Å·±¦ÓéÀÖ

“PiÄ…tek.(...) Mnie to wpÄ™dza w depresjÄ™. Miasto zaczyna siÄ™ trząść już koÅ‚o osiemnastej, a potem buzuje aż do nocy, peÅ‚ne przekrzykiwaÅ„, pisków, gÅ‚upich Å›miechów, Å‚amiÄ…cych siÄ™ obcasów, brzÄ™ku butelek, strzelajÄ…cych korków szampana, koki zasysanej z desek klozetowych i naciÄ…ganych na czÅ‚onki prezerwatyw... Przerabianie przez caÅ‚y tydzieÅ„ swojego jedynego, niepowtarzalnego, nieubÅ‚aganie mijajÄ…cego życia na pieniÄ…dze musi skoÅ„czyć siÄ™ gÅ‚upawkÄ…, zwierzÄ™cym wrzaskiem " mam prawo do odrobiny wolnoÅ›ci!!!". Nawet jeÅ›li ta hektyczna, hurtem realizowana ·É´Ç±ô²Ô´Çść, która musi wystarczyć na caÅ‚y kolejny tydzieÅ„, oznacza prawo do swobodnego robienia z siebie palanta, darcia Å›luzówki genitaliów na strzÄ™py i do spania potem z gÅ‚owÄ… w sraczu. ”
― Dorota MasÅ‚owska, Kochanie, zabiÅ‚am nasze koty