Å·±¦ÓéÀÖ

“Ayasofya hâlimizdir. Åžimdi müze olarak kullanılmaktadır. Aslî mahiyetine yabancılaÅŸmış, Allah'a kulluk tezahürünün mekanı olmaktan çıkmış, bir teÅŸhir merkezine dönüşmüştür. Ama ne kadar yabancılaÅŸsa da, dört bir tarafından göğe doÄŸru açılmış minareleri, içinde göreni haÅŸyete sürükleyen lahuti levhaları ve en önemlisi de gireni ve göreni derin bir hüzne sürükleyen o garipliÄŸi ile bu kadar zamandır inkar ettiÄŸimiz kimliÄŸimizi yüzümüze çarpmaktadır. Ayasofya yüzümüzde ÅŸaklayan bir tokattır. Bütün haÅŸmeti ve sembollerine raÄŸmen müze olarak kullanılmasının bütün zillet, acizlik ve yenilgimize raÄŸmen izezt sahibi insanlar gibi ortalıkta dolaÅŸmamızdan bir farkı var mıdır? Dışımız Ayasofya'dır, içimiz laikleÅŸtirilmiÅŸ bir müzedir. Dışımız dört yandan bakıldığında minareleri ile cami görüntüsündedir, ama bu minareler ezansızdır. Dışımız, indirilemeyen Ä°zzet Efendi'nin levhaları gibi ilk bakana mânâmızı söyler, ama o levhaların dili susturulmuÅŸtur. Ayasofya halimizdir, gerçek kimliÄŸimizi yüzümüze çarpan, ne olduÄŸumuzu, nereden gelip nereye gittiÄŸimizi vicdanımıza haykıran içimizdeki dinmeyen sestir. Ayasofya bir remzdir, bir simgedir, bir ÅŸiardır. Bizi bize anlatır. Bizi cümle âleme anlatır.

Madem Ayasofya halimizdir, istikbalimizin parlak ÅŸafağı onun kubbesinden ışıyacaktır.”
― M.Lütfi Arslan, Uyanın, Rüya Vaktidir