Å·±¦ÓéÀÖ

“Ä°nsan Ben (Sonnet)

Sen sordun, benim milliyetim nedir?
İnsanlık diyorum.
Sen sordun, benim dilim nedir?
Merhamet diyorum.
Sen sordun, benim kültürüm nedir?
Ä°yilik diyorum.
Sen sordun, benim geleneÄŸim nedir?
Tevazu diyorum.
Sen sordun, benim cinsiyetim nedir?
Cesaret diyorum.
Sen sordun, benim dinim ne?
Özveri diyorum.
Sen bana her şeyi sordun, amacım dışında.
Amacım dünyayı birleÅŸtirmek, söylüyorum sana.”
― Abhijit Naskar, Servitude is Sanctitude

“Ataerk ellerini önünde birleÅŸtirdi ve tepelerinden Vimes'a baktı.
"Sana bir öğüt vereyim, Yüzbaşı," dedi.
"Evet, efendim?"
"Dünyayı biraz anlamana yardım edebilir."
"Efendim."
"Sanıyorum yaşamı böylesine sorunlu algılamanın sebebi, iyi insanlar ve kötü insanlar olduğunu düşünmen." dedi adam. "Yanılıyorsun, elbette. Her zaman ve yalnızca kötü insanlar var, ama bazıları karşı taraflarda."
Zayıf elini ÅŸehre doÄŸru salladı ve pencereye doÄŸru yürüdü. "Engin, dalgalı bir °ìö³Ùü±ôü°ì denizi," dedi, sahip çıkarcasına. "Bazı yerlerde daha sığ, elbette, ama diÄŸerlerinde daha derin, ah, çok daha derin. Ama senin gibi insanlar küçük kanun ve iyi niyet salları inÅŸa ediyor ve, karşı taraf bu, sonunda bu galip gelecek, diyor. Åžaşırtıcı!" Vimes'ın sırtına iyi niyetli bir ÅŸaplak attı.
"Orada, aÅŸağıda," dedi, "her tür eÅŸitsizliÄŸe kayıtsız kalacak, herhangi bir ejderhayı takip edecek, herhangi bir tanrıya tapınacak kiÅŸiler var. Hepsi günlük °ìö³Ùü±ôü°ìlerin monotonluÄŸu içinde. Büyük günahların yüksek, yaratıcı iÄŸrençliklerinden deÄŸil, ruh karanlığının bir tür toptan üretiminden. Orijinallik izi taşımayan günah, diyebilirsin. Kötülüğü, evet dedikleri için deÄŸil, hayır demedikleri için kabul ediyorlar. Bu seni üzüyorsa özür dilerim," diye ekledi. Yüzbaşının omuzunu okÅŸayarak, "ama sizin gibi adamların bize gerçekten ihtiyacı var."
"Evet, efendimiz?" dedi Vimes yavaşça.
"Ah, evet. İşlerin nasıl yürüyeceğini bilen yalnız bizleriz. Görüyorsun, iyi insanların başarılı oldukları tek şey kötü insanları alaşağı etmek. Bunu iyi beceriyorsunuz, kabul ediyorum. Ama sorun şu ki, bu sizin iyi olduğunuz tek şey. Bir gün çanları çalarak kötü tiranı alaşağı ediyorsunuz, ertesi gün herkes, tiran alaşağı edildiğinden beri çöpler toplanmadığı için şikayet ediyor. Çünkü kötü insanlar plan yapmayı biliyor. Bu gerekli koşulların bir parçası da diyebilirsin. Her kötü tiranın dünyayı yönetmek için bir planı vardır. İyi insanların en ufak bir fikri bile yoktur."
"Belki, Ama kalanı hakkında yanılıyorsunuz!" dedi Vimes. "Yalnızca insanların korkması, yalnız kalması yüzünden-" Durdu. Kendine bile oldukça boş gelmişti.
Omuzlarını silkti. "Onlar yalnızca halk," dedi. "Yalnızca halk ne yaparsa onu yapıyorlar. Efendim."
"Elbette, elbette," dedi. "Buna inanmalısın, takdir ediyorum. Aksi halde çıldırırdın. Aksi halde Cehennem'in mahzenleri üzerinde, tüy inceliğinde bir köprüde durduğunu sanırdın. Aksi halde varoluş karanlık bir ıstırap ve tek umut da, ölümden sonra yaşam olmaması olurdu. Oldukça iyi anlıyorum." Masasına baktı ve içini çekti. "Ve şimdi," dedi, "yapacak çok iş var. Korkarım zavallı Wonse iyi bir hizmetkar, ama yetersiz bir efendiydi. Gidebilirsin. Güzel bir uyku çek. Ah, yarın adamlarını getir. Şehir minnetini göstermeli."
"Neyini göstermeli?" dedi Vimes.
Ataerk bir parşömene baktı. Sesi çoktan organize eden, plan yapan, kontrol eden birinin dalgın tınısına kavuşmuştu.
"Minnet." dedi. "Her muzafferane zaferden sonra kahramanlar olmalı. Bu şart. O zaman herkes, her şeyin düzgün yapıldığını anlar."
Parşömenin tepesinden Vimes'a baktı.
"Olayların doğal düzeninin bir parçası," dedi.
Bir süre önündeki kağıda kurşun kalemle notlar aldı, sonra başını kaldırdı.
"Gidebilirsin demiÅŸtim," dedi.
Vimes kapıda durdu.
"O ÅŸeylerin hepsine inanıyor musunuz, efendim?" dedi. "Sonsuz °ìö³Ùü±ôü°ì ve mutlak karanlığa?"
"Evet, evet," dedi Ataerk, sayfa çevirerek. "Tek mantıklı sonuç bu."
"Ama her sabah yataktan kalkıyorsunuz, efendim?"
"Hmm? Evet. Ee?"
"Bilmek isterdim, neden, efendim?"
"Ah, git artık, Vimes. Aferin sana.”
― Terry Pratchett, Guards! Guards!