چند ماه پیش، ر. این کتاب رو تو کتابفروشی از قفسه کشید بیرون و داد بهم و گفت: «دوستش خواهی داشت.» حالا که تو این اوضاع نابسامان خوندمش فکر میکن� ر. خوچند ماه پیش، ر. این کتاب رو تو کتابفروشی از قفسه کشید بیرون و داد بهم و گفت: «دوستش خواهی داشت.» حالا که تو این اوضاع نابسامان خوندمش فکر میکن� ر. خوب من رو میشناس�. اینکه راوی بچه است و داره با بزرگسالی روبهر� میش� خیلی جذاب بود برای من و داستان بچها� که زندگی� سخته و باید زود بزرگ بشه، بدون اینکه کسی راهنمایی� کنه، رو خیلی خوب روایت کرده بود. و همچنین کتاب لطیفیه، خیلی. آذر ۹۸...more
راوی خیلی خوب میبین� و خوب تفاوتها� بین سرخپوسته� و سفیدپوسته� رو مینویس� و آدم باورش نمیش� که کتاب انقدر جدیده و این همه تبعیض نژادی هست هنوز. راوی خیلی خوب میبین� و خوب تفاوتها� بین سرخپوسته� و سفیدپوسته� رو مینویس� و آدم باورش نمیش� که کتاب انقدر جدیده و این همه تبعیض نژادی هست هنوز. اینکه به طنز نوشته از بار غم میکاه� اما نه کاملا. من یه کم از فاز موفقیت پیدا کردن و ایناش خوشم نیومد، آمریکایی بود به نظرم ولی میفهم� آدم اگه فکر کنه مخاطبش همه� بچهها� طردشدها� ممکنه اینجوری بنویسه....more
من اصلا ارتباط برقرار نمیکن� با دیوید آلموند انگار، نه این کتاب رو درک میکرد� نه وحشی رو. معلوم نیست داستان ترسناکه یا چی و کلا چی میخوا� بگه. یه بچمن اصلا ارتباط برقرار نمیکن� با دیوید آلموند انگار، نه این کتاب رو درک میکرد� نه وحشی رو. معلوم نیست داستان ترسناکه یا چی و کلا چی میخوا� بگه. یه بچها� میاد، موجود هراسناکی از گل میساز� که میتون� آدما رو بکشه حتا و بعد بچهه� غیب میش� و معلوم نیست چی شده و راوی هم برمیگرد� سر زندگی�. خیلی حالت نبرد خیر و شر داشت و مسیحی بود که من درکش نمیکرد� راستش....more
پشت جلد در مورد زندگی پنهانی سینا، شخصیت اصلی داستان، نوشته بود، اینکه سینا به همه دروغ میگوی� و همهچیز� را پنهان میکن� حتی «دوستی با نثار، پسر سراپشت جلد در مورد زندگی پنهانی سینا، شخصیت اصلی داستان، نوشته بود، اینکه سینا به همه دروغ میگوی� و همهچیز� را پنهان میکن� حتی «دوستی با نثار، پسر سرایدار افغان» را، من به خاطر این جمله کتاب را خریدم و تلاش کردم تا آخر بخوانم. متاسفانه داستان مطلقا درنیامده، یعنی نویسنده موقعیتی فراهم نمیکن� که خودمان مسائل را ببینیم، مدام به ما میگوی� که سینا ناراحت است یا نثار خشمگین است و ... انگار که بخواهد به زور یک چیزهایی را به خواننده حقنه کند. ناصر یوسفی موسس و مدیر یکی از آوانگاردترین فضاهای آموزشی این شهر است ولی نوجوانان داستانش انقدر غیرواقعیان� که به نظر میرس� نویسنده هیچ برخوردی با نوجوانان ندارد. به علاوه بخشی از داستان میخواه� به مشکلات افغانستانیه� و برخورد بچهه� با شاگرد افغانستانی کتاب بپردازد، اما تمام داستان به این میگذر� که مامان سینا برای خانواده� نثار و بقیه� مهاجرین بیچاره خوراک و لباس استفادهشد� ببرد و سینا که تنها بچهایاس� که با نثار دوست میشو� دوستیا� را با او پنهان کند. هیچ کنشی از معلمه� در مورد این مسئله نمیبینی� و حتی مادر سینا هم در این پنهانکار� همدست� میکن�. من مطلقا نتوانستم رد پای فضا و آموزش مشارکتی را در کتاب پیدا کنم و این موضوع برایم بسیار عجیب بود. و به علاوه تصویری که از افغانستان ارائه میشو� فوقسطح� است، اسم چند شهر بیرب� به هم مدام تکرار میشو� و به نظر میرس� نویسنده هیچ شناختی از کشور افغانستان ندارد. به جز تمام این مشکلات محتوایی دیالوگه� همه با زبان کتابی نوشته شده و شخصیته� را بیش از پیش غیرواقعی میکن�. خواندن کتاب واقعا عصبانیا� کرد. ...more
از پشت جلد کتاب معلوم بود که ضد چپه و طرفدار سرمایهدار� ولی خب من خریدمش چون قضیه� دیوار برام خیلی جذابه. واقعا باورم نمیش� که وسط یه شهری آدما دیواز پشت جلد کتاب معلوم بود که ضد چپه و طرفدار سرمایهدار� ولی خب من خریدمش چون قضیه� دیوار برام خیلی جذابه. واقعا باورم نمیش� که وسط یه شهری آدما دیوار بکشن و نذارن حرکت کنی. کتاب تفکربرانگیزه، مخصوصا بخشی که توصیف شرایط زندگی در حکومت توتالیتره، یهو به خودت میای میبین� کلی از چیزایی که گرتا رو آزار مید� اینجا هم هست (و در دهه� شصت بسیار شدیدتر بوده) اما برات عادی شده و پذیرفتی� حتا، اینش خیلی سخت بود. اینکه تو کتاب نوجوان طبقهبند� میش� باعث میش� بدونی پایانش دردناک نیست و از هیجانش کم میکن� اما از اون کتابهاس� که دوست داری زود تمومش کنی.تاثیرگذار هم هست، انقدر که من همه� دیشب خواب تونل دیدم....more
سه و نیم شاید نمره� بهتری باشه ولی چهار نبود به نظرم. در نتیجه سه رو انتخاب کردم. کتاب به طرز غریبی من رو یاد کشتن مرغ مینا مینداخ� و با خوندنش فهمیدسه و نیم شاید نمره� بهتری باشه ولی چهار نبود به نظرم. در نتیجه سه رو انتخاب کردم. کتاب به طرز غریبی من رو یاد کشتن مرغ مینا مینداخ� و با خوندنش فهمیدم چرا اون کتاب شاهکار شمرده میش� و این نه. داستان البته خیلی سرراستت� از کشتن مرغ میناست و خیلی هم زودتر از اون میر� سراغ مسئله� تبعیض نژاد. اما از این لحاظ که دختربچها� راوی دوران تاریک تبعیض نژادی علیه سیاهه� در جنوب آمریکاست خیلی به هم شبیهن. داستان تاثیرگذاره، خوب تصویرسازی میکن� و به نظرم نوجوانه� از خوندنش لذت ببرن. منتها بزرگتر که میش� و کتابها� بیشتری میخون� فقط داستان مهم نیست دیگه و فرم هم مهم میش�. مثلا اینجا داستان از سه طرف تعریف میش� اما هیچ ترتیب خاصی نداره و معلوم نیست چرا اینجوریه، سانی راوی اصلیه، گاهی ریموند که سیاهپوست� هم بخشی از ماجرا رو روایت میکن� که خب اینکه سهم ریموند کمتر بود تو روایت من رو آزار داد راستش. ولی به جز این یه بخش سومی داره که فکر کنم کلا دو یا سه فصله که ژیلت برادر ناتنی سانی راویه و یهو از اول شخص سوم شخص میش� فصلها� ژیلت که واقعا عجیب و نفهمیدنیه. داستان یه بیظرافتیهای� داره اما کلا سرراسته. بیشتر به نظر میاد چون نویسنده برای نوجوانه� نوشته داستان رو (به قطع و شکل فارسی� نمیاد اما تو داستانها� نوجوان طبقهبند� میش�) خیلی مته به خشخاش نذاشته و از یه جزئیاتی گذر کرده....more
داستانها� فارسیا� که برای نوجوانان نوشته میش� معمولا دلسردم کرده� اما این یکی خیلی متفاوت بود، خیلی واقعی، بیاد� و با روایت درست و حسابی. یه جوریداستانها� فارسیا� که برای نوجوانان نوشته میش� معمولا دلسردم کرده� اما این یکی خیلی متفاوت بود، خیلی واقعی، بیاد� و با روایت درست و حسابی. یه جوری نبود که احساس کنی یه آدم بزرگی نشسته خودش رو به زور گذاشته جای بچه و پیام اخلاقی بده یا دوست داره الکی شوخیها� لوس بکنه. نتیجه داستان پرکششی شده که دلت نمیخوا� بذاریش� زمین، من ۷:۳۰ صبح از متروی امام خمینی تا سر کوچه� دانشپو�(که یک ربع راهه تقریبا) کتاب به دست حرکت کردم و تهش هم با اکراه گذاشتمش تو کیفم. به نظرم هدیه� خوبی برای بچههایی� که پدر یا مادرشون دوباره ازدواج کرده� و بچههای� که یکی از والدینشون رو از دست دادن. فکر میکن� برای هر نوجوون دیگها� که داره اون سن سگی رو میگذرون� هم لذتبخ� خواهد بود. و در نهایت بگم که حضور ملالی و فریماه، اطلاعاتی که در مورد افغانستان مید� و نشون دادن وضعیت افغانستانیه� در ایران و نگاه مردم بهشون (با اینکه رو و آزاردهنده نیست) برای من خیلی مهم و جذاب بود، توی هر کتابی پیدا نمیکنی� این ویژگیه� رو....more
عروس دریایی داستان سوزیه، نوجوانی که دنبال دلیلی برای غرق شدن دوستش میگرده� دوستی که سال آخر حتا دیگه باهاش صمیمی هم نبوده و از دور تغییر کردنش رو تمعروس دریایی داستان سوزیه، نوجوانی که دنبال دلیلی برای غرق شدن دوستش میگرده� دوستی که سال آخر حتا دیگه باهاش صمیمی هم نبوده و از دور تغییر کردنش رو تماشا میکرد�. غرقشد� از اون مرگها� مسئلهبرانگیز� برای من و خوندن کتاب به بغض و اشک گذشت. اما به جز درگیری ما با مرگ فرنی، شیوه� برخورد سوزی با مرگ، سکوتش و نقبزدن� به گذشته و دنبال دلیل گشتنش برای من خیلی لذتبخ� بود. خوشم میاوم� که «بعضی چیزا همینطور� پیش میان» رو نمیپذیر� و داره تلاشش رو میکن� که دلیلی پیدا کنه برای اتفاق. خلاصه� نظرم در مورد کتاب اینه: کاش منم آمریکایی بودم و برای بچهه� داستان مینوشتم� هوای اونجا یه طوریه انگار که داستانها� نوجوانان بهتر نوشته میش�. (لازم به ذکره که تنها زمانی که دلم میخوا� آمریکایی باشم بعد از خوندن یه کتاب نوجوان آمریکایی خوبه)...more
جلد یک رو خیلی وقت پیش خونده� بودم و جزئیاتش یادم نبود اما به نظر میرس� نویسنده هم میدون� خواننده داستان رو یادش رفته و هی یادآوری میکن� جلد یک رو جلد یک رو خیلی وقت پیش خونده� بودم و جزئیاتش یادم نبود اما به نظر میرس� نویسنده هم میدون� خواننده داستان رو یادش رفته و هی یادآوری میکن� جلد یک رو که یه مقداری به نظر من مسخره اومد. در کل هم ناامیدم کرد تقریبا. با اینکه سریع خوندمش و وقتی میخوندم� باعث میش� از زمان و مکان خودم جدا بشم ولی خیلی به نظرم شعاری بود این جلد و بیش از حد کانون گرم خانواده رو میستو� و سعی میکر� همه چیز رو بیاره تو همون کانون گرم خانواده� هستها� و این خیلی جاها حرص من رو درمیاور� چون به نظرم تو جلد یک خیلی پیشرو بود داستان ولی تو این یکی جلد نه. خیلی هم موعظه میکر� و وای از اونجاها که در مورد دین و یهودیت و مسیحیت حرف میزد�! ...more
کتاب داستان آداست. دختر ده سالها� که در شروع جنگ جهانی دوم در لندن زندگی میکن� و پاچنبری به دنیا اومده و همین نقص باعث شده مادرش تمام این ساله� تویکتاب داستان آداست. دختر ده سالها� که در شروع جنگ جهانی دوم در لندن زندگی میکن� و پاچنبری به دنیا اومده و همین نقص باعث شده مادرش تمام این ساله� توی خونه زندانی� کنه. آدا در ظاهر از اون خونه فرار میکن� اما مبارزه کردن با ده سال زندگیِ تحت ظلم و با ترس و آزار خیلی سختت� از این حرفهاس�. کتاب در واقع شرح مواجهه� آدا با جهان بیرون و جهان بیرون با آدائه. من اگر معلم نوجوانهای� بودم که خوندن این کتاب براشون سخت نبود حتمن میذاشتم� توی برنامه� درسی. ویژگیها� بحثبرانگیز� داره که خیلی مناسبه برای فکر کردن و صحبت کردن. مثلا مادر بچهه� یک زن بینهای� بیرحم� (من فقط تو داستانها� رولد دال یادم میاد که خانواده امر مقدسی نیست) و زنی که به بچهه� پناه مید� از قضا خودش به خاطر عقایدش مطروده و به نظر لزبین هم میاد حتا (نمیدون� اصل کتاب چیه ولی فضا در ترجمه یه جوریه که میش� همچین حدسی زد در موردش). یا کل ماجرای جنگ و رفتار انگلیسیه� با آدا به خاطر پاچنبری بودن در زمانی که هیلتر داره این آدما رو حذف میکن� جالبه واقعا. چیزی که باعث میش� بهش پنج ندم اینه که آخرش رو خیلی دوست نداشتم و به نظرم گاهی زیادی اتفاق میساخ� برامون نویسنده ولی درگیری آدا با جهان، اینکه ته وجودش فکر میکر� انسان بیارزشی� و نمیتونست� از زندانی که براش ساختن بیرون بیاد حقیقتا خوب دراومده بود....more
راهنمایی که بودم کتاب را خوانده بودم و حالا، بعد از چهارده سال، با دیدی تازه و به دنبال کشف آموزهها� آموزش و پرورش سراغش رفتم. جلد یک را با شور و شو راهنمایی که بودم کتاب را خوانده بودم و حالا، بعد از چهارده سال، با دیدی تازه و به دنبال کشف آموزهها� آموزش و پرورش سراغش رفتم. جلد یک را با شور و شوق و نوستالژی شروع کردم. از شباهت بچهها� داستان به بچهها� خانه کودک شگفتزد� شدم و صد بار فکر کردم چرا در این سالها� معلمی در خانه کودک دوباره سراغ کتاب نرفته بودم. اما بعد یک جاهایی از کتاب خستها� کرد. یک جاهایی زیادی تبلیغاتی بود و عصبی شدم. احساس میکرد� گاهی خیلی دروغ می گوید یا فقط بخشها� قشنگ ماجرا را تعریف میکن�. خلاصه که چند ماهی است جلد یک تمام شده اما سراغ جلد دو نرفتها�. فکر کردم باید این کتاب را از وضعیت معلق «در حال خواندن» دربیاورم که دل جفتمان آرام شود کمی و بعد شاید جلد دوم خودش کمک� راهش را پیدا کرد....more
راوی داستان دختربچه� ده ساله� ویتنامیا� به اسم ها است که به خاطر جنگ مجبور میش� با خانواده� فرار کنه به آمریکا. من کتاب رو خریدم چون تقدیم شده بوراوی داستان دختربچه� ده ساله� ویتنامیا� به اسم ها است که به خاطر جنگ مجبور میش� با خانواده� فرار کنه به آمریکا. من کتاب رو خریدم چون تقدیم شده بود به همه� پناهندگان جهان. داستان مثل شعر نوشته شده و جملات کوتاه و سادها� داره که خیلی خوب سختی کنار اومدن با دوری از وطن و پذیرفته شدن در کشوری دیگه رو نشون مید�. هر بچه� ده، دوازده سالها� میتون� کتاب رو بخونه و با ها ارتباط برقرار کنه. گرچه موضوع غمانگیز� و یه بغضی هی میاد و میر� وقت خوندن کتاب اما خب ها هم ده سالشه و داره برامون توضیح مید� گاهی بچهها� ده ساله چقدر میتون� بیرح� باشن و همس� و سالهاشو� رو بیچاره کنن. ...more