Å·±¦ÓéÀÖ

“Aby podążyć za wytyczonymi przez Poppera Å›cieżkami naukowej praktyki badawczej, trzeba na samym jej poczÄ…tku dokonać aktu wiary w postaci wyboru paradygmatu. Wiary â€� ponieważ żadne argumenty empiryczne nie wesprÄ…, ani nie sprzeciwiajÄ… siÄ™ naszej decyzji o przyjÄ™ciu bÄ…dź odrzuceniu zaÅ‚ożenia, że rzeczywistość rzÄ…dzi siÄ™ zasadami przyczyny i skutku, że jest poznawalna, a nawet że istnieje. Zwolennicy przekonaÅ„ odmiennych od naszych majÄ… tyle samo dobrych powodów, by przyjmować swoje zaÅ‚ożenia, a odrzucać te, które przez nas wybraliÅ›my. Wszystkie te powody trzeba uznać za pozaracjonalne i pozaempiryczne, ponieważ nie potrafimy naukowo badać prawdziwoÅ›ci twierdzeÅ„ z tak ogólnego poziomu. Praktyka naukowa zaczyna siÄ™ o krok później, gdy na fundamentach przyjÄ™tych zaÅ‚ożeÅ„ ontologicznych i epistemologicznych budujemy konkretne modele teoretyczne interesujÄ…cych nas zjawisk, aby nastÄ™pnie poddać je testom empirycznym i w ich wyniku przyjąć, odrzucić lub modyfikować. MajÄ…c "ironicznÄ… okoliczność" w pamiÄ™ci, nie bÄ™dziemy zapewne skÅ‚onni do angażowania siÄ™ w gorÄ…ce spory na temat wyższoÅ›ci jakiego konkretnego paradygmatu, np. iloÅ›ciowego, nad innym, np. jakoÅ›ciowym â€� lub odwrotnie. Nie ma tak wielkiego znaczenia, który zestaw zaÅ‚ożeÅ„ i kryteriów poprawnoÅ›ci metodologicznej przyjmiemy za swój. Tym, co odróżnia praktykÄ™ naukowÄ… od pozanaukowych form budowania wiedzy, jest bezdyskusyjne trzymanie siÄ™ przyjÄ™tego (w ramach wybranego paradygmatu) rygoru metodologicznego i pokora wobec empirii. Warunki te speÅ‚nia zarówno podejÅ›cie jakoÅ›ciowe, jak i iloÅ›ciowe, a także kilka innych paradygmatów, w których rozróżnienie to nie jest tak istotne. Możemy wybierać z wielkiej różnorodnoÅ›ci metod, systemów teoretycznych i paradygmatów, jakie mamy dziÅ› do dyspozycji.”
― ²õ³Ù±ð³¾±è±ô±ð·É²õ°ì²¹-ż²¹°ì´Ç·É¾±³¦³ú