Å·±¦ÓéÀÖ

“Mahkemeye ancak düşülür. Mahkeme adaletin dağıtıldığı deÄŸil, zaten düşmüş insanların damgalandığı, iftiraya uÄŸradığı bir beladır. Ve hakkını Hasan deÄŸil parayı basan alır.”
― Sevgi Soysal, Barış Adlı Çocuk

“Zekî bir (sofist) talebe gidiyor, hocasına diyor ki;
‘Senden ben avukatlık icazeti alacağım! Fakat sen bilmem ne kadar para isteyeceksin! Bu parayı vermeye şimdilik muktedir değilim. İleride kazanacağım ilk dâvadan ödemek üzere bana ders verir misin?�
Adam:
‘Olur!� diyor; ‘sana ders veririm, kazanacağın ilk dâvadan benim hocalık ücretimi ödersin!�
Bir tuğlanın üzerine senet yazıyorlar, - O zamanlar senetler tuğla üzerine yazılırmış- mukavele tamam oluyor. Hoca ders veriyor. Çocuk avukat oluyor. Bir sürü iş yapıyor, fakat parasını ödemiyor hocasının... Hoca talebesi hakkında dâva açıyor. Mahkeme kurulur kurulmaz hoca ayağa kalkıyor, diyor ki:
‘Bu dâvanın duruşması yersizdir, bâtıldır. Şimdiden hükmedilmesi lâzım, hakkım için... Sebep şu: Benim talebemle dâvam var. Kazanacağı ilk dâvadan ödeyecekti hakkımı... Kazanamadım, diyor, şimdiye kadar... Güzel; ama bu bir dâvadır. Burada kazanırsa kazandığı için ödeyecek, kaybederse kaybettiği için verecek... Binaenaleyh her iki türlü verecek... O halde duruşmaya lüzum yoktur!�
Söylenecek lâf var mı? Dâvayı kazanırsa talebe, mukavele mucibi borcunu verecek, kaybederse ödeme hükmü aldığı için verecek... Yani, o türlü veya bu türlü, verecek...
Talebe kalkıyor ayağa:
‘Ben� diyor; ‘hocamdan ders aldım. Onun bütün hüneri, işte böyle, mantığı güme getirmektir. Bütün mahareti budur. Ben de muhakemeyi lüzumsuz görüyorum! Zira kazanırsam ödememek hükmünü alacağım için vermeyeceğim; kaybedersem kaybettiğim, kazanmadığım için vermeyeceğim; yani mukavele mucibi iki türlü de vermeyeceğim!�
(Sofistik) mantığı anlamak için ne zarif bir hikâyeâ€�”
― Necip Fazıl Kısakürek, Batı Tefekkürü ve Ä°slâm Tasavvufu

“Alacakaranlık bir mahkemedir; güneÅŸ battığında bu loÅŸ mahkemede yargılanırız! Gün boyu yaptığımız bütün ÅŸeyler zihinlerimizin görünmez hâkimi vicdanımız tarafından sorguya çekilir!”
― Mehmet Murat ildan