ŷ

Existencial Quotes

Quotes tagged as "existencial" Showing 1-18 of 18
Frank Herbert
“El misterio de la vida no es problema que hay que resolver, sino una realidad que hay que experimentar.”
Frank Herbert, Dune

Tatiana Țîbuleac
“La imposibilidad de morir cuando tenía la necesidad absoluta de hacerlo fue la injusticia más grande que se ha cometido conmigo, y conmigo se han cometido muchas injusticias.”
Tatiana Țîbuleac, Vara în care mama a avut ochii verzi

Muriel Barbery
“Koji mi to rat vodimo, s očitim porazom? Jutro za jutrom, već satrti od svih tih bitaka koje dolaze, vodimo svakidašnji užas tim beskonačnim hodnikom koji će u zadnjim trenucima biti ravan sudbini, jer smo tako dugo išli njime. Da, anđele, to je svakidašnjica: mrzovoljna, prazna i prepuna jada. U njoj krugovi pakla nisu nikakva rijetkost,; jednog dana zaplačeš jer si predugo bio ondje. Iz hodnika u krugove: tako se dogodi pad, bez sudara i bez iznenađenja. Svaki dan, mirimo se s tugom hodnika i, korak po korak, idemo putem svog mračnog prokletstva.”
Barbery Muriel, Elegancja Jeża

Tite Kubo
“Pinned under the air that grates like a claw
Every time I look up to the sky
I learn that I am trapped in this world
If only that sky would crumble and fall
I could fly to anywhere”
Tite Kubo, Zombie Powder: Walk Like a Zombie

Margaret Atwood
“Su abuela ucraniana quería que fuese azafata de líneas aéreas. Su abuela judía, que se hiciese abogada y se casara con otro abogado, a ser posible. Su padre quería que diera lo mejor de sí. Su madre, que fuese feliz”
Margaret Atwood, Nada se acaba

Tatiana Țîbuleac
“Aquella mañana -con el cartel pegajoso en las manos y el recuerdo flamante de Varga- sentí por primera vez en la vida una especie de desaliento general, una enorme falta de sentido y un vacío que empezó a crecer, a hincharse y a adquirir formas tan aterradoras que supe que jamás sería capaz de llenarlo con algo o con alguien.”
Tatiana Țîbuleac, Vara în care mama a avut ochii verzi

Octavio Paz
“En alguna parte hay un lugar vacío y ese vacío se llenará de mí y yo me asentaré en ese hueco que insesiblemente rebosará de mí, pleno de mí hasta volverse fuente o surtidor. Y mi vacío, el vacío de mí que soy ahora, se llenará de sí, pleno de ser hasta los bordes.”
Octavio Paz, Arenas movedizas

Herman Melville
“Me parece que hemos confundido mucho esta cuestión de la Vida y la Muerte. Me parece que lo que llaman mi sombra aquí en la tierra es mi substancia auténtica. Me parece que, al mirar las cosas espirituales, somos demasiado como ostras que observan el sol a través del agua y piensan que la densa agua es la más fina de las atmósferas. Me parece que mi cuerpo no es más que las heces de mi mejor ser. De hecho, que se lleve mi cuerpo quien quiera, que se lo lleve, digo: no es yo. Y por consiguiente, tres hurras por Nantucket, y que vengan cuando quieran el bote desfondado y el cuerpo desfondado, porque ni el propio Jupiter es capaz de desfondarme el alma.”
Herman Melville, Moby Dick

Milan Kundera
“Para Sabina, vivir en la verdad, no mentirse a uno mismo, ni mentir a los demás, sólo es posible en el supuesto de que vivamos sin público. En cuanto hay alguien que observe nuestra actuación, nos adaptamos, queriendo o sin querer, a los ojos que nos miran y ya nada de lo que hacemos es verdad. Tener público, pensar en público, eso de vivir en la mentira. Sabina desprecia la literatura en la que los autores delatan todas sus intimidades y las de sus amigos. La persona que pierde su intimidad, lo pierde todo, piensa Sabina. Y la persona que se priva de ella voluntariamente, es un monstruo. Por eso Sabinas no sufre por tener que ocultar su amor. Al contrario, sólo así puede <>.”
Milan Kundera, The Unbearable Lightness of Being

Joseph Conrad
“A vida é uma coisa engraçada, o arranjo misterioso de uma lógica impeidosa por um propósito fútil. O máximo que podemos esperar dela é um conhecimento acerca de nós mesmos - que chega tarde demais -, uma safra de arrependimentos inextinguíveis.
Lutei contra a morte. Trata-se da disputa menos excitante que podemos imaginar.
Acontece em uma zona cinzenta impalpável com nada sob os pés, com nada em volta, sem expectadores, sem clamor, sem glória, sem o grande desejo de vitória, sem o grande medo da derrota, em uma atmosfera doentia de ceticismo tépido, sem muita crenca em nosso próprio direito e menos ainda no de seu adversário. Se essa for a forma de sabedoria suprema, a vida é um enigma maior do que alguns pensaram.”
Joseph Conrad, Heart of Darkness

Tatiana Țîbuleac
“Nunca la había visto así por la sencilla razón de que nunca había sido así. Mi madre me miraba con amor.

Esa mirada suya -que yo había esperado y mendigado toda mi infancia y por la que me habría desprendido voluntariamente de todo mi capital de niño ahorrador- la recibía ahora gratis. [...]

Habría querido tirarla de la silla de una patada, como había hecho ella conmigo a lo largo de aquellos siete meses. Me habría gustado meterle aquel amor por los ojos a puñetazos y decirle que se lo guardara para el otro mundo, en el que, si tenía suerte, conseguiría engatusar a alguien y convencerle de que era capaz de amar. Me habría gustado arrancarle en aquel segundo, con unas tenazas al rojo vivo, todos los cuentos no contados, todas las nanas no cantadas, todas las caricias en el pelo que me correspondían, pero que ella me había escamoteado como una roñosa.”
Tatiana Țîbuleac, Lato, gdy mama miała zielone oczy

Hanif Kureishi
“Hubiese querido que mi vida empezara entonces, en aquel preciso instante, cuando estaba preparado para ello”
Hanif Kureishi, The Buddha of Suburbia

Manuel Vilas
“He sido un eccehomo. No entendí la vida”
Manuel Vilas, Ordesa

Banana Yoshimoto
“Pero mi vida existe, con toda certeza. Deformada, exhausta, débil, llena de complejos de culpa, pero existe. Y esto es algo maravilloso que, en cualquier momento, sobrepasa mis emociones”
Banana Yoshimoto, The Lake

Karina Sainz Borgo
“Mientras redactaba la inscripción para su tumba, entendí que la primera muerte ocurre en el lenguaje, en ese acto de arrancar a los sujetos del presente para plantarlos en el pasado. Convertirlos en acciones acabadas. Cosas que comenzaron y terminaron en un tiempo extinto. Aquello que fue y no será más”
Karina Sainz Borgo, It Would Be Night in Caracas

Philippe Claudel
“Aunque sepa que un día morirá, el hombre no puede vivir continuamente en un mundo que no le devuelve más que la conciencia de su propia muerte, un mundo saturado de muerte y que sólo ha sido ideado para eso.”
Philippe Claudel, Brodeck

Philippe Claudel
“Puede que vivir, seguir viviendo, sea saber que lo real no lo es totalmente, puede que sea elegir otra realidad cuando la que hemos conocido adquiere un peso insoportable.”
Philippe Claudel, Brodeck

Reinaldo Arenas
“La gran Humanidad no tolera la belleza, quizá porque no puede vivir sin ella; el horror de la fealdad avanza cada día a pasos acelerados.”
Reinaldo Arenas, Before Night Falls