ŷ������

از دیشب توی این فکرم که چی دربارهٔ این کمیک بنویسم تا احساسم رو منتقل کنه و هنوز به نتیجهٔ درستی نرسیده‌��. فعلاً فقط می‌تون�� بگم که در قلب من جا داره. تک‌ت�� صفحاتش برام لذت غیرقابل وصفی داشت؛ از همون اول و نقل قولی که از آلیس در سرزمین عجایب کرده بود تا I shall become a bat پایانش.
از نظر من تصاویرش بی‌نظی�� و روند داستان فوق‌العاد�� بود.

توی این داستان نهایت جنون روایت شده. تفاوت بزرگش با بقیهٔ داستان‌ها�� بتمن (در واقع داستان‌های�� که من خوندم) اینه که این دیوانگی‌ه�� فقط از جوکر _نماد جنون دنیای بتمن_ سرنزده. اینجا همهٔ شخصیت‌ه�� [به�� تعبیر Amadeus] وارد دنیای دیگه (دنیای دور از عقلانیت) شده‌��. (البته از ماجرایی که همه‌�� توی آرکهام می‌گذر�� انتظار دیگه‌ا�� هم نمی‌ش�� داشت.)

می‌خواست�� یکی-دو قسمت که بیشتر دوست داشتم رو به‌اشترا�� بذارم ولی واقعاً نمی‌تون�� بین اتفاقاتش تبعیض قائل شم. :))
برای همین فقط این رو می‌نویس�� که تصویری از ایدهٔ اصلی داستان می‌د��:
"Batman: Sometimes it's only madness that makes us what we are."