Å·±¦ÓéÀÖ

“Every new generation believes its own period to be absolutely superior intellectually - greater than all past cultures yet equal among its modern cultures.”
― Criss Jami, Healology

“Mis-information is rampant in this great age of mass-information. While we have more access to learning than ever before in the history of the world, we’re actually getting dumber it seems. The amount of (mis)information at everyone's fingertips has lured us into a false sense of knowing. Whether it be information about science, politics, or theology, our society is suffering from an inability to research, process, filter, and apply. At the same time we seem entirely oblivious to the zeitgeist (spirit of the age) that is nihilistic and libertine, making everything relative and subjective. And Satan himself rushes to blur our vision, stirring up the dust of confusion. The church must respond by teaching the critical faculties of logic and spiritual discernment, embedded in a cohesive framework of fides quaerens intellectum (faith seeking understanding). We must obtain a reasonable faith that is consistent with historic Christianity and relevant for our post-modern age. Otherwise, those rejecting the blatant errors of religious fundamentalism will be susceptible to every wind of false doctrine and repackaged heresy imaginable. They will leave the orthodox faith and accept something that vaguely resembles Christianity, but in reality is a vile concoction of demonic lies.”
― David D. Flowers

“The mob, in the spirit of the age, obsessed with being on the right side of history, often ends up on the wrong side of history.”
― Criss Jami

“In passing, we should note this curious mark of our own age: the only absolute allowed is the absolute insistence that there is no absolute.”
― Francis Schaeffer

“Njeriu jeton jo vetëm jetën e vet personale, por, me vetëdije apo pa vetëdije edhe atë të epokës dhe të bashkëkohësve të vet dhe, edhe në qoftë se do të ishte i prirur që bazat e përgjithshme dhe jashtëpërsonale të ekzistencës së tij t'i shihte si të dhëna në mënyrë të vetëkuptueshme, si edhe të ishte aq larg idesë për t'i kritikuar, siç ishte Hans Kastorpi shpirtmirë, do të ishte sidoqoftë gjithsesi e mundshme që ai t'i ndjente ashtu turbull mungesat dhe ndikimet e tyre në vetëndijimin e tij moral. Njeriut të veçantë mund t'i vegojnë para syve shumë qëllime, pikësynime, shpresa, perspektiva, prej të cilave ai merr shtysa për sforcime dhe veprimtari më të vrullshme, por kur jashtëpersonalja përreth tij, koha vetë, me gjithë përpjekjet e tij, u heq motivimin shpresave dhe perspektivave, në qoftë se ajo i shfaqet si e pashpresë, pa përspektivë dhe pyetjeve dhe pyetjeve të vëna, me apo pa vetëdije, por sidoqoftë të vëna në ndonjë mënyrë mbi kuptimin fundor, më tepër se personal, të të gjitha sforcimeve dhe veprimatarive, ajo u vë përballë një heshtje të shurdhër, kjo gjëndje e gjërave do të ushtronte një farë ndikimi paralizues qoftë edhe mbi karakteret më të mirëfilltë njerëzorë, ndikim i cili, përtej shpirtit dhe moralit, do të mund të shtrihej edhe mbi pjesën fizike dhe oraganike të individit. Për të qenë i gatshëm për një sforcim të madh, që sidoqoftë e kalon masën e atij të zakonshmit, pa qenë në gjëndje që t'i japë një përgjigje të kënaqshme pyetjes "përse"?, për këtë duhet ose një vetmi dhe pastërti morale që është e rrallë dhe e një natyre heroike, ose një vitalitet shumë i shëndoshë. Hans Kastorpi nuk e kishte as njërën, as tjetrën dhe nuk mund të ishte pra, veçse një i rëndomtë, ndonëse në një kuptim tepër pozitiv.”
― Thomas Mann, The Magic Mountain