Φώτης Καραμπεσίνης's Reviews > Ο παράμεσος
Ο παράμεσος
by
by

3,5/ 5
Αν κάποιος επιθυμεί να γνωρίσει καλύτερα την κοινωνική πραγματικότητα μιας χώρας, ένας τρόπος είναι να διαπιστώσει το πώς οι λογοτέχνες, οι σκηνοθέτες ή η δημιουργική της ελίτ εν γένει χειρίζεται τα θέματα του ερωτισμού, της σεξουαλικότητας. Ενδιαφέροντα συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν.
Ο αποκλίνων ερωτισμός λοιπόν αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό της ιαπωνικής μυθοπλασίας. Λογικό, μιας και η παρέκκλιση είναι αποτέλεσμα -και όχι αίτιο- που σχετίζεται άμεσα με μια ιεραρχικά διατεταγμένη κοινωνία, η οποία "πάσχει" από προγονοπληξία, μισογυνισμό και μακραίωνο συντηρητισμό σε κοινωνικό επίπεδο.
Εν προκειμένω, ο "Παράμεσος" δεν είναι ένα αμιγώς ερωτικό κείμενο, αν και παίζει με τον φετιχισμό, τις φαντασιώσεις και, το ξαναλέω, με την παρέκκλιση. Οι ήρωες κινούνται σε μια ονειρική, φαντασιακή διάσταση, περισσότερο σύμβολα παρά ρεαλιστικές φιγούρες.
Το αφηγηματικό ύφος είναι σαφώς υπαινικτικό, λιτό, αφαιρετικό, δεν παρασύρεται από τη δράση, αλλά με κλασικά ιαπωνικό τρόπο, υπονοεί όσα η συγγραφέας του επινοεί. Μέχρι την τελική σκηνή, η οποία και αυτή είναι αμφιλεγόμενη, συνεπής με τον ρυθμό και την αφηγηματική οπτική που η Ogawa έχει επιλέξει.
Ο "Παράμεσος" πόρρω απέχει από το να είναι συγκλονιστικός, πλην όμως είναι καλοστημένος και απολαυστικός με τον δικό του, αμιγώς ιαπωνικό τρόπο.
Αν κάποιος επιθυμεί να γνωρίσει καλύτερα την κοινωνική πραγματικότητα μιας χώρας, ένας τρόπος είναι να διαπιστώσει το πώς οι λογοτέχνες, οι σκηνοθέτες ή η δημιουργική της ελίτ εν γένει χειρίζεται τα θέματα του ερωτισμού, της σεξουαλικότητας. Ενδιαφέροντα συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν.
Ο αποκλίνων ερωτισμός λοιπόν αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό της ιαπωνικής μυθοπλασίας. Λογικό, μιας και η παρέκκλιση είναι αποτέλεσμα -και όχι αίτιο- που σχετίζεται άμεσα με μια ιεραρχικά διατεταγμένη κοινωνία, η οποία "πάσχει" από προγονοπληξία, μισογυνισμό και μακραίωνο συντηρητισμό σε κοινωνικό επίπεδο.
Εν προκειμένω, ο "Παράμεσος" δεν είναι ένα αμιγώς ερωτικό κείμενο, αν και παίζει με τον φετιχισμό, τις φαντασιώσεις και, το ξαναλέω, με την παρέκκλιση. Οι ήρωες κινούνται σε μια ονειρική, φαντασιακή διάσταση, περισσότερο σύμβολα παρά ρεαλιστικές φιγούρες.
Το αφηγηματικό ύφος είναι σαφώς υπαινικτικό, λιτό, αφαιρετικό, δεν παρασύρεται από τη δράση, αλλά με κλασικά ιαπωνικό τρόπο, υπονοεί όσα η συγγραφέας του επινοεί. Μέχρι την τελική σκηνή, η οποία και αυτή είναι αμφιλεγόμενη, συνεπής με τον ρυθμό και την αφηγηματική οπτική που η Ogawa έχει επιλέξει.
Ο "Παράμεσος" πόρρω απέχει από το να είναι συγκλονιστικός, πλην όμως είναι καλοστημένος και απολαυστικός με τον δικό του, αμιγώς ιαπωνικό τρόπο.
Sign into ŷ to see if any of your friends have read
Ο παράμεσος.
Sign In »
Reading Progress
Finished Reading
December 18, 2018
– Shelved
Comments Showing 1-9 of 9 (9 new)
date
newest »

message 1:
by
[deleted user]
(new)
Dec 18, 2018 04:14AM
Πλέεις σε περίεργα νερά! Όταν λες αποκλίνων τι εννοεί; Είμαι λάτρης της λογοτεχνικής νοσηρότητας και της ιδεολογικής κυνικότητας του Ντε Σαντ. Παρ όλα αυτά ξέρω (...) ότι οι Γιαπωνέζοι ξεπερνούν κάθε δυτική φαντασίωση σεξουαλικής φαντασίωσης, όπου το σώμα είναι όχι εργαλείο, αλλά καμβάς αισθήσεων... Τί παίζει εδώ, λέγε καθαρά και άσε τα γύρω γύρω ...
reply
|
flag

Χαχαχα, μην φανταστείς κάτι τρομακτικό ή ακραίο. Ουδεμία πάλι σχέση με Ντεσάντ. Αυτό περί του "καμβά αισθήσεων" που λες είναι εξαιρετικά επιτυχημένο πάντως. Από την άλλη, μείνε σε αυτό που λέω περί υπαινιγμού. Δεν θα βρεις εδώ κάτι προφανές :)

Σε σένα πάλι, δεν έχω να πω τίποτα.Το έχεις διαβάσει, είδα, το βιβλίο.

Σε σένα πάλι, δεν έχω να πω τίποτα.Το έχεις διαβάσει, είδα, το βιβλίο."
Υπαινικτικός, λιτός και αφαιρετικός....
Υπαινικτικός, λιτός, αφαιρετικός....δεν μας φώτισε ο κυρ Φώτης! Καλάααααααα
:-P
:-P

:-P"
Χαχαχα, σόρι ρε παιδιά, αλλά, δεν έχω να αποκαλύψω κάτι. Αλήθεια το λέω!
