What do you think?
Rate this book
Η μεγάλη χίμαιρα
"Η μεγάλη χίμαιρα" είναι ένα λεπτομερές ψυχογράφημα. Ο συγγραφέας καταπιάνεται με ένα γυναικείο χαρακτήρα και τον αναλύει συστηματικά. Η ιστορία της Μαρίνας, μιας νεαρής Γαλλίδας που ερωτεύεται, παντρεύεται και ακολουθεί τον άνδρα της στη Σύρο, στο πατρικό του σπίτι της Επισκοπής. Εκεί ζει, κάτω από τον βαρύ, αποδοκιμαστικό ίσκιο της πεθεράς της. Καθώς η Μαρίνα συνδέει την τύχη της με τα βαπόρια του άνδρα της, κάθε ψυχική της αναταραχή έχει περίεργες συνέπειες πάνω στη ζωή τους. Όταν έρχεται η οικονομική καταστροφή που είναι συνδεδεμένη με την ψυχική φθορά της ηρωίδας, τότε όλα μπαίνουν στο φαύλο κύκλο του έρωτα και του θανάτου.
322 pages, Hardcover
First published January 1, 1953
235 people are currently reading
4,278 people want to read
About the author
M. Karagatsis
56books307followersM. Karagatsis (Greek: ) is the pen name of the Greek novelist, journalist, critic and playwright Dimitris Rodopoulos. He was born in Athens, lived in Larissa and studied law in France.
The pen name M. Karagatsis is the name by which the novelist is generally known. The initial "M" stands for Mitya, the Russian diminutive of Dimitris. "Karagatsis" is derived from the "Karagatsi" tree, under the shadow of which he used to write as a young writer.
Karagatsis has been characterized as primarily a prose writer of the illusory reality of persons and situations. His writing is bold, sensual, with great imagination and a unique narrative style, and is often studied by Greek students.
His first three novels (Colonel Liapkin, Chimaera and Junkermann) compose the trilogy "Acclimazation under Apollo" about foreigners who live and work in Greece. Karagatsis sets these books in modern cosmopolitan Greece, in contrast with the stereotype that Greek life is conservative and countrified.
The pen name M. Karagatsis is the name by which the novelist is generally known. The initial "M" stands for Mitya, the Russian diminutive of Dimitris. "Karagatsis" is derived from the "Karagatsi" tree, under the shadow of which he used to write as a young writer.
Karagatsis has been characterized as primarily a prose writer of the illusory reality of persons and situations. His writing is bold, sensual, with great imagination and a unique narrative style, and is often studied by Greek students.
His first three novels (Colonel Liapkin, Chimaera and Junkermann) compose the trilogy "Acclimazation under Apollo" about foreigners who live and work in Greece. Karagatsis sets these books in modern cosmopolitan Greece, in contrast with the stereotype that Greek life is conservative and countrified.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 321 reviews
December 15, 2020
[…] οι σατανάδες φώλιασαν στα σωθικά και μηχανεύτηκαν να τα σμίξουν με ηδονή θανατερή. Έλιωσαν από επιθυμία τα κορμιά, φλογίστηκαν από εγωισμό οι ψυχές, σπάραξαν γλυκά οι σάρκες κι έσπειραν το θάνατο, παντού, παντού, παντού� […]
Δυο κόσμοι που παλεύουν εξαρχής, ο κόσμος της Ανατολής κι αυτός της Δύσης. Η απελευθερωμένη Γαλλίδα πρωταγωνίστρια του βιβλίου στην αρχή εντυπωσιάζεται απο την σκλαβωμένη γεμάτη δεισιδαιμονίες Κάσο απο όπου κατάγεται και ζει η οικογένεια του Έλληνα συζύγου της,όμως μετά όλη αυτή η κοινωνική νοοτροπία γίνεται η φυλακή του μυαλού και του κορμιού της.
Το αρχιπέλαγος και η ελληνική θαλασσινή ζωή την αναζωογονούν αρχικά όμως σιγά σιγά γίνονται πηγή κακών που μάταια παλεύει να αντιμετωπίσει και να φτάσει στην κάθαρση.
Μέσα στον μυστήριο Καραγατσικό κόσμο που διαποτίζει ολοκληρωτικά τις ψυχές των αναγνωστών, η ιστορία μιας νεαρής Γαλλίδας που ερωτεύεται τον έλληνα ναυτικό και συνεχίζει τη ζωή της στην πρωτόγονη Ελλάδα δεν αναφέρεται μόνο στο ψυχογράφημα της νεαρής Γαλλίδας αλλα περιπλέκει τη μυθολογία και κάνει έντονη την παρουσία τραγικών ηρωίδων όπως της Μηδειας της Φαίδρας και αργότερα -όταν η Γαλλίδα στρέφεται στους λογοτέχνες της πατρίδας της- της μαντάμ Μποβαρύ, ως προς τον ψυχισμό τους το ανεξέλεγκτο πάθος τους τον εκλυτο βίο τους και την κάθαρση/ θάνατος ως απόρροια των ανομολόγητων πράξεων τους.
💙💙🧚♀�
Ειναι μια συγκλονιστική ιστορία, ένα λογοτεχνικό έργο που θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Ένα βιβλίο με τραγικό φιναλε για μια Μαρίνα...μια απο τις τόσες χίμαιρες της τραγωδίας.
Καλή ανάγνωση.
Δυο κόσμοι που παλεύουν εξαρχής, ο κόσμος της Ανατολής κι αυτός της Δύσης. Η απελευθερωμένη Γαλλίδα πρωταγωνίστρια του βιβλίου στην αρχή εντυπωσιάζεται απο την σκλαβωμένη γεμάτη δεισιδαιμονίες Κάσο απο όπου κατάγεται και ζει η οικογένεια του Έλληνα συζύγου της,όμως μετά όλη αυτή η κοινωνική νοοτροπία γίνεται η φυλακή του μυαλού και του κορμιού της.
Το αρχιπέλαγος και η ελληνική θαλασσινή ζωή την αναζωογονούν αρχικά όμως σιγά σιγά γίνονται πηγή κακών που μάταια παλεύει να αντιμετωπίσει και να φτάσει στην κάθαρση.
Μέσα στον μυστήριο Καραγατσικό κόσμο που διαποτίζει ολοκληρωτικά τις ψυχές των αναγνωστών, η ιστορία μιας νεαρής Γαλλίδας που ερωτεύεται τον έλληνα ναυτικό και συνεχίζει τη ζωή της στην πρωτόγονη Ελλάδα δεν αναφέρεται μόνο στο ψυχογράφημα της νεαρής Γαλλίδας αλλα περιπλέκει τη μυθολογία και κάνει έντονη την παρουσία τραγικών ηρωίδων όπως της Μηδειας της Φαίδρας και αργότερα -όταν η Γαλλίδα στρέφεται στους λογοτέχνες της πατρίδας της- της μαντάμ Μποβαρύ, ως προς τον ψυχισμό τους το ανεξέλεγκτο πάθος τους τον εκλυτο βίο τους και την κάθαρση/ θάνατος ως απόρροια των ανομολόγητων πράξεων τους.
💙💙🧚♀�
Ειναι μια συγκλονιστική ιστορία, ένα λογοτεχνικό έργο που θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Ένα βιβλίο με τραγικό φιναλε για μια Μαρίνα...μια απο τις τόσες χίμαιρες της τραγωδίας.
Καλή ανάγνωση.
October 2, 2016
Το λοιπόν Καραγάτσης� Μ. Καραγάτσης� Λογοτεχνικόν ψευδώνυμον� και το Μ. αγνώστου προελεύσεως� οι κριτικοί κατά την προσφιλή τους τακτική περί ταμπελών, υπέθεσαν προς το Μ. προέρχεται από το ρώσικο όνομα Μίτια, αποτέλεσμα της αγάπης του συγγραφέα προς τον Ντοστογιέφσκι. Ο ίδιος βέβαια ποτέ δεν ομολόγησε κάτι τέτοιο� Κάλλιστα θα μπορούσε να είναι Μήτσος, Μανώλης, Μίμης κλπ, κλπ.
Πάμε παρακάτω� Το κακό με τους Έλληνες ‘κλασικούς� είναι πως τους διδασκόμαστε αποσπασματικά στο σχολείο κι έτσι έχεις την αίσθηση πως τους έχεις διαβάσει� Αποσπάσματα λοιπόν Καραγάτση και ποτέ ένα ολοκληρωμένο έργο του� Ξεκίνησα λοιπόν με τη «Μεγάλη Χίμαιρα» γιατί μου άρεσε ο τίτλος (sic).
Κατ’αρχή� , λάτρεψα το μέγεθος του βιβλίου� Μικρό και βολικό� Ένα «πόκετ» υψηλής αισθητικής� Πάμε τώρα και στα λογοτεχνικά�
Η γλώσσα του Καραγάτση είναι ποίηση� (καλά δεν περιμένατε εμένα να σας το πω�) Λυρική, λυρική, λυρική. Κι ενώ βγάζω φλύκταινες με φράσεις του στυλ: «Το άσπρο των τοίχων μεταλλάζει σε μαβί απαλό και περιπλέκεται με τους ιδιόχρωμους κυματισμούς της εσπερινής ατμόσφαιρας, σε τρόπο που η μικρή πολιτεία γίνεται σαν διάφανη, σαν αντικαθρέφτισμα οράματος μακρινού στην ύλη του αέρα � σαν εκτοπλασματική μορφολόγηση της ύλης του αέρα, εξωπραγματική κι ονειρική», στον Καραγάτση φαντάζει απόλυτα φυσιολογική και χάνεσαι μέσα της. Βέβαια, σε ορισμένα σημεία καταντάει ακόμα κι εδώ too much� Θέλεις να ανασάνεις�
Κεντρική ηρωίδα η Γαλλίδα (Νορμανδή) Μαρίνα, με λατρεία στους αρχαίους Έλληνες, ανοργασμική μέχρι που γνωρίζει τον Έλληνα Γιάννη ο οποίος καταφέρνει να την ξυπνήσει σαν γυναίκα. Παντρεύονται στο πατ � κιουτ, έρχονται στη Σύρα κι ενώ όλα ωραία και καλά, το ναυάγιο της «Μαρίνας» (του ενός εκ των δύο πλοίων της οικογενείας) θα φέρει αργά αλλά σταθερά και το ναυάγιο της ίδιας της Μαρίνας και όλης της οικογένειας των Ρεΐζηδων.
Ψυχογράφημα μιας γυναίκας από έναν άντρα, έρωτας και θάνατος οι δύο βασικοί άξονες του βιβλίου. Προοικονομίες, οικογενειακά δράματα, το υπερφυσικό, οι ελληνικοί οικογενειακοί δεσμοί (ο Έλληνας από δυο πράγματα δεν γλυτώνει το προπατορικό αμάρτημα και το σόι του), μεταφορές, η θεϊκή παρουσία� Όλα τα συστατικά και η δομή μιας αρχαίας ελληνικής τραγωδίας στο καραγατσικό έργο�
Τα διαλογικά μέρη, (π.χ. η σκηνή στο γκαλά, η συνάντηση με την Αννεζιώ�) βρίθουν από θεατρικότητα ώστε ο αναγνώστης έχει την αίσθηση πως τα βλέπει στη σκηνή. Ως σκορόφιδον καπετανοοικογένειας, δεν μπόρεσα να μην θαυμάσω τα σημεία του βιβλίου όπου αναφέρονται στη ναυτοσύνη και στα θαλασσινά ταξίδια. Άραγε ο Καραγάτσης ήταν κολλητός του Καββαδία; Εντάξει, το ξέρω παρεκτρέπομαι�
Δεν μπορώ να πω πως δεν υπήρχαν υπερβολές τόσο στη γλώσσα όσο και στην ιστορία, όμως ο άνθρωπος ήταν λογοτέχνης (πώς να το κάνουμε;) και κατάφερε να με πάει εκεί όπου ήθελε. Σαφώς οι πρώτες 150 σελίδες είναι πολύ πιο αργές από τη συνέχεια, αλλά εδώ είναι το ταξίδι που μετράει και όχι ο προορισμός�
Και τελειώνοντας, κάποια πράγματα στην Ελλάδα είναι διαχρονικά� όπως η εφορία και η φοροδιαφυγή ένα πράμα� Πάρτε κι ένα αποσπασματάκι περί ελληνικής εφορίας δια γραφής Καραγάτση, το έτος 1936, αν δεν απατώμαι�
«-Είμαι έξι μήνες εδώ, κι αδύνατον να υποψιασθώ τον πλούτο που κρύβεται σ’αυτ� τα νοικοκυρόσπιτα με τη μετριόφρονα εμφάνιση. Πρέπει να μιλήσω γι’αυτ� το ζήτημα με τον έφορο…�
«-Περιττό. Είναι πολύ καλά πληροφορημένος. Αλλά δεν έχει στοιχεία. Όλος αυτός ο πλούτος έρχεται από τα βαπόρια, δηλαδή από αντικείμενα που μετακινούνται έξω από τα χωρικά μας ύδατα. Οι ναυλώσεις γίνονται στο Λονδίνο. Τα ναύλα πληρώνονται στη Νέα Υόρκη. Φυσιολογικώς αδύνατο να διενεργηθεί έλεγχος. Καταλάβατε;»
«-Υπάρχουν τα τεκμήρια…�
«-Άκρως επικίνδυνη η αδέκαστη εφαρμογή τους. Τίποτα ευκολότερο για ένα βαπόρι από ελληνικό να μεταβληθεί σε παναμαϊκό. Όπως τίποτα δεν εμποδίζει τον κύριό του να εγκατασταθεί στο Εξωτερικό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι κατοικούν στην Ελλάδα όχι από ανάγκη, αλλά από αγάπη. Αν πληρώνουν φόρους, το κάνουν μονάχα από πατριωτισμό. Πρέπει ο έφορος να έχει υπόψη του αυτές τις λεπτομέρειες, πριν αποφασίσει να τους σφίξει…�
Τσακαλώτε τα’ακού�;;;
Με αυτά και με άλλα
9,5/10 (γιατί κάποιες στιγμές, ο βερμπαλισμός έπεσε πολύς βαρύς�)
Πάμε παρακάτω� Το κακό με τους Έλληνες ‘κλασικούς� είναι πως τους διδασκόμαστε αποσπασματικά στο σχολείο κι έτσι έχεις την αίσθηση πως τους έχεις διαβάσει� Αποσπάσματα λοιπόν Καραγάτση και ποτέ ένα ολοκληρωμένο έργο του� Ξεκίνησα λοιπόν με τη «Μεγάλη Χίμαιρα» γιατί μου άρεσε ο τίτλος (sic).
Κατ’αρχή� , λάτρεψα το μέγεθος του βιβλίου� Μικρό και βολικό� Ένα «πόκετ» υψηλής αισθητικής� Πάμε τώρα και στα λογοτεχνικά�
Η γλώσσα του Καραγάτση είναι ποίηση� (καλά δεν περιμένατε εμένα να σας το πω�) Λυρική, λυρική, λυρική. Κι ενώ βγάζω φλύκταινες με φράσεις του στυλ: «Το άσπρο των τοίχων μεταλλάζει σε μαβί απαλό και περιπλέκεται με τους ιδιόχρωμους κυματισμούς της εσπερινής ατμόσφαιρας, σε τρόπο που η μικρή πολιτεία γίνεται σαν διάφανη, σαν αντικαθρέφτισμα οράματος μακρινού στην ύλη του αέρα � σαν εκτοπλασματική μορφολόγηση της ύλης του αέρα, εξωπραγματική κι ονειρική», στον Καραγάτση φαντάζει απόλυτα φυσιολογική και χάνεσαι μέσα της. Βέβαια, σε ορισμένα σημεία καταντάει ακόμα κι εδώ too much� Θέλεις να ανασάνεις�
Κεντρική ηρωίδα η Γαλλίδα (Νορμανδή) Μαρίνα, με λατρεία στους αρχαίους Έλληνες, ανοργασμική μέχρι που γνωρίζει τον Έλληνα Γιάννη ο οποίος καταφέρνει να την ξυπνήσει σαν γυναίκα. Παντρεύονται στο πατ � κιουτ, έρχονται στη Σύρα κι ενώ όλα ωραία και καλά, το ναυάγιο της «Μαρίνας» (του ενός εκ των δύο πλοίων της οικογενείας) θα φέρει αργά αλλά σταθερά και το ναυάγιο της ίδιας της Μαρίνας και όλης της οικογένειας των Ρεΐζηδων.
Ψυχογράφημα μιας γυναίκας από έναν άντρα, έρωτας και θάνατος οι δύο βασικοί άξονες του βιβλίου. Προοικονομίες, οικογενειακά δράματα, το υπερφυσικό, οι ελληνικοί οικογενειακοί δεσμοί (ο Έλληνας από δυο πράγματα δεν γλυτώνει το προπατορικό αμάρτημα και το σόι του), μεταφορές, η θεϊκή παρουσία� Όλα τα συστατικά και η δομή μιας αρχαίας ελληνικής τραγωδίας στο καραγατσικό έργο�
Τα διαλογικά μέρη, (π.χ. η σκηνή στο γκαλά, η συνάντηση με την Αννεζιώ�) βρίθουν από θεατρικότητα ώστε ο αναγνώστης έχει την αίσθηση πως τα βλέπει στη σκηνή. Ως σκορόφιδον καπετανοοικογένειας, δεν μπόρεσα να μην θαυμάσω τα σημεία του βιβλίου όπου αναφέρονται στη ναυτοσύνη και στα θαλασσινά ταξίδια. Άραγε ο Καραγάτσης ήταν κολλητός του Καββαδία; Εντάξει, το ξέρω παρεκτρέπομαι�
Δεν μπορώ να πω πως δεν υπήρχαν υπερβολές τόσο στη γλώσσα όσο και στην ιστορία, όμως ο άνθρωπος ήταν λογοτέχνης (πώς να το κάνουμε;) και κατάφερε να με πάει εκεί όπου ήθελε. Σαφώς οι πρώτες 150 σελίδες είναι πολύ πιο αργές από τη συνέχεια, αλλά εδώ είναι το ταξίδι που μετράει και όχι ο προορισμός�
Και τελειώνοντας, κάποια πράγματα στην Ελλάδα είναι διαχρονικά� όπως η εφορία και η φοροδιαφυγή ένα πράμα� Πάρτε κι ένα αποσπασματάκι περί ελληνικής εφορίας δια γραφής Καραγάτση, το έτος 1936, αν δεν απατώμαι�
«-Είμαι έξι μήνες εδώ, κι αδύνατον να υποψιασθώ τον πλούτο που κρύβεται σ’αυτ� τα νοικοκυρόσπιτα με τη μετριόφρονα εμφάνιση. Πρέπει να μιλήσω γι’αυτ� το ζήτημα με τον έφορο…�
«-Περιττό. Είναι πολύ καλά πληροφορημένος. Αλλά δεν έχει στοιχεία. Όλος αυτός ο πλούτος έρχεται από τα βαπόρια, δηλαδή από αντικείμενα που μετακινούνται έξω από τα χωρικά μας ύδατα. Οι ναυλώσεις γίνονται στο Λονδίνο. Τα ναύλα πληρώνονται στη Νέα Υόρκη. Φυσιολογικώς αδύνατο να διενεργηθεί έλεγχος. Καταλάβατε;»
«-Υπάρχουν τα τεκμήρια…�
«-Άκρως επικίνδυνη η αδέκαστη εφαρμογή τους. Τίποτα ευκολότερο για ένα βαπόρι από ελληνικό να μεταβληθεί σε παναμαϊκό. Όπως τίποτα δεν εμποδίζει τον κύριό του να εγκατασταθεί στο Εξωτερικό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι κατοικούν στην Ελλάδα όχι από ανάγκη, αλλά από αγάπη. Αν πληρώνουν φόρους, το κάνουν μονάχα από πατριωτισμό. Πρέπει ο έφορος να έχει υπόψη του αυτές τις λεπτομέρειες, πριν αποφασίσει να τους σφίξει…�
Τσακαλώτε τα’ακού�;;;
Με αυτά και με άλλα
9,5/10 (γιατί κάποιες στιγμές, ο βερμπαλισμός έπεσε πολύς βαρύς�)
February 6, 2017
Η μεγάλη Χίμαιρα είναι το τέταρτο βιβλίο του Μ.Καραγάτση που διαβάζω. Από την αρχή την ανάγνωσης είχα μαγευτεί από την λυρισμό που ξεχύνεται από τις σελίδες και το σχεδόν πρόστυχο ταλέντο του συγγραφέα. Με είχαν προειδοποιήσει από πριν πως αυτό το βιβλίο θα μου ανοίξει μια μαύρη τρύπα στην βάση του στομαχιού μου όπου κάθε θετική σκέψη θα χαθεί για αρκετή ώρα μετά το τέλος του διαβάσματος. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι αυτό το βιβλίο θα με επηρεάσει κατά αυτό τον τρόπο.
Το βιβλίο είναι μια συνεχής βουτιά στην ψυχοσύνθεση της Μαρίνας. Της έξυπνης, όμορφης αυτής Γαλλίδας που η μοίρα της έχει πλεκτεί με τις κλωστές των αρχαίων τραγωδών που τόσο αγαπούσε. Ποιο είναι το αμάρτημα της Μαρίνας άραγε; Σύμφωνα με τον Καραγάτση η Μαρίνα είναι ένοχη γιατί θέλει. Θέλει να είναι όμορφη, έξυπνη, αγαπητή και το πιο ασυγχώρητο- θέλει να είναι γυναίκα παθιασμένη. Και πω την τιμωρεί για αυτά τα θέλω; Με τον χειρότερο τρόπο.
Μέχρι τα μέσα του βιβλίου πίστευα πως αυτό είναι από τα λιγότερο μισογυνιστικά βιβλία του, έκανα τεράστιο λάθος. Αυτό το βιβλίο είναι μια ύβρις. Μια υπέροχα καλογραμμένη ιστορία, ένα βιβλίο κλασσικό που κάθε αναγνώστης πρέπει να διαβάσει, μια μπουνιά στο στομάχι. Αλλά μια ύβρις. Δεν μπορώ να φανταστώ γιατί έδωσε το ίδιο όνομα στην κόρη του και τι με αυτό ήθελε να δείξει αλλά ο Καραγάτσης ήταν ένας συγγραφέας που δεν αγαπούσε τις γυναίκες.
Κάθε σελίδα που διάβαζα αισθανόμουν το Κακό να έρχεται. Με το μεγάλο του ταλέντο κατάφερε να σε τραβάει μέσα στην ιστορία χωρίς να σε εκβιάζει συναισθηματικά αλλά προσπαθούσε να σε πείσει ότι όλα θα γίνουν δικαίως, να σε κάνει σύμμαχο του. Μην γελιέσαι μετά το τέλος θα τον μισήσεις.
Αλλά πάλι θα γυρνάς σε αυτόν, είπαμε είναι υπέροχος. Όπως και το βιβλίο- διάβασε το.
Το βιβλίο είναι μια συνεχής βουτιά στην ψυχοσύνθεση της Μαρίνας. Της έξυπνης, όμορφης αυτής Γαλλίδας που η μοίρα της έχει πλεκτεί με τις κλωστές των αρχαίων τραγωδών που τόσο αγαπούσε. Ποιο είναι το αμάρτημα της Μαρίνας άραγε; Σύμφωνα με τον Καραγάτση η Μαρίνα είναι ένοχη γιατί θέλει. Θέλει να είναι όμορφη, έξυπνη, αγαπητή και το πιο ασυγχώρητο- θέλει να είναι γυναίκα παθιασμένη. Και πω την τιμωρεί για αυτά τα θέλω; Με τον χειρότερο τρόπο.
Μέχρι τα μέσα του βιβλίου πίστευα πως αυτό είναι από τα λιγότερο μισογυνιστικά βιβλία του, έκανα τεράστιο λάθος. Αυτό το βιβλίο είναι μια ύβρις. Μια υπέροχα καλογραμμένη ιστορία, ένα βιβλίο κλασσικό που κάθε αναγνώστης πρέπει να διαβάσει, μια μπουνιά στο στομάχι. Αλλά μια ύβρις. Δεν μπορώ να φανταστώ γιατί έδωσε το ίδιο όνομα στην κόρη του και τι με αυτό ήθελε να δείξει αλλά ο Καραγάτσης ήταν ένας συγγραφέας που δεν αγαπούσε τις γυναίκες.
Κάθε σελίδα που διάβαζα αισθανόμουν το Κακό να έρχεται. Με το μεγάλο του ταλέντο κατάφερε να σε τραβάει μέσα στην ιστορία χωρίς να σε εκβιάζει συναισθηματικά αλλά προσπαθούσε να σε πείσει ότι όλα θα γίνουν δικαίως, να σε κάνει σύμμαχο του. Μην γελιέσαι μετά το τέλος θα τον μισήσεις.
Αλλά πάλι θα γυρνάς σε αυτόν, είπαμε είναι υπέροχος. Όπως και το βιβλίο- διάβασε το.
December 8, 2020
Μια σύγχρονη ελληνική τραγωδία με φόντο τον ήλιο της Σύρου, τον ήχο των κυμάτων και τα χρώματα του Αιγαίου. Δυο αντικρουόμενες δυνάμεις, η Δύση κι η Ανατολή, η ελεύθερη βούληση και το πεπρωμένο, ο Goethe, o Flaubert κι ο Ευρυπίδης. Το ανθρώπινο πάθος όχι ως μια αναπόφευκτη μιαρότητα αλλά ως δικαιολογημένη κι απόλυτα κατανοητή αδυναμία περιγράφεται από τον Καραγάτση με απόλυτο ρεαλισμό και ταυτόχρονα με ένα λυρισμό που δε χάνει ούτε μια στιγμή το μέτρο, δε γίνεται διδακτικός, δεν κατηγορεί.
Ύβρις, νέμεσις, κάθαρσις.
Εξαιε��ικό.
Ύβρις, νέμεσις, κάθαρσις.
Εξαιε��ικό.
August 15, 2024
Ένα κοινωνικό, ψυχογραφικό και ηθογραφικό αριστούργημα. Ο Καραγάτσης μπορεί να μην είναι τεράστιο συγγραφικό μέγεθος παγκόσμιου βεληνεκούς, αλλά είναι συγγραφέας με την πραγματική έννοια του λόγου. Δεν είναι θιασώτης μιας επιτηδευμένα καλλωπισμένης μορφής. Μπορεί να μην εισάγει νέες νόρμες και παγκόσμιο επίπεδο, αλλά ακόμη και όταν υιοθετεί τεχνικές και αφηγηματικές φόρμες μεγάλων (ευρωπαίων κυρίως) συγγραφέων, το κάνει αφοπλιστικά καλά. Αν είχε γεννηθεί σε άλλη χώρα, θα μπορούσε -υπό προϋποθέσεις- να λέγεται Τολστόι ή Μπαλζάκ.
Η "Μεγάλη Χίμαιρα" είναι σκληρό βιβλίο, σε σιγοκαίει για χρόνια μετά την ανάγνωσή του. Κατ' εμέ το σπουδαιότερο της άτυπης τριλογίας "εγκλιματισμός κάτω από τον Φοίβο". Ένας εγκλιματισμός που για την ηρωίδα μας δεν έρχεται ποτέ, αφού αδυνατεί να μπολιάσει τη γαλλική κουλτούρα σε ένα συντηρητικό ελληνικό νησί και μια κλειστή κοινωνία. Αντί να εγκλιματιστεί λοιπόν, εγκληματίζει η ίδια καταπατώντας αρχέγονους ηθικούς και αξιακούς κώδικες και ένα ανελαστικό εθιμικό δίκαιο. Ο βιολογικός ντετερμινισμός του Καραγάτση είναι αδυσώπητος. Η Μαρίνα δυσκολεύεται να προσαρμοστεί ακόμη και στο φωνολογικό σύστημα της Ελληνικής, προφέροντας τη «ΧΙΜΑΙΡΑ»ως «ΞΙΜΕΠΑ». Το φως του Φοίβου Απόλλωνα παραείναι εκτυφλωτικό και επιτιμητικό ακόμη και για τη λουσμένη με τις ακτίνες του Γαλλικού Διαφωτισμού γαλλίδα.
Μια μυθοπλασία τραχιά, που γίνεται ηθο-πλασία αυστηρή και δοκιμάζει τις αναγνωστικές μας αν(τ)οχές. Αρχετυπικές μορφές παντού, ακόμη και στους περιφερειακούς χαρακτήρες και μια δεσπόζουσα μορφή πεθεράς, από τις πιο συνταρακτικές μορφές που έχουν αποτυπωθεί στην ελληνική λογοτεχνία. Δε νοείται άνθρωπος με σχηματισμένη εικόνα περί νεοελληνικής πεζογραφίας, χωρίς να έχει διαβάσει το έργο αυτό.
Η "Μεγάλη Χίμαιρα" είναι σκληρό βιβλίο, σε σιγοκαίει για χρόνια μετά την ανάγνωσή του. Κατ' εμέ το σπουδαιότερο της άτυπης τριλογίας "εγκλιματισμός κάτω από τον Φοίβο". Ένας εγκλιματισμός που για την ηρωίδα μας δεν έρχεται ποτέ, αφού αδυνατεί να μπολιάσει τη γαλλική κουλτούρα σε ένα συντηρητικό ελληνικό νησί και μια κλειστή κοινωνία. Αντί να εγκλιματιστεί λοιπόν, εγκληματίζει η ίδια καταπατώντας αρχέγονους ηθικούς και αξιακούς κώδικες και ένα ανελαστικό εθιμικό δίκαιο. Ο βιολογικός ντετερμινισμός του Καραγάτση είναι αδυσώπητος. Η Μαρίνα δυσκολεύεται να προσαρμοστεί ακόμη και στο φωνολογικό σύστημα της Ελληνικής, προφέροντας τη «ΧΙΜΑΙΡΑ»ως «ΞΙΜΕΠΑ». Το φως του Φοίβου Απόλλωνα παραείναι εκτυφλωτικό και επιτιμητικό ακόμη και για τη λουσμένη με τις ακτίνες του Γαλλικού Διαφωτισμού γαλλίδα.
Μια μυθοπλασία τραχιά, που γίνεται ηθο-πλασία αυστηρή και δοκιμάζει τις αναγνωστικές μας αν(τ)οχές. Αρχετυπικές μορφές παντού, ακόμη και στους περιφερειακούς χαρακτήρες και μια δεσπόζουσα μορφή πεθεράς, από τις πιο συνταρακτικές μορφές που έχουν αποτυπωθεί στην ελληνική λογοτεχνία. Δε νοείται άνθρωπος με σχηματισμένη εικόνα περί νεοελληνικής πεζογραφίας, χωρίς να έχει διαβάσει το έργο αυτό.
November 3, 2016
Ατόφιο πεντάστερο. Σαν τον Γιούγκερμαν. Εντελώς διαφορετικό, όμως, τούτο εδώ το πεντάστερο από του Γιούγκερμαν. Η Μεγάλη Χίμαιρα δανείζεται πολλά από τις αρχαίες τραγωδίες που τόσο εύστοχα μνημονεύονται μέσα στις σελίδες της. Οι χαρακτήρες; Ο Γιάννης, μία τραγική φιγούρα, πολύ πιο τραγική από όσο γνωρίζει. Ο Μηνάς, εγκλωβισμένος μέσα σε πάθη που αρνείται, αλλά ποιος αρνητής παθών στέριωσε ποτέ; Η γριά Ρεΐζαινα, τι χαρακτήρας! Και η Μαρίνα; Ή τα λες όλα γι' αυτήν, ή δε λες τίποτα.
Μάλλον θα μπορούσα να γράψω έναν παροξυσμό παρόμοιο με εκείνον που έγραψα για τον Γιούγκερμαν, αλλά και να το έκανα τι θα καταλάβαινα; Μήπως θα καταλαβαίνατε εσείς;
Υ.γ.: Ό,τι έκανε ο Φον Τρίερ το 200χ, έκανε ο Καραγάτσης το 1936. Nuff said.
Μάλλον θα μπορούσα να γράψω έναν παροξυσμό παρόμοιο με εκείνον που έγραψα για τον Γιούγκερμαν, αλλά και να το έκανα τι θα καταλάβαινα; Μήπως θα καταλαβαίνατε εσείς;
Υ.γ.: Ό,τι έκανε ο Φον Τρίερ το 200χ, έκανε ο Καραγάτσης το 1936. Nuff said.
March 6, 2021
Όλη η Ελλάδα μέσα σε αυτές τις σελίδες. Συγκλονιστικό βιβλίο, τάραξε την γυναικεία μου υπόσταση. Καταπληκτικό.
Read
January 20, 2021Αυτό το βιβλίο δόθηκε σε εμένα και τους συμφοιτητές μου ως εξεταστέα ύλη στα ευρύτερα πλαίσια του μαθήματος της ελληνικής λογοτεχνίας. Δεν είχα διαβάσει Καραγάτση ποτέ ξανά. Ποιος να μου τον προτείνει άλλωστε; Θυμάμαι ακόμη πως μετά το μάθημα, επιβιβάστηκα σε ένα λεωφορείο για να μεταβώ στο κέντρο της πόλης. Περιδιαβαίνοντας στα μαγαζιά της περιοχής σταμάτησα στο «Κεντρί» και προμηθεύτηκα την «Μεγάλη Χίμαιρα» του Καραγάτση από τις εκδόσεις «ΕΣΤΙΑ».
Δεν μπόρεσα να δω αυτό το έργο ως ύλη μαθήματος. Τόσο στείρα ταμπέλα για ένα έργο που λούζεται από το εκτυφλωτικό φως του ήλιου της Σύρου. Η Μαρίνα είναι μια νεαρή Γαλλίδα, η οποία τρέφει μια ιδιαίτερη αγάπη για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και ερωτεύεται τον Γιάννη. Ο Γιάννης είναι Έλληνας ο οποίος ταξιδεύει πολύ συχνά. Η Μαρίνα τον γνωρίζει σε ένα από τα ταξίδια του στην Γαλλία, ερωτεύονται και αυτή αποφασίζει να εγκατασταθεί στο πανέμορφο νησί της Σύρου.
Η Μαρίνα είναι ένας άνθρωπος που είχε δύσκολα παιδικά χρόνια και η γνωριμία της με τον Γιάννη αποτελεί για αυτή τον εισιτήριο για το «ελληνικό όνειρο» που η ίδια έχει πλάσει. Με την εγκατάσταση της στην Σύρο, αντιμετωπίζει την δυσάρεστη και αντιπαθητική συμπεριφορά της πεθεράς της. Το «ελληνικό» της όνειρο αρχίζει να αποσυντίθεται σταδιακά, μιας και η πραγματικότητα διαφέρει παρασάγγας από αυτό που είχε φανταστεί […]
Read More Here:
Δεν μπόρεσα να δω αυτό το έργο ως ύλη μαθήματος. Τόσο στείρα ταμπέλα για ένα έργο που λούζεται από το εκτυφλωτικό φως του ήλιου της Σύρου. Η Μαρίνα είναι μια νεαρή Γαλλίδα, η οποία τρέφει μια ιδιαίτερη αγάπη για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και ερωτεύεται τον Γιάννη. Ο Γιάννης είναι Έλληνας ο οποίος ταξιδεύει πολύ συχνά. Η Μαρίνα τον γνωρίζει σε ένα από τα ταξίδια του στην Γαλλία, ερωτεύονται και αυτή αποφασίζει να εγκατασταθεί στο πανέμορφο νησί της Σύρου.
Η Μαρίνα είναι ένας άνθρωπος που είχε δύσκολα παιδικά χρόνια και η γνωριμία της με τον Γιάννη αποτελεί για αυτή τον εισιτήριο για το «ελληνικό όνειρο» που η ίδια έχει πλάσει. Με την εγκατάσταση της στην Σύρο, αντιμετωπίζει την δυσάρεστη και αντιπαθητική συμπεριφορά της πεθεράς της. Το «ελληνικό» της όνειρο αρχίζει να αποσυντίθεται σταδιακά, μιας και η πραγματικότητα διαφέρει παρασάγγας από αυτό που είχε φανταστεί […]
Read More Here:
September 11, 2020
Είχα διαβάσει (πολύ) παλιά τον Κίτρινο Φάκελο και δεν είχα εντυπωσιαστεί, οπότε είχα τον Καραγάτση στον πάγο για αρκετά χρόνια, αλλά όλα τα πράγματα περιμένουν τελικά τη στιγμή που πρέπει να συμβούν κι έτσι, όταν το είδα στη βιβλιοθήκη μιας φίλης μου, αποφάσισα ευτυχώς να ξαναδώσω μια ευκαιρία στο συγγραφέα. Στην αρχή μου φάνηκε παλιακό και παρωχημένο, μετά όμως πραγματώθηκε η σαρωτική επέλαση των σωματικών και μη παθών, που τα πήρε και τα σήκωσε όλα. Γιατί ένα σωστό μελόδραμα πρέπει πάνω από όλα να έχει την ένταση και τον πόθο στο τέρμα, να ισορροπεί ανάμεσα στην τραγωδία και την αμετροέπεια, να εναρμονίζει την υπερβολή και το βουβό θρήνο. Θεϊκή η μορφή της Ρεϊζαινας.
January 12, 2021
Φτάνοντας στο τέλος του συγκεκριμένου βιβλίου κάνω τις ακόλουθες σκέψεις: πόση οδύνη μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος και πως, ότι και να έχει κάνει, του αξίζει να τιμωρηθεί έτσι σκληρά;!
Μοναδικός Καραγάτσης!!!!
Μοναδικός Καραγάτσης!!!!
July 24, 2020
Θα ήθελα ένα ακόμα αστεράκι να είχα ίσως και δύο γι αυτό το masterpiece γιατί πιστεύω ότι είναι ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από κανένα ελληνικό σπίτι (ούτε φυσικά από ξένο), επειδή ως γνωστόν είμαστε ένας λαός που κυνηγούσε και κυνηγάει χίμαιρες από τα γεννοφάσκια του...
Ο Καραγάτσης σε τοποθετεί στον τόπο και τον χρόνο της ιστορίας χωρίς να σε κουράζει καθόλου με τις περιγραφές του και φτάνοντας στο τέλος του βιβλίου συνειδητοποιείς ότι δεν σου φτάνει... Θέλεις να ξέρεις περισσότερα για τα τοπία των κυκλαδίτικων νησιών, τη βόρεια Νορμανδία, τα εξωτικά μέρη που σκίζει τα νερά τους η χίμαιρα, θέλεις να μάθεις περισσότερα για τις πολυτάραχες ζωές των ηρώων...
Πιστεύω πως άργησα πολύ να έρθω σε επαφή με τον Καραγάτση, αλλά η μικρή εμπειρία που απέκτησα με κάνει να εκτιμήσω το έργο του ακόμα περισσότερο...
Ο Καραγάτσης σε τοποθετεί στον τόπο και τον χρόνο της ιστορίας χωρίς να σε κουράζει καθόλου με τις περιγραφές του και φτάνοντας στο τέλος του βιβλίου συνειδητοποιείς ότι δεν σου φτάνει... Θέλεις να ξέρεις περισσότερα για τα τοπία των κυκλαδίτικων νησιών, τη βόρεια Νορμανδία, τα εξωτικά μέρη που σκίζει τα νερά τους η χίμαιρα, θέλεις να μάθεις περισσότερα για τις πολυτάραχες ζωές των ηρώων...
Πιστεύω πως άργησα πολύ να έρθω σε επαφή με τον Καραγάτση, αλλά η μικρή εμπειρία που απέκτησα με κάνει να εκτιμήσω το έργο του ακόμα περισσότερο...
May 3, 2020
Γιατί το διάβασα μονορουφι; Γιατί; Γιατί; Γιατί;
February 2, 2020
Υπέροχο βιβλίο. Καθηλωτική γραφή, ζωντανές περιγραφές που δεν κουράζουν, λεπτομερέστατη και ακριβής ανάλυση της ψυχοσύνθεσης μιας γυναίκας, μοναδικοί παραλληλισμοί. Ξεκιναει ως υμνος στην Αρχαια Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Συνεχίζει όπως υπόσχεται : αποτελώντας ψυχογράφημα μια γυναίκας. Τελειώνει ως μάθημα ζωής για κάθε άνθρωπο. Το συστήνω ανεπιφύλακτα.
⭐⭐⭐⭐�/5
⭐⭐⭐⭐�/5
December 12, 2020
Η πένα του Καραγάτση κεντάει. Μας δίνει ένα από τα καλύτερα πεζογραφήματα της ελληνικής λογοτεχνίας. Ένα έργο διαχρονικό που είναι απόλυτα συνυφασμένο με την ψυχοσύνθεση του ελληνικού λαού. Ο συγγραφέας επηρεασμένος βαθιά από το αρχαίο δράμα αλλά και τον ευρωπαϊκό νατουραλισμό γράφει για την ιστορία της νεαρής Γαλλίδας Μαρίνας Μπάρε, μιας σύγχρονης σχεδόν Μήδειας η οποία αποφασίζει να ακολουθήσει τον μεγάλο της έρωτα στην γενέτειρα του, την Ελλάδα και συγκ��κριμένα στην πανέμορφη Σύρο. Εκεί η νεαρή Μαρίνα θα προσπαθήσει να εναντιωθεί στη μαύρη μοίρα της και στις προσταγές των Μοιρών αλλά εν τέλει θα καταλάβει - με τον χειρότερο τρόπο - πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο.
Ο Καραγάτσης χρησιμοποιώντας μύθους, φιλοσοφία και ψυχολογία δημιουργεί τους χαρακτήρες που πλαισιώνουν την βασική του ηρωίδα και μαζι τους μας οδηγεί στην τραγική κορύφωση του δράματος. Το κείμενο του είναι λυρικό χωρίς να χάνει την ουσία του ενώ οι χαρακτήρες του είναι φτιαγμένοι με λεπτομέρεια, τραγικοί στην βάση τους και υποταγμένοι στα ήθη, τα έθιμα και τα πάθη τους.
Η Μήδεια τιμώρησε τον Ιάσωνα στην γνωστή τραγωδία γιατί σταμάτησε να την αγαπάει ενώ η Μαρίνα ψυχωτική και νευρωτική τιμώρησε πρώτα από όλους τον ίδιο της τον εαυτό συμπαρασύροντας ολόκληρη την οικογένεια που αρχικά την είχε υποδεχτεί με αγάπη και εμπιστοσύνη. Ο Ιάσωνας τιμωρήθηκε γιατί κάμφθηκε από το πάθος του, το ίδιο και η Μαρίνα. Τα ερωτήματα για τα όρια του έρωτα, του πάθους και γενικά της ανθρώπινης φύσης πλανούνται σε όλη την διάρκεια της ιστορίας χωρίς απάντηση, μιας και ο συγγραφέας αφήνει το αναγνώστη να προβληματιστεί και να ορίσει ο ίδιος της απαντήσεις.
Ο Καραγάτσης ήταν ένας μεγάλος συγγραφέας που το έργο του εκτιμήθηκε κυρίως μετά τον θάνατό του. Όμως τα γραπτά του διατηρούν πάντα την αρχική τους φρεσκάδα, είναι διαχρονικά και η απόδειξη είναι πως είναι πλέον μόνος πεζογράφος από την περίφημη γενιά του '30 που διαβάζεται ακόμα από τις νέες γενιές.
Ο Καραγάτσης χρησιμοποιώντας μύθους, φιλοσοφία και ψυχολογία δημιουργεί τους χαρακτήρες που πλαισιώνουν την βασική του ηρωίδα και μαζι τους μας οδηγεί στην τραγική κορύφωση του δράματος. Το κείμενο του είναι λυρικό χωρίς να χάνει την ουσία του ενώ οι χαρακτήρες του είναι φτιαγμένοι με λεπτομέρεια, τραγικοί στην βάση τους και υποταγμένοι στα ήθη, τα έθιμα και τα πάθη τους.
Η Μήδεια τιμώρησε τον Ιάσωνα στην γνωστή τραγωδία γιατί σταμάτησε να την αγαπάει ενώ η Μαρίνα ψυχωτική και νευρωτική τιμώρησε πρώτα από όλους τον ίδιο της τον εαυτό συμπαρασύροντας ολόκληρη την οικογένεια που αρχικά την είχε υποδεχτεί με αγάπη και εμπιστοσύνη. Ο Ιάσωνας τιμωρήθηκε γιατί κάμφθηκε από το πάθος του, το ίδιο και η Μαρίνα. Τα ερωτήματα για τα όρια του έρωτα, του πάθους και γενικά της ανθρώπινης φύσης πλανούνται σε όλη την διάρκεια της ιστορίας χωρίς απάντηση, μιας και ο συγγραφέας αφήνει το αναγνώστη να προβληματιστεί και να ορίσει ο ίδιος της απαντήσεις.
Ο Καραγάτσης ήταν ένας μεγάλος συγγραφέας που το έργο του εκτιμήθηκε κυρίως μετά τον θάνατό του. Όμως τα γραπτά του διατηρούν πάντα την αρχική τους φρεσκάδα, είναι διαχρονικά και η απόδειξη είναι πως είναι πλέον μόνος πεζογράφος από την περίφημη γενιά του '30 που διαβάζεται ακόμα από τις νέες γενιές.
February 7, 2017
Ό,τι και να διαβάσω δικό του, το αγαπώ... Τρομερό ψυχογράφημα!!! Χαρακτήρες που χρήζουν ψυχαναλυτικής μελέτης! Και πάνω απ' όλα το ένστικτο, αυτή η υποσυνείδητη ορμη που κινεί τα πάντα. Δεν θεωρώ πως ο ναρκισσισμός της Μαρίνας είναι μια επιπόλαια θέαση της γυναίκας, κάπως σεξιστική, παρά κινείται από ένα απωθημένο τραύμα!! Ο Καραγάτσης καταφέρνει να δημιουργήσει αληθινούς χαρακτήρες!
January 15, 2021
Ένα ψυχοδραμα..Μια κλασσική τραγωδία.
Η Τραγική Νύφη Μαρίνα αναδεικνύει την ελεύθερη φύση της γυναικεία υπόστασης, που ασφυκτιά στα επιθετικά κοινωνικά πρέπει, στα υποχρεωτικά χαλιναγωγουμενα και ευκόλως ποδηγετουμενα ήθη.
Η ζωή διδάσκεται να έχει νόημα μόνο αν είναι τιμημένη, παρόλο που ο κανόνας μπαίνει φαρισαϊκά από γερολαδαδες κ κοιλιοδουλους προύχοντες
Ευτυχώς, λείπει ο από μηχανής Θεός να δώσει τις εύκολες λύσεις
Τελικά, το πραγματικό δηλητήριο είναι ο πλούτος και η ανάγκη της πόζας στον ψευδοαφρό, που διαποτίζει τις κοινωνίες διαχρονικά
Η Τραγική Νύφη Μαρίνα αναδεικνύει την ελεύθερη φύση της γυναικεία υπόστασης, που ασφυκτιά στα επιθετικά κοινωνικά πρέπει, στα υποχρεωτικά χαλιναγωγουμενα και ευκόλως ποδηγετουμενα ήθη.
Η ζωή διδάσκεται να έχει νόημα μόνο αν είναι τιμημένη, παρόλο που ο κανόνας μπαίνει φαρισαϊκά από γερολαδαδες κ κοιλιοδουλους προύχοντες
Ευτυχώς, λείπει ο από μηχανής Θεός να δώσει τις εύκολες λύσεις
Τελικά, το πραγματικό δηλητήριο είναι ο πλούτος και η ανάγκη της πόζας στον ψευδοαφρό, που διαποτίζει τις κοινωνίες διαχρονικά
June 6, 2023
Ένα βιβλίο που έχει συνεχής ροή και κλιμάκωση, το αισθάνεσαι καθώς το διαβάζεις από τις πρώτες κι όλας σελίδες πως η πένα του Καραγάτση είναι κομψοτέχνημα όπου σε προετοιμάζει για αυτό που έρχεται.
Με μια γραφή αισθαντική και με έναν κομψό λόγο γεμάτο λυρισμό, με γλαφυρές περιγραφές, δίνει εικόνες και πληροφορίες για τις ζωές όλων των χαρακτήρων.
Ένα έργο που είναι ωδή στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση με τα πάθη και τα λάθη, με τον έρωτα που μας διακατέχει και με τον θάνατο που είναι το τραγικό και μόνο δεδομένο μας.
Με μια γραφή αισθαντική και με έναν κομψό λόγο γεμάτο λυρισμό, με γλαφυρές περιγραφές, δίνει εικόνες και πληροφορίες για τις ζωές όλων των χαρακτήρων.
Ένα έργο που είναι ωδή στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση με τα πάθη και τα λάθη, με τον έρωτα που μας διακατέχει και με τον θάνατο που είναι το τραγικό και μόνο δεδομένο μας.
February 21, 2017
Προσπαθώ πολύ ώρα να βάλω σε μια τάξη τις σκέψεις μου και να πω την άποψη μου για το βιβλίο που μόλις τελείωσα.Δεν ξέρω τι να πω και απο που να αρχίσω.Μια λέξη γυρνάει συνεχώς στο μυαλό μου:Σπαρακτικό.
Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία του Καραγάτση,καποια μου άρεσαν περισσότερο,κάποια λιγότερο,κάποια τα αγάπησα αλλά σε όλα με μάγεψε η γραφή του.Μπορεί να περιγράψει τα πιο πεζά πράγματα,ακόμα και τους πάγκους και τα τελάρα ενός παντοπωλείου όπως στο 10, με τέτοιον τρόπο που να ακούγονται σαν μελωδία.
Στην Μεγάλη Χίμαιρα νομίζω οτι ξεπέρασε τον εαυτό του σε λυρικότητα.Όλο το βιβλίο είναι γραμμένο σε μια υπέροχη ,σχεδόν ποιητική γλώσσα που με ενθουσίασε απο την πρώτη στιγμή και την απόλαυσα μέχρι το τέλος.Η αλήθεια είναι οτι όσο κι αν μου αρεσει ο Καραγάτσης δίσταζα λίγο να ξεκινήσω αυτό το βιβλίο γιατί είχα ακούσει οτι είναι πολύ στενάχωρο,καταθλιπτικό και ψυχοπλακωτικό.Τελικά εγώ δεν το ένιωσα έτσι.
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη.Στο πρώτο γνωρίζουμε τη Μαρίνα,βλέπουμε τα δύσκολα παιδικά της χρόνια,τη μοναξιά της,την προσπάθεια της να βγει απο το τέλμα που έχει πέσει και τη γνωριμία της με τον Γιάννη.Στο δεύτερο παρακολουθούμε τη ζωή της στη Σύρο μετά τον γάμο της με τον Γιάννη,τη γνωριμία με τον Μηνά και τις προσπάθειες της να εγκλιματιστεί στη χώρα μας.Στο τρίτο έρχεται η τραγωδία,και προστίθεται και το υπερφυσικό στοιχείο σε μια μέχρι τότε ρεαλιστική ιστορία.Και δεν με ψυχοπλάκωσε.Με τάραξε,με θύμωσε.Γιατί το πάθος να πληρωθεί τόσο ακριβά;Γιατί η ζωή μας να κρέμεται απο μια κλωστή;Ήθελα να σταματήσω τη Μαρίνα,να της φωνάξω να γυρίσει πίσω,να μην κατέβει στο λιμάνι αλλά οι Μοίρες είχαν κάνει πια τη δουλειά τους και τα
πράγματα είχαν πάρει το δρόμο τους.
Η Μαρίνα σαν ηρωίδα με προβλημάτισε, δεν ξέρω αν την συμπάθησα πραγματικά και δεν νομίζω οτι και ο Καραγάτσης ήθελε να την συμπαθήσω.Να την καταδικάσω κι εγώ ήθελε.Η συνεχής αναφορά στην ομορφιά της την κάνει ματαιόδοξη,η συμπεριφορά της κάποιες φορές είναι λίγο σκληρή και εγωιστική αλλά απο την άλλη είχε και αυτή τους λόγους της.Και σίγουρα δεν άξιζε τέτοια τιμωρία.Ο Μηνάς απο την άλλη με εκνεύρισε,δεν μπόρεσα να τον δω ως τραγικό πρόσωπο όπως ήταν ο αδερφός του ή η μητέρα του.
Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία του Καραγάτση,καποια μου άρεσαν περισσότερο,κάποια λιγότερο,κάποια τα αγάπησα αλλά σε όλα με μάγεψε η γραφή του.Μπορεί να περιγράψει τα πιο πεζά πράγματα,ακόμα και τους πάγκους και τα τελάρα ενός παντοπωλείου όπως στο 10, με τέτοιον τρόπο που να ακούγονται σαν μελωδία.
Στην Μεγάλη Χίμαιρα νομίζω οτι ξεπέρασε τον εαυτό του σε λυρικότητα.Όλο το βιβλίο είναι γραμμένο σε μια υπέροχη ,σχεδόν ποιητική γλώσσα που με ενθουσίασε απο την πρώτη στιγμή και την απόλαυσα μέχρι το τέλος.Η αλήθεια είναι οτι όσο κι αν μου αρεσει ο Καραγάτσης δίσταζα λίγο να ξεκινήσω αυτό το βιβλίο γιατί είχα ακούσει οτι είναι πολύ στενάχωρο,καταθλιπτικό και ψυχοπλακωτικό.Τελικά εγώ δεν το ένιωσα έτσι.
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη.Στο πρώτο γνωρίζουμε τη Μαρίνα,βλέπουμε τα δύσκολα παιδικά της χρόνια,τη μοναξιά της,την προσπάθεια της να βγει απο το τέλμα που έχει πέσει και τη γνωριμία της με τον Γιάννη.Στο δεύτερο παρακολουθούμε τη ζωή της στη Σύρο μετά τον γάμο της με τον Γιάννη,τη γνωριμία με τον Μηνά και τις προσπάθειες της να εγκλιματιστεί στη χώρα μας.Στο τρίτο έρχεται η τραγωδία,και προστίθεται και το υπερφυσικό στοιχείο σε μια μέχρι τότε ρεαλιστική ιστορία.Και δεν με ψυχοπλάκωσε.Με τάραξε,με θύμωσε.Γιατί το πάθος να πληρωθεί τόσο ακριβά;Γιατί η ζωή μας να κρέμεται απο μια κλωστή;Ήθελα να σταματήσω τη Μαρίνα,να της φωνάξω να γυρίσει πίσω,να μην κατέβει στο λιμάνι αλλά οι Μοίρες είχαν κάνει πια τη δουλειά τους και τα
πράγματα είχαν πάρει το δρόμο τους.
Η Μαρίνα σαν ηρωίδα με προβλημάτισε, δεν ξέρω αν την συμπάθησα πραγματικά και δεν νομίζω οτι και ο Καραγάτσης ήθελε να την συμπαθήσω.Να την καταδικάσω κι εγώ ήθελε.Η συνεχής αναφορά στην ομορφιά της την κάνει ματαιόδοξη,η συμπεριφορά της κάποιες φορές είναι λίγο σκληρή και εγωιστική αλλά απο την άλλη είχε και αυτή τους λόγους της.Και σίγουρα δεν άξιζε τέτοια τιμωρία.Ο Μηνάς απο την άλλη με εκνεύρισε,δεν μπόρεσα να τον δω ως τραγικό πρόσωπο όπως ήταν ο αδερφός του ή η μητέρα του.
January 14, 2023
Κάλλιο αργά παρά ποτέ...Έτσι πάνε αυτά,αν δεν τα διαβάσεις μικρός,τα βρίσκεις στα μεγαλωματα. Από σήμερα,η Χιμαιρα ανήκει στα βιβλία που θα έπρεπε να έχω διαβάσει όσο διαμόρφωνα χαρακτήρα,τώρα πια είναι αργά.
Ο έρωτας μπορεί να κάνει τα πάντα. Να σε κάνει τον πιο ευτυχισμένο ή τον πιο δυστυχισμένο,μέση κατάσταση δεν υπάρχει. Ο Γιάννης είναι Έλληνας,η Μαρίνα είναι Γαλλίδα. Έρχονται στην Ελλάδα να ζήσουν τη ζωή τους,στη Σύρο(που τόσο λατρεύω),σε ένα σπίτι που η κυρίαρχη μορφή της μάνας του Γιάννη υπερνικά τους πάντες και τα πάντα. Και ο Μηνας, ο μικρός αδελφός του Γιάννη. Και έρχεται κ η Αννούλα,η κόρη που θα ολοκληρώσει την ευτυχία του ζευγαριού. Έρχεται όμως και η οικονομική καταστροφη...
Ένα μυθιστόρημα που περιγράφει ακριβώς την Ελλάδα,όχι μόνο της τότε εποχής,αλλά σε σημεία και την τωρινή. Ένα ψυχογραφημα. Ένα αριστούργημα που ο κάθε χαρακτήρας που πρωταγωνιστεί είναι τόσο έντονος που σπάνια θα το συναντήσεις αυτό το χαρακτηριστικό σε άλλα βιβλία. Και η Σύρος,το Αιγαίο,τα νησιά,ο ουρανός,η θάλασσα...Αλλά και η δυστυχία,η μελαγχολία,ο θάνατος...
Και τόσα χρόνια δεν το διάβαζα γιατί μου είχαν πει το τέλος και το θεωρούσα το απόλυτο spoiler...
Ο έρωτας μπορεί να κάνει τα πάντα. Να σε κάνει τον πιο ευτυχισμένο ή τον πιο δυστυχισμένο,μέση κατάσταση δεν υπάρχει. Ο Γιάννης είναι Έλληνας,η Μαρίνα είναι Γαλλίδα. Έρχονται στην Ελλάδα να ζήσουν τη ζωή τους,στη Σύρο(που τόσο λατρεύω),σε ένα σπίτι που η κυρίαρχη μορφή της μάνας του Γιάννη υπερνικά τους πάντες και τα πάντα. Και ο Μηνας, ο μικρός αδελφός του Γιάννη. Και έρχεται κ η Αννούλα,η κόρη που θα ολοκληρώσει την ευτυχία του ζευγαριού. Έρχεται όμως και η οικονομική καταστροφη...
Ένα μυθιστόρημα που περιγράφει ακριβώς την Ελλάδα,όχι μόνο της τότε εποχής,αλλά σε σημεία και την τωρινή. Ένα ψυχογραφημα. Ένα αριστούργημα που ο κάθε χαρακτήρας που πρωταγωνιστεί είναι τόσο έντονος που σπάνια θα το συναντήσεις αυτό το χαρακτηριστικό σε άλλα βιβλία. Και η Σύρος,το Αιγαίο,τα νησιά,ο ουρανός,η θάλασσα...Αλλά και η δυστυχία,η μελαγχολία,ο θάνατος...
Και τόσα χρόνια δεν το διάβαζα γιατί μου είχαν πει το τέλος και το θεωρούσα το απόλυτο spoiler...
November 16, 2022
mood
justice for the mother. αχάριστο μαλάκα. εγώ δε θα της άφηνα τίποτα.
ήθελα να το διαβάσω από τότε που είδα το Γιούγκερμαν αλλά έλεγα συνέχια ε θα το πάρω όταν βγει σε έκπτωση ή όταν το βρω δεύτερο χέρι.... ναι δε το βρίσκω πουθενά φθηνότερο από 11� που το βρήκα πριν λίγες μέρες. γιατί το πήρα επιτέλους; λοιπόν ήθελα να πάρω ένα βιβλίο και έβλεπα το Maestro που ασχολούταν συνέχεια με αυτό και είπα πως το σύμπαν με ωθεί να το βγάλω επιτέλους από τη λίστα μου και να το διαβάσω so bitch i did και είναι τέλειο το αγαπώ, έπρεπε να το είχα διαβάσει νωρίτερα.
men and their mothers ain't shit.
justice for the mother. αχάριστο μαλάκα. εγώ δε θα της άφηνα τίποτα.
ήθελα να το διαβάσω από τότε που είδα το Γιούγκερμαν αλλά έλεγα συνέχια ε θα το πάρω όταν βγει σε έκπτωση ή όταν το βρω δεύτερο χέρι.... ναι δε το βρίσκω πουθενά φθηνότερο από 11� που το βρήκα πριν λίγες μέρες. γιατί το πήρα επιτέλους; λοιπόν ήθελα να πάρω ένα βιβλίο και έβλεπα το Maestro που ασχολούταν συνέχεια με αυτό και είπα πως το σύμπαν με ωθεί να το βγάλω επιτέλους από τη λίστα μου και να το διαβάσω so bitch i did και είναι τέλειο το αγαπώ, έπρεπε να το είχα διαβάσει νωρίτερα.
men and their mothers ain't shit.
March 30, 2021
1. Με κούρασαν οι περιγραφές τόπων, αλλά κυρίως συναισθημάτων.
2. Δεν περίμενα να διαβάσω μια τραγωδία.
3,5-4*/5 δεν μπορώ να αποφασίσω , πάντως δεν συγκλονίστηκα όπως περίμενα...
2. Δεν περίμενα να διαβάσω μια τραγωδία.
3,5-4*/5 δεν μπορώ να αποφασίσω , πάντως δεν συγκλονίστηκα όπως περίμενα...
February 11, 2015
Ο φαντασιακός κόσμος μπλέκει με το παρόν της ιστορίας, μέσα από εφιαλτικές εικόνες, όμοιες με παραισθήσεις, σε ένα έργο μεγαλειώδες, μια ωδή τόσο στη γυναικεία ψυχοσύνθεση, όσο στις αρχαίες τραγωδίες.
Το πρώτο μισό του βιβλίου με βρήκε αδιάφορη, καθώς ο Καραγάτσης, λόγω της εποχής στην οποία γράφτηκε Η μεγάλη χίμαιρα (μεσοπόλεμος, άνοδος φασισμού), προβάλλει τον ελληνισμό της αρχαιότητας με έντονο πατριωτισμό, ενώ παράλληλα, η ίδια η πρωταγωνίστρια επαναλαμβάνει συνέχεια πόσο όμορφη είναι, παρουσιάζεται έτσι αντιφατικά μονοδιάστατη και εγωκεντρική σε σχέση με τον πνευματικό της πλούτο.
Από το δεύτερο μισό, όμως, του έργου, η ιστορία επιταχύνεται, τα γεγονότα συγκλονίζουν και οι σκέψεις, οι ανάγκες και οι αντιδράσεις της Μαρίνας περιπλέκονται.
Ένα εξαιρετικό έργο, που αξίζει να διαβαστεί περισσότερες από μία φορές.
Αξιολάτρευτε Καραγάτση, υπάρχει άραγε έργο σου που να μην ερωτευτώ;
Το πρώτο μισό του βιβλίου με βρήκε αδιάφορη, καθώς ο Καραγάτσης, λόγω της εποχής στην οποία γράφτηκε Η μεγάλη χίμαιρα (μεσοπόλεμος, άνοδος φασισμού), προβάλλει τον ελληνισμό της αρχαιότητας με έντονο πατριωτισμό, ενώ παράλληλα, η ίδια η πρωταγωνίστρια επαναλαμβάνει συνέχεια πόσο όμορφη είναι, παρουσιάζεται έτσι αντιφατικά μονοδιάστατη και εγωκεντρική σε σχέση με τον πνευματικό της πλούτο.
Από το δεύτερο μισό, όμως, του έργου, η ιστορία επιταχύνεται, τα γεγονότα συγκλονίζουν και οι σκέψεις, οι ανάγκες και οι αντιδράσεις της Μαρίνας περιπλέκονται.
Ένα εξαιρετικό έργο, που αξίζει να διαβαστεί περισσότερες από μία φορές.
Αξιολάτρευτε Καραγάτση, υπάρχει άραγε έργο σου που να μην ερωτευτώ;
May 5, 2024
"Έτσι είναι οι ζωντανοί. Έχουν το βάσανο της μνήμης."
March 24, 2021
«Όπως αυτοί, έτσι κι εγώ στοχάζουμαι πια στη δική τους γλώσσα, όχι στη δική μου. Η γλώσσα τους γίνηκε γλώσσα μου, για να μιλάει μ� αυτήν η ψυχή μου στον αόρατο σύντροφο που την παραστέκει. Ναι, είμαι Ελληνίδα.»
«Αφού δεν μπορώ ν΄αγαπήσω τους ανθρώπους, θ� αγαπήσω τους ουρανούς, τις θάλασσες, τους κάμπους, τα βουνά και τις πολιτείες όλου του κόσμου.»
«Ξέρετε τι σημαίνει χίμαιρα; Είναι το ασύλληπτο, το ανέφικτο.»
«Αφού δεν μπορώ ν΄αγαπήσω τους ανθρώπους, θ� αγαπήσω τους ουρανούς, τις θάλασσες, τους κάμπους, τα βουνά και τις πολιτείες όλου του κόσμου.»
«Ξέρετε τι σημαίνει χίμαιρα; Είναι το ασύλληπτο, το ανέφικτο.»
July 13, 2020
Μόνο δέος... Τίποτα άλλο...
March 18, 2021
Μια σπουδή στην περιγραφή του ελληνικού φωτός και του ανθρώπινου ψυχισμού. Συνήθως η περιγραφικότατα με αποπροσανατολίζει αλλά εδώ έμοιαζε περισσότερο με ποίηση ή κινηματογραφικές σκηνές ενδιάμεσα σε εξελίξεις του σεναρίου που σε βοηθούν να το κατανοήσεις βαθύτερα. Ένα ταξίδι στο Αιγαίο και τη γλυκόπικρη μελαγχολία.
December 17, 2020
Ολόκληρες σελίδες με περιγραφές σκέψεων χαρακτήρων & τοπίων, πλοκή που το ''βλέπεις να 'ρχεται'' αλλα το χτίζει συνεχώς, και μια μόνιμη αίσθηση τραγωδίας απο την αρχή του βιβλίου. Εξαιρετικό.
July 4, 2021
Χίμαιρα ἑνό� κόσμου ἄγνωστο� καί ὀνειρεμένου... Καράβι μύθος, πού ἔπλεγε πρός τή χώρα τῆ� εὐτυχία�, τή ζωή τῆ� χαρᾶ�. Καί τήν πῆρ� τό μαγικό καράβι, τήν ὁδήγησ� στήν περιοχή τῆ� μαγγανείας. Θυμᾶτα�... Ναί, θυμᾶτα� μιά μέρα ἡλιόλουστ�, πού δυό φορές σφάλιξε τά μάτια, γεμάτη δέος...
Απίστευτη αναγνωστική εμπειρία. Οι σελίδες αυτού του βιβλίου είναι διαποτισμένες από τη μαγεία της αρχαιοελληνικής τραγωδίας και είναι γεμάτες από έρωτα και θάνατο. Δεν θα το έλεγα τέλειο γιατί ήταν αρκετά κρυπτικό, με κάποιες ασάφειες και υπερβολές, όμως δεν θα κρίνω εγώ τον Καραγάτση. Είναι ένας κράτιστος λογοτέχνης που καταφέρνει να μετουσιώνει σε λέξεις τη μαγεία και να συγκλονίζει τους αναγνώστες για αυτό και ο μόνος τρόπος να το απολαύσεις είναι να αφεθείς στη γραφή του και να σε συνεπάρει. Άλλες προτάσεις από Καραγάτση;
Απίστευτη αναγνωστική εμπειρία. Οι σελίδες αυτού του βιβλίου είναι διαποτισμένες από τη μαγεία της αρχαιοελληνικής τραγωδίας και είναι γεμάτες από έρωτα και θάνατο. Δεν θα το έλεγα τέλειο γιατί ήταν αρκετά κρυπτικό, με κάποιες ασάφειες και υπερβολές, όμως δεν θα κρίνω εγώ τον Καραγάτση. Είναι ένας κράτιστος λογοτέχνης που καταφέρνει να μετουσιώνει σε λέξεις τη μαγεία και να συγκλονίζει τους αναγνώστες για αυτό και ο μόνος τρόπος να το απολαύσεις είναι να αφεθείς στη γραφή του και να σε συνεπάρει. Άλλες προτάσεις από Καραγάτση;
April 15, 2017
Σίγουρα ένα πολύ δυνατό ανάγνωσμα,ωστόσο αρκετά στενάχωρο ! Σίγουρα δε θα το πρότεινα σε κάποιον που ίσως ψυχολογικά δεν αισθάνεται καλά !
March 23, 2023
THE GREAT CHIMERA (1953), was, I'm sad to say, a disappointment. I am aware that many readers (mostly Greek) love this classic novel so I tried very hard to discover its finest points. I failed miserably. It is safe to say that I don't like melodrama, and this novel is full of it.
Marina, the protagonist, is a French beauty. A narcissistic, ravishing beauty, and a highly educated, brilliant young woman (with, oh horror, a mother with a shady past). She falls in love with a wonderful, handsome, rich Greek sea captain, she moves to the island of Syros, they marry, they have a child and they are idylically happy for several years.
Her enchanted life comes to an end abruptly when her husband's business suffers a setback and he needs to leave Syros for a long period of time. Marina remains in Syros with her intimidating mother- in-law and their sweet, little daughter. Poor Marina is bored to death, she has to be rather frugal because they are broke and worst of all, she now has this strong sexual desire. She becomes wild with desire. Finally she can no longer resist sexual temptation, she does the wrong thing and all manner of tragic things happen after a couple of indiscretions.
During most of the narrative the focus is on Marina's interiority and, in my opinion, the author got it totally wrong. Marina seems to belong to the world of a Greek tragedy, not to the early 20th century novel. Karagatsis seems to dislike Marina. She is represented as a dirty, sinful, hysterical nymphomanic. Even the gods despise her. She is so despicable that the unruly Erinyes punish her for her transgression. And what a mighty punishment they have chosen!
Marina is a FOREIGNER. This is not a minor detail. Only a foreigner can be so utterly flawed, so driven by deterministic, uncontrollable forces which she cannot understand or fight. Marina fails because she can never fully acclimatize to Greece, although she has tried hard.
THE GREAT CHIMERA is a sexist relic of its time. The author seems to believe that strong biological forces determine our actions, our character, our fates. These forces are inexorable and in this novel they are lodged, of course, in the FOREIGNER. No wonder Marina identifies with Medea: she will always be an outsider.
2.5🌟
Marina, the protagonist, is a French beauty. A narcissistic, ravishing beauty, and a highly educated, brilliant young woman (with, oh horror, a mother with a shady past). She falls in love with a wonderful, handsome, rich Greek sea captain, she moves to the island of Syros, they marry, they have a child and they are idylically happy for several years.
Her enchanted life comes to an end abruptly when her husband's business suffers a setback and he needs to leave Syros for a long period of time. Marina remains in Syros with her intimidating mother- in-law and their sweet, little daughter. Poor Marina is bored to death, she has to be rather frugal because they are broke and worst of all, she now has this strong sexual desire. She becomes wild with desire. Finally she can no longer resist sexual temptation, she does the wrong thing and all manner of tragic things happen after a couple of indiscretions.
During most of the narrative the focus is on Marina's interiority and, in my opinion, the author got it totally wrong. Marina seems to belong to the world of a Greek tragedy, not to the early 20th century novel. Karagatsis seems to dislike Marina. She is represented as a dirty, sinful, hysterical nymphomanic. Even the gods despise her. She is so despicable that the unruly Erinyes punish her for her transgression. And what a mighty punishment they have chosen!
Marina is a FOREIGNER. This is not a minor detail. Only a foreigner can be so utterly flawed, so driven by deterministic, uncontrollable forces which she cannot understand or fight. Marina fails because she can never fully acclimatize to Greece, although she has tried hard.
THE GREAT CHIMERA is a sexist relic of its time. The author seems to believe that strong biological forces determine our actions, our character, our fates. These forces are inexorable and in this novel they are lodged, of course, in the FOREIGNER. No wonder Marina identifies with Medea: she will always be an outsider.
2.5🌟
Displaying 1 - 30 of 321 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.