ŷ������

Η πένα του Καραγάτση κεντάει. Μας δίνει ένα από τα καλύτερα πεζογραφήματα της ελληνικής λογοτεχνίας. Ένα έργο διαχρονικό που είναι απόλυτα συνυφασμένο με την ψυχοσύνθεση του ελληνικού λαού. Ο συγγραφέας επηρεασμένος βαθιά από το αρχαίο δράμα αλλά και τον ευρωπαϊκό νατουραλισμό γράφει για την ιστορία της νεαρής Γαλλίδας Μαρίνας Μπάρε, μιας σύγχρονης σχεδόν Μήδειας η οποία αποφασίζει να ακολουθήσει τον μεγάλο της έρωτα στην γενέτειρα του, την Ελλάδα και συγκεκριμένα στην πανέμορφη Σύρο. Εκεί η νεαρή Μαρίνα θα προσπαθήσει να εναντιωθεί στη μαύρη μοίρα της και στις προσταγές των Μοιρών αλλά εν τέλει θα καταλάβει - με τον χειρότερο τρόπο - πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο.
Ο Καραγάτσης χρησιμοποιώντας μύθους, φιλοσοφία και ψυχολογία δημιουργεί τους χαρακτήρες που πλαισιώνουν την βασική του ηρωίδα και μαζι τους μας οδηγεί στην τραγική κορύφωση του δράματος. Το κείμενο του είναι λυρικό χωρίς να χάνει την ουσία του ενώ οι χαρακτήρες του είναι φτιαγμένοι με λεπτομέρεια, τραγικοί στην βάση τους και υποταγμένοι στα ήθη, τα έθιμα και τα πάθη τους.
Η Μήδεια τιμώρησε τον Ιάσωνα στην γνωστή τραγωδία γιατί σταμάτησε να την αγαπάει ενώ η Μαρίνα ψυχωτική και νευρωτική τιμώρησε πρώτα από όλους τον ίδιο της τον εαυτό συμπαρασύροντας ολόκληρη την οικογένεια που αρχικά την είχε υποδεχτεί με αγάπη και εμπιστοσύνη. Ο Ιάσωνας τιμωρήθηκε γιατί κάμφθηκε από το πάθος του, το ίδιο και η Μαρίνα. Τα ερωτήματα για τα όρια του έρωτα, του πάθους και γενικά της ανθρώπινης φύσης πλανούνται σε όλη την διάρκεια της ιστορίας χωρίς απάντηση, μιας και ο συγγραφέας αφήνει το αναγνώστη να προβληματιστεί και να ορίσει ο ίδιος της απαντήσεις.
Ο Καραγάτσης ήταν ένας μεγάλος συγγραφέας που το έργο του εκτιμήθηκε κυρίως μετά τον θάνατό του. Όμως τα γραπτά του διατηρούν πάντα την αρχική τους φρεσκάδα, είναι διαχρονικά και η απόδειξη είναι πως είναι πλέον μόνος πεζογράφος από την περίφημη γενιά του '30 που διαβάζεται ακόμα από τις νέες γενιές.