Å·±¦ÓéÀÖ

“Kendim için sık sık düşündüğüm bir ÅŸeydi bu. Başım aÄŸrısa da iki hap içmeye kalksam, gözüm ilaçların tamamına takılırdı; yüksekten bakarken bazen yer çekerdi beni; ellerimi yıkarken bileklerimin içinde kalınca ve ÅŸiÅŸkin duran damarlarımdan parmaklarımı alamazdım, delinmesi halinde kanımın bir anda boÅŸalacağını düşünürdüm. Beni engelleyen ÅŸeyin ne olduÄŸunu hiç bir zaman bilemeyeceÄŸim. Galiba kendime yaÅŸamak için bir nedenim yok derken, aslında ölmek için bir nedenimin olmadığını görüyordum. Ben kimdim ki ölecek?”
― Ayfer Tunç, °Õ²¹ÅŸ-°­²¹ÄŸÄ±³Ù-²Ñ²¹°ì²¹²õ

“Bir de benim gibi zavallı hayalperestin hayatına bak! Öldüresiye monoton, gölgelerin, hayallerin, uydurma düşüncelerin tutsağı bir hayat. Kalbi çekilmez iÅŸkencelerle dolduran, hep kara bulutlarla kaplı, güneÅŸ yüzü görmemiÅŸ bir hayat! Oysa bu zavallı Petersburglunun da herkes gibi güneÅŸe ihtiyacı var; güneÅŸsiz görülmüş rüyaların bile deÄŸeri yok! Ä°ÅŸin en acısı, en sonunda hayal alemi de o çok güvendiÄŸimiz, sonsuz sandığımız alem- yavaÅŸ yavaÅŸ yorulmaya, eski canlılığını kaybetmeye baÅŸlıyor. Bütün rüyalarımızı üstüne kurduÄŸumuz düşünceler eskimeye baÅŸlayıp, yerine yenilerini de koyamayınca, hayal alemi de yıkılıp yerle bir oluyor ve geride kala kala çalı çırpı ve toz kalıyor fakat yaÅŸayabileceÄŸiniz tek hayat hayal alemiyse, sizi bekleyen baÅŸka bir hayat yoksa, ne yapacaksınız?”
― Fyodor Dostoevsky, White Nights

“Korku, en güçlü hapishanedir ve tek çıkış yolu cesarettir.”
― Mehmet Murat ildan

“Korku olmaksızın, korkunç yerlerde çok daha iyi yürürsün!”
― Mehmet Murat ildan

“Korkularını bırak; o zaman daha iyi bir yaÅŸamın olur!”
― Mehmet Murat ildan