی شیری ست
بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی.
مضمون نو در همه ی بیت بالا پخش شده و لزومن ربطی به قافیه ندارد. ضمن آن که در همین شعر، بیت هایی هست که بار اصلی معنایی در قافیه نیست. مثلن:
آیینه خیلی هم نباید راست گو باشد
من مایه ی رنج تو هستم، راست می گویی.
در برخی شعرهای دیگر هم این حالت شعرگویی برای قافیه (قافیه سازی پیش از بیت سازی) دیده می شود. نگاه کنید به بیت چهارم شعر «به سوی ساحلی دیگر» (ص 15)، بیت دوم و پنجم «می پندارم ماه!» (ص 17)، بیت پنجم «در برزخ بهشت» (ص 21)، بیت های سوم تا پنجم «انار» (ص 29)، بیت های دوم و سوم «از سر بی حوصلگی» (ص 43)، بیت های دوم و سوم «دیواره» (ص 47)، بیت دوم «پاییزهای بی چمدان» (ص 55)، بیت پنجم «مکاشفه در آینه» (ص 61).
در بررسی ساده ی من دیده می شود که این جور بیت ها کم اند و همان کم ها هم مضمون شان معمولن فقط در قافیه خلاصه نمی شود. یعنی که هنر شاعر در سرتاسر بیت معلوم است و نمی شود گمان کرد که هر شاعری با داشتن چنین قافیه هایی می توانست دست به سرودن چنین بیت هایی بزند.
دوم: نام گذاری شعرها
فاضل به وضوح در نامگذاری شعرهایش مشکل دارد! برخی نام ها قشنگ و خاص اند. مثل دل نباخته، شاخه گلی برای مزار، مسئله ی پاک شده، آرزو (با توجه به مضمون شعر)، مکاشفه در آینه، غریب در پیراهن، پاییزهای بی چمدان، از سر بی حوصلگی، شعری در خاک.
اما برخی نام ها (شاید بشود گفت بیش تر نام ها) یا کلمه یا عبارتی از شعرند که مضمون کلی شعر را (اگر وجود داشته باشد!) نشان نمی دهند (مانند انار، در برزخ بهشت، سیب سرخ، نیرنگ، دیواره) یا اسمی کلی هستند که انگار از روی اجبار بر شعر گذاشته شده اند (مانند ماه، شاعر، آینه، ابریشم).
سوم: نزدیکی به سبک هندی
تشبیه زیاد هم حوصله ی آدم را سر می برد! گاهی آدم «اور دوز» می کند از زیادی تشبیه. مخصوصن وقتی از یک رابطه ی تشبیهی برای چند مورد استفاده شود. مثلن از «موج و صخره» یا «فواره» یا «غبار و مزار». کاری که فاضل انجام می دهد.
در شعرهای فاضل با تعداد زیادی تشبیه های انتزاعی روبرو هستیم. یعنی این که چیزی ملموس گفته می شود و به یک موضوع ذهنی تشبیه می شود. مثلن:
آه! یک روز همین آه تو را می گیرد
گاه یک کوه به یک کاه به هم می ریزد
این نحوه ی شعر گفتن، تا جایی که می دانم راه و روش پیروان سبک هندی (اصفهانی) بوده است. مانند صائب و بیدل. یک بار دیوان بیدل را دست گرفتم و دیدم دارم زیر آوار این گونه بیت ها له می شوم! بی خیال شدم و کنارش گذاشتم. زندگی ساده است! وقتی می شود به سادگی و روانی عراقی ها و خراسانی ها شعر گفت چرا هندی؟! البته که شعرهای فاضل سرشار از این راه و روش نیستند و بیت های ساده و روانی که دل نشین اند و به خواننده فرصت استراحت می دهند بعد از آن تشبیه ها وجود دارند. مثلن این بیت:
خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند: نشد!
اما برای نمونه ای از شعرهای پر تشبیه نگاه کنید به «بوته زار» (شعر «شاخه گلی برای مزار» هم تقریبن همین ویژگی را دارد). در بیت دوم «نسیم و بوته زار»، بیت سوم «قمار و جدایی»، بیت چهارم «یعقوب و امتحان»، بیت پنجم «یوسف و فروختن». این همه پراکنده تشبیه کردن برای آن که مضمون جدایی را نشان دهد (گرچه این مضمون هم دقیق نیست در این شعر. بیت اول جدایی است، بیت دوم لحظه ی جدایی، بیت چهارم دوری است و بیت پنجم انگار اصلن ربط چندانی به جدایی ندارد). این حجم از تشبیه ها به ذهن خواننده فرصت استراحت نمی دهد. فقط او را در دریایی از کلمه ها غرق می کند و به اعجابش وا می دارد بی آن که تاثیر عمیق خود را با بیتی ساده بر او بگذارد.
به نظرم همین ویژگی باعث می شود شعرهای فاضل در عین زیبایی و تحیربرانگیزی، تاثیرگذاری لازم را نداشته باشند. و شعرهای تاثیرگذار او (در کلیت شعر نه در تک تک بیت ها) آن هایی باشند که یکی دو بیت ساده و بی تشبیه دارند. مثلن بیت آخر شعر «شهر 1»:
شهر گفتم؟! شهر! آری شهر! آری شهر! شهر
از خیابان! از خیابان! از خیابان پر شده است
یا بیت آخر مکاشفه در آینه (ص 61) و آینه (ص 75).
چهارم: مقایسه ی فاضل با فاضل
نکته ی مهمی که در پایان باید بگویم این است که فاضل نظری، انتظار مرا از غزل جدید بالا برد. همین کار او باعث شد که به شعرهای خودش این گونه خرده بگیرم! در واقع من شعر فاضل را با شعر فاضل مقایسه می کنم. می گویم چنین شاعر توانایی چرا چنین اشکال هایی (به نظر من) دارد. این حرف ها نفی نمی کند که او یک سر و گردن بالاتر از دیگر شاعران است در مضمون نو آوردن و شعرهای کم نظیر گفتن.
October 23, 2015
به نظرم غزل هایی که بخونی و بگی "غزل" خوبی بود درش زیاد پیدا نمی شد. انچه باعث می شد به خواندنش بیارزد تک بیت های خوب گاه گاهیش بود، که بعضا شاهکار هم می شد - البته از نظر مضمون و تصویر و نه صورت. اگه بخوام یک غزل بیرون بکشم از این مجموعه "از سر بی حوصلگی" رو اسم می برم برای نمونه
June 23, 2015
Tears of the emperor, Fazel Nazari
عنوان: گریهها� امپراتور؛ شاعر: فاضل نظری؛ تهران، چاپ نخست دفتر شعر جوان، 1382 چاپ دوم هزاره ققنوس، 1383، در 86 ص، شابک: 9789648792331؛ موضوع: شعر فارسی قرن 14 هجری، قرن 21 م
طوافم لحظه دیدار چشمان تو باطل شد من اما همچن��ن در فکر دور باطلی دیگر
عنوان: گریهها� امپراتور؛ شاعر: فاضل نظری؛ تهران، چاپ نخست دفتر شعر جوان، 1382 چاپ دوم هزاره ققنوس، 1383، در 86 ص، شابک: 9789648792331؛ موضوع: شعر فارسی قرن 14 هجری، قرن 21 م
طوافم لحظه دیدار چشمان تو باطل شد من اما همچن��ن در فکر دور باطلی دیگر
April 1, 2007
نیستی کم نه از آینه نه حتی از ماه
که ز دیدار تو دیوانه ترم تا از ماه
( p. 37 )
که ز دیدار تو دیوانه ترم تا از ماه
( p. 37 )
December 30, 2016
دوباره خوندم، به یاد خاطره ای که از این کتاب دارم.
February 19, 2017
هم از سکوت گریزان، هم از صدا بیزار
چنین چرا دلتنگم؟! چنین چرا بیزار
زمین از آمدن برف تازه خشنود است
من از شلوغی بسیار ردپا بیزار
قدم زدم! ریه هایم شد از هوا لبریز
قدم زدم! ریه هایم شد از هوا بیزار
اگر چه می گذریم از کنار هم آرام
شما ز من متنفر، من از شما بیزار
به مسجد آمدم و نا امید برگشتم
دل از مشاهده تلخی ریا بیزار
صدای قاری و گلدسته های پژمرده
اذان مرده و دل های از خدا بیزار
به خانه ام بروم؟! خانه از سکوت پر است
سکوت می کند از زندگی مرا بیزار
تمام خانه سکوت و تمام شهر صداست!
از این سکوت گریزان، از آن صدا بیزار
چنین چرا دلتنگم؟! چنین چرا بیزار
زمین از آمدن برف تازه خشنود است
من از شلوغی بسیار ردپا بیزار
قدم زدم! ریه هایم شد از هوا لبریز
قدم زدم! ریه هایم شد از هوا بیزار
اگر چه می گذریم از کنار هم آرام
شما ز من متنفر، من از شما بیزار
به مسجد آمدم و نا امید برگشتم
دل از مشاهده تلخی ریا بیزار
صدای قاری و گلدسته های پژمرده
اذان مرده و دل های از خدا بیزار
به خانه ام بروم؟! خانه از سکوت پر است
سکوت می کند از زندگی مرا بیزار
تمام خانه سکوت و تمام شهر صداست!
از این سکوت گریزان، از آن صدا بیزار
September 9, 2017
هر روز، جهان است و فرازى و نشيبى
اين نيز نگاهى است به افتادن سيبى
در غلغله جمعى و "تنها" شده اى باز
آن قدر كه در پيرهنت نيز غريبى
آخر چه اميدى به شب و روز جهان است؟
بايد همه عمر، خودت را بفريبى
چون قصه آن صخره كه از صحبت دريا
جز سيلى امواج نبرده ست نصيبى
آيينه تاريخ تو را درد شكسته ست
اما تو نه تاريخ شناسى نه طبيبى!
_______________________________
گرچه چشمان تو جز در پى زيبايى نيست
دل بكن! آينه اين قدر تماشايى نيست
حاصل خيره در آيينه شدن ها آيا
دو برابر شدن غصه تنهايى نيست؟!
بى سبب تا لب دريا مكشان قايق را
قايق ات را بشكن! روح تو دريايى نيست
آه در آينه تنها كدرت خواهد كرد
آه! ديگر دمت اى دوست مسيحايى نيست
آنكه يك عمر به شوق تو در اين كوچه نشست
حال وقتى به لب پنجره مى آيى نيست
خواستم با غم عشقش بنويسم شعرى
گفت: هر خواستنى عين توانايى نيست
________________________________
از باغ مى برند چراغانى ات كنند
تا كاج جشن هاى زمستانى ات كنند
پوشانده اند"صبح" تو را "ابرهاى تار"
تنها به اين بهانه كه بارانى ات كنند
يوسف! به اين رها شدن از چاه دل مبند
اين بار مى برند كه زندانى ات كنند
اى گل گمان مكن به شب جشن مى روى
شايد به خاك مرده اى ارزانى ات كنند
يك نقطه بيش فرق رحيم و رجيم نيست
از نقطه اى بترس كه شيطانى ات كنند
آب طلب نكرده هميشه مراد نيست
گاهى بهانه اى ست كه قربانى ات كنند
اين نيز نگاهى است به افتادن سيبى
در غلغله جمعى و "تنها" شده اى باز
آن قدر كه در پيرهنت نيز غريبى
آخر چه اميدى به شب و روز جهان است؟
بايد همه عمر، خودت را بفريبى
چون قصه آن صخره كه از صحبت دريا
جز سيلى امواج نبرده ست نصيبى
آيينه تاريخ تو را درد شكسته ست
اما تو نه تاريخ شناسى نه طبيبى!
_______________________________
گرچه چشمان تو جز در پى زيبايى نيست
دل بكن! آينه اين قدر تماشايى نيست
حاصل خيره در آيينه شدن ها آيا
دو برابر شدن غصه تنهايى نيست؟!
بى سبب تا لب دريا مكشان قايق را
قايق ات را بشكن! روح تو دريايى نيست
آه در آينه تنها كدرت خواهد كرد
آه! ديگر دمت اى دوست مسيحايى نيست
آنكه يك عمر به شوق تو در اين كوچه نشست
حال وقتى به لب پنجره مى آيى نيست
خواستم با غم عشقش بنويسم شعرى
گفت: هر خواستنى عين توانايى نيست
________________________________
از باغ مى برند چراغانى ات كنند
تا كاج جشن هاى زمستانى ات كنند
پوشانده اند"صبح" تو را "ابرهاى تار"
تنها به اين بهانه كه بارانى ات كنند
يوسف! به اين رها شدن از چاه دل مبند
اين بار مى برند كه زندانى ات كنند
اى گل گمان مكن به شب جشن مى روى
شايد به خاك مرده اى ارزانى ات كنند
يك نقطه بيش فرق رحيم و رجيم نيست
از نقطه اى بترس كه شيطانى ات كنند
آب طلب نكرده هميشه مراد نيست
گاهى بهانه اى ست كه قربانى ات كنند
April 15, 2020
از قول یکی از دوستان این رو وام بگیرم که واقعا فاضل نظری شاعر تک بیت هاست . چند بیتی که از این کتاب بنظرم خوب اومدن :
تلخ و شیرین جهان چیزی به جز یک خواب نیست
مرگ پایان می دهد یک روز این کابوس را
***
مرا ز عشق مگویید ، عشق گمشده ایست
که هر چه هست ندارم ، که هر چه دارم نیست.
***
به تمنای تو دریا شده ام ، گرچه یکیست
سهم یک کاسه ی ا بو دل دریا از ماه
***
تو سبز ماندی و من برگ برگ خشکیدم
که آنچه داشت شقایق به سینه ،کاج نداشت
منم خلیفه ی تنهای رانده از بهشت
خلیفه ای که از آغاز تاج و تخت نداشت
***
از زلیخای درونت بگریز ای یوسف
شرم این پیرهن پاره فرو ریختنی ست
***
تلخ و شیرین جهان چیزی به جز یک خواب نیست
مرگ پایان می دهد یک روز این کابوس را
***
مرا ز عشق مگویید ، عشق گمشده ایست
که هر چه هست ندارم ، که هر چه دارم نیست.
***
به تمنای تو دریا شده ام ، گرچه یکیست
سهم یک کاسه ی ا بو دل دریا از ماه
***
تو سبز ماندی و من برگ برگ خشکیدم
که آنچه داشت شقایق به سینه ،کاج نداشت
منم خلیفه ی تنهای رانده از بهشت
خلیفه ای که از آغاز تاج و تخت نداشت
***
از زلیخای درونت بگریز ای یوسف
شرم این پیرهن پاره فرو ریختنی ست
***
Want to read
November 18, 2016چنان که از قفس هم دو یا کریم به هم
از آن دو پنجره ما خیره می شدیم به هم
به هم شبیه ، به هم مبتلا ، به هم محتاج
چنان دو نیمه سیبی که هر دو نیم به هم
من و توایم دو پژمرده گل میان کتاب
من و توایم دو دلبسته از قدیم به هم
شبیه یکدگریم و چقدر دلگیر است
شبیه بودن گل های بی شمیم به هم
من و تو رود شدیم و جدا شدیم از هم
من و تو کوه شدیم و نمی رسیم به هم
بیا شویم چو خاکستری رها در باد
من و تو را برساند مگر نسیم به هم...
« گریه های امپراتور »
از آن دو پنجره ما خیره می شدیم به هم
به هم شبیه ، به هم مبتلا ، به هم محتاج
چنان دو نیمه سیبی که هر دو نیم به هم
من و توایم دو پژمرده گل میان کتاب
من و توایم دو دلبسته از قدیم به هم
شبیه یکدگریم و چقدر دلگیر است
شبیه بودن گل های بی شمیم به هم
من و تو رود شدیم و جدا شدیم از هم
من و تو کوه شدیم و نمی رسیم به هم
بیا شویم چو خاکستری رها در باد
من و تو را برساند مگر نسیم به هم...
« گریه های امپراتور »
March 26, 2024
《ه� النور�
اولین دفتر شاعر فاضل نظری💫
به وقت بازخوانی کتابی که از نوجوانی همراهمه، کتابی که بارها چسب خورده و هنوز هم ورق ورقه.
خوندنش همچنان شیرین بود.
۷ فروردین ۱۴۰۲، ۱۵ رمضان 🌻🌙
اولین دفتر شاعر فاضل نظری💫
به وقت بازخوانی کتابی که از نوجوانی همراهمه، کتابی که بارها چسب خورده و هنوز هم ورق ورقه.
خوندنش همچنان شیرین بود.
۷ فروردین ۱۴۰۲، ۱۵ رمضان 🌻🌙
May 12, 2022
گرچه چشمان تو جز در پی زیبایی نیست
دل بکن! آیینه اینقدر تماشایی نیست!
حاصل خیره در آیینه شدن ها آیا
دو برابر شدن غصه� تنهایی نیست؟!
دل بکن! آیینه اینقدر تماشایی نیست!
حاصل خیره در آیینه شدن ها آیا
دو برابر شدن غصه� تنهایی نیست؟!
October 5, 2018
این مجموعه رو حوالی اردی‌بهش� ماه، تو دانشگاه دست یکی از دوستام دیدم. چند صفحه‌ا� ورق زدم. اونقدر مجذوبش شدم که طی دو ساعت با صدای بلند همه� اشعار رو برای خودم و دوستانم خوندم.
در فاصله� این چند ماه چند بار قصد خریدش رو داشتم اما هر بار بهونه‌ا� مانع این‌کا� می‌ش�.
بالاخره هفته قبل این کتاب رو تهیه کردم، خوندم و بسی لذت بردم.
در فاصله� این چند ماه چند بار قصد خریدش رو داشتم اما هر بار بهونه‌ا� مانع این‌کا� می‌ش�.
بالاخره هفته قبل این کتاب رو تهیه کردم، خوندم و بسی لذت بردم.
January 23, 2018
پر می کشی و وای به حال پرنده ای
کز پشت میله� قفسی عاشقت شده‌س�
برعکس می گردم طواف خانه ات را
دیوانه ها آدم به آدم فرق دارند
هم از سکوت گریزان، هم از صدا بیزار
چنین چرا دلتنگم؟ چنین چرا بیزار
از اون کتاب هایی است که می طلبه همیشه با خودت داشته باشی، لزوما نه خود کتاب رو بلکه حرف های خیلی دلنشینش رو
کز پشت میله� قفسی عاشقت شده‌س�
برعکس می گردم طواف خانه ات را
دیوانه ها آدم به آدم فرق دارند
هم از سکوت گریزان، هم از صدا بیزار
چنین چرا دلتنگم؟ چنین چرا بیزار
از اون کتاب هایی است که می طلبه همیشه با خودت داشته باشی، لزوما نه خود کتاب رو بلکه حرف های خیلی دلنشینش رو
December 29, 2016
کلاژ نامتجانس، از تک بیت‌ها� ناب به همراهی چند شعر زیبا
در کل واقعا لذت بردم
در کل واقعا لذت بردم
May 28, 2024
به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد
لب تو میوه ممنوع ولی لب هایم
هرچه از طعم لب سرخ تو دل کند، نشد
با چراغی همخ‌ج� گشتم و گشتم در شهر
هیچ‌ک�! هیچ‌ک� اینجا به تو مانند نشد
هرکسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه خداوندونشد
خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند: نشد...
که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد
لب تو میوه ممنوع ولی لب هایم
هرچه از طعم لب سرخ تو دل کند، نشد
با چراغی همخ‌ج� گشتم و گشتم در شهر
هیچ‌ک�! هیچ‌ک� اینجا به تو مانند نشد
هرکسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه خداوندونشد
خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند: نشد...
Displaying 1 - 30 of 187 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.