Å·±¦ÓéÀÖ

“Ah siz ²¹°ìı±ôlı insanlar! Tutku! SarhoÅŸluk! Delilik! Empati kurmadan, orada öyle rahat rahat oturun, alkoliÄŸi eleÅŸtirin, aklını kaçırmıştan nefret edin, bir rahip gibi yanından geçip gidin ve sizi onlardan biri yapmadığı için Ferisi gibi Tanrı'ya şükredin. Ben birçok kez ²õ²¹°ù³ó´ÇÅŸ oldum, tutkularım delilikten hiç uzak deÄŸildi, her ikisinden de piÅŸman deÄŸilim: Zira olanaksız görünen önemli ÅŸeyler yapan ve eskiden beri alkolik ve deli diye damgalanan tüm sıra dışı insanları kendi ölçülerimle anlamayı öğrendim.
Ama az çok özgür, soylu, beklenmedik bir iÅŸ yapan hemen hemen herkesin arkasından şöyle söylendiÄŸini duymak, sıradan ²â²¹ÅŸ²¹³¾da bile katlanılmazdır: 'Bu insan alkolik, bu insan deli!' Utanın siz ayıklar! Utanın siz ²¹°ìı±ôlılar!”
― Johann Wolfgang von Goethe, The Sorrows of Young Werther

“Canım insan çekiyor: Yan çizmeyen. Dolaysız. Güzel ÅŸeylere ¾±ÅŸ³Ù²¹³óı kabarık. Hevesini, tutkusunu yitirmemiÅŸ. Dünyayı seninle yeni baÅŸtan tasarlamaya aday... Deneyime açık. BoÄŸmayan ama isteyen... Yeni fikirlerle ayaÄŸa kalkan, mızmızlanmayan ve laçkalaÅŸmayan... Dedikodusuz, yalansız, çekiÅŸtirmesiz, seni bütünleyen, seninle bütünlenebilen.”
― Ozan Önen, Babam Beni Åžahdamarımdan Öptü

“Tutkulu insanlara zayıf insanlarmış gibi davrananlar, ateÅŸlenip yataÄŸa düşmüş hastaya deliymiÅŸ gibi davranan doktora benzerler.”
― Ugo Foscolo, Last Letters of Jacopo Ortis

“EÄŸer felaketler ²â²¹ÅŸ²¹³¾ yükümüzü ağırlaÅŸtırırsa, onu bir b²¹ÅŸ°ìa mutsuzla paylaÅŸmaya koÅŸarız. O da, gözyaÅŸlarına tutsak olmuÅŸ tek kiÅŸi olmadığını anlayarak avunur. Ama ²â²¹ÅŸ²¹³¾Ä±mızı bir anlık bir mutluluk bile aydınlatsa, bu ÅŸansımızın paylaşınca azalacağından korkarak, hemen içimize kapanırız ya da gururumuz bu zaferin tadını çıkarmamızı öğütler. Ayrıca, üzücü ya da mutluluk verici olsun, tutkusunu tüm ayrıntılarıyla betimleyebilen kiÅŸi, bu tutkuyu çok daha az duyumsar.”
― Ugo Foscolo, Last Letters of Jacopo Ortis

“Çocuklara okur olmayı ve kitaplardan korkmak yerine, onlarla iliÅŸki kurmayı öğretmek benim için bir tutku. Kitaplar göz korkutmamalı; kitaplar eÄŸlenceli, heyecanlı ve muhteÅŸem olmalı. Bir okur olmayı öğrenmek müthiÅŸ bir °ì²¹³ú²¹²Ôçtır.”
― Roald Dahl

“çünkü yitmek üzereyiz
giderayak benim diyeceğiz her hücreye
çünkü düştük düşeceğiz derken mermerde kısılacağız
diretmeksizin, çekince belirtmeksizin sunalım
çünkü öldük demeye bile fırsat bulamayacağız...”
― Ömer Alkan, Kan

“Ä°nsan aklı, algılaması, tutkuların tutsağı oluyor çoÄŸu kez.”
― Fyodor Dostoyevsky, Crime and Punishment

“Kim bu kemana sevgiyle sarılır, okÅŸaya okÅŸaya çalarsa, ²ú²¹ÅŸ²¹°ùı peÅŸini bırakmaz. Keman, berrak, pürüzsüz bir sesle konuÅŸur. Kemanı ne kadar çok konuÅŸturursan o kadar ²ú²¹ÅŸ²¹°ùılı olursun.”
― Sevim Ak, Vanilya Kokulu Mektuplar

“...Anlaşılan kadın da onun gibi tutkulu biriydi ve tutkulu insanlar hemen anlarlar birbirlerini...”
― Celâl Ãœster, Kısa Öykünün Büyük Ustaları

“bu kadar ²¹³¦Ä± ve çoÄŸunun yaptığı
ekmek kurusu basmak yaraya ve yatışmak
bilir misin sen yüceyle atışmak kadar karasını
bilir misin tüy kadar hafifken nedir topraÄŸa baÄŸlanmak”
― Ömer Alkan, Kan

“EÄŸer yeteneklerinin epey ötesinde bir ³óı°ù²õın varsa, o zaman küçük uçağına büyük bir kanat takmışsın demektir!”
― Mehmet Murat ildan

“Yol, evimdir benim. Yoldayken tüm dertlerim pul olur ama yeni dertler de edinirim. Çünkü 'dert' güzel kelimedir lügatimde: 'Bir derdim var' dedin mi; bu, 'bir sıkıntım var' demekten farklı manaya gelir. Bir derdim var demek, benim lügatimde 'Bir inadım, ¾±ÅŸ³Ù²¹³óım, heyecanım, hevesim, hikâyem, arayışım var' demektir. Tutkum capcanlı demektir. Am²¹³¦Ä±m var; sorularım, aradığım yanıtlarım, varacağım ÅŸehirlerim, ²µ±ð°ùç±ð°ìleÅŸtireceÄŸim hayallerim, öğreneceÄŸim yepyeni ÅŸeyler, önümde yeni keÅŸifler, yeni bir hayat var demektir. Tadına bakacaklarım, koklayacaklarım, içime çekeceklerim... Ä°lham alacaklarım... Dinleyeceklerim, dokunacaklarım, baÄŸrıma basacaklarım... UzaklaÅŸacağım ve kavuÅŸacağım bir ÅŸeyler...”
― Ozan Önen, Babam Beni Åžahdamarımdan Öptü

“Bugün, birkaç duble ilkbahar içip kırlarda volta attım... Aramızdaki ÅŸehirleri çıkardım, mesafelerden kurtuldum. Çıngar çıkardım takvimler arası. Kelimelere geliÅŸine vurdum. Yırttım attım haritaları, anayasaları. Seninle bin kez daha dağıldım sayfalar üstü, cemreler sonrası, adalar arası... Seni var ya, seksen milyonlarca kez öptüm saydım. Cıvıl cıvıl bir ÅŸehir akÅŸamının sokaklarında buldum kendimi... Çiçekli bir baharın koynundan taÅŸtım. Çıplak ayaklarından öptüm say seni: Geldim, sokuldum, koltuk altından öptüm seni... Gülen gözlerinden bin kere öptüm. İçim ilkbahar sabahı, dışım yaz gecesi... 'Florebo cuocumque ferar' diyor bilgenin biri: 'Taşındığım her yerde 羱ç±ð°ì açacağım' demiÅŸ yani. Yürüdüğüm her yerde 羱ç±ð°ì açtım bugün... Ben bugün, ilkbaharın kendisi oldum. Bilmem, senin bundan haberin var mı?”
― Ozan Önen

“Kıyıdaki dalgalara bir bak! Kıyıya ulaÅŸana kadar tutkuludurlar ve sonra tutku sona erer! Hedefe ulaÅŸtığında, seni hedefe götüren güçlü ateÅŸ de söner!”
― Mehmet Murat ildan

“Tutku nedir, bilmez misiniz siz be! Aile, toplum, vatan... Tutku soyut olunca kolay. Tutkunun bir adı, soyadı, elle tutulur bir gövdesi olmadı mı kolay. O zaman sahip çıkmak da, sahiplikten caymak da kolay. Teni tenine deÄŸen bir gövdesi olunca ise...”
― Adalet AÄŸaoÄŸlu, Üç BeÅŸ KiÅŸi

“Gerçek mutluluk böyle bir ÅŸeydi demek. Yaptığın iÅŸle yekvücut olduÄŸun, kalbinin ÅŸ±ð±¹°ìle çarptığı, zamanın akmayı bıraktığını hissettiÄŸin, etrafını çevreleyen b²¹ÅŸ°ìa her ÅŸeyin var olmaktan silindiÄŸi o sonsuz ab-ı hayat... Saatlerce olduÄŸuna yemin edebileceÄŸin fakat ²µ±ð°ùç±ð°ìte birkaç saniye süren, hiç uyanmak istemediÄŸin o tatlı °ùü²â²¹â€�”
― Kılıç Arslantürk, Küçük Antika Dükkânı