ŷ������

دین، ایمان و آزادی.. چرا هیچ گاه همگی در یک راستا نیستند.. ایمانی قلبی داشتن به دینی خاص تو را از آزادی باز می دارد و ایمانی قلبی به انسان ها تو را از دین.. گویی تنها ایمان به آزادی است که در اعماق وجود آدمی ریشه دوانده و نیازمند مراقبتی است تا دین آنرا نخشکاند. چرا دین داران برخلاف اعتقاداتشان مفسد هستن و با این همه خود را بر حق نیز می دانند.. اگر دین چراغی روشن است برای هدایت و آزادیِ بشر چرا اینقدر گنگ و سیاه سخن گفته.. چرا آزادی را در قفسی زیبا پیشکش کرده.. آه آزادی.. ای واژه ی محزونِ کلِ تاریخ..
"آزادی.. اگر همه به تو خیانت کنند من تا آخرین نفس به تو مومن خواهم ماند."