ŷ������

' تاريخ، تعداد مردگانش را رند مى كند.
هزار و يك نفر، تبديل مى شود به هزار نفر
گويى آن يك نفر، هرگز وجود نداشته است.
يك جنين خيالى، يك گهواره ى خالى
كتاب الفبايى كه براى كسى باز نبود.
هوا بود كه مى خنديد؛ گريه مى كرد؛ بزرگ مى شد.
خلاء بود كه از پله ها پايين مى دويد و به طرف باغ مى رفت.
در ميان صف، جايى براى هيچ كس بود.
ما در ميان علف زار مى ايستيم؛ درست همان جايى كه او ايستاده بود.
اما علف زار ساكت است؛ مثل يك شاهد دروغين.'
' ديروز يك نفر در حضور من اسم تو را بر زبان آورد.
طورى شدم كه انگار گل رز خوش بويى در اتاق افتاده باشد.
امروز كه با هميم مدام به ساعتم نگاه مى كنم و مى خواهم زمان، زودتر بگذرد.
و با خودم فكر مى كنم كه رز؟ رز ديگر چيست؟
رز گل است يا سنگ؟'
' فقط نفرت است كه هر چه مى خواهد؛ دارد.
باهوش، زبردست، پركار.'
' مرا ببخشاييد جنگ هاى دور،
براى اين كه گل به خانه آوردم.'
' از همه معذرت مى خواهم،
كه نمى دانم چه طور بايد آدم معمولى اى باشم.'
' حتى وقتى توى جنگل قدم مى زنى،
دارى روى زمين سياسى قدم هاى سياسى بر مى دارى.'
' هر آغازى يك ادامه است
و كتاب حوادث
هميشه از نيمه گشوده مى شود.'