Å·±¦ÓéÀÖ

“Editörlerin yüzde doksan dokuzunun baÅŸta gelen özelliÄŸi, baÅŸarısızlıkları. Yazar olmayı baÅŸaramamışlar. Sakın masabaşı iÅŸinin sıkıcılığını, satışların ve iÅŸletme müdürünün kölesi olmayı yazarlıktan daha çok istediklerini zannetme. Yazmaya çalışmış ve becerememiÅŸler. Ä°ÅŸte lanetli paradoks da tam burada. Edebiyatta baÅŸarıya açılan her kapının önünde bekçi köpeÄŸi olarak onlar, yani edebiyatta baÅŸarıya ulaÅŸamamışlar durur. Editörlerin, ±ð»å¾±³Ùö°ù yardımcılarının ve dergilere, yayınevlerine dosya deÄŸerlendirmesi yapan danışmanların hepsi, yazar olmaya çalışmış ama bunu baÅŸaramamış kiÅŸilerden oluÅŸuyor. Özgünlük ve deha konusunda yargı makamında oturup, matbaaya neyin gidip neyi gitmeyeceÄŸine karar verenler, ÅŸu dünyada bu iÅŸi yapması gereken son kiÅŸiler, yani özgün bir yanlarının olmadığı kanıtlanmış, ilahi kıvılcımın yanlarına bile uÄŸramadığı belli olmuÅŸ adamlar.”
― Jack London, Martin Eden