|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
my rating |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6188468345
| 9786188468344
| 6188468345
| 4.94
| 98
| unknown
| Dec 2020
|
it was amazing
|
Σε τι χρησιμεύει ένα κουταλάκι που δε συμμετέχει σε γιορτές και γενέθλια; Τι θα απογίνουν τα παιδιά του Μπλε και της Κίτρινης αν οι γονείς τους αποφασ
Σε τι χρησιμεύει ένα κουταλάκι που δε συμμετέχει σε γιορτές και γενέθλια; Τι θα απογίνουν τα παιδιά του Μπλε και της Κίτρινης αν οι γονείς τους αποφασίσουν να χωρίσουν; Πώς μπορούμε να νικήσουμε τον Δενθατάκ Αταφέρεις; Πόσο αποφασισμένη είναι μια κάλτσα να βρει το χαμένο ταίρι της; Τι σκανδαλιές θα κάνει ο Προυπρής το ξωτικό και σε τι θα μπελάδες θα τον οδηγήσουν; Αυτά και άλλα παραμύθια θα βοηθήσουν τα παιδιά να κατανοήσουν βασικές έννοιες και ηθικές αξίες μέσα από συναρπαστικές και ανατρεπτικές ιστορίες. Τα «Φυστικοπααμύθια», σύμφωνα με τη συγγραφέα, είναι «μια ζακετούλα, ένα ρουχαλάκι στους ώμους των παιδιών μας», που οι γονείς θα τα αφήσουμε να τα φορέσουν / διαβάσουν μόνα τους κι ας τα ξεχάσουν, ίσως όμως και να ξαναγυρίσουν να τα ξεφυλλίσουν. Μια συλλογή δέκα ιστοριών για μικρά και μεγάλα παιδιά από το Φυστίκι που κυλάει γεμάτα τρυφερά και όμορφα νοήματα που με συγκίνησαν και με έβαλαν σε σκέψεις. Απλές μα και σύνθετες προτάσεις, σύντομα σε έκταση κείμενα, ευφάνταστες παραβολές, διαχρονικά, πολύτιμα και πανανθρώπινα μηνύματα που περνάνε μέσα από απλές επιφανειακά ιστορίες, ανατροπές και λιτοί διάλογοι είναι μερικά μόνο από τα θετικά γνωρίσματα του βιβλίου. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί ανθρωπόμορφα αντικείμενα, νεράιδες και ξωτικά, παιδιά και γονείς για καλύτερη κατανόηση και καταγράφει καθημερινές και οικείες στιγμές. Ταυτόχρονα σημαντικές αξίες περνάνε πίσω από τις γραμμές και βοηθάνε τα παιδιά να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, να κατανοήσουν τα αισθήματά τους, να βελτιώσουν τη συμπεριφορά τους, χωρίς ίχνος διδακτισμού και «πρέπει». Ο «Λάκης Κουταλάκης» ζει σ� ένα συρτάρι με μαχαιροπήρουνα αλλά τον κοροϊδεύουν όλοι γιατί είναι το κουταλάκι για το φάρμακο, ένας εφιάλτης δηλαδή για τον Γιάννη και τη Λιλή όποτε αρρώσταιναν. Ο Λάκης νιώθει μοναξιά και στενοχώρια σ� εκείνο το συρτάρι, δε συμμετέχει φυσικά στα πάρτι γενεθλίων και στις άλλες ευτυχισμένες στιγμές της οικογένειας, να όμως που έρχεται η στιγμή που θα φανεί χρήσιμος και θα σώσει μια βραδιά που παραλίγο να αποδειχθεί καταστροφική. Στο «Γαλάζιο καλτσάκι» δυο αγαπημένα και αχώριστα γαλάζια καλτσάκια χάνουν το ένα το άλλο ξαφνικά κι απότομα. Ο Αριστερός Γαλάζιος Καλτσάκις ψάχνει απελπισμένα το ταίρι του αλλά ο Μανταλάκις, που όλο μπερδεύεται με αυτά τα ρούχα και τους ετερόκλητους καθημερινά συνδυασμούς τους, δεν προθυμοποιείται να τον βοηθήσει. Ο Καλτσάκις αρχίζει να φοβάται και να ανησυχεί, γιατί έχει ακούσει για χαμένες κάλτσες που εξαφανίζονται μυστηριωδώς και για μονές κάλτσες που δε βρήκαν ποτέ το ταίρι τους, κι αποφασίζει να ψάξει παντού. Ο Μπλε Σορτσάκις, ο Άσπρος Ζακέτας, η Γκλίττερ Μπλούζα και τα άλλα ρούχα δεν έχουν δει πουθενά την κάλτσα αλλά ο Καλτσάκι πεισμώνει, γιατί «Όταν βρεις το ταίρι σου, είναι για πάντα! Δεν το εγκαταλείπεις στα δύσκολα». Συγκινήθηκα πολύ με την ιστορία «Ο Μπλε και η Κίτρινη», όπου οι πρωταγωνιστές αποφασίζουν να ζήσουν μαζί για πάντα. «Μπλέχτηκε λοιπόν το μπλε με το κίτρινο, έκαναν αγκαλιές κι αγάπες» κι απέκτησαν πράσινα παιδιά, αφού πήραν λίγο μπλε και λίγο κίτρινο από τους γονείς τους. Να όμως που ο χρόνος και η ρουτίνα άλλαξαν τα συναισθήματα του Μπλε και της Κίτρινης, οπότε πώς θα αντιμετωπίσουν τα νέα δεδομένα; Πώς θα νιώσουν τα παιδιά τους όταν αλλάξει η ρουτίνα τους και οι άνθρωποι που αγαπούν «ξε-γίνουν γονείς»; Γλυκόπικρη ιστορία, γεμάτη όμως από αισιοδοξία: «Σπίτι δεν είναι μόνο ένα πάτωμα και ένα ταβάνι. Σπίτι είναι και η αγκαλιά που τρέχουμε όταν έχουμε ανάγκη, όταν φοβόμαστε, όταν κλαίμε, όταν πονάμε και όταν αγαπάμε». Πάνω απ� όλα, σημασία δεν έχει το χρώμα αλλά το μέγεθος της αγάπης και ο τόσο γλυκά στενός δεσμός, «Η αγκαλιά που χώνεσαι εσύ και σε κρατάει δυνατά και κλείνεις τα μάτια σου και σφίγγεσαι μέσα της και δεν φοβάσαι». Πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα είναι η ιστορία «Ο Κύριος Δενθατάκ», της οποίας πρωταγωνιστής είναι ο κύριος Δενθατάκ Αταφέρεις, ένας τύπος που πιστεύει πως είναι σπουδαίος και σημαντικός και πως ό,τι λέει έχει μεγάλη σημασία. Τα παιδιά όμως δεν πρέπει να τον παίρνουν στα σοβαρά και να τον φοβούνται, δεν πρέπει να πιστέψουν ποτέ αυτά που λέει. Πόσες φορές σου είπαν «δε θα τα καταφέρεις» αλλά τα κατάφερες; Γιατί «προσπάθησες, δούλεψες, αγωνίστηκες, κουράστηκες» γι� αυτό που ήθελες. Επίσης, «Δεν είναι κακό να φοβάσαι, όλοι οι άνθρωποι φοβούνται κάποιες φορές� και δεν πρέπει να τους κοροϊδεύουμε». Που να χτυπιέσαι κάτω, κύριε Δενθατάκ, τα παιδιά πάντα θα τα καταφέρνουν γιατί ο καθένας μας όλα τα μπορεί! Ο Προυπρής που πρωταγωνιστεί σε τέσσερις ιστορίες είναι ένα ξωτικό που ζει σε νεραϊδοκαπέλο και τα βράδια κοιμάται στα μαλλιά της νεράιδάς του, κάνει συνέχεια αταξίες, κλέβει το μαγικό της ραβδί και ζει διάφορες περιπέτειες γεμάτες ηθικά νοήματα. Χάρη σ� εκείνον έμαθα για τις «καρδουλομανούλες», δηλαδή τις μαμάδες που γεννάνε από την καρδιά τους και πόσο εξίσου σημαντικές είναι με τις βιολογικές ενώ μπαίνοντας κρυφά από τη νεραϊδομαμά του στο διαδίκτυο βιώνει κάτι που τον φοβίζει. Η συγγραφέας τονίζει: «Να μιλάς, να λες τι έγινε, τι σε τρόμαξε, ποιος σου έκανε κακό…ν� μην κρατάς μυστικό ό,τι σε φοβίζει»! Στην «Ανάποδη Μέρα» διαβάζουμε για μια μέρα που δεν πηγαίνει ίσια, όπου τα παιδιά μεγαλώνουν τους γονείς, τους βάζουν για ύπνο, τους στέλνουν στη δουλειά με κολατσιό, όλα αυτά γίνονται για μια φορά τον χρόνο κι έτσι διασκέδασα πολύ με αυτήν την ευφάνταστη ιστορία που είναι γεμάτη εκπλήξεις και ανατροπές. Τέλος, στο «Ο Λουκάς και οι πλανήτες» μαθαίνουμε για τη γνωριμία του Λουκά με τον Γιώργο σ� ένα κέντρο λόγου και έργου. Ο Λουκάς μπερδεύει τα γράμματα και τους αριθμούς, θέλει να είναι όρθιος και να βγαίνει συνεχώς έξω, οπότε στο κέντρο «τον βοηθάνε με τον μπελά στο μυαλό» του και ο Γιώργος είναι ένα αυτιστικό παιδί. Πώς θα καταφέρουν αυτά τα δύο τόσο διαφορετικά παιδιά να επικοινωνήσουν και να μιλήσουν; Τα »Φυστικοπααμύθια» είναι μια συλλογή παραμυθιών που εξηγεί στα παιδιά μέσα από ενδιαφέρουσες ιστορίες τι είναι η διαφορετικότητα, το διαζύγιο, η αιώνια αγάπη, ο αυτισμός και τους δείχνει πώς αποκτάμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, σε τι διαφέρουν η βιολογική και η θετή μητέρα («η πιο μαγική νεράιδα που υπάρχει και είναι μοναδική για κάθε παιδάκι»), πόσο σοβαροί είναι οι κίνδυνοι από το διαδίκτυο και πώς να εξαφανίσουμε τον φόβο («ο φόβος φοβάται εκείνους που μιλάνε»). Η εικονογράφηση της Αντωνίας Κατσαρού και του Αλέξανδρου Τσιάβου είναι γεμάτη χρώματα και ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες και ζωντανεύει τις ιστορίες με τέτοιο τρόπο που βοηθάει τα παιδιά να ενισχύσουν τη φαντασία τους (ειδικά το δισέλιδο με τον Γιώργο και τον Λουκά, που είναι και το εξώφυλλο του βιβλίου, το λάτρεψα). Ιστορίες γεμάτες τρυφερότητα, χιούμορ, έξυπνες ανατροπές, διαχρονικά μηνύματα κρατούν την καλύτερη συντροφιά στους μικρούς αναγνώστες και τους βοηθάνε να ανακαλύψουν τον πλούσιο σε συναισθήματα, νοήματα μα και κινδύνους κόσμο που τους περιβάλλει. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Apr 2025
|
Apr 01, 2025
|
Hardcover
| ||||||||||||||
| 9605631628
| 9789605631628
| 9605631628
| 5.00
| 2
| 2014
| Apr 13, 2014
|
it was amazing
|
Ο Αύγουστος απολαμβάνει την παρέα του Ήλιου και ζει την πιο ευτυχισμένη μέρα της σύντομης ζωής του όμως κάποια στιγμή έρχονται κάτι Σύννεφα και μπαίνο
Ο Αύγουστος απολαμβάνει την παρέα του Ήλιου και ζει την πιο ευτυχισμένη μέρα της σύντομης ζωής του όμως κάποια στιγμή έρχονται κάτι Σύννεφα και μπαίνουν μπροστά από τον εύθικτο Ήλιο. Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε! Ο Ήλιος και τα Συννεφάκια καβγαδίζουν άσχημα, με αποτέλεσμα ο Ήλιος να χαθεί για πάντα και να μην υποχωρεί μπροστά στα παρακάλια των δικών του ανθρώπων. Θα καταφέρουν οι Ώρες να τον μεταπείσουν; Τελικά πόσο Ήλιο χρειάζεται η γη; Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε απέναντι στους άλλους και τι συνέπειες έχει η αγένεια και ο εγωισμός; Είναι ένα εξαιρετικό πολυεπίπεδο παραμύθι για παιδιά από 6 ετών και πάνω, με συναρπαστική δράση, ρεαλιστικούς διαλόγους και απανωτές ανατροπές. Ήταν σα να διάβαζα ένα διήγημα για μεγάλους, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δε θα το ευχαριστηθούν και οι μικρότεροι αναγνώστες. Πρόκειται για μια ιστορία που αλλάζει συνεχώς την πλοκή της και αφήνει να περάσουν υποσυνείδητα στο μυαλό των παιδιών σημαντικές έννοιες, όπως οι συνέπειες του εγωισμού, η εξισορρόπηση που πρέπει να υπάρχει στη ζωή μας (να μη ζητάμε ή να μην επιμένουμε ούτε στο πολύ ούτε στο λίγο), να σκεφτόμαστε και την άλλη πλευρά, να μπαίνουμε στη θέση του άλλου, να ξέρουμε τι σημαίνει η συγνώμη και η υπαναχώρηση και πάρα πολλά άλλα ζητήματα, που χαρίζει απλόχερα το κείμενο της κυρίας Χρυσάνθης Τσιαμπαλή. Ένας μικρός καβγάς επιφέρει σημαντικές αλλαγές στην πορεία των εποχών και στον κύκλο της γης και μέσα από αυτούς τους παραλληλισμούς ξεπηδάει ο κύκλος του χρόνου και οι καλοδεχούμενες αλλαγές του. Δεν πρέπει να έχουμε μόνο ήλιο, γιατί φέρνει ξηρασία και δίψα, δεν πρέπει να έχουμε μόνο βροχή και συννεφιά, γιατί δεν μπουμπουκιάζουν τα φυτά κι όταν κατανοήσουμε το ακριβοδίκαιο της υπόθεσης έρχεται το ουράνιο τόξο να μας επιβραβεύσει! Μα τι υπέροχη επεξήγηση αυτού του φαινομένου! Η εικονογράφηση είναι εξαιρετική. Εκτός από τα ζωηρά κυρίως χρώματα, μιας και η αφήγηση έχει και τις μη κωμικές της στιγμές, κάτι που ακολουθεί πειθήνια και η εικονογράφος Μαριάννα Φραγκούλη στο σχέδιό της, έχουμε και ευρηματικές μορφοποιήσεις του Ήλιου, του Αυγούστου και των Ωρών. Ο Ήλιος αναπαρίσταται με εντυπωσιακές διαστάσεις, με επιβλητική κάπα και γενικότερα μεγαλόπρεπη όψη. Οι Ώρες είναι χαριτωμένες κοπέλες με τον αντίστοιχο αριθμό στα φορέματά τους ενώ ο Αύγουστος είναι ένα μικρό, χαριτωμένο σκανδαλιάρικο παιδί! Όλα τα άλλα γνωρίσματα του κόσμου μας (ζώα, θάλασσες, σύννεφα, βροχή, ζέστη) αποδίδονται εξίσου ρεαλιστικά και ταξιδεύουν τα παιδιά στον κόσμο μιας φαντασίας αστείρευτης. «Οι ζωγράφοι του ουρανού» είναι το Σύννεφο κι ο Ήλιος που μοιράζονται τον ουρανό για να φέρουν μια ισορροπία στη γη, με τις βροχές του το ένα και με τις ακτίνες του ο άλλος. Η ιστορία είναι καλογραμμένη, με εναλλάξ κωμικές και συγκινητικές στιγμές και καταφέρνει να μεταλαμπαδεύσει στους μικρούς αναγνώστες με την πλούσια ιστορία, το απλό λεξιλόγιο και την παραστατική εικονογράφηση χρήσιμες και σημαντικές έννοιες. Merged review: Ο Αύγουστος απολαμβάνει την παρέα του Ήλιου και ζει την πιο ευτυχισμένη μέρα της σύντομης ζωής του όμως κάποια στιγμή έρχονται κάτι Σύννεφα και μπαίνουν μπροστά από τον εύθικτο Ήλιο. Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε! Ο Ήλιος και τα Συννεφάκια καβγαδίζουν άσχημα, με αποτέλεσμα ο Ήλιος να χαθεί για πάντα και να μην υποχωρεί μπροστά στα παρακάλια των δικών του ανθρώπων. Θα καταφέρουν οι Ώρες να τον μεταπείσουν; Τελικά πόσο Ήλιο χρειάζεται η γη; Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε απέναντι στους άλλους και τι συνέπειες έχει η αγένεια και ο εγωισμός; Είναι ένα εξαιρετικό πολυεπίπεδο παραμύθι για παιδιά από 6 ετών και πάνω, με συναρπαστική δράση, ρεαλιστικούς διαλόγους και απανωτές ανατροπές. Ήταν σα να διάβαζα ένα διήγημα για μεγάλους, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δε θα το ευχαριστηθούν και οι μικρότεροι αναγνώστες. Πρόκειται για μια ιστορία που αλλάζει συνεχώς την πλοκή της και αφήνει να περάσουν υποσυνείδητα στο μυαλό των παιδιών σημαντικές έννοιες, όπως οι συνέπειες του εγωισμού, η εξισορρόπηση που πρέπει να υπάρχει στη ζωή μας (να μη ζητάμε ή να μην επιμένουμε ούτε στο πολύ ούτε στο λίγο), να σκεφτόμαστε και την άλλη πλευρά, να μπαίνουμε στη θέση του άλλου, να ξέρουμε τι σημαίνει η συγνώμη και η υπαναχώρηση και πάρα πολλά άλλα ζητήματα, που χαρίζει απλόχερα το κείμενο της κυρίας Χρυσάνθης Τσιαμπαλή. Ένας μικρός καβγάς επιφέρει σημαντικές αλλαγές στην πορεία των εποχών και στον κύκλο της γης και μέσα από αυτούς τους παραλληλισμούς ξεπηδάει ο κύκλος του χρόνου και οι καλοδεχούμενες αλλαγές του. Δεν πρέπει να έχουμε μόνο ήλιο, γιατί φέρνει ξηρασία και δίψα, δεν πρέπει να έχουμε μόνο βροχή και συννεφιά, γιατί δεν μπουμπουκιάζουν τα φυτά κι όταν κατανοήσουμε το ακριβοδίκαιο της υπόθεσης έρχεται το ουράνιο τόξο να μας επιβραβεύσει! Μα τι υπέροχη επεξήγηση αυτού του φαινομένου! Η εικονογράφηση είναι εξαιρετική. Εκτός από τα ζωηρά κυρίως χρώματα, μιας και η αφήγηση έχει και τις μη κωμικές της στιγμές, κάτι που ακολουθεί πειθήνια και η εικονογράφος Μαριάννα Φραγκούλη στο σχέδιό της, έχουμε και ευρηματικές μορφοποιήσεις του Ήλιου, του Αυγούστου και των Ωρών. Ο Ήλιος αναπαρίσταται με εντυπωσιακές διαστάσεις, με επιβλητική κάπα και γενικότερα μεγαλόπρεπη όψη. Οι Ώρες είναι χαριτωμένες κοπέλες με τον αντίστοιχο αριθμό στα φορέματά τους ενώ ο Αύγουστος είναι ένα μικρό, χαριτωμένο σκανδαλιάρικο παιδί! Όλα τα άλλα γνωρίσματα του κόσμου μας (ζώα, θάλασσες, σύννεφα, βροχή, ζέστη) αποδίδονται εξίσου ρεαλιστικά και ταξιδεύουν τα παιδιά στον κόσμο μιας φαντασίας αστείρευτης. «Οι ζωγράφοι του ουρανού» είναι το Σύννεφο κι ο Ήλιος που μοιράζονται τον ουρανό για να φέρουν μια ισορροπία στη γη, με τις βροχές του το ένα και με τις ακτίνες του ο άλλος. Η ιστορία είναι καλογραμμένη, με εναλλάξ κωμικές και συγκινητικές στιγμές και καταφέρνει να μεταλαμπαδεύσει στους μικρούς αναγνώστες με την πλούσια ιστορία, το απλό λεξιλόγιο και την παραστατική εικονογράφηση χρήσιμες και σημαντικές έννοιες. ...more |
Notes are private!
|
3
|
not set
not set
not set
|
Jun 12, 2019
not set
not set
|
Mar 22, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 6180136599
| 9786180136593
| 6180136599
| 5.00
| 3
| 2021
| Apr 08, 2021
|
it was amazing
|
Η Πινακοθήκη της πόλης διοργανώνει διαγωνισμό ζωγραφικής για παιδιά δημοτικού σχολείου με θέμα τους δράκους. Ο Γιάννης διαπιστώνει πως δύο συμμαθητές
Η Πινακοθήκη της πόλης διοργανώνει διαγωνισμό ζωγραφικής για παιδιά δημοτικού σχολείου με θέμα τους δράκους. Ο Γιάννης διαπιστώνει πως δύο συμμαθητές του τα καταφέρνουν καλύτερα από κείνον, γιατί, μεταξύ άλλων, δέχτηκαν βοήθεια από γονείς κι αδέλφια. Έτσι, ο Γιάννης συλλαμβάνει μια ιδέα για να κερδίσει αυτός το βραβείο. Θα τα καταφέρει; Η Χρυσάνθη Τσιαμπαλή γράφει μια ενδιαφέρουσα ιστορία για τον ρόλο της βοήθειας που δεχόμαστε στη ζωή μας από τα μέλη της οικογένειάς μας και πώς μπορούμε να διαχειριστούμε καλύτερα κάτι τέτοιο. Μέσα από απλές προτάσεις και διάφορες εξελίξεις βοηθάει τα παιδιά να καταλάβουν πως είναι καλό να δεχόμαστε βοήθεια, ακόμη καλύτερο όμως είναι να παίρνουμε αυτήν την εμπειρία ή τη δεύτερη γνώμη και να την προσαρμόζουμε στα δικά μας δεδομένα, στη δική μας προσωπικότητα, ώστε να γίνουμε καλύτεροι και να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας. Ο Γιάννης απογοητεύεται από τις ιδέες των γονιών και της αδελφής του, με αποτέλεσμα να στραφεί στον εαυτό του και να κάνει κάτι μόνος του, οπότε� Αυτό ας το αφήσω καλύτερα στα παιδιά να το ανακαλύψουν μόνα τους. Η εικονογράφηση της Λήδας Βαρβαρούση είναι χαριτωμένη και πολύχρωμη, με τις διαφορετικές απεικονίσεις δράκων να με κάνουν να κλαίω από τα γέλια: άλλος κρατάει μια μαργαρίτα, άλλος παίζει σαξόφωνο, άλλος κρατάει ομπρέλα! Η σχολική και οικογενειακή ζωή του παιδιού παρίσταται μόνο με όσα χρειάζονται για να δημιουργηθεί το οικείο περιβάλλον ενώ ο φανταστικός κόσμος του Γιάννη γύρω από τους δράκους δίνεται με ποικίλες αναπαραστάσεις και χρώματα. «Οι οικογενειακοί μας δράκοι» είναι μια τρυφερή ιστορία που δείχνει με τον καλύτερο τρόπο πώς να αλληλεπιδρούμε με την οικογένειά μας, πώς να ζητάμε βοήθεια και πώς να τη χρησιμοποιούμε όταν θέλουνε να κάνουμε κάτι μόνοι μας. Το βιβλίο είναι κατάλληλο για παιδιά από 7 ετών και πάνω και ανήκει στη Σειρά κατανόησης και ανάγνωσης «Φρούτα», στο στάδιο «Διαβάζω μικρά κείμενα». Η σειρά «Φρούτα» είναι «μια πρώτη γεύση από το πολύχρωμο περιβόλι της λογοτεχνίας, με ελκυστική εικονογράφηση και αισθητική αρτιότητα», ταυτίζεται με το γλωσσικό επίπεδο του παιδιού και το βοηθάει να διαχειρίζεται συναισθήματα με τέτοιο τρόπο που να αγαπήσει το διάβασμα. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: Merged review: Η Πινακοθήκη της πόλης διοργανώνει διαγωνισμό ζωγραφικής για παιδιά δημοτικού σχολείου με θέμα τους δράκους. Ο Γιάννης διαπιστώνει πως δύο συμμαθητές του τα καταφέρνουν καλύτερα από κείνον, γιατί, μεταξύ άλλων, δέχτηκαν βοήθεια από γονείς κι αδέλφια. Έτσι, ο Γιάννης συλλαμβάνει μια ιδέα για να κερδίσει αυτός το βραβείο. Θα τα καταφέρει; Η Χρυσάνθη Τσιαμπαλή γράφει μια ενδιαφέρουσα ιστορία για τον ρόλο της βοήθειας που δεχόμαστε στη ζωή μας από τα μέλη της οικογένειάς μας και πώς μπορούμε να διαχειριστούμε καλύτερα κάτι τέτοιο. Μέσα από απλές προτάσεις και διάφορες εξελίξεις βοηθάει τα παιδιά να καταλάβουν πως είναι καλό να δεχόμαστε βοήθεια, ακόμη καλύτερο όμως είναι να παίρνουμε αυτήν την εμπειρία ή τη δεύτερη γνώμη και να την προσαρμόζουμε στα δικά μας δεδομένα, στη δική μας προσωπικότητα, ώστε να γίνουμε καλύτεροι και να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας. Ο Γιάννης απογοητεύεται από τις ιδέες των γονιών και της αδελφής του, με αποτέλεσμα να στραφεί στον εαυτό του και να κάνει κάτι μόνος του, οπότε� Αυτό ας το αφήσω καλύτερα στα παιδιά να το ανακαλύψουν μόνα τους. Η εικονογράφηση της Λήδας Βαρβαρούση είναι χαριτωμένη και πολύχρωμη, με τις διαφορετικές απεικονίσεις δράκων να με κάνουν να κλαίω από τα γέλια: άλλος κρατάει μια μαργαρίτα, άλλος παίζει σαξόφωνο, άλλος κρατάει ομπρέλα! Η σχολική και οικογενειακή ζωή του παιδιού παρίσταται μόνο με όσα χρειάζονται για να δημιουργηθεί το οικείο περιβάλλον ενώ ο φανταστικός κόσμος του Γιάννη γύρω από τους δράκους δίνεται με ποικίλες αναπαραστάσεις και χρώματα. «Οι οικογενειακοί μας δράκοι» είναι μια τρυφερή ιστορία που δείχνει με τον καλύτερο τρόπο πώς να αλληλεπιδρούμε με την οικογένειά μας, πώς να ζητάμε βοήθεια και πώς να τη χρησιμοποιούμε όταν θέλουνε να κάνουμε κάτι μόνοι μας. Το βιβλίο είναι κατάλληλο για παιδιά από 7 ετών και πάνω και ανήκει στη Σειρά κατανόησης και ανάγνωσης «Φρούτα», στο στάδιο «Διαβάζω μικρά κείμενα». Η σειρά «Φρούτα» είναι «μια πρώτη γεύση από το πολύχρωμο περιβόλι της λογοτεχνίας, με ελκυστική εικονογράφηση και αισθητική αρτιότητα», ταυτίζεται με το γλωσσικό επίπεδο του παιδιού και το βοηθάει να διαχειρίζεται συναισθήματα με τέτοιο τρόπο που να αγαπήσει το διάβασμα. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
2
|
not set
not set
|
May 08, 2021
not set
|
Mar 22, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 6180160317
| 9786180160314
| 3.74
| 101
| unknown
| Mar 06, 2025
|
really liked it
|
Μια γυναίκα μεγαλώνει διαβάζοντας σε μια οικογένεια όπου δεν υπάρχει βιβλίο ούτε για δείγμα. Πώς και πότε θα αλλάξει η ζωή της; Θα καταφέρει να απαγκι
Μια γυναίκα μεγαλώνει διαβάζοντας σε μια οικογένεια όπου δεν υπάρχει βιβλίο ούτε για δείγμα. Πώς και πότε θα αλλάξει η ζωή της; Θα καταφέρει να απαγκιστρωθεί από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τον ρόλο και την ύπαρξη του φύλου της, να σταθεί στα πόδια της και να επιβιώσει ψυχολογικά από τις συνεχείς αποβολές και τη θλίψη που επιφέρει η απώλεια αγαπημένων προσώπων; Πώς και γιατί αποφάσισε να ανοίξει ένα βιβλιοπωλείο μακριά από την πατρίδα της; Η Paula Vázquez είναι συγγραφέας και ιδιοκτήτρια των βιβλιοπωλείων «Lata Peinada» στη Βαρκελώνη και στη Μαδρίτη, αφιερωμένων στη λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία. Στο νέο της μυθιστόρημα, ένα τρυφερό, λυρικό και γλυκόπικρο αυτοβιογραφικό κείμενο, μας εξομολογείται τον φόβο της για τη μητρότητα, τον ψυχοσυναισθηματικό πόλεμό της κατά της πατριαρχίας, τις ελπίδες και τα όνειρά της για τα βιβλιοπωλεία που άνοιξε. Μέσα από ένα δυνατό, ρεαλιστικό κείμενο, γεμάτο σκέψεις, εικόνες και λέξεις που δημιουργούν αδρά στιγμιότυπα, ταξιδεύουμε στη μαγεία της ανάγνωσης, του βιβλίου και των βιβλιοπωλείων από τη μια, στη σκληρότητα και στη γλύκα της μητρότητας από την άλλη. Πρόκειται για την εξομολόγηση μιας γυναίκας που απέβαλλε δυο φορές, που έχασε νωρίς τη μητέρα της, που κατέφυγε από παιδί στο διάβασμα και στη γραφή για να αντέξει τα όσα έζησε. Από το χωριό όπου μεγάλωσε, έναν τόπο κι ένα σπίτι χωρίς βιβλία, με την άφιξη του πλασιέ να τη γεμίζει φως, μας φέρνει στο Μπουένος Άιρες κι από κει στην Ισπανία. Ποικίλες αναμνήσεις και διαφορετικά ερεθίσματα συγκροτούν τον χαρακτήρα της και γεμίζουν τις σελίδες του βιβλίου με παραστατικές και ρεαλιστικές εικόνες, φτιαγμένες από υπέροχες λέξεις και έναν λόγο που κυλάει σα νεράκι. Η Paula Vázquez είναι μια γυναίκα που ερωτεύτηκε, που αγάπησε και που δόθηκε, βιώνοντας μια σειρά από ερωτικές σχέσεις: «μια συλλογή από διασταυρώσεις, σύντομα σταυροδρόμια και μονίμως διακλαδιζόμενα μονοπάτια». Τώρα που παντρεύτηκε, προσπαθεί δύο φορές αλλά μάταια ν� αποκτήσει παιδί: «Η γαβάθα άδεια. Το σπίτι χαμένο. Πια δεν είχαν σημασία ούτε τα τραπεζομάντιλα ούτε τα παχύφυτα». Πάντως, δεν επεδίωξε να γίνει σύζυγος και να αποκτήσει παιδιά, γιατί «Ήθελα να είμαι άλλου τύπου γυναίκα. Ένας καλύτερος τύπος γυναίκας». Πολεμάει το στερεότυπο πως «μια γυναίκα που δεν απέκτησε παιδί επιβεβαιώνει την αποτυχία και την καταδίκη σε μια ανεκπλήρωτη ζωή», όχι μόνο επειδή είναι η κόρη μιας μητέρας που παντρεύτηκε έναν σύζυγο «με την άθλια δύναμη που παρέχει το χρήμα», μιας γυναίκας που «κατάπινε τις φωνές δαγκώνοντας το πιατόπανο που κρατούσε πάντα στα χέρια της» αλλά γιατί αυτός είναι ο δικός της χαρακτήρας. Δεν είναι λίγες δυστυχώς οι γυναίκες-θύματα που συνάντησε στη ζωή της, άβουλα πλάσματα, υποχείρια των αντρών και δυσανασχέτησε με την ανδροκρατία και την πατριαρχία της εποχής μας και όχι μόνο! Παλεύει, στηλιτεύει, υποστηρίζει, καταρρίπτει είδωλα και θέσφατα με την πένα της και με τον λόγο της. Η συγγραφέας καταγράφει με ειλικρίνεια και χωρίς να ωραιοποιεί καταστάσεις τις προσπάθειές της να μεταμορφωθεί από γυναίκα σε μάνα, τις δυσκολίες που βίωσε, την κατάθλιψη που την παραμόνευε, τις φοβίες της και τις ελπίδες της ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσε να νιώσει και να κατανοήσει πόσο σημαντική είναι μια γυναίκα που δεν απέκτησε παιδιά. Έζησε ως κόρη, άραγε πώς θα είναι, αν κι εφόσον τα καταφέρει, ως μάνα; Και ιδού: «Το πένθος είναι μια συνεχής διαδικασία, έχει όμως επιστρώσεις και διόδους, δεν προχωράει σε ευθεία γραμμή. Ένα από τα πιο πικρά και επίμονα κομμάτια του πένθους είναι η ενοχή. Όλες οι κόρες, σε κάποια στιγμή της ζωής τους, θα νιώσουν ενοχή που είναι κόρες. Το σώμα της μητέρας γερνάει, καμπουριάζει, παρακμάζει ενώ το δικό μας αναπτύσσεται, φουσκώνει, αποκτά καμπύλες, ετοιμάζεται να γεμίσει. Δεν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε γι� αυτό» (σελ. 20). Παρ� όλες τις σκοτεινές γωνίες, το βιβλίο διαπνέεται από αισιοδοξία και δύναμη, χειρίζεται με προσοχή την απώλεια και την ψυχική υγεία που τραυματίζει: «…� ζωή και ο θάνατος δεν είναι αντίθετα αλλά φάσεις, η μία πάνω στην άλλη, ένα ακορντεόν που διπλώνει και ξεδιπλώνει…� (σελ. 20). «Η λογοτεχνία ως συμπληρωματικός τρόπος του πόνου, που τον ταρακουνά και τον κάνει να στριφογυρίζει βίαια ώσπου από την άλλη πλευρά πέφτουν ο σπόρος, η φλόγα, οι στίχοι, η τροφή» (σελ. 21). Ταυτόχρονα, ξεδιπλώνεται η επαγγελματίας, η βιβλιοπώλισσα, η έμπορος, η γυναίκα που συνδυάζει το όραμα ενός χώρου φιλαναγνωσίας, δημιουργικότητας και έκφρασης με την σκληρή πραγματικότητα των λειτουργικών εξόδων. Το πρώτο βιβλιοπωλείο που άνοιξε με τον φίλο της, Εσέκιελ, ήταν στη συνοικία Ραβάλ της Βαρκελώνης και είχαν ως όραμα μια κοινότητα για παρουσιάσεις, αναγνώσεις, εργαστήρια, με τη λατινοαμερικανική λογοτεχνία στο επίκεντρο, με βιβλία που δεν κυκλοφορούν στην Ισπανία. «Τα βιβλία ήταν για εμάς ένας� φεγγίτης στις ζωές των άλλων, τα βιβλιοπωλεία ήταν οι γενναιόδωροι χώροι που μας επέτρεπαν να συναντηθούμε μαζί τους» (σελ. 27). Γιατί το άνοιξε τόσο μακριά κι όχι στο χωριό των παιδικών της χρόνων; «Η λογοτεχνία για μένα δεν είναι παιδική ηλικία ούτε καταγωγή αλλά ένα ανοιχτό παράθυρο προς ένα πιο πλατύ κομμάτι του κόσμου» (σελ. 51). Τρυφερή η σκέψη που ξεδιπλώνεται: «Ανοίγοντας ένα βιβλιοπωλείο…καθιερώνει� έναν τόπο γεμάτο φωνές και τις άπειρες δυνατότητές τους για διάλογο…οργανώνει� τον χώρο για τη γονιμότητα που συνεπάγονται η ανάγνωση και οι εκβολές της προς τη συζήτηση» (σελ. 56). Διανομείς και ποσοστά έκπτωσης, δόσεις πληρωμών, διαδικαστικά για την εισαγωγή βιβλίων από τη Λατινική Αμερική, επικοινωνιακή στρατηγική, επαφές με το σωματείο βιβλιοπωλών, με ατζέντηδες, με συμβολαιογράφους και εμπορικούς αντιπροσώπους, με εκδότες, «μάθαινα μια καινούργια γλώσσα», γράφει χαρακτηριστικά. Και ευκαιρίας δοθείσης ξεδιπλώνονται ενδιαφέρουσες σκέψεις για την ποίηση και τη γραφή («Ένα εργαστήριο ποίησης δεν είναι απαραίτητο να χρησιμεύει σε κάποιον για να γράψει ποιήματα αλλά πρέπει να χρησιμεύει για να χειραφετηθεί», σελ. 29), καταγράφονται αποσπάσματα χαρακτηριστικών Λατινοαμερικάνων λογοτεχνών κι όλα αυτά δημιουργούν ένα συναρπαστικό βιβλιοφιλικό πλαίσιο. Το «Σπίτι από βιβλία και πηλό» είναι η προσπάθεια της συγγραφέως Paula Vázquez να κατανοήσει τι συμβαίνει στο σώμα, στη ζωή και στην ψυχή μιας γυναίκας που δεν καταφέρνει να γίνει μάνα και ταυτόχρονα η γλυκόπικρη γεύση ενός επιτυχημένου βιβλιοπωλείου που αφυπνίζει τους αναγνώστες με πρωτότυπες επιλογές και δραστηριότητες. Ειλικρίνεια και αμεσότητα, ποιητικότητα και λυρισμός στις εκφράσεις, μικρά κεφάλαια, πρωτοπρόσωπη αφήγηση είναι μερικά μόνο από τα θετικά χαρακτηριστικά ενός βιβλίου που με ταξίδεψε στον μαγικό κόσμο της ανάγνωσης και των βιβλιοπωλείων και ταυτόχρονα μου σύστησε την πραγματική θέση της γυναίκας στη σημερινή εποχή και τι μπορεί να κάνει μακριά από τα στερεότυπα που καταπιέζουν τις επιθυμίες και την αυτοδιάθεσή της. Η συνέχεια στο αγαπημένο σας site ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Mar 19, 2025
|
Mar 19, 2025
|
Paperback
| |||||||||||||||
| 1600963943
| 9781600963940
| 1600963943
| 3.85
| 67,541
| Jan 01, 1922
| Jan 10, 2007
|
really liked it
|
Στο Λονδίνο του 1919 δύο νέοι χωρίς πόρους συστήνουν ένα γραφείο ντετέκτιβ για να κερδίσουν κάποια έσοδα, με αποτέλεσμα η πρώτη τους υπόθεση να είναι
Στο Λονδίνο του 1919 δύο νέοι χωρίς πόρους συστήνουν ένα γραφείο ντετέκτιβ για να κερδίσουν κάποια έσοδα, με αποτέλεσμα η πρώτη τους υπόθεση να είναι η εξαφάνιση μιας γυναίκας στο ναυάγιο του «Λουζιτάνια» το 1915, ενός υπερπολυτελούς υπερωκεάνιου που βύθισαν οι Γερμανοί στο ταξίδι του από Νέα Υόρκη προς Λίβερπουλ, προκαλώντας έτσι την είσοδο των Ηνωμένων Πολιτειών στον πόλεμο. Ανάμεσα λοιπόν στους επιβάτες ήταν και μια γυναίκα που κατείχε σημαντικά κυβερνητικά έγγραφα, πολύτιμα τότε για την αμερικανική πρεσβεία και επικίνδυνο όπλο σήμερα αν πέσουν στα χέρια των Εργατικών ή ακόμη και� των μπολσεβίκων! Αυτή θα είναι η αρχή μιας σειράς προβλημάτων που θα οδηγήσει τους Περιπετειώδεις Νέους σε μια από τις πιο συναρπαστικές κατασκοπικές περιπέτειες που δεν περίμεναν να ζήσουν. Ας αφήσουμε στην άκρη για λίγο τη μις Μαρπλ και τον Ηρακλή Πουαρό και ας δούμε ένα πολύ ενδιαφέρον ζευγάρι ερασιτεχνών κατασκόπων που δημιούργησε η Agatha Christie, τον Τόμι Μπέρεσφορντ και την Προύντενς, ή χαϊδευτικά Τάπενς που σημαίνει Δεκαρούλα, Κόουλι (πόσο αγώνα δίνω στον εαυτό μου να πάψει να την προφέρει Τούπενς, επηρεασμένος από τις παλαιότερες μεταφράσεις!). Εν αντιθέσει με τους περισσότερο γνωστούς χαρακτήρες της μεγάλης Αγγλίδας συγγραφέως, αυτό το γοητευτικό και γλυκό ζευγάρι εμφανίστηκε σε μόλις τέσσερα μυθιστορήματα και μία συλλογή διηγημάτων από το 1922 έως το 1973. Υπολογίστε πως η μις Μαρπλ εμφανίστηκε σε δεκαοκτώ βιβλία από το 1918 έως το 1939 και ο Ηρακλής Πουαρό σε σαράντα τέσσερα από το 1920 έως το 1975 (συν τρεις συλλογές διηγημάτων που εκδόθηκαν μετά θάνατον). Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως κάθε φορά η ζωή τους έχει προχωρήσει αλματωδώς και συμπορεύεται ξεκάθαρα με τις χρονικές περιόδους που εμφανίζονται. Το ξεχωριστό αυτό ζευγάρι ήταν γύρω στα είκοσι όταν συναντιούνται στο πρώτο βιβλίο της σειράς και γύρω στα εβδομήντα στο τελευταίο ενώ στο μεταξύ από φίλοι έχουν γίνει ζευγάρι, έχουν παντρευτεί κι έχουν αποκτήσει και τρία παιδιά. Στον «Μυστικό αντίπαλο», την πρώτη τους περιπέτεια, που διαδραματίζεται το 1919, ζουν την αγωνία των άνεργων εξαιτίας του πρόσφατου πολέμου νέων κι έτσι η Τάπενς ρίχνει την ιδέα να συστήσουνε ένα� γραφείο ντετέκτιβ, το «Περιπετειώδεις Νέοι Ε.Π.Ε.»! Η χημεία μεταξύ τους είναι ιδιαίτερη, οι διάλογοι σπιρτόζικοι και με απανωτές ατάκες, η απειρία τους δημιουργεί κωμικοτραγικές καταστάσεις κι ο τρόπος γραφής δείχνει πόσο το απόλαυσε η ίδια η συγγραφέας την ώρα που το έγραφε. Έγγραφα που ίσως δημιουργήσουν νέο πόλεμο, όχι απαραίτητα ξανά με τη Γερμανία, δυσφήμηση πολιτικών αντρών, ακόμη και ένας μυστηριώδης «κύριος Μπράουν» που κρύβεται πίσω από τους μπολσεβίκους με σκοπό την πρόκληση απεργίας που θα επιφέρει επανάσταση στη χώρα και που έχει υπό τον έλεγχό του μια εκπληκτική οργάνωση, με κατασκόπους παντού, κι όλα αυτά ταυτόχρονα με τη μυστηριώδη εξαφάνιση της επιβάτιδος με τα πολύτιμα έγγραφα, είναι μερικά μόνο από τα προβλήματα που έχουν να επιλύσουν η Τάπενς και ο Τόμι! Προς έκπληξή μου, κάπου αναφέρθηκε και το όνομα του Επιθεωρητή Τζαπ της Σκότλαντ Γιαρντ που ερευνούσε την εξαφάνιση της Τζέιν Φιν! Ανθρωποκυνηγητό, ανατροπές και εκπλήξεις, κατασκοπικά παιχνίδια, κρυφοί ρόλοι, μυστηριώδεις σύμμαχοι, κρυμμένοι εχθροί δημιουργούν μια παραστατικότατη ατμόσφαιρα εποχής ενώ ταυτόχρονα δημιουργούνται οι συνθήκες εκείνες που θα δυναμώσουν τη φλόγα μεταξύ των δύο νέων κι αν καταφέρουν να επιζήσουν ως το τέλος ίσως και να παραδεχτούν ο ένας στον άλλον πως τελικά αγαπιούνται αρκετά περισσότερο από φιλικά. Όπως παραδέχεται και ο Α. Κάρτερ, υψηλός αξιωματούχος της κυβέρνησης και εντελώς τυχαία «συνεργάτης» τους: «Εκ πρώτης όψεως είναι ένας υγιής, λίγο χοντροκέφαλος νεαρός Άγγλος. Με κάπως αργόστροφο μυαλό Από την άλλη, όμως, είναι εντελώς αδύνατο να παρασυρθεί από τη φαντασία του, για τον απλούστατο λόγο ότι δε διαθέτει. Είναι δύσκολο να τον ξεγελάσεις. Σκέφτεται με αργούς ρυθμούς κι όταν έχει μια ιδέα δεν ξεκολλάει από αυτήν. Η κοπέλα είναι εντελώς διαφορετική. Με πολλή διαίσθηση και καθόλου λογική. Είναι ένα ζευγάρι ό,τι πρέπει για συνεργασία. Ηρεμία και δυναμισμός» (σελ. 240). Το μυθιστόρημα, δεύτερο βιβλίο της Agatha Christie μετά τη «Μυστηριώδη υπόθεση στο Στάιλς» (1920 σε Αμερική, 1921 σε Αγγλία), κυκλοφόρησε ταυτόχρονα και στις δύο χώρες το 1922. Στα ελληνικά υπήρξαν πολλές εκδόσεις ώσπου κυκλοφόρησε από το Λυχνάρι με τον τίτλο «Μια σκιά στην ομίχλη» και σήμερα (2019) επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε μεγαλύτερο σχήμα, με προλογικό σημείωμα και με νέα μετάφραση (της Κατερίνας Δουρίδα). Ως προς το εξώφυλλο ακολουθούν την έκδοση Harper Collins (1996) ενώ έχουν ανακοινώσει πως στόχος τους είναι να κυκλοφορήσουν στα ελληνικά όλα τα αστυνομικά έργα της Agatha Christie. Merged review: Στο Λονδίνο του 1919 δύο νέοι χωρίς πόρους συστήνουν ένα γραφείο ντετέκτιβ για να κερδίσουν κάποια έσοδα, με αποτέλεσμα η πρώτη τους υπόθεση να είναι η εξαφάνιση μιας γυναίκας στο ναυάγιο του «Λουζιτάνια» το 1915, ενός υπερπολυτελούς υπερωκεάνιου που βύθισαν οι Γερμανοί στο ταξίδι του από Νέα Υόρκη προς Λίβερπουλ, προκαλώντας έτσι την είσοδο των Ηνωμένων Πολιτειών στον πόλεμο. Ανάμεσα λοιπόν στους επιβάτες ήταν και μια γυναίκα που κατείχε σημαντικά κυβερνητικά έγγραφα, πολύτιμα τότε για την αμερικανική πρεσβεία και επικίνδυνο όπλο σήμερα αν πέσουν στα χέρια των Εργατικών ή ακόμη και� των μπολσεβίκων! Αυτή θα είναι η αρχή μιας σειράς προβλημάτων που θα οδηγήσει τους Περιπετειώδεις Νέους σε μια από τις πιο συναρπαστικές κατασκοπικές περιπέτειες που δεν περίμεναν να ζήσουν. Ας αφήσουμε στην άκρη για λίγο τη μις Μαρπλ και τον Ηρακλή Πουαρό και ας δούμε ένα πολύ ενδιαφέρον ζευγάρι ερασιτεχνών κατασκόπων που δημιούργησε η Agatha Christie, τον Τόμι Μπέρεσφορντ και την Προύντενς, ή χαϊδευτικά Τάπενς που σημαίνει Δεκαρούλα, Κόουλι (πόσο αγώνα δίνω στον εαυτό μου να πάψει να την προφέρει Τούπενς, επηρεασμένος από τις παλαιότερες μεταφράσεις!). Εν αντιθέσει με τους περισσότερο γνωστούς χαρακτήρες της μεγάλης Αγγλίδας συγγραφέως, αυτό το γοητευτικό και γλυκό ζευγάρι εμφανίστηκε σε μόλις τέσσερα μυθιστορήματα και μία συλλογή διηγημάτων από το 1922 έως το 1973. Υπολογίστε πως η μις Μαρπλ εμφανίστηκε σε δεκαοκτώ βιβλία από το 1918 έως το 1939 και ο Ηρακλής Πουαρό σε σαράντα τέσσερα από το 1920 έως το 1975 (συν τρεις συλλογές διηγημάτων που εκδόθηκαν μετά θάνατον). Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως κάθε φορά η ζωή τους έχει προχωρήσει αλματωδώς και συμπορεύεται ξεκάθαρα με τις χρονικές περιόδους που εμφανίζονται. Το ξεχωριστό αυτό ζευγάρι ήταν γύρω στα είκοσι όταν συναντιούνται στο πρώτο βιβλίο της σειράς και γύρω στα εβδομήντα στο τελευταίο ενώ στο μεταξύ από φίλοι έχουν γίνει ζευγάρι, έχουν παντρευτεί κι έχουν αποκτήσει και τρία παιδιά. Στον «Μυστικό αντίπαλο», την πρώτη τους περιπέτεια, που διαδραματίζεται το 1919, ζουν την αγωνία των άνεργων εξαιτίας του πρόσφατου πολέμου νέων κι έτσι η Τάπενς ρίχνει την ιδέα να συστήσουνε ένα� γραφείο ντετέκτιβ, το «Περιπετειώδεις Νέοι Ε.Π.Ε.»! Η χημεία μεταξύ τους είναι ιδιαίτερη, οι διάλογοι σπιρτόζικοι και με απανωτές ατάκες, η απειρία τους δημιουργεί κωμικοτραγικές καταστάσεις κι ο τρόπος γραφής δείχνει πόσο το απόλαυσε η ίδια η συγγραφέας την ώρα που το έγραφε. Έγγραφα που ίσως δημιουργήσουν νέο πόλεμο, όχι απαραίτητα ξανά με τη Γερμανία, δυσφήμηση πολιτικών αντρών, ακόμη και ένας μυστηριώδης «κύριος Μπράουν» που κρύβεται πίσω από τους μπολσεβίκους με σκοπό την πρόκληση απεργίας που θα επιφέρει επανάσταση στη χώρα και που έχει υπό τον έλεγχό του μια εκπληκτική οργάνωση, με κατασκόπους παντού, κι όλα αυτά ταυτόχρονα με τη μυστηριώδη εξαφάνιση της επιβάτιδος με τα πολύτιμα έγγραφα, είναι μερικά μόνο από τα προβλήματα που έχουν να επιλύσουν η Τάπενς και ο Τόμι! Προς έκπληξή μου, κάπου αναφέρθηκε και το όνομα του Επιθεωρητή Τζαπ της Σκότλαντ Γιαρντ που ερευνούσε την εξαφάνιση της Τζέιν Φιν! Ανθρωποκυνηγητό, ανατροπές και εκπλήξεις, κατασκοπικά παιχνίδια, κρυφοί ρόλοι, μυστηριώδεις σύμμαχοι, κρυμμένοι εχθροί δημιουργούν μια παραστατικότατη ατμόσφαιρα εποχής ενώ ταυτόχρονα δημιουργούνται οι συνθήκες εκείνες που θα δυναμώσουν τη φλόγα μεταξύ των δύο νέων κι αν καταφέρουν να επιζήσουν ως το τέλος ίσως και να παραδεχτούν ο ένας στον άλλον πως τελικά αγαπιούνται αρκετά περισσότερο από φιλικά. Όπως παραδέχεται και ο Α. Κάρτερ, υψηλός αξιωματούχος της κυβέρνησης και εντελώς τυχαία «συνεργάτης» τους: «Εκ πρώτης όψεως είναι ένας υγιής, λίγο χοντροκέφαλος νεαρός Άγγλος. Με κάπως αργόστροφο μυαλό Από την άλλη, όμως, είναι εντελώς αδύνατο να παρασυρθεί από τη φαντασία του, για τον απλούστατο λόγο ότι δε διαθέτει. Είναι δύσκολο να τον ξεγελάσεις. Σκέφτεται με αργούς ρυθμούς κι όταν έχει μια ιδέα δεν ξεκολλάει από αυτήν. Η κοπέλα είναι εντελώς διαφορετική. Με πολλή διαίσθηση και καθόλου λογική. Είναι ένα ζευγάρι ό,τι πρέπει για συνεργασία. Ηρεμία και δυναμισμός» (σελ. 240). Το μυθιστόρημα, δεύτερο βιβλίο της Agatha Christie μετά τη «Μυστηριώδη υπόθεση στο Στάιλς» (1920 σε Αμερική, 1921 σε Αγγλία), κυκλοφόρησε ταυτόχρονα και στις δύο χώρες το 1922. Στα ελληνικά υπήρξαν πολλές εκδόσεις ώσπου κυκλοφόρησε από το Λυχνάρι με τον τίτλο «Μια σκιά στην ομίχλη» και σήμερα (2019) επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε μεγαλύτερο σχήμα, με προλογικό σημείωμα και με νέα μετάφραση (της Κατερίνας Δουρίδα). Ως προς το εξώφυλλο ακολουθούν την έκδοση Harper Collins (1996) ενώ έχουν ανακοινώσει πως στόχος τους είναι να κυκλοφορήσουν στα ελληνικά όλα τα αστυνομικά έργα της Agatha Christie. ...more |
Notes are private!
|
3
|
not set
not set
not set
|
Jan 02, 2020
not set
not set
|
Mar 16, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 9601648410
| 9789601648415
| 9601648410
| 3.83
| 30,689
| Jul 01, 2010
| Jul 2013
|
liked it
|
Η αδελφή μιας ακτιβίστριας βρίσκεται νεκρή σ� ένα ακυβέρνητο γιοτ στο αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης. Ο άνθρωπος που επικυρώνει τα συμβόλαια εξοπλισμών τη
Η αδελφή μιας ακτιβίστριας βρίσκεται νεκρή σ� ένα ακυβέρνητο γιοτ στο αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης. Ο άνθρωπος που επικυρώνει τα συμβόλαια εξοπλισμών της Σουηδίας βρίσκεται επίσης νεκρός. Ένας νεαρός καίγεται ζωντανός σε μια ερημική καλύβα από κάποιον που του λέει: «Δε φταις εσύ αλλά ένας εφιάλτης πρέπει να γίνει πραγματικότητα». Πώς συνδέονται όλα αυτά με μυστικές προμήθειες όπλων και σιωπηρές συμφωνίες που παραβαίνουν διεθνείς κανόνες δικαίου; Τι απεικονίζει μια φωτογραφία, πόσο κακό μπορεί να προκαλέσει και πόσο αποφασισμένος είναι κάποιος για να την πάρει πίσω; Τι αποδεικνύει η παρέα των προσώπων που αποτυπώνεται σ� αυτήν; Τι είναι το συμβόλαιο Παγκανίνι και πώς σχετίζεται με τον γνωστό συνθέτη; Είναι δυνατόν να προσδιορίσεις τι νότα παίζει κάποιος από τη θέση των δακτύλων του στο βιολί; Το δεύτερο μυθιστόρημα της σειράς βιβλίων με ήρωα τον αστυνομικό επιθεωρητή Γιούνα Λίννα είναι πιο γρήγορο και πιο ανατρεπτικό από το πρώτο, με την ένταση να χτυπάει συχνά κόκκινο, με τις εκπλήξεις να διαδέχονται η μία την άλλη, με τα κομμάτια του παζλ να ενώνονται απρόσμενα και σε κρίσιμα σημεία, απογειώνοντας τις εξελίξεις. Οι δύο αρχικά δολοφονίες φαίνονται άσχετες μεταξύ τους, σύντομα όμως διαπιστώνουμε πως πρόκειται για τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος, αυτού που συνδέει το λαθρεμπόριο όπλων σε χώρες της Αφρικής με ανθρώπους που θα κάνουν τα πάντα για να κερδοσκοπήσουν από αυτό παρά την άσπιλη δημόσια εικόνα τους. Πώς δυσχέρανε την εξαγωγή όπλων από τη Σουηδία το ένταλμα σύλληψης εναντίον του προέδρου του Σουδάν Ομάρ ελ-Μπεσίρ και πώς συνδέονται οι δύο χώρες; Τι κρύβεται πίσω από την εταιρεία κατασκευής όπλων Silencia Defence AB; Τι είναι η Ταξιαρχία και πόσο ταιριάζει ιδεολογικά με τη Μοσάντ και τον Κόκκινο Στρατό; Έχουν σχέση η κλοπή εκρηκτικών από στρατιωτικές αποθήκες με την αύξηση δραστηριότητας στις εξτρεμιστικές ομάδες της αριστεράς; Αυτά είναι τα ερωτήματα που αντιμετωπίζει στις έρευνές του ο πεισματάρης Γιούνα Λίννα, αστυνομικός επιθεωρητής της Δίωξης Εγκλήματος, το μοναδικό αστυνομικό σώμα της Σουηδίας με επιχειρησιακή δράση και με την ευθύνη για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας. Είναι γιος αστυνομικού που σκοτώθηκε στο καθήκον κι έχει διαγράψει σημαντική πορεία ως τώρα, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει στην ιεραρχία, χωρίς ωστόσο να είναι αυτός ο σκοπός του. Έχει μια αναλυτική σκέψη που τον οδηγεί σε συμπεράσματα βάσει των στοιχείων που κρατά στα χέρια του κάθε φορά, δεν ακολουθεί την πεπατημένη, ξεχωρίζει τα στοιχεία που γνωρίζει από αυτά που υποθέτει, θέλει ησυχία για να σκεφτεί, διαβλέπει κάτι που άλλα μάτια δεν παρατηρούν. Σε αυτό το βιβλίο μαθαίνουμε λίγα ακόμη πράγματα για το ερωτικό του παρελθόν, κάποιο ψυχολογικό φορτίο που τον ταλανίζει ακόμη και στο τέλος γίνεται μια μεγάλη προσωπική αποκάλυψη που εξηγεί πολλά. Ο Λίννα προσπαθεί να εξιχνιάσει την υπόθεση με τη βοήθεια της Σάγκα Μπάουερ, επικεφαλής επιθεωρήτριας της Αντιτρομοκρατικής, παρά τις αντιρρήσεις του διοικητή της Γενικής Διεύθυνσης Ασφάλειας Βέρνερ Ζαντίεν που νοιάζεται για κείνη. Ομολογώ πως βαρέθηκα να την ακούω να κλαίγεται «είναι δική μου η έρευνα» και «είναι δική μου η έρευνα» αλλά είναι μια πολύτιμη συνεργάτις και της το συγχωρώ. Την πορεία των ερευνών παρακολουθεί η Εθνική Επιτροπή Εγκληματολογικών Ερευνών, μια επιτροπή από έξι άντρες που συνεργάζονται σε υποθέσεις ανθρωποκτονιών σε όλη τη Σουηδία, με κολοσσιαίο έργο και περιζήτητα μέλη. Υπάρχει φυσικά η πρόταση στον Λίννα να προστεθεί στην ομάδα αλλά εκείνος θεωρεί τη μέθοδο που ακολουθούν για τη διερεύνηση δύσκαμπτη για κείνον και αρνείται. Οικεία πρόσωπα από το προηγούμενο βιβλίο εμφανίζονται κι εδώ, προσθέτοντας το λιθαράκι τους στις εξελίξεις: ο διοικητής Κάρλος Ελίασσον, ο επιθεωρητής και προϊστάμενος Πέττερ Νέσλουντ, η βοηθός του Γιούνα, Άννια Λάρσον, ο ιατροδικαστής Νιλς Ολέν κ. ά. Η ακτιβίστρια Πενέλοπε Φερνάντες, πρόεδρος της SFSF, της σουηδικής οργάνωσης για την ειρήνη και τη διαιτησία, διώκεται μαζί με τον σύντροφό της, Μπιορν Άλμσκογκ, από έναν επαγγελματία εκτελεστή που ήδη κατάφερε να σκοτώσει την αδελφή της, Βιόλα. Ο Καρλ Παλμκρόνα, γενικός διευθυντής της Επιθεώρησης Στρατηγικών Προϊόντων, που επικυρώνει τα συμβόλαια εξοπλισμών της Σουηδίας και είναι υπεύθυνος για τις εξαγωγές σουηδικού πολεμικού υλικού, βρίσκεται κρεμασμένος σ� ένα άδειο δωμάτιο. Το πτώμα αιωρείται από το ταβάνι και δεν υπάρχουν άλλα έπιπλα στο δωμάτιο. Δολοφονία ή αυτοκτονία; Τι σημαίνουν τα τελευταία του λόγια σε μια γενική συνέλευση «το μόνο που μας μένει είναι να μιμηθούμε τον Άλγκερνον για να μην έρθουμε αντιμέτωποι με τον εφιάλτη μας»; Ο Άξελ Ρίεσσεν, ύστερα από είκοσι χρόνια αδιάκοπης κατανάλωσης υπνωτικών χαπιών και αλκοόλ κατέστρεψε το ήπαρ του, τα πάντα απαγορεύτηκαν και κατάντησε να κοιμάται μια ώρα κάθε βράδυ. Διαλογισμός, ύπνωση και αυθυποβολή δεν έφεραν αποτελέσματα, ώσπου σε μια ψυχιατρική κλινική γνώρισε τη 14χρονη Μπέβερλι που πάσχει από οριακή διαταραχή προσωπικότητα και συνάπτει παρορμητικές σχέσεις, δεν ξέρει να βάζει όρια και δεν έχει φυσιολογικό ένστικτο αυτοσυντήρηση. Ο Άξελ προσπαθεί να κρύψει τη σχέση τους γιατί έχει ανάγκη να κοιμηθεί κι εκείνη τον χρειάζεται για να είναι ήρεμη κι ευτυχισμένη. «Το συμβόλαιο του Παγκανίνι» είναι ένα ταξίδι στον σκοτεινό κόσμο του λαθρεμπορίου όπλων, όπου ο θάνατος δε χαρίζεται και η τρομοκρατία είναι αγκαλιά με τον εκβιασμό για να επιτευχθούν τα σκοτεινά συμφέροντα όσων κρύβονται πίσω από τον λαβύρινθο που προσπαθεί να φωτίσει ο Λίννα. Μυστικές προμήθειες, σιωπηρές συμφωνίες, συμβόλαια με τον διάβολο, εκμετάλλευση εμφύλιων καταστάσεων είναι μερικά μόνο από τα εμπόδια που θα συναντήσει στην προσπάθειά του να ενώσει τα κομμάτια ενός αταίριαστου φαινομενικά παζλ. Το κτήριο της Γενικής Διοίκησης της Αστυνομίας, το πανεπιστημιακό νοσοκομείο, τα εξοχικά σπίτια, οι αποθήκες, όλα περιγράφονται με ρεαλισμό και οι λέξεις χρησιμοποιούνται με τέτοιο τρόπο που δίνουν ατμοσφαιρικότητα στο κείμενο και μια γοητεία στην πόλη της Στοκχόλμης. Η υπόθεση προχωράει σχετικά γρήγορα, μέσα από ανακρίσεις και έρευνες, με την αγωνία για το ποιος σκότωσε τη Βιόλα και κυνηγάει την Πενέλοπε και τον Μπιορν να μεγαλώνει, ειδικά όταν βλέπουμε τι είναι ικανός να κάνει για να ξαναπάρει κάτι που έχουν. Σε αυτό το βιβλίο επιπλέον έχουμε πολλές σκηνές ανάλυσης και έρευνας των τόπων του εγκλήματος, με όρους και πρωτόκολλο που μου θύμισε πολύ τις σειρές CSI, έχουμε άφθονες πληροφορίες για τον τρόπο σύνθεσης του Παγκανίνι, για τις νότες και τη θεωρία της μουσικής, για το πώς εκμεταλλεύονται κάποιες χώρες τις εμφύλιες διαμάχες για να πλουτίσουν πουλώντας όπλα και πολλά άλλα. Ταυτόχρονα οι φλυαρίες και οι υπερβολικές περιγραφές μειώθηκαν αρκετά, δεν εξαλείφθηκαν όμως. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλά και εκτενή κεφάλαια γύρω από τις περιπέτειες της Πενέλοπε και του Μπιορν που τους κυνηγάει ένας εκτελεστής και κρύβονται σ� ένα νησί. Σε γενικές γραμμές, ένα μυθιστόρημα με λίγη περισσότερη δράση από τον «Υπνωτιστή», με άσχετες με την κεντρική πλοκή εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες, με σκηνές και κεφάλαια που θα μπορούσαν να κοπούν ή και να περιοριστούν, με κλιμακωτή δράση από ύποπτο σε ένοχο, οπότε εξακολουθώ να μην έχω αποφασίσει αν μου αρέσει ή όχι αυτή η σειρά βιβλίων. Ας πάμε και στο επόμενο. Πρώτη δημοσίευση στο site μου ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Mar 11, 2025
|
Mar 11, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 9606893456
| 9789606893452
| 9606893456
| 4.00
| 1
| unknown
| Dec 2018
|
really liked it
|
Πρόκειται για τη ζωή και την καριέρα του Πέτρου Μιχαηλίδη, που γεννήθηκε στην Αίγυπτο, από την οποία αναγκάστηκε να φύγει τον Φλεβάρη του 1965 και να
Πρόκειται για τη ζωή και την καριέρα του Πέτρου Μιχαηλίδη, που γεννήθηκε στην Αίγυπτο, από την οποία αναγκάστηκε να φύγει τον Φλεβάρη του 1965 και να μεταναστεύσει με την οικογένειά του στην Αθήνα, όπου έφτιαξε μια αξιόλογη καριέρα στα λογιστικά και στις τουριστικές επιχειρήσεις ενώ τις ιδέες και τις αξίες του τις μετουσιώνει σε Κανόνες Ζωής. Εμπόδια και χαρές, προβλήματα και ευτυχία, σκευωρίες και δικαίωση είναι όσα αποτελούν τη ζωή ενός έξυπνου και ηθικού ανθρώπου. Με ενδιαφέρουσα, λεπτομερή και στρωτή γραφή ο κύριος Δημήτρης Ι. Καλανδράνης συγκροτεί ένα καλοδουλεμένο «αυτοβιογραφικό» μυθιστόρημα που με ταξίδεψε από την ελληνική παροικία της Αιγύπτου στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Με ελάχιστους διαλόγους, ενδιαφέρουσες ιδέες, σωστές ανατροπές, υπέροχα ηθικά νοήματα ξεδιπλώνεται μια ζωή που ξεκίνησε από την απόλυτη ένδεια και κατέληξε σε μια άνετη αλλά μετρημένη οικονομικά καριέρα. Τα βιώματα και οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, τα πικρά «γιατί» και οι αδικίες έγιναν παραδείγματα και ηθικά βράχια, στα οποία εξακολουθούσε να γαντζώνεται ο πρωταγωνιστής ακόμη κι όταν προόδευε επαγγελματικά και προσωπικά. Σεμνός και ταπεινός ως το τέλος, πατέρας δύο παιδιών, αγωνίστηκε να παραμείνει ο εαυτός του, μακριά από σειρήνες εργασίας ή ερωτικές. «Ο ασκητής» είναι ένα κείμενο που με παρέσυρε, μου έδειξε με το απόλυτα προσωπικό στυλ του συγγραφέα τις κοινωνικές ανισότητες στην προνασερική Αίγυπτο, την ατμόσφαιρα τρομοκρατίας που επικρατούσε κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας του 1967, τα κέρδη και τα οφέλη που ήρθαν ως απότοκα της εργατικότητας και της διορατικότητας του πρωταγωνιστή κ. ά. Όπως ανέφερα και πριν, όλα τα γεγονότα της ζωής του ο Πέτρος τα μετατρέπει σε απόσταγμα Κανόνων Ζωής, τους οποίους καθαρογράφει σ� ένα τετράδιο. Κι αλήθεια, αν ακολουθήσει κανείς αυτές τις σοφές παραινέσεις θα βγει κερδισμένος λόγω της αλήθειας που εμπεριέχουν. Η χριστιανική του ηθική από την άλλη εμποτίστηκε από τους μοναχούς της Μονής του Σινά που συναναστρεφόταν, οπότε η ολοκλήρωση της ιστορίας ήταν κάτι αναμενόμενο και ταιριαστό με τον γοητευτικό, ξεχωριστό και ιδιαίτερο χαρακτήρα που κατέγραψε ο κύριος Καλανδράνης. «Θα έλεγε κανείς ότι ήταν ένας ασκητής μέσα στο χάος της πόλης. Γιατί αυτό ήταν πράγματι: ένας άνθρωπος με αυστηρή πειθαρχία και θέληση, που προσπαθούσε να ισορροπήσει με τη συνείδησή του και τις ιδέες του» (σελ. 220). Αγαπημένος μου Κανόνας είναι ο τελευταίος: «Να παραμείνεις ο εαυτός σου και να πιστέψεις σε αυτό που είσαι� Οι πράξεις σου να μη βλάπτουν τον πλησίον και το περιβάλλον σου αλλά αντιθέτως να τους ωφελούν» (σελ. 422). Πριν κλείσω, ας μου επιτραπεί μια ξεχωριστή αναφορά στη συνολική εκδοτική προσπάθεια, μιας και, αν εξαιρέσει κανείς τη μικρή γραμματοσειρά, είναι αξιέπαινη και χωρίς τυπογραφικά ή ορθογραφικά λάθη. Με μεγάλη μου χαρά διαπίστωσα πως το καλογραμμένο μυθιστόρημα του κυρίου Καλανδράνη βρήκε και την εκδοτική υποστήριξη που του αξίζει, μιας και πολλές φορές ως τώρα έχω συναντήσει σε μικρότερου βεληνεκούς εκδόσεις αξιόλογα κείμενα να είναι παραδομένα σε έναν κυκεώνα λαθών και αβλεψιών. Οι Εκδόσεις Gemma, που δραστηριοποιούνται από το 2001 στον χώρο των βιβλίων ψυχολογίας, της λογοτεχνίας και των λευκωμάτων δημιούργησαν ένα φροντισμένο σύνολο, με ιλουστρασιόν εξώφυλλο, λεπτές και ελαφριές σελίδες και σωστό lay out που με κέρδισε από την αρχή. Ας μου επιτραπεί λοιπόν, μιας και πρώτη φορά έπιασα βιβλίο της Gema στα χέρια μου, να εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για την έξωθεν και έσωθεν σωστή και καλή δουλειά. «Ο ασκητής» λοιπόν είναι ένα καλογραμμένο κείμενο που μεταλαμπαδεύει δύσκολες σήμερα να βρεθούν ή να φωτιστούν κατάλληλα ηθικές αρχές και αξίες που οφείλουμε όλοι να έχουμε μέσα μας ώστε να παραμείνουμε καλοί και τίμιοι άνθρωποι σ� ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο οικογενειακό, κοινωνικό και εργασιακό περιβάλλον. Η αφήγηση ρέει σα νεράκι και όλα τα μηνύματα περνάνε υποδόρια και λειτουργούν κατευναστικά απέναντι στα διλήμματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Χωρίς ίχνος διδακτισμού ή επίκρισης, το μυθιστόρημα μας καταδεικνύει μια αξιέπαινη πορεία ζωής. Merged review: Πρόκειται για τη ζωή και την καριέρα του Πέτρου Μιχαηλίδη, που γεννήθηκε στην Αίγυπτο, από την οποία αναγκάστηκε να φύγει τον Φλεβάρη του 1965 και να μεταναστεύσει με την οικογένειά του στην Αθήνα, όπου έφτιαξε μια αξιόλογη καριέρα στα λογιστικά και στις τουριστικές επιχειρήσεις ενώ τις ιδέες και τις αξίες του τις μετουσιώνει σε Κανόνες Ζωής. Εμπόδια και χαρές, προβλήματα και ευτυχία, σκευωρίες και δικαίωση είναι όσα αποτελούν τη ζωή ενός έξυπνου και ηθικού ανθρώπου. Με ενδιαφέρουσα, λεπτομερή και στρωτή γραφή ο κύριος Δημήτρης Ι. Καλανδράνης συγκροτεί ένα καλοδουλεμένο «αυτοβιογραφικό» μυθιστόρημα που με ταξίδεψε από την ελληνική παροικία της Αιγύπτου στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Με ελάχιστους διαλόγους, ενδιαφέρουσες ιδέες, σωστές ανατροπές, υπέροχα ηθικά νοήματα ξεδιπλώνεται μια ζωή που ξεκίνησε από την απόλυτη ένδεια και κατέληξε σε μια άνετη αλλά μετρημένη οικονομικά καριέρα. Τα βιώματα και οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, τα πικρά «γιατί» και οι αδικίες έγιναν παραδείγματα και ηθικά βράχια, στα οποία εξακολουθούσε να γαντζώνεται ο πρωταγωνιστής ακόμη κι όταν προόδευε επαγγελματικά και προσωπικά. Σεμνός και ταπεινός ως το τέλος, πατέρας δύο παιδιών, αγωνίστηκε να παραμείνει ο εαυτός του, μακριά από σειρήνες εργασίας ή ερωτικές. «Ο ασκητής» είναι ένα κείμενο που με παρέσυρε, μου έδειξε με το απόλυτα προσωπικό στυλ του συγγραφέα τις κοινωνικές ανισότητες στην προνασερική Αίγυπτο, την ατμόσφαιρα τρομοκρατίας που επικρατούσε κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας του 1967, τα κέρδη και τα οφέλη που ήρθαν ως απότοκα της εργατικότητας και της διορατικότητας του πρωταγωνιστή κ. ά. Όπως ανέφερα και πριν, όλα τα γεγονότα της ζωής του ο Πέτρος τα μετατρέπει σε απόσταγμα Κανόνων Ζωής, τους οποίους καθαρογράφει σ� ένα τετράδιο. Κι αλήθεια, αν ακολουθήσει κανείς αυτές τις σοφές παραινέσεις θα βγει κερδισμένος λόγω της αλήθειας που εμπεριέχουν. Η χριστιανική του ηθική από την άλλη εμποτίστηκε από τους μοναχούς της Μονής του Σινά που συναναστρεφόταν, οπότε η ολοκλήρωση της ιστορίας ήταν κάτι αναμενόμενο και ταιριαστό με τον γοητευτικό, ξεχωριστό και ιδιαίτερο χαρακτήρα που κατέγραψε ο κύριος Καλανδράνης. «Θα έλεγε κανείς ότι ήταν ένας ασκητής μέσα στο χάος της πόλης. Γιατί αυτό ήταν πράγματι: ένας άνθρωπος με αυστηρή πειθαρχία και θέληση, που προσπαθούσε να ισορροπήσει με τη συνείδησή του και τις ιδέες του» (σελ. 220). Αγαπημένος μου Κανόνας είναι ο τελευταίος: «Να παραμείνεις ο εαυτός σου και να πιστέψεις σε αυτό που είσαι� Οι πράξεις σου να μη βλάπτουν τον πλησίον και το περιβάλλον σου αλλά αντιθέτως να τους ωφελούν» (σελ. 422). Πριν κλείσω, ας μου επιτραπεί μια ξεχωριστή αναφορά στη συνολική εκδοτική προσπάθεια, μιας και, αν εξαιρέσει κανείς τη μικρή γραμματοσειρά, είναι αξιέπαινη και χωρίς τυπογραφικά ή ορθογραφικά λάθη. Με μεγάλη μου χαρά διαπίστωσα πως το καλογραμμένο μυθιστόρημα του κυρίου Καλανδράνη βρήκε και την εκδοτική υποστήριξη που του αξίζει, μιας και πολλές φορές ως τώρα έχω συναντήσει σε μικρότερου βεληνεκούς εκδόσεις αξιόλογα κείμενα να είναι παραδομένα σε έναν κυκεώνα λαθών και αβλεψιών. Οι Εκδόσεις Gemma, που δραστηριοποιούνται από το 2001 στον χώρο των βιβλίων ψυχολογίας, της λογοτεχνίας και των λευκωμάτων δημιούργησαν ένα φροντισμένο σύνολο, με ιλουστρασιόν εξώφυλλο, λεπτές και ελαφριές σελίδες και σωστό lay out που με κέρδισε από την αρχή. Ας μου επιτραπεί λοιπόν, μιας και πρώτη φορά έπιασα βιβλίο της Gema στα χέρια μου, να εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για την έξωθεν και έσωθεν σωστή και καλή δουλειά. «Ο ασκητής» λοιπόν είναι ένα καλογραμμένο κείμενο που μεταλαμπαδεύει δύσκολες σήμερα να βρεθούν ή να φωτιστούν κατάλληλα ηθικές αρχές και αξίες που οφείλουμε όλοι να έχουμε μέσα μας ώστε να παραμείνουμε καλοί και τίμιοι άνθρωποι σ� ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο οικογενειακό, κοινωνικό και εργασιακό περιβάλλον. Η αφήγηση ρέει σα νεράκι και όλα τα μηνύματα περνάνε υποδόρια και λειτουργούν κατευναστικά απέναντι στα διλήμματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Χωρίς ίχνος διδακτισμού ή επίκρισης, το μυθιστόρημα μας καταδεικνύει μια αξιέπαινη πορεία ζωής. ...more |
Notes are private!
|
3
|
not set
not set
not set
|
Oct 04, 2019
not set
not set
|
Mar 07, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 9606053954
| 9789606053955
| 9606053954
| 3.64
| 2,493
| 1947
| Mar 20, 2019
|
really liked it
|
Η Agatha Christie, εκτός από τα πασίγνωστα και σημαντικά αστυνομικά μυθιστορήματά της, έγραψε και έξι κοινωνικά με το ψευδώνυμο Mary Westmacott, κυρίω
Η Agatha Christie, εκτός από τα πασίγνωστα και σημαντικά αστυνομικά μυθιστορήματά της, έγραψε και έξι κοινωνικά με το ψευδώνυμο Mary Westmacott, κυρίως την περίοδο 1930-1956. Πρόκειται για σωστά μελετημένα ψυχογραφήματα και ταυτόχρονα για «γλυκόπικρες ιστορίες αγάπης» που ξεκουράζανε τη συγγραφέα από την ένταση και τις απαιτήσεις ενός αστυνομικού μυθιστορήματος. Δείχνουν με ιδιαίτερο τρόπο μια διαφορετική πλευρά της αγαπημένης συγγραφέως και πόσο σωστά και κατάλληλα ήξερε να παρατηρεί, να μελετά και να σχεδιάζει τις αντιδράσεις της ανθρώπινη φύσης. Στο βιβλίο «Η στιγμή του ρόδου» έχουμε ένα ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα στον ανάπηρο Χιου Νόρεϊς, τον καιροσκόπο και υποψήφιο των Εργατικών Τζον Γκάμπριελ και την ξεπεσμένη αριστοκράτισσα Ιζαμπέλα Σεντ Λου, με φόντο την Κορνουάλη. Το μυθιστόρημα κυκλοφόρησε το 1947, λίγα χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο κι αυτό φαίνεται μέσα στο κείμενο: «Στα χρόνια που ακολούθησαν τον πόλεμο του 1939-45, η Ευρώπη και η Ανατολή είχαν διέλθει μια ζοφερή περίοδο. Ο φόβος κορυφωνόταν ολοένα κι ο φόβος είχε θρέψει μια νέα σοδειά από αγριότητες και θηριωδίες. Ο πολιτισμός είχε αρχίσει να ραγίζει» (σελ. 14). Ο πρωτότυπος τίτλος του είναι «The rose and the yew tree» («Το ρόδο και ο ίταμος»), είναι εμπνευσμένος από τον στίχο του T. S. Eliot «Η στιγμή του ρόδου κι η στιγμή του ίταμου έχουν την ίδια διάρκεια» και αναφέρεται στο αρωματικό και τρυφερό τριαντάφυλλο (Ιζαμπέλα) και στον τοξικό και πικρό ίταμο (Γκάμπριελ): Το μυθιστόρημα κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1988 από τις εκδόσεις «Λυχνάρι» με τον τίτλο «Η Ιζαμπέλα που φοβόταν τον θάνατο» και τώρα επανεκδίδεται με τη γνωστή φροντίδα και επιμέλεια των εκδόσεων Διόπτρα. Ο Τζον Γκάμπριελ είναι ένας «πολεμιστής παρασημοφορεμένος με τον Σταυρό της Βικτωρίας, καιροσκόπος, φιλήδονος και χαρισματικός», δεινός ομιλητής και με ένα βαθύ μίσος για την αριστοκρατική τάξη: «Μισώ αυτές τις αλαζονικές γυναίκες της ανώτερης τάξης� Ζούνε, σε ολάκερη τη χώρα, σε σπίτια υπό κατάρρευση, με εισοδήματα που έχουν συρρικνωθεί σε μηδαμινό βαθμό. Πολλές από δαύτες δεν έχουν να φάνε� Αλλά έχουν κάτι που δεν μπορώ ν� αποκτήσω -και που ποτέ δε θ� αποκτήσω-, ένα τρισκατάρατο αίσθημα ανωτερότητας» (σελ. 66). Τα πυρά του τα στρέφει ακόμη και στον έμπιστό του Νόρεϊς: «Δεν είναι επειδή είσαι ένας τόσο θαυμάσια συμπονετικός ακροατής και τα σχετικά. Είναι επειδή δεν είσαι χρήσιμος για οτιδήποτε άλλο» (σελ. 115). Πρόκειται για μια αντιπαθητική φιγούρα που δε διστάζει να τσαλακώσει τη δημόσια εικόνα του, ριψοκινδυνεύοντας να χάσει ακόμη και τις εκλογές. Ο παράλυτος από τροχαίο ατύχημα Χιου Νόρεϊς μετακόμισε στο Σεντ Λου της Κορνουάλης, στο σπίτι που κληρονόμησε η γυναίκα του ζωγράφου αδελφού του, Τερέζα. Εκεί μπαίνει στη ζωή του η Ιζαμπέλα, εγγονή της λαίδης Σεντ Λου, χήρας και κληρονόμου του κάστρου και της γύρω περιοχής. Κινούμενος σε αναπηρικό αμαξίδιο και μην έχοντας να κάνει κάτι, γίνεται πολύ εύκολα κάτι σαν εξομολογητής των συνομιλητών του ή μπορεί, μιας και κανείς δεν του δίνει πολλή σημασία, να παρατηρεί και να καταγράφει αντιδράσεις, συμπεριφορές και συνομιλίες ευκολότερα. Παρ� όλη τη θέση του, δε χάνει το χιούμορ του, που είναι καλοδεχούμενο μέσα σε τόση ψεύτικη ανωτερότητα γύρω του: «Καμιά φορά, μόνο και μόνο για να διασκεδάσω, της ανέφερα το ένα όνομα μετά το άλλο και περίμενα να ξινίσει η αρχική γλυκύτητα των σχολίων της» (σελ. 116). Η Ιζαμπέλα είναι μια προσωπικότητα που δε σκιαγραφείται τόσο πολύ ούτε τόσο εύκολα ενώ μια απρόβλεπτη κίνηση προς το τέλος του μυθιστορήματος της δίνει μια πινελιά αγιότητας. Εκπροσωπεί την καταρρέουσα αστική τάξη που πέφτοντας παρασύρει έναν ολόκληρο κόσμο γύρω της, κάτι που η Agatha Christie δε σταματά να τονίζει καθ� όλη τη διάρκεια του μυθιστορήματος. Γύρω από αυτούς τους τρεις ανθρώπους θα στηθεί ένα αξιόλογο δίχτυ, με αναπάντεχους ελιγμούς και απρόσμενες εξελίξεις. Δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω πως πρόκειται για ένα σχετικά στατικό μυθιστόρημα, που θυσιάζει τη δράση για τα μελετημένα, τεκμηριωμένα πραγματολογικά στοιχεία, μέσα από τα οποία αναδύεται η βρετανική μεταπολεμική κοινωνία. Άλλωστε, ο παροπλισμένος Νόρεϊς, ο Εργατικός Γκάμπριελ και η αριστοκράτισσα Σεντ Λου είναι τα καλύτερα δείγματα των τάξεων που θέλει να αναλύσει και να αναφέρει η συγγραφέας. Μόνο η συναρπαστική ματιά ενός κόσμου που αλλάζει και στέκει μουδιασμένος και ίσως ανήμπορος μπροστά στις σαρωτικές αλλαγές μιας νέας εποχής, καθώς και η Κορνουάλη (πάντα η Κορνουάλη) και φυσικά το βάρος του ονόματος της Agatha Christie είναι αυτά που με βοήθησαν να τελειώσω το μυθιστόρημα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δε βγήκα κερδισμένος από το βιβλίο. Η γραφή είναι παλαιομοδίτικη, με συντακτικό και λεξιλόγιο που πλέον δεν υφίστανται στην εποχή μας, οπότε έχουμε και την αντίστοιχη αξιόλογη μετάφραση, που ζωντανεύει ακριβώς την ατμόσφαιρα της εποχής και το στυλ της αγγλικής αριστοκρατίας (ο Αύγουστος Κορτώ πρέπει να κοπίασε πολύ αναζητώντας το κατάλληλο λεξιλόγιο και τη σωστή δομή), χωρίς να υποσκελίζει ή να προσβάλλει το πρωτότυπο κείμενο. Υπάρχουν πάντως πολλές παρομοιώσεις και μεταφορές που δίνουν ζωντάνια και γλαφυρότητα στο κείμενο: «Διότι η Κάθριν Γιουγκουμπιάν διαθέτει την επιμονή μιας βαριοπούλας και τη μονοτονία ενός φλόγιστρου ασετιλίνης, σε συνδυασμό με την εξουθενωτική επίδραση του νερού που στάζει σε πέτρα!» (σελ. 8), «Η αχνή, γλυκιά σαν μήλο φωνή σώπασε…� (σελ. 56), «Ο Κάρσλεϊκ είναι άριστα χωμένος στη δουλειά του, όπως ο σκόρος στο μάλλινο» (σελ. 54). Η διεισδυτική και διερευνητική ματιά της συγγραφέως δε μένει μόνο στην ανθρώπινη ψυχολογία αλλά παρατηρεί και σχολιάζει με ευρηματικό τρόπο και απτά παραδείγματα και τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτιστικές αλλαγές της Αγγλίας κυρίως αλλά και του κόσμου. Με αφορμή την παραδοσιακή, ήρεμη και καθόλου συναρπαστική ζωή στην αγγλική επαρχία όπως αυτή αναπαρίσταται στο Σεντ Λου δίνεται η ευκαιρία να καταγραφούν ένα σωρό παρατηρήσεις για τον ελεύθερο χρόνο των κατοίκων (αγαπημένο χόμπι το ουίστ, ένα παιχνίδι με χαρτιά), τους μεταξύ τους δεσμούς, τις συνήθειές τους, τον διαχωρισμό τους σε Συντηρητικούς και Εργατικούς, Τόρις και κόκνεϊ κλπ. Η πολιτική αντιπαράθεση εν όψει των εκλογών, που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο βάρος στην υπόθεση, εξουδετερώνεται και ισοπεδώνεται σε δύο φράσεις: «-Σε ενδιέφεραν ποτέ τα πολιτικά, Τερέζα; -Ανέκαθεν μου φαίνονταν περιττά. Αρκούμαι στο να ψηφίσω τον υποψήφιο που θεωρώ πιθανότερο να κάνει τη λιγότερη ζημιά» (σελ. 38). Φυσικά δε λείπουν και οι αιχμές: «Η γυναικεία ψήφος, είπε, ήταν ανέκαθεν ακανθώδης» (σελ. 53). Από την άλλη, σα βόμβα έσκασε μπροστά μου η ασημαντότητα μιας παρατήρησης για έναν κατά τα άλλα σημαντικό υποψήφιο: «Τι κρίμα που έχει τόσο λαϊκά πόδια» (σελ. 57). Η πεμπτουσία του σνομπισμού και η κενότητα μιας παρατήρησης σε μια άκαιρη πρόταση που θα μπορούσε πραγματικά να εκφέρει ένας Άγγλος ψηφοφόρος! Τέλος, η πρόταση στη σελίδα 109 αποδυναμώνει την αξία της εξουσίας από τη μια και τονίζει τον φόβο που ακόμη είχε ο κόσμος για τον νεκρό πια και λαοπλάνο Φύρερ: «Ποιος θαρρείς πως είμαι, ο Χίτλερ; Δε θέλω εξουσία, δεν έχω καμία φιλοδοξία να επιβάλλομαι στους συνανθρώπους μου ή στον κόσμο εν γένει. Για όνομα του Θεού, άνθρωπέ μου, για ποιο λόγο θαρρείς πως έμπλεξα σ� αυτήν την κομπίνα; Η εξουσία είναι μια μπούρδα!» Για άλλη μια φορά η Agatha Christie αποδυναμώνει το βάρος σημαντικών θεσμών με απλές, καθημερινές εκφράσεις! Και κλείνω με το πιο διαχρονικό, καίριο, πάντα επίκαιρο σχόλιο: «Τι είναι η πολιτική στο κάτω κάτω αν όχι γειτονικά κιόσκια στο πανηγύρι του κόσμου, που το καθένα τους προσφέρει το δικό του μαντζούνι που γιατρεύει όλα τα δεινά;» (σελ. 181). Η συγγραφέας, αν και ήταν γύρω στα εξήντα όταν το έγραφε, πάρα πολλές φορές τονίζει το παρωχημένο των μεγάλων σε ηλικία ανθρώπων και πόσο μεγάλο εμπόδιο είναι για την πρόοδο μιας κοινότητας ή ενός ευρύτερου συνόλου. «Ο πρόεδρος [του Συντηρητικού πολιτικού κόμματος της περιοχής και κυριάρχου στις επερχόμενες εκλογές] άρχισε να μιλά με μια τρεμουλιαστή, μελίρρυτη φωνή. Ο κόσμος για τον οποίο μουρμούριζε, συλλογίστηκα, δεν υπήρχε πλέον» (σελ. 56). Ο κόσμος καταρρέει γύρω μας και πρέπει όχι μόνο να το συνειδητοποιήσουμε αλλά και να αντιληφθούμε τις νέες ανάγκες και επιταγές ώστε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο αυριανό κόσμο, αυτό υποστηρίζεται σθεναρά καθ� όλη την έκταση του κειμένου. Δεν είναι όμως μόνο οι σημαντικές πολιτικές αλλαγές της βρετανικής κοινωνίας αλλά και η επαναστατική αύρα μιας νέας τάξης πραγμάτων, για την οποία καθιερωμένες, πάγιες αξίες και ολόκληρα status quo κατακρημνίζονται: «-Δε θα παντρευτώ εκτός της τάξης μου. Ω, ναι, ξέρω ποια είναι η τάξη μου. Δεν είμαι τζέντλεμαν. -Σημαίνει τίποτα η λέξη αυτή στις μέρες μας; ρώτησα με αμφιβολία. -Η λέξη όχι. Αλλά αυτό που νοηματοδοτεί εξακολουθεί να υφίσταται» (σελ. 111). Και φυσικά υπάρχει το αγαπημένο μου απόσπασμα στη σελίδα 148 που δεν αφήνει τίποτα όρθιο: «Δεν έχουν δεύτερο βρακί. Ζούνε σ� ένα κατεστραμμένο, ετοιμόρροπο κάστρο και παριστάνουν ότι είναι οι σπουδαιότερες όλων. Κάθεται εκεί και ξύνεται χωρίς να κάνει τίποτα, ελπίζοντας ότι θα την παντρευτεί ο μονάκριβος κληρονόμος� Αυτές οι κοπέλες με αηδιάζουν, Νόρεϊς. Κακομαθημένα πεκινουά, αυτό είναι. Κι η λαίδη Σεντ Λου αυτό ακριβώς θέλει να είναι. Τι διάολο ωφελεί να είσαι η λαίδη Σεντ Λου τη σήμερον ημέρα; Όλα αυτά τα πράγματα έχουν παρέλθει οριστικά. Κωμικά, μόνο αυτό είναι στις μέρες μας, σαν καλαμπούρι σε βαριετέ…�. Το μυθιστόρημα το προτείνω σε όποιον αρέσει να διαβάζει ρομαντικές ιστορίες του παλιού καιρού, με ψυχογραφίες, αργή δράση και μπόλικη ατμόσφαιρα Αγγλίας, σε όποιον θέλει να δει ένα άλλο συγγραφικό ταλέντο της Αγκάθα Κρίστι και σε όποιον έχει την υπομονή και τη θέληση να ξεψαχνίσει ένα κείμενο-ντοκουμέντο για τις μέρες της Αγκάθα Κρίστι και πώς κατάφερε να εντάξει όσα ήξερε, μάθαινε και διέβλεπε σε ένα μυθιστόρημα γεμάτο ρεαλιστικούς χαρακτήρες, αληθοφανή και ψυχολογικά επεξηγημένα συμπλέγματα ανθρώπινων σχέσεων, και επικαιρότητα. ...more |
Notes are private!
|
2
|
not set
not set
|
not set
not set
|
Mar 05, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 6180257159
| 9786180257151
| 6180257159
| 4.36
| 91
| 2025
| 2025
|
really liked it
|
Ένα έφηβο αγόρι βρίσκεται στραγγαλισμένο σε μια αυλή σχολείου και οι συνθήκες θανάτου του μοιάζουν με τη δολοφονία ενός συνομήλικου κοριτσιού έναν χρό
Ένα έφηβο αγόρι βρίσκεται στραγγαλισμένο σε μια αυλή σχολείου και οι συνθήκες θανάτου του μοιάζουν με τη δολοφονία ενός συνομήλικου κοριτσιού έναν χρόνο πριν. Τι συμβολίζει η θήκη κινητού με τη μορφή ενός κίτρινου αρκούδου που βρίσκεται κοντά στα παιδιά; Πόσο άσχημο συναίσθημα είναι να νιώθεις μόνος; Κι αν βρεθεί ο λάθος άνθρωπος που θα εμπιστευτείς για να γλυτώσεις από αυτό, ποιες θα είναι οι συνέπειες; Αλήθεια, τι κοινό έχουν η Ελένη και η Περσεφόνη της μυθολογίας και πώς μπορούν να ενωθούν οι φωνές τους σ� ένα θεατρικό έργο που θα αντικατοπτρίζει τη σημερινή θέση της γυναίκας στην κοινωνία; Το νέο μυθιστόρημα του Στέφανου Αλεξιάδη απαντάει σε αυτά και σε άλλα ερωτήματα μέσα από μια ιστορία γεμάτη ανατροπές και εκπλήξεις. Η δεύτερη υπόθεση που αναλαμβάνει η αστυνόμος Λουκία Θεοδοσίου είναι πιο δυνατή, πιο έντονη και πιο συναρπαστική από την πρώτη. Εδώ έχουμε να κάνουμε μ� έναν δολοφόνο που έχει στοχοποιήσει δυστυχισμένα, απομονωμένα και μοναχικά έφηβα παιδιά που δε βρίσκουν ανθρώπους να τα κατανοήσουν, οπότε καταφέρνει να μπει στις ζωές τους, να τα δελεάσει και στο τέλος να τα σκοτώσει. Ποιος κρύβεται πίσω από το προσωπείο του κίτρινου αρκούδου; Γιατί θέλει να σκοτώσει αυτά τα παιδιά; Ποια είναι τα κίνητρά του; Ο Μάρκος Παναγάκης που μόλις έφτασε στην πόλη με τον καθηγητή πατέρα του θα είναι ο επόμενος στόχος του και τότε� Η γραφή έχει βελτιωθεί κατά πολύ συγκριτικά με το προηγούμενο μυθιστόρημα, έχει πλοκή που κλιμακώνεται σταδιακά, έχει αναπάντητα ερωτηματικά που απαντώνται όταν πρέπει, έχει παιχνίδια με το μυαλό του αναγνώστη, έχει λέξεις-κλειδιά που φωτίζουν συγκεκριμένα πρόσωπα ρίχνοντάς τους τις υποψίες μόνο και μόνο για να στραφεί αλλού η προσοχή αργότερα και πολλά άλλα θετικά χαρακτηριστικά που ομολογώ ότι με κράτησαν σε ένταση και σε αγωνία ως το λυτρωτικό τέλος. Ο φιλόλογος Ηλίας Παναγάκης προσπαθεί να συνέλθει μετά τον θάνατο της γυναίκας του σε τροχαίο τέσσερα χρόνια πριν, ένα περιστατικό για το οποίο κατηγορεί τον εαυτό του. Ο γιος του, Μάρκος, μαθητής γυμνασίου, δε χάνει ευκαιρία να μοιραστεί την ίδια άποψη και να τον θεωρεί υπαίτιο για το τραγικό συμβάν. Η σχέση τους είναι πάντα στην κόψη του ξυραφιού κι έτσι ο Ηλίας αποφασίζει πως το καλύτερο είναι να φύγουν μακριά από όλα αυτά, με αποτέλεσμα να δεχτεί τη μετάθεση στην Κομοτηνή. Ο Μάρκος κάνει αποτυχημένες προσπάθειες να μείνει στη Θεσσαλονίκη με τη θεία του, Κυβέλη και κατηγορεί τον πατέρα του ότι αποφασίζει χωρίς να τον ρωτήσει, χωρίς να καταλάβει τις επιθυμίες του και τον δικό του ψυχικό κόσμο. Τον λοιδωρεί ότι έχει ξεχάσει να κάνει διάλογο μετά τον θάνατο της μαμάς κι αυτό πληγώνει τον Ηλία. Ο Ηλίας σπούδασε στην Κομοτηνή και την αγάπησε βαθιά, θα του κάνει όμως καλό, αποφεύγοντας δυσάρεστες αναμνήσεις, να γυρίσει εκεί; Η Κομοτηνή είναι πόλος έλξης για τους νέους κι ο Ηλίας είναι σίγουρος πως έκανε την καλύτερη επιλογή για τον γιο του. «Θέλει να φανεί αντάξιος της πόλης. Τόσα του έδωσε εκείνη στα φοιτητικά του χρόνια. Πρέπει τρόπον τινά να της το αντιγυρίσει. Της το χρωστάει» (σελ. 63). Από την άλλη όμως ο εσωστρεφής, κλειστός και ευαίσθητος Μάρκος, καταφεύγει σε μια εφαρμογή γνωριμιών κι ενώ σταδιακά νιώθουν πατέρας και γιος πως έρχονται κοντά, ο μεν Μάρκος αφοσιώνεται στο άγνωστο κορίτσι που του μιλάει, ο δε Ηλίας βυθίζεται στα βιβλία του, προετοιμαζόμενος για τη σχολική χρονιά. Ταυτόχρονα, στο ημερολόγιό της, μια κοπέλα καταγράφει τις επαφές της μ� έναν γοητευτικό ψηλό άντρα που μοιάζει με τον μπαμπά της, έναν άνθρωπο πάντα πρόθυμο να της δώσει σημασία και προσοχή, με αποτέλεσμα το κορίτσι να τον ερωτευτεί: «Είναι καλός μαζί μου και είμαι σίγουρη ότι δεν θα με ανάγκαζε να βάλω διπλή στρώση μέικ απ ποτέ» (σελ. 61). Καταγράφει την καθημερινότητά της με μια αλκοολική μαμά κι έναν αδιάφορο κακοποιητικό πατέρα που αναγκάζει τη μητέρα της να βάζει πάντα μέικ απ για να καλύψει τις μελανιές: «Θέλω να τους δικαιολογήσω και τους δύο αλλά δεν ξέρω αν το θέλουν κι αυτοί. Δεν νομίζω ότι με παρατηρούν» (σελ.40). Όπως τα ρήματα στη γλώσσα, έτσι κι εκείνη χωρίζει τη ζωή της σε παθητική και ενεργητική, οι γονείς της ενεργούν, πάντα κάτι κάνουν και την πληγώνουν, εκείνη μονίμως παθαίνει. Και: «…� φόβος βρωμάει. Έχει μια μυρωδιά που σε κάνει να θες ν� ανοίξεις την πόρτα και ν� αρχίσεις να τρέχεις μακριά» (σελ. 118). Σταδιακά όμως διαπιστώνουμε πως η γράφουσα αρχίζει να γίνεται πιο απότομη, απαιτητική, σαρκαστική και τα πάντα αλλάζουν όταν συμβαίνει μια μεγάλη ανατροπή στη ζωή της. Επίσης, ποιος είναι ο άγνωστος που θέλει να τον φοβούνται και όχι να τον λυπούνται; Ποιος θέλει ν� ασκήσει τη μεγαλύτερη βία πάνω στους άλλους; Ποιος μπορεί να φέρει το φως, ποιος είναι το ίδιο το φως; Την περίοδο που ο Ηλίας και ο Μάρκος φτάνουν στην πολυπολιτισμική Κομοτηνή, διαπράττεται το δεύτερο έγκλημα, με θύμα ένα έφηβο αγόρι. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο αστυνόμος Νικήτας Αδαμάκης, κατά παράκληση του διοικητή του, Σωτήρη Δέλκου. Ο Αδαμάκης είναι παντρεμένος με μια γυναίκα που επιτέλους κατάφερε να μείνει έγκυος και προσπαθεί τώρα να εξισορροπήσει τις απαιτήσεις της δουλειάς του με την ηρεμία που χρειάζεται η σύζυγός του για να μην αποβάλλει ξανά. Η άφιξη του Ηλία, φίλου του από τα φοιτητικά τους χρόνια, τον γεμίζει χαρά ενώ φτάνει κλιμάκιο από τη Θεσσαλονίκη με επικεφαλής την αστυνόμο Λουκία Θεοδοσίου για να βοηθήσει στις έρευνες. Επίσης, η θεατρολόγος-φιλόλογος Θάλεια Παναγάκη συγκροτεί μια θεατρική ομάδα στο σχολείο του Μάρκου και βοηθάει τον νεαρό να ανοιχτεί και να κάνει καινούργιες γνωριμίες, δουλεύοντας σκληρά για να τον απομακρύνει από το κινητό του, όπου η άγνωστη συνομιλήτριά του προσπαθεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του και ταυτόχρονα να κρατήσει κρυφή την ταυτότητά της. Η παράσταση είναι ένας συγκερασμός των ιστοριών της Περσεφόνης και της Ωραίας Ελένης, γυναικών που δεν αντέδρασαν στην απαγωγή τους είτε γιατί ήθελαν είτε γιατί είχαν μάθει να υποκύπτουν στη θέληση των αντρών, οπότε τι μήνυμα θέλει να περάσει η Παναγάκη με αυτήν την παράσταση και πώς δένει με την υπόλοιπη πλοκή; Στο κείμενο έχουμε εναλλακτικές μορφές αφήγησης που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον: τριτοπρόσωπη, με χρήση κυρίως ενεστώτα διαρκείας και όχι αφηγηματικού αορίστου και πρωτοπρόσωπη (ημερολόγιο) ενώ με κάποια πρωθύστερα επιστρέφουμε έναν χρόνο πίσω για να δούμε τι συνέβη με το πρώτο θύμα και πώς χειρίστηκε την υπόθεση ο Αδαμάκης. Ο συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει σωστά τις τεταμένες σχέσεις μεταξύ πατέρα και γιου, σχεδιάζει προσεκτικά τον τρόπο με τον οποίο μπορεί κάποιος να μπει στη ζωή ενός ευάλωτου εφήβου και αφήνει λίγο στην άκρη τη Θεοδοσίου, επικεντρώνοντας την εξιστόρηση στους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους. Αυτές οι παράλληλες αφηγήσεις κλιμακώνονται σταδιακά μεγαλώνοντας την ένταση και το σασπένς και αυξάνοντας την αγωνία για το τι θα συμβεί στον Μάρκο, όσο αναρωτιόμαστε ποιος είναι ο άγνωστος πίσω από τη θήκη με τον κίτρινο αρκούδο και τι πραγματικά συνδέει τα θύματα. Φράσεις με διττή σημασία, λέξεις-κλειδιά σε στρατηγικά τοποθετημένα σημεία του κειμένου που υποτίθεται ότι φωτογραφίζουν τον ένοχο αλλά στην πραγματικότητα παίζουν με το μυαλό του αναγνώστη και άλλα «παιχνίδια» που οδηγούν όμως σε λογική και όχι εκβεβιασμένη ή από μηχανής λύση είναι μερικά από τα θετικά γνωρίσματα ενός κειμένου που με ταξίδεψε στη σκοτεινή πλευρά της Κομοτηνής και της ανθρώπινης ψυχής όταν στερείται φροντίδας κα προσοχής. Το »Και εγένετο φως» είναι ένα γρήγορο και δυνατό μυθιστόρημα που έχει ως κεντρικό θέμα τη σημασία της επικοινωνίας γονιών-παιδιών και την ποιότητα της εκπαίδευσης στα σχολεία. Χωρίς να στηλιτεύει και χωρίς να κατηγορεί, ο συγγραφέας αφήνει τις εξελίξεις να δείξουν από μόνες τους τις συνέπειες από την έλλειψη επικοινωνίας σε μια οικογένεια, τις ανάγκες που σχηματίζονται στις ευαίσθητες ψυχές των εφήβων και πόσο τεταμένες πρέπει να είναι οι κεραίες των γονέων για να αντιληφθούν και την παραμικρή αλλαγή. Οι γονείς έχουν καθήκον να συζητήσουν και να βοηθήσουν, όχι να κριτικάρουν ούτε να επιβάλλουν τη γνώμη τους. Έτσι πρέπει να γίνεται και στο σχολείο, όπου δυστυχώς ελάχιστοι καθηγητές έχουν φως, έμπνευση, μεταδοτικότητα κα ακόμη πιο λίγοι προσέχουν και νοιάζονται τους μαθητές τους. Αυτήν την προβληματική ή ελλιπή σχέση εκμεταλλεύονται άτομα που θέλουν να κάνουν κακό και σε ακραίες περιπτώσεις φτάνουμε στα γεγονότα του μυθιστορήματος. Ένα βιβλίο με καλοδουλεμένη και σφιχτοδεμένη πλοκή γεμάτη ανατροπές και εκπλήξεις. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Mar 02, 2025
|
Mar 02, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 9605072114
| 9789605072117
| 9605072114
| 4.00
| 4,388
| Aug 18, 2022
| Feb 07, 2024
|
really liked it
|
Ένα μυστηριώδες βίντεο στο κινητό της οδηγεί την υπαστυνόμο Χάνα Γουέστερμαν σ� έναν τόπο εγκλήματος όπου ένα πτώμα είναι κρεμασμένο με τελετουργικό τ
Ένα μυστηριώδες βίντεο στο κινητό της οδηγεί την υπαστυνόμο Χάνα Γουέστερμαν σ� έναν τόπο εγκλήματος όπου ένα πτώμα είναι κρεμασμένο με τελετουργικό τρόπο. Ποιος ειδοποίησε τη Χάνα να το βρει και γιατί; Τι μήνυμα θέλει να περάσει ο δολοφόνος αφήνοντάς το κρεμασμένο έτσι; Τι συμβολίζει η σπείρα που σχεδιάζει με το αίμα του θύματος; Ποιος ήταν ο νεκρός και γατί δολοφονήθηκε; Τι σημαίνει utu και ποια η διαφορά του από την εκδίκηση; Ποια είναι η λεπτή γραμμή ανάμεσα σ� έναν οραματιστή και σ� έναν δολοφόνο; Το πρώτο μυθιστόρημα με πρωταγωνίστρια την ντετέκτιβ Χάνα Γουέστερμαν έχει όλα τα συστατικά ενός καλογραμμένου βιβλίου: ένταση, σασπένς, ανθρωποκυνηγητό, εκπλήξεις μα πάνω απ� όλα μια ενδιαφέρουσα κεντρική ιδέα και ολοκληρωμένους χαρακτήρες. Η δράση εκτυλίσσεται στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, ένα μέρος χτισμένο στο πεδίο ενός ενεργού ηφαιστείου και γεμάτο από μια μοναδική ατμόσφαιρα: το κατοικεί ένα μείγμα από φυλές και θρησκείες, νέοι πρόσφυγες που γίνονται δεκτοί από προβληματικές ζώνες σε όλο τον κόσμο, «περισσότερες από διακόσιες εθνικότητες και θρησκείες που τώρα αποκαλούν τη Νέα Ζηλανδία σπίτι τους». Είναι γραφικό και γεμάτο ζωντάνια αλλά κουβαλάει και ένα βαρύ παρελθόν, αφού Βρετανοί άποικοι έφτασαν στη γη αυτή στα μέσα του 19ου αιώνα και πήραν με το έτσι θέλω εκτάσεις και περιοχές των ιθαγενών του τόπου, των Μάορι. Με αφορμή τη σταυροφορία που ξεκινάει ο κατά συρροή δολοφόνος, μαθαίνουμε πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τον τρόπο κατάκτησης της χώρας από τον πανίσχυρο τότε βρετανικό στρατιωτικό μηχανισμό αλλά και για τη φυλή των Μάορι. Βία, δολιότητα και όπλα ήρθαν να κατακτήσουν ανθρώπους που σέβονται το περιβάλλον, μαθαίνουν τα μυστικά των φυτών και του δάσους, είναι ευγενείς και φιλήσυχοι, έχουν μια ιδιαίτερη γλώσσα, την te reo και έχουν δημιουργήσει πολύτιμες για την ανθρωπολογία πολιτισμικές ταυτότητες, όπως το τατουάζ tā moko, το καθένα τους διακριτό και μοναδικό σαν DNA, που λέει την ιστορία της καταγωγής του ατόμου που το φέρει, τα επιτεύγματά του, το κύρος του. Η υπαστυνόμος Χάνα Γουέστερμαν, ντετέκτιβ στο Τμήμα Διερεύνησης Εγκλημάτων του Όκλαντ, λατρεύει να απασχολεί το μυαλό της με τον κήπο στο πίσω μέρος του σπιτιού της, αντιμετωπίζει άμεσα και χωρίς δισταγμό τα προβλήματα κι έχει χαράξει μια καλή πορεία στο αστυνομικό σώμα. Μάορι η ίδια, παλεύει με την προκατάληψη σε ένα Σώμα όπου κατατάσσονται άνθρωποι κάθε είδους προερχόμενοι από διαφορετικά περιβάλλοντα, μεγάλωσε σ� ένα χωριό «δέκα χιλιόμετρα νότια από το πουθενά» και ήρθε στη μεγάλη πόλη όταν ένιωσε να ασφυκτιά. Τα πάντα άλλαξαν στη ζωή της περίπου δέκα χρόνια πριν, όταν στο όρος Σάφοκ έλαβε χώρα μια μεγάλη διαδήλωση με τη φυλή των Μάορι να θέλει να της επιστρέψει τη γη το Υπουργείο Άμυνας. Τελικά, η αστυνομία εκκένωσε με βία τον πρόχειρο καταυλισμό της διεκδίκησης, προτάσσοντας Μάορι αστυνομικούς, ανάμεσά τους και τη Χάνα στα πρώτα βήματα της καριέρας της. «…� ιστορία σου, το υπόβαθρό σου, τα πράγματα που διδάχτηκες…δε� έχουν καμία σημασία. Είσαι ένα άτομο με στολή. Και ένα κλομπ. Αυτό είναι το μόνο που μετράει» (σελ. 124). Γιατί δεν είπε «όχι» στους ανωτέρους της; Γιατί έγινε μέρος της μάζας; Είχε πράγματι επιλογή ή όχι; Αυτό λοιπόν ήταν ένα γεγονός που την πλήγωσε βαθιά, την απόκοψε από τους δικούς της και την πείσμωσε να ανέλθει ιεραρχικά στην καριέρα της: «…� δουλειά που γεννήθηκες να κάνεις σε πληγώνει. Σε πληγώνει βαθιά. Όμως επειδή είναι το πεπρωμένο σου� βρίσκεις κάποιον τρόπο να ζήσεις με την πληγή. Βρίσκεις κάποιον τρόπο να ζήσεις τραυματισμένη» (σελ. 140). Η φυλή της την αντιμετωπίζει ως Kūpapa, όπως ονομάστηκαν οι Μάορι που συνεργάστηκαν με τους Βρετανούς αποίκους εναντίον της φυλής τους, να όμως που η υπόθεση που αναλαμβάνει την αναγκάζει να γυρίσει πίσω ώστε να βρει τον ένοχο. Η δεκαεπτάχρονη κόρη της, Άντισον, μια μελαχρινή γαζέλα, είναι τραγουδίστρια της ραπ και πρωτοετής στο πανεπιστήμιο, όπου σπουδάζει μουσική και πολιτικές επιστήμες. Μετακόμισε στου πατέρα της που είναι πιο κοντά στο πανεπιστήμιο αλλά και γιατί τον αγαπάει περισσότερο, εκείνον επέλεξε όταν οι γονείς της χώρισαν. Ανατράφηκε με το μότο «το σώμα μου, το μυαλό μου, οι επιλογές μου», κάτι που της εμφύσησαν οι γονείς της. Ξέρει για τον εποικισμό του 19ου αιώνα και τη συνεπακόλουθη αδικία κατά της φυλής της και αντιδρά μέσω της μουσικής. Τραγουδάει και μιλάει για όλα αυτά που δεν έχει βιώσει η ίδια, που τα ξέρει μόνο θεωρητικά, επομένως κάνει κάτι αλλά πάντα παρορμητικό, όπως η ηλικία της. Μετατρέπει τομ θυμό σε δράση αλλά τι θα συμβεί όταν συναντήσει τον λάθος άνθρωπο που θα τη μετατρέψει σε φερέφωνό του και ενστερνιστεί τις δικές του απόψεις επ� αυτού; Ο πιο δικός της άνθρωπος, το παρεάκι της, είναι το +1 που αυτοπροσδιορίζεται ως non-binary και μεταξύ τους συμβαίνουν πολλά. Ο πατέρας της Άντισον, Τζέι Χάμιλτον, είναι επιθεωρητής της αστυνομίας του Όκλαντ και επικεφαλής μιας από τις μεγαλύτερες και πιο δραστήριες μονάδες της Αστυνομίας της Νέας Ζηλανδίας. Είναι ασυμβίβαστος, δίκαιος, με μηδενική ανοχή για ανοησίες και κάποιες αναπάντεχες εξελίξεις που τρέχουν παράλληλα με την υπόθεση που ερευνά η πρώην γυναίκα του βάζουν μετά από καιρό τη σχέση τους σε κρίση, αφήνοντας τη δουλειά να μπει «επιτέλους» ανάμεσά τους. Πώς θα το χειριστούν; Ένας άντρας λοιπόν βρίσκεται κρεμασμένος με τελετουργικό τρόπο σ� ένα κρυφό δωμάτιο ενός παρατημένου κτηρίου. Στη συνέχεια, ένας δεύτερος, φαινομενικά άσχετος φόνος, αποκαλύπτει τη σύνδεση μ� ένα έγκλημα που διαπράχθηκε εκατόν εξήντα χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια του εποικισμού της Νέας Ζηλανδίας. Όσο τα πτώματα αυξάνονται, τόσο η Χάνα προσπαθεί να βρει τη λύση του μυστηρίου, έχοντας στο πλάι της ως βοηθό τον αστυφύλακα Σταν Ρίορνταν, έναν έξυπνο ντετέκτιβ που μαθαίνει γρήγορα κι έχει καταλάβει πως η πραγματική ζωή δεν έχει σχέση με όσα έμαθε στη σχολή της αστυνομίας. Από κεφάλαιο σε κεφάλαιο μπαίνουμε όλο και πιο βαθιά στην ιστορία των Μάορι, γνωρίζουμε καλύτερα την κουλτούρα και τη στάση ζωής τους ενώ η Χάνα μπλέκεται περισσότερο με ένα παρελθόν για το οποίο είναι περήφανη αλλά στο οποίο δεν έχει θέση. Σύντομα, η υπόθεση γίνεται προσωπική κι αυτό πυροδοτεί τις εξελίξεις, κορυφώνοντας την αγωνία για το επόμενο χτύπημα του δολοφόνου και την τελική κατάληξη. Παρ� όλ� αυτά, δεν έχουμε έναν στυγνό, αιμοσταγή τρελαμένο δολοφόνο αλλά έναν άνθρωπο που σκοτώνει «με τιμή» κι έχει σχεδιάσει τα πάντα με προσοχή και πιστότητα στο αρχικό πλάνο. Πριν ή μετά από κάθε φόνο γνωρίζουμε την ψυχολογία και τον τρόπο σκέψης του, τι αισθήματα του αφήνει το κάθε έγκλημα, την πάλη που διεξάγεται μέσα του μεταξύ της βασανιστικής αθέλητης αντίδρασης του σώματός του στις αποφάσεις που πήρε η ανώτερη λογική του. Μου άρεσε πολύ όπως παρουσιάστηκε η λεπτή γραμμή ανάμεσα στο όραμα και στην εκδίκηση, με τον δολοφόνο να παραπαίει ανάμεσα στα δύο κι έτσι μπαίνει κι ο αναγνώστης στο δίλημμα: να πάρουμε τον νόμο στα χέρια μας ή να αποφανθεί η δικαιοσύνη; Ναι αλλά μιλάμε για μεγάλο πρόβλημα του ρατσισμού εναντίον των Μάορι στη Νέα Ζηλανδία: κατώτεροι μισθοί, μικρότερη πρόσβαση σε περίθαλψη και εκπαίδευση, μικρότερο προσδόκιμο ζωής. Ο δράστης πιστεύει πως πρέπει να πάψουν να σκύβουν το κεφάλι και να επιστρέψουν στο utu, στην εκδίκηση, είναι όμως αυτό η λύση; Το «Καλύτερα το αίμα» του Michael Bennett είναι ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα καταιγιστικής δράσης, αποκαλύψεων και ανατροπών που φέρνει στο φως την ιστορική αδικία εις βάρος ενός λαού για τον οποίο ελάχιστα ξέρουμε σε μια χώρα που την έχουμε στο μυαλό μας απλώς ως ειδυλλιακό καταφύγιο. Κάτω από το χώμα της σιγοβράζει μια ιστορική αδικία αιώνων και ο δολοφόνος του βιβλίου πρεσβεύει πως: «Καλύτερα το αίμα αθώων, παρά καθόλου αίμα. Και το χρέος δε μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Ένα χρέος εξαφανίζεται μόνο όταν εντέλει αποκατασταθεί η ισορροπία» (σελ. 109). Η Χάνα Γουέστερμαν θα αναλάβει μια υπόθεση που θα την αναγκάσει να στραφεί στο δικό της παρελθόν, να θέσει σε νέες βάσεις τη ζωή της και τελικά να προσπαθήσει να σώσει τον εαυτό της και την οικογένειά της όταν η ιστορία γίνεται πολύ προσωπική. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Mar 2025
|
Mar 01, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 6182152575
| 9786182152577
| 6182152575
| 3.75
| 4
| 2024
| Nov 14, 2024
|
liked it
|
Ένας δολοφόνος αρχίζει να σκοτώνει ανθρώπους του υποκόσμου και δυσκολεύει τον αστυνόμο Νίκο Αξιώτη που αναλαμβάνει την υπόθεση. Τι κοινό στοιχείο έχου
Ένας δολοφόνος αρχίζει να σκοτώνει ανθρώπους του υποκόσμου και δυσκολεύει τον αστυνόμο Νίκο Αξιώτη που αναλαμβάνει την υπόθεση. Τι κοινό στοιχείο έχουν οι νεκροί; Ποιος θέλει να τους εκδικηθεί και γιατί; Κι όσο ο αστυνόμος πλησιάζει προς τη λύση, τόσο διαπιστώνει πως η υπόθεση γίνεται πολύ προσωπική. Το πρώτο μυθιστόρημα του Μιχαήλ Άγγελου Αυγερινού είναι ενδιαφέρον και η πλοκή εξελίσσεται γοργά και με προσεγμένες αποκαλύψεις. Όπως λέει ο ίδιος ο συγγραφέας, πρόκειται για μια «ιστορία που όσοι τη ζουν αδυνατούν να την ξεχάσουν και όσοι την ακούνε δυσκολεύονται να την πιστέψουν». Οι εξελίξεις προχωράνε μέσα από ανακρίσεις και έρευνες, μαρτυρίες και καταθέσεις ενώ ταυτόχρονα το ανθρωποκυνηγητό εναντίον του δολοφόνου κρύβει κινδύνους και αποκαλύψεις. Υπάρχουν διάφοροι χαρακτήρες που μπαίνουν διαδοχικά στο παζλ και θεωρούνται ύποπτοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου, αφού όμως δεν υπάρχουν διεξοδικά ψυχογραφήματα το κείμενο δε βαραίνει και η δράση δε σταματάει καθόλου. Λιτοί διάλογοι, σωστές εξελίξεις, πρωθύστερα που μας γυρίζουν στο παρελθόν, όλα αυτά κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον ενώ ταυτόχρονα αναζητείται ο συνδετικός κρίκος όχι μόνο μεταξύ των θυμάτων αλλά και του σήμερα με το χτες. Ο αστυνόμος Νίκος Αξιώτης είναι αξιοσέβαστος αξιωματικός, με μακρά πορεία στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών, δεν έχει καμία άλυτη υπόθεση ως τώρα. Σκιαγραφεί τις τελευταίες ώρες του θύματος και ξεκινάει ανακρίσεις, έχοντας στο πλάι του τον συνεργάτη του, Γιάννη Λουκίδη, έναν άντρα έξυπνο και με χιούμορ, ευσυνείδητο, που ξέρει πότε να κάνει πίσω και πότε να διεκδικεί. Ως ειδικός στην τεχνολογία, εξετάζει τα ηλεκτρονικά ίχνη των θυμάτων και προσπαθεί να βρει κι αυτός την άκρη σε αυτό το μπερδεμένο κουβάρι. Οι δύο πρωταγωνιστές έχουν όμως και προσωπικά θέματα, μιας και ο μεν Γιάννης είναι παντρεμένος με την Ασημίνα, με την οποία προσπαθούν μάταια να αποκτήσουν παιδιά εδώ και καιρό, ο δε Νίκος έχει τραυματιστεί ψυχικά από την προδοσία και τη μυστηριώδη εξαφάνιση της γυναίκας που αγαπάει. Και να που στην πορεία των ερευνών ανακαλύπτει τυχαία πως η Αναστασία Σολδάτου είναι στην Ελλάδα αλλά σύντομα το όνομά της θα μπλεχτεί με την υπόθεση που ερευνά ο αστυνόμος. Θα παραμείνει ουδέτερος ή θα παρασυρθεί από προσωπικά συναισθήματα που θα εμποδίσουν την κρίση του και θα τον οδηγήσουν σε λάθη; Η Αναστασία επιστρέφει στην Ελλάδα μετά από αρκετά χρόνια διαμονής στη Γαλλία, όπου έφτιαξε μια επιχείρηση και μια ζωή που δε θα άφηνε για τίποτα. Η σκέψη του Νίκου ακόμη την τυραννάει αλλά γιατί τον παράτησε μ� ένα απρόσωπο σημείωμα λίγο αφού δέχτηκε την πρόταση γάμου που της έκανε; Πώς μπλέκεται το όνομά της με την υπόθεση του κατά συρροή δολοφόνου που ερευνά ο Νίκος; Το «Στιγμιότυπο θανάτου» είναι μια ανατρεπτική και γρήγορη ιστορία που κλιμακώνεται από κεφάλαιο σε κεφάλαιο χάρη σε απανωτές συναρπαστικές εξελίξεις. Όταν η πραγματική ταυτότητα του ενόχου βγαίνει στο φως, το μυθιστόρημα αποκτά τρυφερότητα και ανθρωπιά, μιας και κάποιοι πρέπει να πάρουν σημαντικές αποφάσεις, είναι έτοιμοι όμως να υποστούν τις συνέπειες; Μήπως τελικά δεν έχει σημασία ποιος είναι ο ένοχος κι η αποκάλυψη είναι μόνο το μέσο για να φωτιστούν κίνητρα και αίτια που μπορούν να λυγίσουν μια ανθρώπινη ψυχή και θα την οδηγήσουν σε ακρότητες, κλονισμένη από το ασφυκτικό πλαίσιο της «νέμεσης»; Κι αν είναι έτσι, πώς μπορούμε να προλάβουμε τέτοιες σκληρές καταστάσεις; Ένα ανθρώπινο και ταυτόχρονα σκληρό μυθιστόρημα. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Mar 2025
|
Mar 01, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 6185482851
| 9786185482855
| 6185482851
| 5.00
| 1
| unknown
| 2025
|
it was amazing
|
Οι «Εξερευνητές του Χρόνου» είναι μια συναρπαστική σειρά βιβλίων για παιδιά από 8 ετών και πάνω που θα τα βοηθήσει να αγαπήσουν την Ιστορία. Τέσσερα π
Οι «Εξερευνητές του Χρόνου» είναι μια συναρπαστική σειρά βιβλίων για παιδιά από 8 ετών και πάνω που θα τα βοηθήσει να αγαπήσουν την Ιστορία. Τέσσερα παιδιά κι ένας ορνιθόσαυρος ταξιδεύουν σε σημαντικές εποχές της αρχαιότητας και ζουν συναρπαστικές στιγμές γεμάτες κίνδυνο και γνώσεις. Ο καθηγητής Εξυπνοσθένης, ένας από τους πιο μεγαλύτερους σοφούς του κόσμου, ηγείται του σημαντικότερου επιστημονικού έργου στην Ιστορία: προσπαθεί να ολοκληρώσει ένα έργο ζωής, το «Υπερμεγασουπερβιβλιομουσειο» για να το χαρίσει στην ανθρωπότητα, ώστε να μπορέσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος να κατανοήσουν την ιστορία και να αποτρέψουν την παραποίησή της από κακόβουλους ανθρώπους. Η επιστημονική κοινότητα ισχυρίζεται ότι κανείς ποτέ δεν μπορεί να ταξιδέψει στον χρόνο και να επισκεφθεί μια άλλη εποχή, ο Εξυπνοσθένης όμως έχει βρει το μυστικό. Η Κριστίνα ανακαλύπτει τον σοφό καθηγητή να κρύβεται στο Καδακές της Ισπανίας και να ζει σ� έναν τεράστιο χώρο με τόσα πολλά βιβλία και αντικείμενα που δεν έχει κανένα μουσείο και καμία βιβλιοθήκη στον κόσμο. Εκεί ζει με τον μπάτλερ Άρτσιμπαλ και τη μαγείρισσα Γερτρούδη που πετάνε ευφυείς ατάκες ο ένας στον άλλον. Η πανέξυπνη Κριστίνα με τη φοβερή μνήμη, ο ατρόμητος Βίκτορας και ο δυνατός Μιγκέλ, ξάδελφος της Κριστίνα και κολλητός του Βίκτορα, μαγεύονται από τις ιστορίες του καθηγητή και δέχονται να ταξιδεύουν στον χρόνο για να εντοπίσουν και να φέρουν τα πολύτιμα ιστορικά αντικείμενα που υπολείπονται για να ολοκληρωθεί η συλλογή του. Στο πλάι τους θα είναι η πεντάχρονη Ίμπις που ήρθε κατά λάθος από τις αρχαίες πυραμίδες και ο ορνιθόσαυρος Κάλι που ανακάλυψε η Ίμπις κι όλοι μαζί ταξιδεύουν στον χρόνο για να συγκεντρώσουν αντικείμενα από τους πιο συναρπαστικούς αρχαίους πολιτισμούς. Φυσικά, δε θα μπορούσε να λείπει ο κακός της ιστορίας, τον οποίο συναντάμε στο πρόσωπο του Μαλέφικο Δουραδόρ, συλλέκτη θησαυρών και άσπονδου εχθρού του καθηγητή, που θα δυσκολέψει τα παιδιά σε κάθε αποστολή. Τα βιβλία είναι έξυπνα, καλογραμμένα και συναρπαστικά, με χιλιάδες πληροφορίες για τον εκάστοτε αρχαίο πολιτισμό. Εκτός από την κύρια δράση, έχουμε και ξεχωριστές σελίδες στο τέλος των βιβλίων όπου αναπτύσσονται διάφορα θέματα όχι μόνο από την ιστορική περίοδο του εκάστοτε τίτλου αλλά και ευρύτερα. Εκεί οδηγούνται οι μικροί αναγνώστες μέσα από ερωτήσεις που η απάντηση φαίνεται μόνο αν ακουμπήσουν επάνω στο σημείο την κλεψύδρα-σελιδοδείκτη («ρολόι αποκρυπτογράφο», όπως αναφέρεται) που συνοδεύει κάθε βιβλίο! Στο κείμενο παρεμβάλλονται εικόνες με συννεφάκια-διαλόγους που προχωράνε τη δράση, ελαφρύνοντας το κλίμα αλλά ο εικονογράφος Miguel Ángel Saura δε μένει εκεί. Χρησιμοποιεί ποικίλες εκφράσεις στα πρόσωπα που θυμίζουν κόμικς, ζωντανεύει με πιστότητα και ρεαλισμό πανοραμικές εικόνες από τους εκάστοτε τόπους και δε διστάζει να μετατρέψει γνωστές φυσιογνωμίες σε καρικατούρες όταν το απαιτεί η περίσταση. Γέλασα πολύ με τη δισέλιδη απεικόνιση της σκηνής του Κορνήλιου Όπτιμου Τρανσαλπίνου στο πρώτο βιβλίο, όπου ανακαλύπτουμε πώς η Αφροδίτη της Μήλου έχασε πραγματικά τα χέρια της ενώ εντυπωσιάστηκα από την απεικόνιση του ναού της Ολυμπίας στο τρίτο βιβλίο. Κάθε περιπέτεια είναι μια καλοστημένη, έξυπνη και ολοκληρωμένη ιστορία, με καλούς και κακούς, με ανατροπές και εκπλήξεις, κάτι που δείχνει τη σκληρή δουλειά του συγγραφέα, που απέφυγε τις προχειρότητες και τις βιαστικές πλοκές ώστε να βοηθήσει τα παιδιά να ενταχθούν για τα καλά σε κάθε εποχή που ετοίμασε. Για το λόγο αυτό βρίσκει διάφορα αφηγηματικά τρικ για να εντάξει την Κριστίνα και την παρέα της στην εκάστοτε περίοδο, είτε με τα ρούχα που ετοιμάζουν είτε με τη γλώσσα που μαθαίνουν κλπ. Συμπληρωματικά, στο τέλος κάθε βιβλίου υπάρχουν τρεις ενότητες: «Ας μάθουμε», «Ας στρωθούμε στη δουλειά» και οι «Βιβλιοχρονοϊστορίες». Στην πρώτη, έχουμε το γενικότερο ιστορικό πλαίσιο με σύντομες και εύληπτες πληροφορίες, στη δεύτερη κατασκευάζουμε και φτιάχνουμε διάφορα αντικείμενα ή φαγητά βασισμένα στην εκάστοτε πλοκή και στην τρίτη διάφορα ιστορικά πρόσωπα αποκαλύπτουν σημαντικά πραγματολογικά, ιστορικά και άλλα στοιχεία ευρύτερου ενδιαφέροντος. Ταυτόχρονα, σε αυτές τις τελευταίες σελίδες ξεδιπλώνεται από βιβλίο σε βιβλίο η σχέση του Εξυπνοσθένη και του Μαλέφικο Δουραδόρ, πώς κατέληξαν εχθροί από φίλοι και πώς απέκτησε τις δυνάμεις του ο κακός των ιστοριών. Στο πρώτο βιβλίο της σειράς, «Οι λεγεώνες της Ρώμης», οι μικροί πρωταγωνιστές πρέπει να βρουν έναν μεταλλικό αετό, έμβλημα των ρωμαϊκών λεγεώνων του 1ου αιώνα μ. Χ., από τη θρυλική 13η Λεγεώνα του Κορνήλιου Όπτιμου Τρανσαλπίνου. Τα παιδιά ταξιδεύουν στο 13 μ. Χ. και στη θρυλική Αρμπίτριουμ Αογκούστα. Τι συνέβη στη λεγεώνα του Κορνήλιου και γιατί και πότε χάθηκε η πόλη που έχτισε; Ποιος είναι ο καταχθόνιος Φαύστος που βρίσκεται στο πλάι του ως σύμβουλός του; Στο δεύτερο, «Οι εξορμήσεις των Βίκινγκς», η Κριστίνα και η παρέα της πρέπει να βρουν την ασημένια πόρπη του Έρικ του Κόκκινου και ταξιδεύουν στην Ισλανδία του 980 μ. Χ. Εκεί γνωρίζουν τα παιδιά του Έρικ του Κόκκινου και του εχθρού του, του αρχιναυπηγού Όλαφ. Η αντιπαλότητά τους έχει μοιράσει το χωριό σε δυο στρατόπεδα και καθυστερεί την εκστρατεία για νέα εδάφη. Η Γκουντρούν, η ζοφερή μάγισσα, υποδαυλίζει τα πάθη και κάνει τα πράγματα χειρότερα. Στο τρίτο, «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ελλάδας», τα παιδιά πρέπει να βρουν το μυθικό χρυσό στεφάνι του Ηρακλή από κλαδί ελιάς που του απονεμήθηκε όταν έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες κι έτσι ταξιδεύουν στην Ολυμπία του 556 π. Χ. και γνωρίζουν τον Πυθαγόρα ενώ ξεναγούνται σε όλα τα σημεία του ιερού χώρου της Ολυμπίας. Μήπως ο πρωταθλητής Άτλαντας είναι ο μεταμφιεσμένος Δουραδόρ; Και πώς θα καταφέρουν τέσσερα παιδιά να μπουν σε απαγορευμένους χώρους; Στο τέταρτο, «Ο χρυσός των Ίνκας», ο καθηγητής στέλνει την παρέα στο Κούσκο, την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Ίνκας, το 1487 μ. Χ. την περίοδο της γιορτής του χειμερινού ηλιοστασίου για να βρουν ένα πουτούτου, ένα κοχύλι που χρησιμοποιούσαν οι αγγελιαφόροι για την αναγγελία της άφιξής τους κάπου. Να όμως που ένα λάθος στη χρονομηχανή τα γεμίζει φόβο κι ας καταφέρνουν να φτάσουν στον χωροχρόνο που θέλουν. Εκεί μπλέκουν με μυστηριώδεις κατασκόπους και χάνονται στους λαβύρινθους της ιερής πόλης. «Οι Εξερευνητές του Χρόνου» είναι μια συναρπαστική σειρά περιπετειών που ταξιδεύει τα παιδιά από 8 ετών και πάνω σε διάφορες εποχές του παρελθόντος, βοηθώντας τα με τον τρόπο γραφής και την ωραία εικονογράφηση να ανακαλύψουν και να αγαπήσουν την Ιστορία. Τα βιβλία, γεμάτα σασπένς και ανατροπές, εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες, χιούμορ και εκπλήξεις, καλογραμμένη πλοκή, μαζί με ενδιαφέροντα παιχνίδια και πραγματολογικά στοιχεία, θα οδηγήσουν τους μικρούς αναγνώστες σε σημαντικά χωροχρονικά σημεία της Ιστορίας και θα κάνουν τη γνώση παιχνίδι. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Mar 2025
|
Mar 01, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 6185482843
| 9786185482848
| 6185482843
| 4.50
| 2
| unknown
| 2025
|
it was amazing
|
Οι «Εξερευνητές του Χρόνου» είναι μια συναρπαστική σειρά βιβλίων για παιδιά από 8 ετών και πάνω που θα τα βοηθήσει να αγαπήσουν την Ιστορία. Τέσσερα π
Οι «Εξερευνητές του Χρόνου» είναι μια συναρπαστική σειρά βιβλίων για παιδιά από 8 ετών και πάνω που θα τα βοηθήσει να αγαπήσουν την Ιστορία. Τέσσερα παιδιά κι ένας ορνιθόσαυρος ταξιδεύουν σε σημαντικές εποχές της αρχαιότητας και ζουν συναρπαστικές στιγμές γεμάτες κίνδυνο και γνώσεις. Ο καθηγητής Εξυπνοσθένης, ένας από τους πιο μεγαλύτερους σοφούς του κόσμου, ηγείται του σημαντικότερου επιστημονικού έργου στην Ιστορία: προσπαθεί να ολοκληρώσει ένα έργο ζωής, το «Υπερμεγασουπερβιβλιομουσειο» για να το χαρίσει στην ανθρωπότητα, ώστε να μπορέσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος να κατανοήσουν την ιστορία και να αποτρέψουν την παραποίησή της από κακόβουλους ανθρώπους. Η επιστημονική κοινότητα ισχυρίζεται ότι κανείς ποτέ δεν μπορεί να ταξιδέψει στον χρόνο και να επισκεφθεί μια άλλη εποχή, ο Εξυπνοσθένης όμως έχει βρει το μυστικό. Η Κριστίνα ανακαλύπτει τον σοφό καθηγητή να κρύβεται στο Καδακές της Ισπανίας και να ζει σ� έναν τεράστιο χώρο με τόσα πολλά βιβλία και αντικείμενα που δεν έχει κανένα μουσείο και καμία βιβλιοθήκη στον κόσμο. Εκεί ζει με τον μπάτλερ Άρτσιμπαλ και τη μαγείρισσα Γερτρούδη που πετάνε ευφυείς ατάκες ο ένας στον άλλον. Η πανέξυπνη Κριστίνα με τη φοβερή μνήμη, ο ατρόμητος Βίκτορας και ο δυνατός Μιγκέλ, ξάδελφος της Κριστίνα και κολλητός του Βίκτορα, μαγεύονται από τις ιστορίες του καθηγητή και δέχονται να ταξιδεύουν στον χρόνο για να εντοπίσουν και να φέρουν τα πολύτιμα ιστορικά αντικείμενα που υπολείπονται για να ολοκληρωθεί η συλλογή του. Στο πλάι τους θα είναι η πεντάχρονη Ίμπις που ήρθε κατά λάθος από τις αρχαίες πυραμίδες και ο ορνιθόσαυρος Κάλι που ανακάλυψε η Ίμπις κι όλοι μαζί ταξιδεύουν στον χρόνο για να συγκεντρώσουν αντικείμενα από τους πιο συναρπαστικούς αρχαίους πολιτισμούς. Φυσικά, δε θα μπορούσε να λείπει ο κακός της ιστορίας, τον οποίο συναντάμε στο πρόσωπο του Μαλέφικο Δουραδόρ, συλλέκτη θησαυρών και άσπονδου εχθρού του καθηγητή, που θα δυσκολέψει τα παιδιά σε κάθε αποστολή. Τα βιβλία είναι έξυπνα, καλογραμμένα και συναρπαστικά, με χιλιάδες πληροφορίες για τον εκάστοτε αρχαίο πολιτισμό. Εκτός από την κύρια δράση, έχουμε και ξεχωριστές σελίδες στο τέλος των βιβλίων όπου αναπτύσσονται διάφορα θέματα όχι μόνο από την ιστορική περίοδο του εκάστοτε τίτλου αλλά και ευρύτερα. Εκεί οδηγούνται οι μικροί αναγνώστες μέσα από ερωτήσεις που η απάντηση φαίνεται μόνο αν ακουμπήσουν επάνω στο σημείο την κλεψύδρα-σελιδοδείκτη («ρολόι αποκρυπτογράφο», όπως αναφέρεται) που συνοδεύει κάθε βιβλίο! Στο κείμενο παρεμβάλλονται εικόνες με συννεφάκια-διαλόγους που προχωράνε τη δράση, ελαφρύνοντας το κλίμα αλλά ο εικονογράφος Miguel Ángel Saura δε μένει εκεί. Χρησιμοποιεί ποικίλες εκφράσεις στα πρόσωπα που θυμίζουν κόμικς, ζωντανεύει με πιστότητα και ρεαλισμό πανοραμικές εικόνες από τους εκάστοτε τόπους και δε διστάζει να μετατρέψει γνωστές φυσιογνωμίες σε καρικατούρες όταν το απαιτεί η περίσταση. Γέλασα πολύ με τη δισέλιδη απεικόνιση της σκηνής του Κορνήλιου Όπτιμου Τρανσαλπίνου στο πρώτο βιβλίο, όπου ανακαλύπτουμε πώς η Αφροδίτη της Μήλου έχασε πραγματικά τα χέρια της ενώ εντυπωσιάστηκα από την απεικόνιση του ναού της Ολυμπίας στο τρίτο βιβλίο. Κάθε περιπέτεια είναι μια καλοστημένη, έξυπνη και ολοκληρωμένη ιστορία, με καλούς και κακούς, με ανατροπές και εκπλήξεις, κάτι που δείχνει τη σκληρή δουλειά του συγγραφέα, που απέφυγε τις προχειρότητες και τις βιαστικές πλοκές ώστε να βοηθήσει τα παιδιά να ενταχθούν για τα καλά σε κάθε εποχή που ετοίμασε. Για το λόγο αυτό βρίσκει διάφορα αφηγηματικά τρικ για να εντάξει την Κριστίνα και την παρέα της στην εκάστοτε περίοδο, είτε με τα ρούχα που ετοιμάζουν είτε με τη γλώσσα που μαθαίνουν κλπ. Συμπληρωματικά, στο τέλος κάθε βιβλίου υπάρχουν τρεις ενότητες: «Ας μάθουμε», «Ας στρωθούμε στη δουλειά» και οι «Βιβλιοχρονοϊστορίες». Στην πρώτη, έχουμε το γενικότερο ιστορικό πλαίσιο με σύντομες και εύληπτες πληροφορίες, στη δεύτερη κατασκευάζουμε και φτιάχνουμε διάφορα αντικείμενα ή φαγητά βασισμένα στην εκάστοτε πλοκή και στην τρίτη διάφορα ιστορικά πρόσωπα αποκαλύπτουν σημαντικά πραγματολογικά, ιστορικά και άλλα στοιχεία ευρύτερου ενδιαφέροντος. Ταυτόχρονα, σε αυτές τις τελευταίες σελίδες ξεδιπλώνεται από βιβλίο σε βιβλίο η σχέση του Εξυπνοσθένη και του Μαλέφικο Δουραδόρ, πώς κατέληξαν εχθροί από φίλοι και πώς απέκτησε τις δυνάμεις του ο κακός των ιστοριών. Στο πρώτο βιβλίο της σειράς, «Οι λεγεώνες της Ρώμης», οι μικροί πρωταγωνιστές πρέπει να βρουν έναν μεταλλικό αετό, έμβλημα των ρωμαϊκών λεγεώνων του 1ου αιώνα μ. Χ., από τη θρυλική 13η Λεγεώνα του Κορνήλιου Όπτιμου Τρανσαλπίνου. Τα παιδιά ταξιδεύουν στο 13 μ. Χ. και στη θρυλική Αρμπίτριουμ Αογκούστα. Τι συνέβη στη λεγεώνα του Κορνήλιου και γιατί και πότε χάθηκε η πόλη που έχτισε; Ποιος είναι ο καταχθόνιος Φαύστος που βρίσκεται στο πλάι του ως σύμβουλός του; Στο δεύτερο, «Οι εξορμήσεις των Βίκινγκς», η Κριστίνα και η παρέα της πρέπει να βρουν την ασημένια πόρπη του Έρικ του Κόκκινου και ταξιδεύουν στην Ισλανδία του 980 μ. Χ. Εκεί γνωρίζουν τα παιδιά του Έρικ του Κόκκινου και του εχθρού του, του αρχιναυπηγού Όλαφ. Η αντιπαλότητά τους έχει μοιράσει το χωριό σε δυο στρατόπεδα και καθυστερεί την εκστρατεία για νέα εδάφη. Η Γκουντρούν, η ζοφερή μάγισσα, υποδαυλίζει τα πάθη και κάνει τα πράγματα χειρότερα. Στο τρίτο, «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ελλάδας», τα παιδιά πρέπει να βρουν το μυθικό χρυσό στεφάνι του Ηρακλή από κλαδί ελιάς που του απονεμήθηκε όταν έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες κι έτσι ταξιδεύουν στην Ολυμπία του 556 π. Χ. και γνωρίζουν τον Πυθαγόρα ενώ ξεναγούνται σε όλα τα σημεία του ιερού χώρου της Ολυμπίας. Μήπως ο πρωταθλητής Άτλαντας είναι ο μεταμφιεσμένος Δουραδόρ; Και πώς θα καταφέρουν τέσσερα παιδιά να μπουν σε απαγορευμένους χώρους; Στο τέταρτο, «Ο χρυσός των Ίνκας», ο καθηγητής στέλνει την παρέα στο Κούσκο, την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Ίνκας, το 1487 μ. Χ. την περίοδο της γιορτής του χειμερινού ηλιοστασίου για να βρουν ένα πουτούτου, ένα κοχύλι που χρησιμοποιούσαν οι αγγελιαφόροι για την αναγγελία της άφιξής τους κάπου. Να όμως που ένα λάθος στη χρονομηχανή τα γεμίζει φόβο κι ας καταφέρνουν να φτάσουν στον χωροχρόνο που θέλουν. Εκεί μπλέκουν με μυστηριώδεις κατασκόπους και χάνονται στους λαβύρινθους της ιερής πόλης. «Οι Εξερευνητές του Χρόνου» είναι μια συναρπαστική σειρά περιπετειών που ταξιδεύει τα παιδιά από 8 ετών και πάνω σε διάφορες εποχές του παρελθόντος, βοηθώντας τα με τον τρόπο γραφής και την ωραία εικονογράφηση να ανακαλύψουν και να αγαπήσουν την Ιστορία. Τα βιβλία, γεμάτα σασπένς και ανατροπές, εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες, χιούμορ και εκπλήξεις, καλογραμμένη πλοκή, μαζί με ενδιαφέροντα παιχνίδια και πραγματολογικά στοιχεία, θα οδηγήσουν τους μικρούς αναγνώστες σε σημαντικά χωροχρονικά σημεία της Ιστορίας και θα κάνουν τη γνώση παιχνίδι. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Mar 2025
|
Mar 01, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 6185482827
| 9786185482824
| 6185482827
| 5.00
| 1
| unknown
| 2025
|
it was amazing
|
Οι «Εξερευνητές του Χρόνου» είναι μια συναρπαστική σειρά βιβλίων για παιδιά από 8 ετών και πάνω που θα τα βοηθήσει να αγαπήσουν την Ιστορία. Τέσσερα π
Οι «Εξερευνητές του Χρόνου» είναι μια συναρπαστική σειρά βιβλίων για παιδιά από 8 ετών και πάνω που θα τα βοηθήσει να αγαπήσουν την Ιστορία. Τέσσερα παιδιά κι ένας ορνιθόσαυρος ταξιδεύουν σε σημαντικές εποχές της αρχαιότητας και ζουν συναρπαστικές στιγμές γεμάτες κίνδυνο και γνώσεις. Ο καθηγητής Εξυπνοσθένης, ένας από τους πιο μεγαλύτερους σοφούς του κόσμου, ηγείται του σημαντικότερου επιστημονικού έργου στην Ιστορία: προσπαθεί να ολοκληρώσει ένα έργο ζωής, το «Υπερμεγασουπερβιβλιομουσειο» για να το χαρίσει στην ανθρωπότητα, ώστε να μπορέσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος να κατανοήσουν την ιστορία και να αποτρέψουν την παραποίησή της από κακόβουλους ανθρώπους. Η επιστημονική κοινότητα ισχυρίζεται ότι κανείς ποτέ δεν μπορεί να ταξιδέψει στον χρόνο και να επισκεφθεί μια άλλη εποχή, ο Εξυπνοσθένης όμως έχει βρει το μυστικό. Η Κριστίνα ανακαλύπτει τον σοφό καθηγητή να κρύβεται στο Καδακές της Ισπανίας και να ζει σ� έναν τεράστιο χώρο με τόσα πολλά βιβλία και αντικείμενα που δεν έχει κανένα μουσείο και καμία βιβλιοθήκη στον κόσμο. Εκεί ζει με τον μπάτλερ Άρτσιμπαλ και τη μαγείρισσα Γερτρούδη που πετάνε ευφυείς ατάκες ο ένας στον άλλον. Η πανέξυπνη Κριστίνα με τη φοβερή μνήμη, ο ατρόμητος Βίκτορας και ο δυνατός Μιγκέλ, ξάδελφος της Κριστίνα και κολλητός του Βίκτορα, μαγεύονται από τις ιστορίες του καθηγητή και δέχονται να ταξιδεύουν στον χρόνο για να εντοπίσουν και να φέρουν τα πολύτιμα ιστορικά αντικείμενα που υπολείπονται για να ολοκληρωθεί η συλλογή του. Στο πλάι τους θα είναι η πεντάχρονη Ίμπις που ήρθε κατά λάθος από τις αρχαίες πυραμίδες και ο ορνιθόσαυρος Κάλι που ανακάλυψε η Ίμπις κι όλοι μαζί ταξιδεύουν στον χρόνο για να συγκεντρώσουν αντικείμενα από τους πιο συναρπαστικούς αρχαίους πολιτισμούς. Φυσικά, δε θα μπορούσε να λείπει ο κακός της ιστορίας, τον οποίο συναντάμε στο πρόσωπο του Μαλέφικο Δουραδόρ, συλλέκτη θησαυρών και άσπονδου εχθρού του καθηγητή, που θα δυσκολέψει τα παιδιά σε κάθε αποστολή. Τα βιβλία είναι έξυπνα, καλογραμμένα και συναρπαστικά, με χιλιάδες πληροφορίες για τον εκάστοτε αρχαίο πολιτισμό. Εκτός από την κύρια δράση, έχουμε και ξεχωριστές σελίδες στο τέλος των βιβλίων όπου αναπτύσσονται διάφορα θέματα όχι μόνο από την ιστορική περίοδο του εκάστοτε τίτλου αλλά και ευρύτερα. Εκεί οδηγούνται οι μικροί αναγνώστες μέσα από ερωτήσεις που η απάντηση φαίνεται μόνο αν ακουμπήσουν επάνω στο σημείο την κλεψύδρα-σελιδοδείκτη («ρολόι αποκρυπτογράφο», όπως αναφέρεται) που συνοδεύει κάθε βιβλίο! Στο κείμενο παρεμβάλλονται εικόνες με συννεφάκια-διαλόγους που προχωράνε τη δράση, ελαφρύνοντας το κλίμα αλλά ο εικονογράφος Miguel Ángel Saura δε μένει εκεί. Χρησιμοποιεί ποικίλες εκφράσεις στα πρόσωπα που θυμίζουν κόμικς, ζωντανεύει με πιστότητα και ρεαλισμό πανοραμικές εικόνες από τους εκάστοτε τόπους και δε διστάζει να μετατρέψει γνωστές φυσιογνωμίες σε καρικατούρες όταν το απαιτεί η περίσταση. Γέλασα πολύ με τη δισέλιδη απεικόνιση της σκηνής του Κορνήλιου Όπτιμου Τρανσαλπίνου στο πρώτο βιβλίο, όπου ανακαλύπτουμε πώς η Αφροδίτη της Μήλου έχασε πραγματικά τα χέρια της ενώ εντυπωσιάστηκα από την απεικόνιση του ναού της Ολυμπίας στο τρίτο βιβλίο. Κάθε περιπέτεια είναι μια καλοστημένη, έξυπνη και ολοκληρωμένη ιστορία, με καλούς και κακούς, με ανατροπές και εκπλήξεις, κάτι που δείχνει τη σκληρή δουλειά του συγγραφέα, που απέφυγε τις προχειρότητες και τις βιαστικές πλοκές ώστε να βοηθήσει τα παιδιά να ενταχθούν για τα καλά σε κάθε εποχή που ετοίμασε. Για το λόγο αυτό βρίσκει διάφορα αφηγηματικά τρικ για να εντάξει την Κριστίνα και την παρέα της στην εκάστοτε περίοδο, είτε με τα ρούχα που ετοιμάζουν είτε με τη γλώσσα που μαθαίνουν κλπ. Συμπληρωματικά, στο τέλος κάθε βιβλίου υπάρχουν τρεις ενότητες: «Ας μάθουμε», «Ας στρωθούμε στη δουλειά» και οι «Βιβλιοχρονοϊστορίες». Στην πρώτη, έχουμε το γενικότερο ιστορικό πλαίσιο με σύντομες και εύληπτες πληροφορίες, στη δεύτερη κατασκευάζουμε και φτιάχνουμε διάφορα αντικείμενα ή φαγητά βασισμένα στην εκάστοτε πλοκή και στην τρίτη διάφορα ιστορικά πρόσωπα αποκαλύπτουν σημαντικά πραγματολογικά, ιστορικά και άλλα στοιχεία ευρύτερου ενδιαφέροντος. Ταυτόχρονα, σε αυτές τις τελευταίες σελίδες ξεδιπλώνεται από βιβλίο σε βιβλίο η σχέση του Εξυπνοσθένη και του Μαλέφικο Δουραδόρ, πώς κατέληξαν εχθροί από φίλοι και πώς απέκτησε τις δυνάμεις του ο κακός των ιστοριών. Στο πρώτο βιβλίο της σειράς, «Οι λεγεώνες της Ρώμης», οι μικροί πρωταγωνιστές πρέπει να βρουν έναν μεταλλικό αετό, έμβλημα των ρωμαϊκών λεγεώνων του 1ου αιώνα μ. Χ., από τη θρυλική 13η Λεγεώνα του Κορνήλιου Όπτιμου Τρανσαλπίνου. Τα παιδιά ταξιδεύουν στο 13 μ. Χ. και στη θρυλική Αρμπίτριουμ Αογκούστα. Τι συνέβη στη λεγεώνα του Κορνήλιου και γιατί και πότε χάθηκε η πόλη που έχτισε; Ποιος είναι ο καταχθόνιος Φαύστος που βρίσκεται στο πλάι του ως σύμβουλός του; Στο δεύτερο, «Οι εξορμήσεις των Βίκινγκς», η Κριστίνα και η παρέα της πρέπει να βρουν την ασημένια πόρπη του Έρικ του Κόκκινου και ταξιδεύουν στην Ισλανδία του 980 μ. Χ. Εκεί γνωρίζουν τα παιδιά του Έρικ του Κόκκινου και του εχθρού του, του αρχιναυπηγού Όλαφ. Η αντιπαλότητά τους έχει μοιράσει το χωριό σε δυο στρατόπεδα και καθυστερεί την εκστρατεία για νέα εδάφη. Η Γκουντρούν, η ζοφερή μάγισσα, υποδαυλίζει τα πάθη και κάνει τα πράγματα χειρότερα. Στο τρίτο, «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ελλάδας», τα παιδιά πρέπει να βρουν το μυθικό χρυσό στεφάνι του Ηρακλή από κλαδί ελιάς που του απονεμήθηκε όταν έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες κι έτσι ταξιδεύουν στην Ολυμπία του 556 π. Χ. και γνωρίζουν τον Πυθαγόρα ενώ ξεναγούνται σε όλα τα σημεία του ιερού χώρου της Ολυμπίας. Μήπως ο πρωταθλητής Άτλαντας είναι ο μεταμφιεσμένος Δουραδόρ; Και πώς θα καταφέρουν τέσσερα παιδιά να μπουν σε απαγορευμένους χώρους; Στο τέταρτο, «Ο χρυσός των Ίνκας», ο καθηγητής στέλνει την παρέα στο Κούσκο, την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Ίνκας, το 1487 μ. Χ. την περίοδο της γιορτής του χειμερινού ηλιοστασίου για να βρουν ένα πουτούτου, ένα κοχύλι που χρησιμοποιούσαν οι αγγελιαφόροι για την αναγγελία της άφιξής τους κάπου. Να όμως που ένα λάθος στη χρονομηχανή τα γεμίζει φόβο κι ας καταφέρνουν να φτάσουν στον χωροχρόνο που θέλουν. Εκεί μπλέκουν με μυστηριώδεις κατασκόπους και χάνονται στους λαβύρινθους της ιερής πόλης. «Οι Εξερευνητές του Χρόνου» είναι μια συναρπαστική σειρά περιπετειών που ταξιδεύει τα παιδιά από 8 ετών και πάνω σε διάφορες εποχές του παρελθόντος, βοηθώντας τα με τον τρόπο γραφής και την ωραία εικονογράφηση να ανακαλύψουν και να αγαπήσουν την Ιστορία. Τα βιβλία, γεμάτα σασπένς και ανατροπές, εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες, χιούμορ και εκπλήξεις, καλογραμμένη πλοκή, μαζί με ενδιαφέροντα παιχνίδια και πραγματολογικά στοιχεία, θα οδηγήσουν τους μικρούς αναγνώστες σε σημαντικά χωροχρονικά σημεία της Ιστορίας και θα κάνουν τη γνώση παιχνίδι. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Mar 2025
|
Mar 01, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 6185482835
| 9786185482831
| 6185482835
| 4.67
| 3
| unknown
| 2025
|
it was amazing
|
Οι «Εξερευνητές του Χρόνου» είναι μια συναρπαστική σειρά βιβλίων για παιδιά από 8 ετών και πάνω που θα τα βοηθήσει να αγαπήσουν την Ιστορία. Τέσσερα π
Οι «Εξερευνητές του Χρόνου» είναι μια συναρπαστική σειρά βιβλίων για παιδιά από 8 ετών και πάνω που θα τα βοηθήσει να αγαπήσουν την Ιστορία. Τέσσερα παιδιά κι ένας ορνιθόσαυρος ταξιδεύουν σε σημαντικές εποχές της αρχαιότητας και ζουν συναρπαστικές στιγμές γεμάτες κίνδυνο και γνώσεις. Ο καθηγητής Εξυπνοσθένης, ένας από τους πιο μεγαλύτερους σοφούς του κόσμου, ηγείται του σημαντικότερου επιστημονικού έργου στην Ιστορία: προσπαθεί να ολοκληρώσει ένα έργο ζωής, το «Υπερμεγασουπερβιβλιομουσειο» για να το χαρίσει στην ανθρωπότητα, ώστε να μπορέσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος να κατανοήσουν την ιστορία και να αποτρέψουν την παραποίησή της από κακόβουλους ανθρώπους. Η επιστημονική κοινότητα ισχυρίζεται ότι κανείς ποτέ δεν μπορεί να ταξιδέψει στον χρόνο και να επισκεφθεί μια άλλη εποχή, ο Εξυπνοσθένης όμως έχει βρει το μυστικό. Η Κριστίνα ανακαλύπτει τον σοφό καθηγητή να κρύβεται στο Καδακές της Ισπανίας και να ζει σ� έναν τεράστιο χώρο με τόσα πολλά βιβλία και αντικείμενα που δεν έχει κανένα μουσείο και καμία βιβλιοθήκη στον κόσμο. Εκεί ζει με τον μπάτλερ Άρτσιμπαλ και τη μαγείρισσα Γερτρούδη που πετάνε ευφυείς ατάκες ο ένας στον άλλον. Η πανέξυπνη Κριστίνα με τη φοβερή μνήμη, ο ατρόμητος Βίκτορας και ο δυνατός Μιγκέλ, ξάδελφος της Κριστίνα και κολλητός του Βίκτορα, μαγεύονται από τις ιστορίες του καθηγητή και δέχονται να ταξιδεύουν στον χρόνο για να εντοπίσουν και να φέρουν τα πολύτιμα ιστορικά αντικείμενα που υπολείπονται για να ολοκληρωθεί η συλλογή του. Στο πλάι τους θα είναι η πεντάχρονη Ίμπις που ήρθε κατά λάθος από τις αρχαίες πυραμίδες και ο ορνιθόσαυρος Κάλι που ανακάλυψε η Ίμπις κι όλοι μαζί ταξιδεύουν στον χρόνο για να συγκεντρώσουν αντικείμενα από τους πιο συναρπαστικούς αρχαίους πολιτισμούς. Φυσικά, δε θα μπορούσε να λείπει ο κακός της ιστορίας, τον οποίο συναντάμε στο πρόσωπο του Μαλέφικο Δουραδόρ, συλλέκτη θησαυρών και άσπονδου εχθρού του καθηγητή, που θα δυσκολέψει τα παιδιά σε κάθε αποστολή. Τα βιβλία είναι έξυπνα, καλογραμμένα και συναρπαστικά, με χιλιάδες πληροφορίες για τον εκάστοτε αρχαίο πολιτισμό. Εκτός από την κύρια δράση, έχουμε και ξεχωριστές σελίδες στο τέλος των βιβλίων όπου αναπτύσσονται διάφορα θέματα όχι μόνο από την ιστορική περίοδο του εκάστοτε τίτλου αλλά και ευρύτερα. Εκεί οδηγούνται οι μικροί αναγνώστες μέσα από ερωτήσεις που η απάντηση φαίνεται μόνο αν ακουμπήσουν επάνω στο σημείο την κλεψύδρα-σελιδοδείκτη («ρολόι αποκρυπτογράφο», όπως αναφέρεται) που συνοδεύει κάθε βιβλίο! Στο κείμενο παρεμβάλλονται εικόνες με συννεφάκια-διαλόγους που προχωράνε τη δράση, ελαφρύνοντας το κλίμα αλλά ο εικονογράφος Miguel Ángel Saura δε μένει εκεί. Χρησιμοποιεί ποικίλες εκφράσεις στα πρόσωπα που θυμίζουν κόμικς, ζωντανεύει με πιστότητα και ρεαλισμό πανοραμικές εικόνες από τους εκάστοτε τόπους και δε διστάζει να μετατρέψει γνωστές φυσιογνωμίες σε καρικατούρες όταν το απαιτεί η περίσταση. Γέλασα πολύ με τη δισέλιδη απεικόνιση της σκηνής του Κορνήλιου Όπτιμου Τρανσαλπίνου στο πρώτο βιβλίο, όπου ανακαλύπτουμε πώς η Αφροδίτη της Μήλου έχασε πραγματικά τα χέρια της ενώ εντυπωσιάστηκα από την απεικόνιση του ναού της Ολυμπίας στο τρίτο βιβλίο. Κάθε περιπέτεια είναι μια καλοστημένη, έξυπνη και ολοκληρωμένη ιστορία, με καλούς και κακούς, με ανατροπές και εκπλήξεις, κάτι που δείχνει τη σκληρή δουλειά του συγγραφέα, που απέφυγε τις προχειρότητες και τις βιαστικές πλοκές ώστε να βοηθήσει τα παιδιά να ενταχθούν για τα καλά σε κάθε εποχή που ετοίμασε. Για το λόγο αυτό βρίσκει διάφορα αφηγηματικά τρικ για να εντάξει την Κριστίνα και την παρέα της στην εκάστοτε περίοδο, είτε με τα ρούχα που ετοιμάζουν είτε με τη γλώσσα που μαθαίνουν κλπ. Συμπληρωματικά, στο τέλος κάθε βιβλίου υπάρχουν τρεις ενότητες: «Ας μάθουμε», «Ας στρωθούμε στη δουλειά» και οι «Βιβλιοχρονοϊστορίες». Στην πρώτη, έχουμε το γενικότερο ιστορικό πλαίσιο με σύντομες και εύληπτες πληροφορίες, στη δεύτερη κατασκευάζουμε και φτιάχνουμε διάφορα αντικείμενα ή φαγητά βασισμένα στην εκάστοτε πλοκή και στην τρίτη διάφορα ιστορικά πρόσωπα αποκαλύπτουν σημαντικά πραγματολογικά, ιστορικά και άλλα στοιχεία ευρύτερου ενδιαφέροντος. Ταυτόχρονα, σε αυτές τις τελευταίες σελίδες ξεδιπλώνεται από βιβλίο σε βιβλίο η σχέση του Εξυπνοσθένη και του Μαλέφικο Δουραδόρ, πώς κατέληξαν εχθροί από φίλοι και πώς απέκτησε τις δυνάμεις του ο κακός των ιστοριών. Στο πρώτο βιβλίο της σειράς, «Οι λεγεώνες της Ρώμης», οι μικροί πρωταγωνιστές πρέπει να βρουν έναν μεταλλικό αετό, έμβλημα των ρωμαϊκών λεγεώνων του 1ου αιώνα μ. Χ., από τη θρυλική 13η Λεγεώνα του Κορνήλιου Όπτιμου Τρανσαλπίνου. Τα παιδιά ταξιδεύουν στο 13 μ. Χ. και στη θρυλική Αρμπίτριουμ Αογκούστα. Τι συνέβη στη λεγεώνα του Κορνήλιου και γιατί και πότε χάθηκε η πόλη που έχτισε; Ποιος είναι ο καταχθόνιος Φαύστος που βρίσκεται στο πλάι του ως σύμβουλός του; Στο δεύτερο, «Οι εξορμήσεις των Βίκινγκς», η Κριστίνα και η παρέα της πρέπει να βρουν την ασημένια πόρπη του Έρικ του Κόκκινου και ταξιδεύουν στην Ισλανδία του 980 μ. Χ. Εκεί γνωρίζουν τα παιδιά του Έρικ του Κόκκινου και του εχθρού του, του αρχιναυπηγού Όλαφ. Η αντιπαλότητά τους έχει μοιράσει το χωριό σε δυο στρατόπεδα και καθυστερεί την εκστρατεία για νέα εδάφη. Η Γκουντρούν, η ζοφερή μάγισσα, υποδαυλίζει τα πάθη και κάνει τα πράγματα χειρότερα. Στο τρίτο, «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ελλάδας», τα παιδιά πρέπει να βρουν το μυθικό χρυσό στεφάνι του Ηρακλή από κλαδί ελιάς που του απονεμήθηκε όταν έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες κι έτσι ταξιδεύουν στην Ολυμπία του 556 π. Χ. και γνωρίζουν τον Πυθαγόρα ενώ ξεναγούνται σε όλα τα σημεία του ιερού χώρου της Ολυμπίας. Μήπως ο πρωταθλητής Άτλαντας είναι ο μεταμφιεσμένος Δουραδόρ; Και πώς θα καταφέρουν τέσσερα παιδιά να μπουν σε απαγορευμένους χώρους; Στο τέταρτο, «Ο χρυσός των Ίνκας», ο καθηγητής στέλνει την παρέα στο Κούσκο, την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Ίνκας, το 1487 μ. Χ. την περίοδο της γιορτής του χειμερινού ηλιοστασίου για να βρουν ένα πουτούτου, ένα κοχύλι που χρησιμοποιούσαν οι αγγελιαφόροι για την αναγγελία της άφιξής τους κάπου. Να όμως που ένα λάθος στη χρονομηχανή τα γεμίζει φόβο κι ας καταφέρνουν να φτάσουν στον χωροχρόνο που θέλουν. Εκεί μπλέκουν με μυστηριώδεις κατασκόπους και χάνονται στους λαβύρινθους της ιερής πόλης. «Οι Εξερευνητές του Χρόνου» είναι μια συναρπαστική σειρά περιπετειών που ταξιδεύει τα παιδιά από 8 ετών και πάνω σε διάφορες εποχές του παρελθόντος, βοηθώντας τα με τον τρόπο γραφής και την ωραία εικονογράφηση να ανακαλύψουν και να αγαπήσουν την Ιστορία. Τα βιβλία, γεμάτα σασπένς και ανατροπές, εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες, χιούμορ και εκπλήξεις, καλογραμμένη πλοκή, μαζί με ενδιαφέροντα παιχνίδια και πραγματολογικά στοιχεία, θα οδηγήσουν τους μικρούς αναγνώστες σε σημαντικά χωροχρονικά σημεία της Ιστορίας και θα κάνουν τη γνώση παιχνίδι. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Mar 2025
|
Mar 01, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 6185278782
| 9786185278786
| 6185278782
| 4.00
| 1
| 2022
| 2022
|
really liked it
|
«Ιστορίες του συρμού», δηλαδή δεκαέξι μικρές ιστορίες που συνδέονται με το μετρό είτε εξ ολοκλήρου είτε ως κάποιον βαθμό. Σε αυτές πρωταγωνιστούν επιβ
«Ιστορίες του συρμού», δηλαδή δεκαέξι μικρές ιστορίες που συνδέονται με το μετρό είτε εξ ολοκλήρου είτε ως κάποιον βαθμό. Σε αυτές πρωταγωνιστούν επιβάτες που κατευθύνονται προς διάφορους προορισμούς, άνθρωποι που προβληματίζονται, που ξεχνιούνται, που αγωνιούν, που κλέβουν. Βιβλίο Ιστορίες του συρμού Συγγραφέας Χρήστος Ι. Νομικός Κατηγορία Συλλογή διηγημάτων Εκδότης Παράξενες Μέρες Συντάκτης: Πάνος Τουρλής Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή ιστοριών μικρής έκτασης (κυρίως τεσσάρων σελίδων) με ήρωες ανθρώπους της διπλανής πόρτας ή μάλλον της διπλανής θέσης. Άνθρωποι που έρχονται σε επαφή με λίγο ή πολύ κόσμο και που οι συνθήκες δοκιμάζουν τα όρια και τις αντοχές τους καταγράφουν τις ζωές τους, την ημέρα τους, τα αισθήματά τους, όσο περιμένουν σε μια αποβάθρα για να στριμωχτούν σε κάποιον συρμό μαζί με χιλιάδες άλλους επιβάτες. Ο Μάρκος δοκίμασε τα πάντα για να περνάει η ώρα του στο μετρό και κατέληξε τελικά να ανακοινώνει φωναχτά τις στάσεις στους συνεπιβάτες του, η τσαμπατζού Ράνια μας δείχνει τα υπέρ και τα κατά της λαθρεπιβίβασης και πώς βελτιώνεται το «άθλημα», ο σούπερμαν Στέλιος δουλεύει ως σεκιούριτυ στο μετρό και έλκει άθελά του συνάδελφο που κάνουν μαζί βάρδιες (άτιμο μήλο!), ο Ιάκωβος έχει καταντήσει να απαντάει μηχανικά σε όλες τις επαφές του σε εφαρμογές γνωριμιών και θα τα βρει σκούρα όταν κάθεται δίπλα του μια κοπέλα. Επίσης, ο επαγγελματίας ζητιάνος Νικήτας αρχίζει ξαφνικά να νιώθει τύψεις που εξαπατά τον κόσμο και ψάχνει να βρει τρόπους για να εξιλεωθεί, ένα χέρι σε μια γυναικεία τσάντα δημιουργεί μια παρεξήγηση, η Αννέτα αποσύρεται σταδιακά από τη ζωή παγιδευμένη στην έγγαμη ρουτίνα της, η Χαρίκλεια και η Σύλια κάνουν μαθήματα θεραπευτικών εναγκαλισμών, η ευτραφής Λουίζα κάθεται πάντα μόνη της και κανείς δεν την πλησιάζει λόγω του όγκου της, η Χάιδω μεγαλοπιάστηκε στο χωριό και θέλησε να κατέβει στην πρωτεύουσα, όπου διαπιστώνει πως κανείς δεν της δίνει σημασία. Αυτοί κι άλλοι τόσοι ταξιδεύουν με το μετρό, αλληλοεπιδρούν, δοκιμάζονται. Ο Χρήστος Ι. Νομικός έγραψε μικρά κείμενα με ρέοντα λόγο και έξυπνες ανατροπές, αναβιώνοντας με ρεαλισμό μια καθημερινότητα που πολλοί από μας αντιμετωπίζουμε σε σταθερή βάση. Επιπλέον κατάφερε μέσα από διαφορετικές και ποικίλες οπτικές γωνίες και πλούτο θεμάτων να κάνει αυτήν την πραγματικότητα ενδιαφέρουσα και ταυτόχρονα οικεία. Μου άρεσε επίσης που κάποιες φορές βγαίνουν συμπεράσματα μέσα από τα γεγονότα χωρίς να κατονομάζονται ή να περιγράφονται, αφήνοντας έτσι τον αναγνώστη να συμπληρώσει μόνος του την εικόνα. Για παράδειγμα, η τσαμπατζού Ράνια «Έφτασε στο γραφείο της, ολοκλήρωσε μετά από τέσσερις ώρες τη δουλειά της και περπάτησε προς το μετρό…� (σελ. 9). Άρα είναι μια τετράωρη υπάλληλος που πληρώνεται λίγα χρήματα και επομένως έχει κάθε δίκιο, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες και μόνο, να γίνει λαθρεπιβάτις. Στη συνέχεια, βρήκα συγκινητικό το «Hugs for everyone» όπου η χήρα Χαρίκλεια αποφασίζει να πάψει να ακολουθεί τις βουβές επιταγές του άντρα της από την κορνίζα και να ζήσει την ερωτική χαρά που έχει στερηθεί. Το διήγημα αυτό τονίζει πως η απόλαυση και η χαρά μπορούν να πηγάσουν απλώς από χάδια κι αυτά να σβήσουν για λίγο τις ταυτότητες του «κουβαλητή πατέρα, του αγχωμένου εργαζόμενου, του σκληρού αρσενικού». Από την άλλη, με προβλημάτισε η Λουίζα στη «Μοναξιά της διπλανής θέσης», μιας και ο τρόπος σκέψης της, που πηγάζει από το πόσο μειονεκτικά νιώθει που την αποφεύγουν οι συνεπιβάτες της, πώς εκφράζει τα αισθήματα και τις σκέψεις της με έκανε να τη συμπαθήσω αλλά η συνέχεια του διηγήματος με ξάφνιασε αρκετά, ίσως γιατί είμαι πιο ρομαντικός και θα διάλεγα μια άλλη εξέλιξη, λιγότερο έντονη και ακραία όπως αυτή που διάβασα. Οι «Ιστορίες του συρμού» είναι μια ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη συλλογή διηγημάτων με πολλά θετικά χαρακτηριστικά, όπως: πρωτοπρόσωπη και τριτοπρόσωπη αφήγηση, ποικίλα εκφραστικά μέσα (ένα από αυτά έχει τη μορφή επιστολής), γραμμική αφήγηση σε κάποια διηγήματα, πρωθύστερη σε κάποια άλλα, ωραίο χιούμορ σε μερικά, ανατροπές που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον όπως αυτή στο «Σούπερμαν», ακόμη και μια γλυκιά τρυφερότητα όπως αυτή στο «Σήμα» που τονίζει τη διαχρονική αλήθεια: «το μόνο σταθερά ζωντανό είναι εκείνο της ανθρώπινης επαφής». Ιστορίες που με ταξίδεψαν στα έγκατα της γης και μου σύστησαν ενδιαφέρουσες προσωπικότητες. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Feb 21, 2025
|
Feb 21, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 6182206756
| 9786182206751
| 6182206756
| 3.95
| 22
| unknown
| Mar 01, 2024
|
really liked it
|
Μια επιτυχημένη τηλεπαρουσιάστρια κι ένας πρώην υφυπουργός που έχουν τροφοδοτήσει κατά κόρον τα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης με τον γάμο τ
Μια επιτυχημένη τηλεπαρουσιάστρια κι ένας πρώην υφυπουργός που έχουν τροφοδοτήσει κατά κόρον τα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης με τον γάμο τους και στη συνέχεια με το πολύκροτο διαζύγιό τους βλέπουν έναν κοινό εφιάλτη να παίρνει σάρκα και οστά: μια γυναίκα από το παρελθόν τους αποφυλακίζεται και επιστρέφει στη ζωή τους. Θέλει να τους εκδικηθεί ή να τους συγχωρέσει; Τι συνέβη στην Αμοργό δεκαπέντε χρόνια πριν; Πόσο εύθραυστοι είναι οι πήλινοι έρωτες; Η Ελένη Γαληνού έγραψε ένα ενδιαφέρον ρομαντικό μυθιστόρημα γεμάτο ολοκληρωμένους χαρακτήρες, ανατροπές και ερωτήματα που απαντώνται την κατάλληλη στιγμή μόνο και μόνο για να δώσουν τη θέση τους σε καινούργια. Η Φαίδρα, ο Μάρκος και η Έλσα αποτελούν ένα ιδιαίτερο ερωτικό τρίγωνο και η γνωριμία μας μαζί τους ξεκινάει στο παρόν, όπου βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Η Φαίδρα Μαραγκού είναι τηλεπαρουσιάστρια με καριέρα που αρχίζει να παίρνει την κάτω βόλτα, ο Μάρκος Κομνηνός δεν είναι πλέον υφυπουργός ενώ περιτριγυρίζεται από φήμες για το πόθεν έσχες του και η Έλσα Βαλεντάκη αποφυλακίζεται. Η Φαίδρα και ο Μάρκος, παρά τις διαφορές τους και τις αντιθέσεις τους, τον ταραχώδη γάμο και το οδυνηρό διαζύγιο, εξακολουθούν να είναι σαν τη φωτιά δίπλα στο μπαρούτι. Μήπως λοιπόν υπάρχει κάτι βαθύτερο που συντηρεί και ανατροφοδοτεί τη διαμάχη αυτή και τους ωθεί στα άκρα; Μετά από δεκατρία χρόνια «που έζεχναν σαν ψοφίμι» αποφυλακίζεται η Έλσα Βαλεντάκη, πρώην σύντροφος του Μάρκου και πρώην φίλη της Φαίδρας. Πώς συνδέονται αυτοί οι δύο άνθρωποι με την καταδίκη της; Θέλει να τους εκδικηθεί ή τους έχει συγχωρέσει; Τι έχει συμβεί στο παρελθόν τους και πόσο ένοχη είναι η Έλσα; Για ποιο λόγο καταδικάστηκε; Δεκατρία χρόνια πριν, στην Αμοργό, τα πάντα φαίνονταν ειδυλλιακά και ξέγνοιαστα. Η Έλσα αποφασίζει να επισκεφθεί τη γιαγιά της στο νησί μαζί με τη Φαίδρα και τον Μάρκο. Ποτά, βόλτες, μπάνιο, χαλάρωση και ηρεμία, όλα συμβάλλουν σε ονειρεμένες διακοπές. Ο γείτονάς τους, Ζαν Κλοντ Λαμπέρ, έχει χάσει την έμπνευσή του και ό,τι δουλεύει στο μάρμαρο και στον πηλό τού φαίνεται κοινότοπο και αδιάφορο. Κάποτε ήταν φτασμένος και περιζήτητος καλλιτέχνης αλλά τώρα τα γλυπτά του τα θεωρεί μίζερα και ακαλαίσθητα. Τότε, ερωτεύεται τη Φαίδρα και της προτείνει να γίνει το γυμνό μοντέλο του. Σύντομα όμως ο Ζαν Κλοντ, με έναν μυστηριώδη και γοητευτικό τρόπο, θα γίνει καταλύτης στις ζωές όλων τους και θα τους οδηγήσει σε αποφάσεις που θα τους αλλάξουν για πάντα είτε με τον χαρακτήρα του είτε με τις επιλογές του είτε με τον τρόπο σκέψης του. Πάντα έπλαθε τα ανθρώπινα όρια λες κα ήταν από πηλό, σαν αυτόν που επεξεργάζεται για τα γλυπτά του, κι αυτό είναι μέρος της γοητείας του. Σύντομα όμως κάτι θα τινάξει στον αέρα την ανεμελιά του καλοκαιρινού έρωτα. Τι μυστικό κρύβει ένα όμορφο ξύλινο κουτί και σε ποιον αναθέτει ο Ζαν Κλοντ να το κρύψει; Η παραλία του Μούρου, η Χώρα, η Αγία Άννα και άλλα σημεία της Αμοργού θα συμβάλλουν με τον τρόπο τους στην ατμόσφαιρα του μυθιστορήματος. Η ιστορία ξεκινάει στο παρόν με αφορμή την αποφυλάκιση της Έλσας, επιστρέφει στο παρελθόν όπου μαθαίνουμε τι συνέβη και επανέρχεται στο παρόν για να δούμε τις συνέπειες και πώς θα πορευτούν οι ήρωες του βιβλίου με τις νέες εξελίξεις. Η συγγραφέας έχει μελετήσει καλά την πλοκή και βάζει τους χαρακτήρες που έπλασε μπροστά στα λάθη τους και σε μια νέα πραγματικότητα ενώ ταυτόχρονα καταφέρνει να μας μεταφέρει ξανά στο παρελθόν αλλά για να μας αποκαλύψει ένα άλλο μυστικό που επηρέασε κι αυτό κάποιους απ� όσους γνωρίσαμε. Ο Μάρκος και η Φαίδρα, με την Έλσα ελεύθερη, κάνουν λάθη, καταστρέφονται σταδιακά ψυχολογικά, κάνουν βεβιασμένες κινήσεις κι έτσι ακολουθούν μια καθοδική πορεία που θα μας οδηγήσει σ ένα λυτρωτικό μα και σκληρό τέλος. Ολοκληρωμένες προσωπικότητες επηρεάζονται και αλληλοεπιδρούν διαρκώς οδηγώντας σε απανωτές εκπλήξεις ενώ διάφορα καλολογικά στοιχεία, παρομοιώσεις και μεταφορές στολίζουν το κείμενο («Έγερνε ο ήλιος στη δύση του μέσα σε ένα έντονο, φλογερό κόκκινο που διαλαλούσε τη μεγαλόπρεπη αποχώρησή του. Θέριευαν οι φωτεινές ανταύγειες, βάθαιναν τα πύρινα χρώματα…�, σελ. 41). Μου άρεσε επίσης που η συγγραφέας δεν έμεινε μόνο στους τέσσερις βασικούς ήρωες αλλά μας σύστησε κι άλλους που κινούνται στο οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον, για να τονίσει περισσότερο τα κίνητρα των πρωταγωνιστών και την ψυχοσύνθεσή τους κι έτσι σταδιακά καταφέρνει να τους ενώσει όλους χωρίς υπερβολές, ακρότητες και βιασύνες, σ� ένα αρραγές παζλ γεμάτο αποκαλύψεις. Οι «Έρωτες από πηλό» μένουν ανολοκλήρωτοι κι αυτό θα το μάθουν με τον πιο δύσκολο τρόπο ο Μάρκος, η Φαίδρα και η Έλσα. Εκείνη η νύχτα, εκείνο το λεπτό, στάθηκε μοιραίο για όλους και τα απόνερά του αρχίζουν να πνίγουν σταδιακά τους ήρωες του μυθιστορήματος. Λύτρωση και συγχώρεση ή μίσος και εκδίκηση; Ποιο νήμα τους συνδέει και πού θα τους οδηγήσει; Είναι έτοιμοι να μάθουν κρυφές λεπτομέρειες από το παρελθόν που θα βάλουν την ιστορία σε νέες διαστάσεις; Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Feb 20, 2025
|
Feb 20, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 6180341494
| 9786180341492
| 6180341494
| 4.16
| 30,708
| Jun 11, 2024
| Dec 03, 2024
|
really liked it
|
Τι μπορεί να πάει στραβά όταν ενώνουν τις δυνάμεις τους μια λέσχη ηλικιωμένων και ένας βρεφονηπιακός σταθμός για να σώσουν το κτήριο όπου στεγάζονται;
Τι μπορεί να πάει στραβά όταν ενώνουν τις δυνάμεις τους μια λέσχη ηλικιωμένων και ένας βρεφονηπιακός σταθμός για να σώσουν το κτήριο όπου στεγάζονται; Πώς επηρέασε η Μάργκαρετ Θάτσερ και οι εργατικές κατοικίες που ξεπούλησε τη δεκαετία του 1980 το γεγονός ότι ο Ιησούς δεν έβρισκε δωμάτιο σε πανδοχείο λίγο πριν γεννήσει η Παναγία το Θείο Βρέφος; Τελειώνει η ζωή στα εβδομήντα ή τότε είναι που πρέπει να του δώσεις να καταλάβει; Ένα τρυφερό και γλυκό μυθιστόρημα που μας συστήνει διαφορετικούς και αταίριαστους μεταξύ τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας που ενώνονται για έναν κοινό σκοπό με τέτοιο τρόπο που μόνο γέλια θα φέρει. Η Clare Pooley έγραψε ένα βιβλίο που με γέμισε ζεστασιά, χαρά και αισιοδοξία και μου σύστησε μέσα από μια σειρά τραγικωμικών περιστατικών άκρως ρεαλιστικούς και ολοκληρωμένους χαρακτήρες γεμάτους αντιθέσεις και ποικίλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Μεγαλώστε αγνοώντας τα στοιχειώδη του καθωσπρεπισμού, νιώστε, τολμήστε, αλλάξτε, αυτό είναι σε γενικές γραμμές το μότο ενός μυθιστορήματος που με συντρόφεψε για μεγάλο διάστημα, αφού το είχα στο μυαλό μου αρκετό καιρό αφού το τελείωσα. Γέλιο και συγκίνηση, ευφάνταστα περιστατικά, κλιμακούμενη πλοκή, ενδιαφέρουσες ανατροπές και ωραίο τέλος, τι άλλο να ζητήσει κανείς; Η Ντάφνι κλείνει τα εβδομήντα, ζει μόνη κι έρημη κι επιτέλους αποφασίζει να ξαναέρθει σε επαφή με τον κόσμο, να κάνει νέες γνωριμίες, δεν έχει όμως ιδέα πώς κάνει ένας ενήλικος άνθρωπος φίλους κι έτσι αποφασίζει να καταστρώσει ένα σχέδιο. Μιλάει στα φυτά της, στους ανθρώπους στις φωτογραφίες της, δε μιλάει όμως στους γείτονες, αν και ξέρει πάρα πολλά για όλους τους, δεν τηλεφωνεί σε κανέναν παρά μόνο σε μάστορες. Ως τώρα λοιπόν αντιμετώπιζε τον κόσμο με δυσπιστία, υποθέτοντας πως όλοι κρύβουν κάποιον απώτερο σκοπό πίσω από τις αποφάσεις τους, μήπως όμως ήρθε η ώρα να δείξει έναν βαθμό εμπιστοσύνης και να κρίνει με επιείκεια; Κι αν καταφέρει να βρει φίλους, μήπως πρέπει να βρει κι έναν σύντροφο, «έναν άντρα με καλούς τρόπους, την ικανότητα να ακολουθεί οδηγίες και τα περισσότερα δόντια του στη θέση τους»; Τελικά «Πώς να δημιουργήσεις ένα μέλλον όταν έχεις ένα παρόν που δεν σου αρέσει και ένα παρελθόν που δεν μπορείς να εκμυστηρευτείς σε κανέναν»; Μια ευρηματική φιγούρα που έχει πάει «από τη Σκύλλα του σεξισμού στη Χάρυβδη του ηλικιακού ρατσισμού», από την απαξιωτική συμπεριφορά ατάλαντων μισογύνηδων τον πρώτο καιρό της επαγγελματικής της πορείας στο ότι την αγνοούν λόγω της ηλικίας της. Ανακαλύπτει λοιπόν το Κοινοτικό Κέντρο Μαντέλ που φιλοξενεί μια λέσχη ηλικιωμένων και γίνεται μέλος. Εκεί θα γνωρίσει τον Αρτ Άντριους, έναν αποτυχημένο ηθοποιό και ορκισμένο κλεπτομανή, που ξαφρίζει μικροπράγματα για να νιώθει την αδρεναλίνη, σταδιακά όμως αυτή η έξαψη αντικαθίσταται όλο και πιο γρήγορα από ένα μεγάλο κενό. Η οικογένειά του δεν του μιλάει κι από το facebook έμαθε πως έγινε παππούς. Στα εβδομήντα πέντε του και με μόνο τηλεοπτικά κομπαρσιλίκια στην πλάτη του, αρνείται να δεχτεί πως ήρθε η ώρα να αποσυρθεί, άσε που δεν έχει λεφτά στην άκρη. Έτσι γίνεται μέλος της λέσχης ηλικιωμένων και αντιπαθεί αμέσως την επικίνδυνη κατ� αυτόν, γλυκούλα και μικροσκοπική κατά τον φίλο του και πρώην παπαράτσι Γουίλιαμ Τζένκινς, Ντάφνι. Έχει κι αυτός τα δικά του μυστικά, ανοιχτές πληγές που τον γεμίζουν με εφιάλτες και ανασφάλειες, η Ντάφνι όμως θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του. Επίσης, έχουμε την Άννα, πρώην οδηγό νταλίκας, με μαλλιά βαμμένα πάντα με εξωφρενικό χρώμα. Ένα τροχαίο της σαραβάλιασε τη σπονδυλική στήλη και χρησιμοποιεί την τροχήλατη περπατούρα της επικίνδυνα, ενώ έχει θάψει πέντε συζύγους, «φλώρους» κατ� εκείνη. Μαζί τους θα βρούμε και τη χαμηλών τόνων Ρούμπι, που πάντα κουβαλάει τσάντες με μαλλί και βελόνες πλεξίματος αλλά και την αυστηρή πρώην διευθύντρια σχολείου Πολίν με το ηλικιωμένο σκυλάκι της, τη Μάργκαρετ Θάτσερ. Η Λίντια Άρμστρονγκ είναι παντρεμένη με τον Τζέρεμι Ρόμπερτς κι έχουν βυθιστεί σε μια ρουτίνα χωρίς ενδιαφέροντα από τότε που έφυγαν οι κόρες τους από το σπίτι. Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς έχει στοιχήσει στη Λίντια περισσότερο απ� όσο περίμενε. Πότε ακριβώς έχασε τον εαυτό της; Πώς μεταμορφώθηκε από ανεξάρτητη, γεμάτη αυτοπεποίθηση και ελκυστική γυναίκα σε «κυρία Ρόμπερτς» και «μαμά»; Πότε έπαψε ο άντρας της να ασχολείται μαζί της ή μάλλον πότε είχε πάψει να νιώθει ότι της άξιζε ν� ασχοληθεί μαζί της; Τώρα που ο ρόλος της μητέρας δεν είναι και τόσο απαραίτητος, αν έπαυε να είναι και σύζυγος, τότε τι στο καλό ήταν; Έχοντας όλα αυτά κατά νου, κάνει αίτηση για να προσληφθεί ως υπεύθυνη της λέσχης ηλικιωμένων, έχοντας στο μυαλό της πως θα συναναστρέφεται τρεις φορές την εβδομάδα καλοσυνάτους, ευγνώμονες και ενθουσιώδεις υπερήλικες. Βραδιές με παζλ και μπίνγκο καταρρίπτονται όταν μαζεύεται η ανωτέρω ετερόκλητη ομάδα. Άνθρωποι που έχουν ζήσει εντελώς διαφορετικές ζωές, έχουν ο καθένας τις δικές του κακές συνήθειες και βαθιά ριζωμένες απόψεις, φέρνουν ένταση και φασαρία στις συναντήσεις, όπου, στην πρώτη τους κιόλας συνάντηση, καταρρέει τμήμα της οροφής του κτηρίου στα κεφάλια τους, με αποτέλεσμα το δημοτικό συμβούλιο να αποφασίσει την κατεδάφισή του και τη μετατροπή του σε κάτι άλλο. Στο κοινοτικό αυτό κέντρο συστεγάζεται κι ένας βρεφονηπιακός σταθμός, όπου γνωρίζουμε τον δεκαοχτάχρονο πατέρα Ζίγκι, ένα παιδί που μεγαλώνει την κόρη του μονάχα με τη βοήθεια της μητέρας του. Πώς και πότε έγινε πατέρας ο Ζίγκι, τι απέγινε η μητέρα; Πώς παρενέβησαν οι γονείς των δύο νέων και με τι συνέπειες; Η ζωή του νεαρού άλλαξε ριζικά «χωρίς να το έχει επιλέξει, χωρίς να το κατανοεί πραγματικά και χωρίς να μπορεί να ξεφύγει από αυτό» και τώρα προσπαθεί να τελειώσει το σχολείο και να καταφέρει ένα καλύτερο αύριο με ευκαιρίες φοίτησης και, γιατί όχι, υποτροφίες. Ζει σε μια περιοχή γεμάτη αντίπαλες συμμορίες που αξιοποιούν τους εφήβους σαν τσιλιαδόρους, αγγελιοφόρους και μεταφορείς, με αποτέλεσμα ο Ζίγκι να μπλέξει στα δίχτυα τους και η ζωή του να πάρει την κάτω βόλτα. Στον σταθμό γνωρίζουμε και τον Λάκι, ένα κλειστό και εσωστρεφές παιδί που πάσχει από επιλεκτική αλαλία, μήπως όμως το σκυλί που υιοθετεί εκ περιτροπής με τους ηλικιωμένους της λέσχης το βοηθήσει να μιλήσει ξανά; Την ημέρα που γκρεμίζεται η οροφή του κτηρίου, η Τζανίν, η δασκάλα του παιδικού σταθμού, δέχεται εντολή να ετοιμάσει χριστουγεννιάτικη θεατρική παράσταση, χωρίς προϋπολογισμό και έσοδα, οπότε ο Αρτ προτίθεται να βοηθήσει τα παιδιά μαζί με τους ηλικιωμένους της λέσχης. Για να μην γκρεμιστεί το κοινοτικό κέντρο, πρέπει να δείξουν πόσο σημαντικό είναι το μέρος για όλη την κοινότητα, να κερδίσουν το μυαλό και την καρδιά του κόσμου. Άλλωστε, ο παιδικός σταθμός είναι επιδοτούμενος από τον δήμο και από φιλανθρωπικές δράσεις, οπότε ισχύουν πολύ αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια, με αποτέλεσμα να συγκεντρώνει παιδιά από σπίτια που δεν έχουν τίποτα κι εξαρτώνται από επιδόματα και από τα κοινωνικά παντοπωλεία. Πώς μπορεί να σωθεί λοιπόν το κοινοτικό κέντρο που συστεγάζει όλες αυτές τις χρήσιμες υπηρεσίες; Κι όλα αυτά δεν είναι παρά μόνο η αρχή, μιας και στην πορεία του βιβλίου γνωρίζουμε καλύτερα όλους τους ήρωες και ταυτόχρονα τους ακολουθούμε σε απανωτές ξεκαρδιστικές καταστάσεις που θα τους φέρουν πιο κοντά, θα τους βοηθήσουν να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους και θα τους φέρουν αντιμέτωπους με καταστάσεις που δεν περίμεναν. Έξυπνο, απολαυστικό και διασκεδαστικό κείμενο, με το γέλιο να έρχεται αβίαστα από τη γλαφυρότητα των περιγραφών και από τον τρόπο που η συγγραφέας συνδέει όλο αυτό το ετερόκλητο πλήθος που από κεφάλαιο σε κεφάλαιο γίνεται μια γροθιά και στηρίζουν ο ένας τον άλλον με τρόπο απρόσμενο σε στιγμές αναπάντεχες. Μου άρεσε που ό,τι χρειαζόταν ο ένας σε κάποια δεδομένη στιγμή το είχε κάποιος άλλος κι ο τελευταίος δεχόταν βοήθεια από έναν τρίτο κι όλοι μαζί συγκροτούν ένα υπέροχο παζλ αλληλεγγύης και γλυκιάς τρυφερότητας. Ηλικιωμένοι και μωρά στο ίδιο βιβλίο, μα τι υπέροχες αντίρροπες δυνάμεις! Εκεί που συγκινείσαι με τη μοναξιά κάποιου και τις συνέπειές της στις κοινωνικές του δεξιότητες, θα γελάσεις με ένα παιδί που λέει ακριβώς τα χρόνια του: «Τι ωραίο να είσαι σε μια ηλικία στην οποία θέλεις να προσθέτεις τέταρτα αντί να αφαιρείς δεκαετίες»! Τελικά, η χριστουγεννιάτικη γιορτή θα γίνει αξέχαστη για τους λάθος λόγους κι από εκείνο το σημείο η πλοκή απογειώνεται, οδηγώντας σε απανωτές εκπλήξεις κι ένα γλυκόπικρο τέλος. «Πώς να μεγαλώσεις χωρίς αξιοπρέπεια» και να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου δείχνει η συγγραφέας μέσα από ένα μυθιστόρημα γεμάτο γέλιο και αισιοδοξία, με ανθρώπους της διπλανής πόρτας που� δεν κάνουν ό,τι και οι άνθρωποι της ηλικίας τους. «Είναι απίστευτο πόσο στερεοτυπικά σκέφτονται όλοι τους ηλικιωμένους», παρατηρεί η Ντάφνι κι αρχίζει να καταστρατηγεί αυτήν την άποψη με τη συμπεριφορά και τη στάση της: «…εφόσο� ο κόσμος επιμένει να μας ανάγει σε στερεότυπα, μπορούμε κάλλιστα να αξιοποιήσουμε προς όφελός μας τις παρωχημένες προκαταλήψεις τους»! Άφθονες αναφορές σε τηλεοπτικές σειρές και εκπομπές και σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης ως παρομοιώσεις, τρόποι σύγκρισης, παραδείγματα προς μίμηση ή προς αποφυγή βοηθάνε ακόμη περισσότερο στην εξοικείωση του αγγλόγλωσσου κυρίως κοινού, αν και αρκετές φορές αναφέρεται κάτι που έχω κι εγώ ακούσει, δει ή βιώσει. Εξίσου απολαυστικές είναι οι αναπάντεχες και ξεκαρδιστικές παρομοιώσεις: «Η πολυκαιρισμένη και παραμελημένη παλιά αίθουσα ήταν τόσο ζεστή, φιλική και φτιασιδωμένη όσο η μαντάμ ενός πρωτοκλασάτου οίκου ανοχής» (σελ. 209). Ηλικιωμένοι και μικρά παιδιά θα βελτιωθούν μέσα από τη σχέση που θα αναπτύξουν με αφορμή το κοινοτικό κέντρο, θα αλλάξουν τη ζωή και τη νοοτροπία τους, θα μάθουν και θα βοηθηθούν. Τι να την κάνεις την αξιοπρέπεια άμα θέλεις να κάνεις κάτι κι όπου σε βγάλει; Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Feb 20, 2025
|
Feb 20, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 6182151609
| 9786182151600
| 6182151609
| 4.33
| 3
| 2024
| Jan 18, 2024
|
really liked it
|
Μια γυναίκα διασώζεται από έναν νεαρό άντρα που στην πορεία προσπαθεί να μάθει για το παρελθόν της. Σύντομα θα αναπτυχθεί μια δυνατή φιλία ανάμεσά του
Μια γυναίκα διασώζεται από έναν νεαρό άντρα που στην πορεία προσπαθεί να μάθει για το παρελθόν της. Σύντομα θα αναπτυχθεί μια δυνατή φιλία ανάμεσά τους κι εκείνη θα του πει την ιστορία της. Ένα ταξίδι πόνου, ανατροπών, αγωνίας και προδοσίας που μας ταξιδεύει από την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 ως το διχοτομημένο μεταπολεμικό Βερολίνο. Ρωσία, Ολλανδία, Αγγλία και Ελλάδα θα φιλοξενήσουν την Ιωάννα και θα στεγάσουν τα όνειρά της. Πώς κατέληξε όμως εκεί που βρέθηκε μισοπεθαμένη, χωρίς χρήματα και ανθρώπους να τη νοιάζονται; Η Γεωργία Αντωνίου-Γιαννιώτη έγραψε ένα συναρπαστικό οδοιπορικό στην Ευρώπη του 20ού αιώνα μέσα από ρεαλιστικές και ανατριχιαστικές ιστορίες έρωτα και προδοσίας, κινδύνου και σκοτεινών μυστικών. Μέσα από ενδιαφέρουσες εξελίξεις, ποικίλα περιστατικά, ολοκληρωμένους χαρακτήρες ξεδιπλώνεται η ιστορία μιας γυναίκας που βίωσε άσχημες καταστάσεις, που πάλεψε για την αγάπη, που έκανε όνειρα και σχέδια αλλά παρασύρθηκε όπως και πολλοί άλλοι από το ρεύμα των ιστορικών γεγονότων. Μικρά και μεγάλα περιστατικά, πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές, ανατροπές και εκπλήξεις μου σύστησαν μια γυναίκα που έζησε τα πάντα, έφτασε στην κορυφή και βίωσε μια κάθοδο που δεν της άξιζε ενώ ταυτόχρονα άνθρωποι από το σκοτεινό παρελθόν της την κυνηγούσαν για να της κάνουν κακό. Μέσα από πρωθύστερα που μας ταξιδεύουν κατά καιρούς πίσω στον χρόνο βιώνουμε μαζί με την ηρωίδα του βιβλίου τις αλλαγές που υπέστη η Ευρώπη την περίοδο μεταξύ των δύο πολέμων και βλέπουμε τις ποικίλες αλλαγές σε κοινωνικό, οικονομικό και πνευματικό επίπεδο. Μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού του 1997, ο δημοσιογράφος σε τηλεοπτικό κανάλι Άγγελος Δημητρίου βρίσκει μια ετοιμοθάνατη γυναίκα. Έχει κουραστεί από την αδιάκοπη δουλειά σε ανθυγιεινό, λόγω στρες και πίεσης περιβάλλον, χωρίς διακοπές και διαλείμματα κι έχει απαυδίσει από τη συνεργασία του με την Πηνελόπη, μια γυναίκα που τον ποθεί και τον ζηλεύει, που τον ταλαιπωρεί και τον βασανίζει χωρίς λόγο με απότομες αλλαγές στη συμπεριφορά της. Όταν βρίσκει την Ιωάννα καλεί ασθενοφόρο και τη συνοδεύει στο νοσοκομείο, όπου η γυναίκα τού λέει: «Δεν έπρεπε να με σώσεις, Άγγελε»! Δε μιλάει για το παρελθόν της, είναι εσωστρεφής κι έχει κάποια σημάδια κακοποίησης στο σώμα της. Έτσι ξεκινάει μια παράδοξη σχέση, η οποία δένεται κάθε μέρα και περισσότερο, με τους δυο τους να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις αλλά και κάποια κοινά βήματα εκτίμησης και φιλίας. Η Ιωάννα αποκαλύπτει το ταλέντο της στη ζωγραφική, παραμένει όμως κλειστή και εσωστρεφής. Παραδέχεται πως φοβάται να ξανοιχτεί, μιας και προσπάθησε σκληρά να μπει στον κόσμο της ανωνυμίας. Τώρα όμως που γνώρισε τον Άγγελο αρχίζει να αισθάνεται καλύτερα χάρη στη συντροφιά του και καταλήγει να τον αγαπάει σαν γιο της. Μέσα από τις ετοιμασίες των πινάκων της για μια έκθεση ανακαλύπτουμε σιγά σιγά την ψυχοσύνθεσή της, τον τρόπο σκέψης της και κάποια κομμάτια από το παρελθόν της. To 1917 o Στέφανος Καραδήμας, Ελληνορώσος επιχειρηματίας, κερδίζει σημαντικά πλούτη, τα οποία όμως διαθέτει για τους εργάτες του, οι οποίοι απολαμβάνουν μια καλή ζωή, μακριά από την ανέχεια και την εξαθλίωση των υπολοίπων λόγω του πολέμου. Ο Καραδήμας υπηρετεί την επανάσταση που ξέσπασε, στηρίζει τις ίσες ευκαιρίες για όλους, μεταβιβάζει στο προσωπικό του τις εταιρείες του, αλλά η θέλησή του να κρατήσει το σπίτι του για τον εαυτό του τα σβήνει όλα και ο όχλος του επιτίθεται. Τελικά, το σκάει με τον γιο του, Κωνσταντίνο, από τη χώρα και φτάνουν στην Ολλανδία, σε μια εποχή που η Ευρώπη προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μετά τον πρώτο μεγάλο πόλεμο. Το Άμστερνταμ είναι ο τόπος όπου πατέρας και γιος θα διαπρέψουν ξανά, ο Στέφανος στο εμπόριο και ο Κωνσταντίνος στη δημοσιογραφία. Η Οντίλ Νεράκ, Γαλλίδα ζωγράφος, κλέβει την καρδιά του Κωνσταντίνου που της αναθέτει να κάνει τον πίνακα της νεκρής μητέρας του. Ο Στέφανος όμως την αντιπαθεί, τη θεωρεί κενή περιεχομένου και συναισθημάτων, έχει «την παγωμένη γοητεία του σμιλεμένου μάρμαρου που σε προκαλεί να το θαυμάσεις αλλά όχι και να το αγγίξεις, γιατί καταλαβαίνεις πόσο άψυχο και ψυχρό είναι» (σελ. 111-112). Η Οντίλ θα είναι η αρχή του τέλους για την οικογένεια, μιας και παρασύρεται από την ιδεολογία του ναζισμού, με αποτέλεσμα να μετακομίσει στο Βερολίνο του Αδόλφου Χίτλερ και να γνωρίσει έναν Γερμανό επιστήμονα που αρέσκεται σε απάνθρωπα πειράματα πάνω σε αθώες ψυχές. Μέσα από μια σειρά συναρπαστικών περιστατικών, ξεδιπλώνεται η λαμπερή μα και δύσκολη ζωή του Μεσοπολέμου, με τους ήρωες να ζουν ποικίλα περιστατικά γεμάτα έρωτα, σκληρότητα, ρίσκο και κίνδυνο. Πώς και γιατί ανέβηκε ο Χίτλερ στην εξουσία, τι αντίκτυπο είχαν οι απόψεις του στον κόσμο αλλά και στους συνεργάτες του, πώς διαψεύστηκαν οι προσδοκίες πως σύντομα το όραμά του θα ξεφούσκωνε, πώς χειραγώγησε τον λαό και τον έπεισε ότι φταίνε οι Εβραίοι, οι κομμουνιστές, οι τσιγγάνοι που εμποδίζουν τη Γερμανία να αναγεννηθεί καθαρή και αναγεννημένη; Όλα αυτά απαντώνται μέσα από τις περιπέτειες των ηρώων που μας συστήνει η συγγραφέας. Κάποια στιγμή, ερχόμαστε στην Αθήνα, σε μια εποχή που η Ελλάδα ζει κάτω από τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά και προσπαθεί να ανακάμψει από την πρόσφατη οικονομική δυσπραγία. Εκεί γνωρίζουμε την ασθενική Αντιγόνη, μια υπάκουη μαριονέτα στα χέρια των γονιών της, οι οποίοι, με πρόσχημα μια επικίνδυνη ασθένειά της, την έχουν κλεισμένη στο σπίτι και η παιδική της ηλικία περνάει από δίπλα της χωρίς να την αγγίξει. Ο πατέρας της αδιαφορεί για την ύπαρξή της, είναι σιωπηλός και απόμακρος ενώ η υπερπροστατευτική μητέρα τής απαγορεύει κάθε δραστηριότητα και κίνηση, με αποτέλεσμα να ρίχνει το παιδί σταδιακά στην κατάθλιψη. Μια νέα άφιξη στο σχολείο ξαναφέρνει χρώμα στα μάγουλα της Αντιγόνης. Κι όσο τα τύμπανα του δεύτερου μεγάλου πολέμου παιανίζουν, τόσο αυξάνεται η ανησυχία στον απλό κόσμο για το μέλλον το δικό του και των παιδιών τους. Ανάμεσά τους, ο από Εβραία μητέρα γιατρός Καρλ Βάγκνερ, που εργάζεται στο Βερολίνο την εποχή της ανόδου του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία, με αποτέλεσμα να ανακληθεί η άδειά του. Ανήσυχος για όσα συμβαίνουν, στέλνει τον γιο του, Φρανκ, και τον καλύτερό του φίλο, Φριτς Σμιτ, στην Ελλάδα για να γλυτώσουν. Εκεί ο Φρανκ θα ερωτευτεί μια Ελληνίδα και η σχέση τους θα δοκιμαστεί σκληρά κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα γεγονότων δρα ο κομμουνιστής Στέλιος, ο οποίος στο ξέσπασμα του πολέμου πολεμάει με τον ελληνικό στρατό αλλά στη συνέχεια έρχεται αντιμέτωπος με τους συντρόφους του, που τον θεωρούν προδότη γι� αυτό που έκανε, μιας και ο επίσημος ελληνικός στρατός μάχεται για να παραδώσει την Ελλάδα στους Άγγλους! Ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος θα ανατρέψει όλες τις ισορροπίες και θα απογειώσει την πλοκή του μυθιστορήματος. Άνθρωποι θα παγιδευτούν σε ξένες χώρες, άντρες θα επιστρατευτούν, γυναίκες θα μείνουν μόνες και όλη αυτήν την κατάσταση θα την εκμεταλλευτεί μια σκληρή γυναίκα για να πάρει την εκδίκησή της. Η συγγραφέας καταγράφει με ρεαλισμό και προσοχή τη βύθιση της χώρας στην Κατοχή, την πείνα, τον αγώνα του απλού κόσμου για επιβίωση, όσο υψηλά ιστάμενα πρόσωπα συνέχιζαν να κάνουν τη ζωή τους, με τη σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας να ευημερεί σε βάρος των πολλών και να διακινεί ματωμένο χρήμα. Κι όταν τελειώνει ο πόλεμος, έρχονται νέες δοκιμασίες με τη διχοτόμηση του Βερολίνου και με τον αγώνα κατά του κομμουνισμού. Το «Δαμάζοντας τις ερινύες» είναι ένα καλογραμμένο, ανατρεπτικό και γεμάτο από μικρά και μεγάλα περιστατικά μυθιστόρημα. Διαφορετικοί και ποικίλοι χαρακτήρες, ενδιαφέρουσα πλοκή που κορυφώνεται σταδιακά, προσεγμένα πραγματολογικά στοιχεία που αναδύονται κυρίως μέσα από τις εξελίξεις και μια έξυπνη σύνδεση του παρελθόντος με το παρόν είναι μερικά μόνο από τα θετικά γνωρίσματα του βιβλίου. Λιτοί διάλογοι, αφήγηση που ρέει και ωραίες παρομοιώσεις («Ο πόνος στο κεφάλι του ξαναγύρισε έντονος, σφυριά που σμιλεύει μάρμαρο, ρυθμικά και έντονα», σελ. 18 και «…μπορούσαν την ημέρα να κάθονται έξω και να απολαμβάνουν τις ακτίνες του ήλιου που έπαιζαν κρυφτό με τα σύννεφα της ώριμης άνοιξης», σελ. 71) στήνουν σωστά μια ιστορία που καταγράφει με αντικειμενικότητα και σεβασμό τα γεγονότα του Μεσοπολέμου και του Β΄ Παγκοσμίου. Ταυτόχρονα, τονίζονται οι αρετές της συγχώρησης και της αγάπης, μιας και η Ιωάννα θα προσπαθήσει με τη βοήθεια του Άγγελου να ξαναβγεί στο φως, να αποκτήσει εμπιστοσύνη και να δαμάσει τις ερινύες που γιγαντώθηκαν μέσα της. Θα τα καταφέρει; Θα ηρεμήσει από το απαιτητικό χτες; Πόσο πολύ θα τη βοηθήσει ο Άγγελος; Τι απέγιναν οι άνθρωποι που αγάπησε; Αυτά και άλλα ερωτήματα απαντώνται στο μυθιστόρημα με συγκινητικό και συναρπαστικό τρόπο. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Feb 20, 2025
|
Feb 20, 2025
|
Paperback
| ||||||||||||||
| 9606209970
| 9789606209970
| 9606209970
| 4.48
| 25
| Sep 20, 2024
| Sep 20, 2024
|
liked it
|
Το 2000 η Λίνα εξαφανίστηκε πηγαίνοντας σ� ένα πάρτι με την αδελφή της, Άννα. Δε βρέθηκε ποτέ. Η Άννα αποφασίζει να επιστρέψει στο χωριό της είκοσι χρ
Το 2000 η Λίνα εξαφανίστηκε πηγαίνοντας σ� ένα πάρτι με την αδελφή της, Άννα. Δε βρέθηκε ποτέ. Η Άννα αποφασίζει να επιστρέψει στο χωριό της είκοσι χρόνια μετά και να αντιμετωπίσει αυτό το σκοτεινό παρελθόν. Τι φοβόταν η Λίνα και σε ποιον το εκμυστηρεύτηκε; Ποιον και τι κάλυπτε η παρουσία του Γιώργου στο πλάι της ως συντρόφου της; Ήταν ζευγάρι ή όχι; Γιατί η Άννα γύρισε σπίτι μόνη της και δε θυμάται τίποτα από κείνη τη νύχτα; Θα βρει τη δύναμη να ανακαλύψει τι πραγματικά συνέβη τότε; Τη Μεγάλη Εβδομάδα του 2023 η Άννα επιστρέφει στο χωριό της, κοντά στην Καλαμάτα. Τα πάντα την περιμένουν καρτερικά, αν και η αλήθεια είναι πως «Δεν μπορείς να επιστρέψεις κάπου απ� όπου δεν έχεις φύγει»! Ειδικά αν τα πάντα έχουν εξαφανιστεί στη λήθη του χρόνου: «…πολύ απλά ο τόπος που ήξερε άλλοτε δεν υπήρχε. Ο τόπος της είχε χαθεί, ο τόπος εκείνος ο εσωτερικός που τον κρατάμε αναλλοίωτο κι εξιδανικευμένο μέσα στην καρδιά μας κι είναι φτιαγμένος από πρόσωπα, μυρωδιές…κα� φιλιά και ξεγνοιασιά…Κα� ποδήλατα, γδαρμένα γόνατα, χαμόγελα, σιωπές, καρδιοχτύπια…Κα� αγάπη» (σελ. 19-20). Με πόση συναισθηματική ανατριχίλα διάβασα για την είσοδο στο πατρικό σπίτι της: «Ήταν μια μαχαιριά διαπεραστική και ξένη, αυτόνομη. Δεν την έλεγχε, όμως την ήξερε. Ήταν ίδια, κάθε φορά που επέστρεφε» (σελ. 21). Σε αντιδιαστολή με όλα αυτά, βρίσκει τον πατέρα της: «Μέσα σ� ένα σπίτι που δεν αγαπούσε πια, η Άννα είχε βρει το άλλο, το πραγματικό της σπίτι» (σελ. 23). Η μητέρα της είναι πλέον στο νοσοκομείο, κείτεται παραιτημένη και ανήμπορη, αρνείται να φάει, κανείς δεν μπορεί να βρει τι έχει κι αυτό επηρεάζει την ψυχολογία του πατέρα και φυσικά της Άννας. Πότε και γιατί όμως μεταμορφώθηκε η μητέρα από γελαστή και πρόσχαρη σε παγερή ντίβα; Τι ρόλο έπαιξε σε αυτό η επιστροφή της οικογένειας στο χωριό, αφήνοντας πίσω μια ήρεμη ζωή στην Αθήνα; Πότε έπαψε να είναι μαμά και έγινε «η μητέρα»; Στη δίνη των γεγονότων, η Άννα βρίσκει και κάτι που θα ταράξει τη ζωή της και θα καταστρέψει όσα μαχόταν τόσο καιρό, κάτι που στη συνέχεια θα εξαφανιστεί, προβληματίζοντάς την ακόμη περισσότερο. Ποιος το έκρυψε ξανά και γιατί; Αυτή είναι η δυνατή αρχή μιας ιστορίας που υμνεί τη δύναμη της αδελφικής αγάπης και ταυτόχρονα κρύβει πολύτιμα μυστικά, βαθιά κρυμμένα στο χτες. Η αφήγηση, πότε τριτοπρόσωπη (παρόν) και πότε πρωτοπρόσωπη (παρελθόν), ανήκει στην Άννα, η οποία προσπαθεί να ξετυλίξει αυτό το κουβάρι και σύντομα διαπιστώνει πως κινδυνεύει και η δική της ζωή, μιας και κάποιος την παρακολουθεί συστηματικά και αποπειράται να τη δολοφονήσει. Στο πλάι της βρίσκονται οι φίλοι του χτες, που έχουν αλλάξει ριζικά σε εμφάνιση και ψυχοσύνθεση, με κάποιους από αυτούς να έχουν πραγματοποιήσει τα όνειρά τους και κάποιος άλλους να έχουν τελματώσει στην ακύμαντη ζωή της επαρχίας. Η κολλητή της, η Έρση, η Ελένη, ο Τάκης, ο Χρήστος, η Δήμητρα, ο Βασίλης, ο Κώστας, «η παρέα», τη βοήθησαν και της συμπαραστάθηκαν τότε, το ίδιο θα κάνουν τώρα, ειδικά από τη στιγμή που πρέπει να βρουν αυτό που χάθηκε και να γλυτώσουν την Άννα από τον κίνδυνο. Διαφορετικοί άνθρωποι ενωμένοι σα μια γροθιά δημιουργούν ένα ενδιαφέρον πολυπρισματικό παζλ και στελεχώνουν την ιστορία ο καθένας με τον ρόλο του σε αυτήν. Άνθρωποι που είτε δε μιλάνε είτε διαστρεβλώνουν τα γεγονότα κι αναρωτιόμουν, πώς μπορούν τόσα χρόνια να ζουν με αυτό το βάρος; Ο Άλεξ, ο σύντροφος της Άννας, πηγαινοέρχεται στην Αθήνα λόγω της δουλειάς και προσπαθεί να τη στηρίξει και να τη βοηθήσει στα κρίσιμα σημεία του βιβλίου, θα καταφέρει όμως να αντιμετωπίσει σωστά τον αόρατο εχθρό της; Στα κεφάλαια που αφορούν το χτες, ξεδιπλώνεται μια εφηβεία γεμάτη προσδοκίες, άγχος και φόβο για τα αποτελέσματα των πανελλήνιων εξετάσεων, κάτι που έχει ενταθεί παραπάνω από το επιτρεπτό, ένεκα που είναι η πρώτη χρονιά που το εκπαιδευτικό σύστημα αναγκάζει τους μαθητές να διαγωνιστούν σχεδόν σε όλα τα μαθήματα και μάλιστα σε κάποια δυο φορές (κατεύθυνσης και γενικής παιδείας), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ψυχισμό τους. Από στόμα σε στόμα διαδίδεται τότε η ιδέα για ένα πάρτι στα εγκαταλειμμένα παλαιά Σφαγεία της περιοχής ώστε να ξεδώσουν και να ηρεμήσουν λίγο, πριν το τέλος των διαγωνισμών. Εκείνο το βράδυ η Άννα είχε μεθύσει τόσο πολύ στο πάρτι που γύρισε σπίτι και έπεσε για ύπνο χωρίς να θυμάται τίποτα την επόμενη μέρα. Το αγόρι της Λίνας, ο Γιώργος, είναι ο βασικός ύποπτος, μιας και κανείς δεν τον θυμάται να μένει μετά την αναχώρηση των δύο κοριτσιών. Τι τον κάνει όμως πλέον να ομολογήσει στην Άννα ότι νιώθει πως τότε πιάστηκε κορόιδο; Τρυφερή και γερή η φιλία των δύο αδελφών, κι ας μην τα λέει όλα η Λίνα στην Άννα, αφού «Ο αδερφικός δεσμός είναι πιο δυνατός από τους υπόλοιπους». «…ήξερ� πόσο την αγαπούσε αλλά δεν ήξερε τίποτ� άλλο για εκείνη» (σελ. 287), παραδέχεται κάποια στιγμή η Άννα και μαζί προσπαθούν να συμβιώσουν με μια μητέρα που άλλαξε άρδην στάση, εμφάνιση και συμπεριφορά, μ� έναν πατέρα που αδυνατούσε όλο και περισσότερο να την αντιμετωπίσει αλλά ήταν πάντα ο ακλόνητος βράχος των παιδιών του. Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται σ� ένα χωριό κοντά στην Καλαμάτα, που ζει κυρίως το καλοκαίρι, αφού μετά «ο τόπος άδειαζε από τους τουρίστες κι έμοιαζε ορφανός, ξένος». Μέχρι εκείνο το καλοκαίρι που άλλαξε τα πάντα και δεν το ακολούθησε ποτέ φθινόπωρο. Η συγγραφέας ζυγίζει σωστά τους χαρακτήρες της με τις συνθήκες που βιώνουν, καταγράφει ακριβοδίκαια τα λάθη και τις παραλείψεις τους που οδήγησαν στην εξαφάνιση της Λίνας τότε και στο μπερδεμένο κουβάρι του σήμερα και χαρίζει δυνατό ρεαλισμό στις μεταξύ τους σχέσεις. Για παράδειγμα, κλονίστηκα όταν η Άννα διαπιστώνει πως είναι πλέον κοντά στην ηλικία της μητέρας της αλλά έχει μια καλή σχέση και κάνει σχέδια για διακοπές και εξόδους τη στιγμή που η μητέρα της τότε, με αυτά τα χρόνια στην πλάτη της, είχε να αντιμετωπίσει μια σαρωτική απώλεια, δημοσιογράφους και αστυνομίες κι ένα άδειο δωμάτιο που καθαρίζει επιμελώς. Επίσης, το κείμενο αφθονεί σε διαχρονικές και καίριες αλήθειες: «Η τραγωδία που σου στερεί κάποιον δικό σου άνθρωπο δε σ� αφήνει ακριβώς μόνο� Σ� αφήνει με πολλά πράγματα: τα πράγματά του. Πράγματα που δεν ξέρεις τι πρέπει να τα κάνεις, πού πρέπει να πάνε. Πράγματα άλλοτε αθώα, τετριμμένα, που όμως τώρα σε πονάνε» (σελ. 28). Ένα κείμενο δοσμένο στην απώλεια και στις συνέπειές της: «Οι τόποι που γιορτάζουν είναι σκληροί. Τα γλέντια τους είναι για τους περισσότερους αλλά όχι για όλους» (σελ. 160). Με αντίστοιχη δύναμη στην παραστατικότητα, κινηματογραφικές εικόνες και ενδιαφέρουσες παρομοιώσεις ζωντανεύουν οι εικόνες του χωριού που ετοιμάζεται για το Πάσχα: «Ήταν παράξενες εκείνες οι μέρες, το χωριό έπεφτε σε μια περίεργη δυσθυμία, μια ματαιότητα κατακαθόταν παντού, θαρρείς και κάποιος ξαφνικά είχε κλέψει τα χρώματα κι είχε πασπαλίσει δρόμους, σπίτι και ανθρώπους με μια λεπτή στάχτη» (σελ. 18). Ένα κλασικό χωριό της επαρχίας με σχετική ηρεμία, που αποκτά μια κάποια κίνηση τη Μεγάλη Εβδομάδα. Η συγγραφέας παρατηρεί και καταγράφει τα πάντα: τα παιδιά, τα μαγαζιά, τα σπίτια που καθαρίζονται και ανοίγουν σε φίλους και συγγενείς, τις μυρωδιές, τους ξενιτεμένους που επιστρέφουν, όσοι μπόρεσαν τουλάχιστον, το νοικοκυριό, με τη μυρωδιά από τους φούρνους να γλιστρά από τα παράθυρα έξω στους δρόμους, το ΚΕΠ, την κοινότητα, τα εστιατόρια και τις καφετέριες, την εκκλησία, το σχολείο. «…άλλο� ένας χειμώνας είχε νικηθεί, για μια ακόμη φορά η ζωή είχε νικήσει και τώρα όλα θα ανασταίνονταν με φως και θόρυβο» (σελ. 19). Όλα αυτά δίνουν μια ατμόσφαιρα που αντιτίθεται στη σκοτεινιά της ψυχής των χαρακτήρων κι έτσι γεννιέται ένα ενδιαφέρον σύνολο αντιθέσεων που εντείνουν την αγωνία. «Το σπίτι της» είναι ένα συναρπαστικό, ρεαλιστικό και ανατρεπτικό μυθιστόρημα γεμάτο διαρκείς εναλλαγές και ανατροπές, διεισδυτικά ψυχογραφήματα και διαχρονικές αλήθειες γύρω από την αδελφική και όχι μόνο φιλία, την απώλεια, τα οικογενειακά μυστικά και τις αβάσταχτες συνέπειές τους. Δυστυχώς αρκετές επαναλήψεις λέξεων και αδόκιμες ή όχι ευήκοες χρήσεις της μέσης φωνής των ρημάτων («κατασκοπευτεί», «φτύστηκε»), καθώς και το αναπάντεχο τέλος, που όμως μου γέννησε τα κλειστοφοβικά αισθήματα ενός άλλου μυθιστορήματος που έχω διαβάσει, είναι κάποιοι παράγοντες που μείωσαν την απόλαυση του καλογραμμένου αυτού βιβλίου. Παρ� όλ� αυτά, η συγγραφέας έστησε μια γερή και δυνατή ιστορία που με γέμισε ποικίλα συναισθήματα και με ξενύχτησε, ζωντανεύοντας με άφθαστο ρεαλισμό τις παθογένειες της κλειστής κοινωνίας και κυρίως του σκοτεινού ανθρώπινου υπερ-εγώ. Πρώτη δημοσίευση στο site μου: ...more |
Notes are private!
|
1
|
not set
|
Feb 16, 2025
|
Feb 16, 2025
|
Paperback
|
|
|
|
|
|
|
my rating |
|
|
||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
| 4.94
|
it was amazing
|
Apr 2025
|
Apr 01, 2025
|
|||||
|
| 5.00
|
it was amazing
|
Jun 12, 2019
not set
not set
|
Mar 22, 2025
|
|||||
|
| 5.00
|
it was amazing
|
May 08, 2021
not set
|
Mar 22, 2025
|
|||||
|
| 3.74
|
really liked it
|
Mar 19, 2025
|
Mar 19, 2025
|
|||||
|
| 3.85
|
really liked it
|
Jan 02, 2020
not set
not set
|
Mar 16, 2025
|
|||||
|
| 3.83
|
liked it
|
Mar 11, 2025
|
Mar 11, 2025
|
|||||
|
| 4.00
|
really liked it
|
Oct 04, 2019
not set
not set
|
Mar 07, 2025
|
|||||
|
| 3.64
|
really liked it
|
not set
not set
|
Mar 05, 2025
|
|||||
|
| 4.36
|
really liked it
|
Mar 02, 2025
|
Mar 02, 2025
|
|||||
|
| 4.00
|
really liked it
|
Mar 2025
|
Mar 01, 2025
|
|||||
|
| 3.75
|
liked it
|
Mar 2025
|
Mar 01, 2025
|
|||||
|
| 5.00
|
it was amazing
|
Mar 2025
|
Mar 01, 2025
|
|||||
|
| 4.50
|
it was amazing
|
Mar 2025
|
Mar 01, 2025
|
|||||
|
| 5.00
|
it was amazing
|
Mar 2025
|
Mar 01, 2025
|
|||||
|
| 4.67
|
it was amazing
|
Mar 2025
|
Mar 01, 2025
|
|||||
|
| 4.00
|
really liked it
|
Feb 21, 2025
|
Feb 21, 2025
|
|||||
|
| 3.95
|
really liked it
|
Feb 20, 2025
|
Feb 20, 2025
|
|||||
|
| 4.16
|
really liked it
|
Feb 20, 2025
|
Feb 20, 2025
|
|||||
|
| 4.33
|
really liked it
|
Feb 20, 2025
|
Feb 20, 2025
|
|||||
|
| 4.48
|
liked it
|
Feb 16, 2025
|
Feb 16, 2025
|
Loading...
