ŷ������

به نظرم کتاب -خصوصاً رمان- رو باید مثل یه لیوان آب خنک توی یه روز گرم پشت سر هم سرکشید، وقتی کم کم ازش می‌خون�� لذت خودش رو از دست میده، کتاب《قلع�� مالویل》ر�� وقتی شروع کردم تمام کارهای دنیا روی سرم ریخت و با اینکه هر بار که وقت کمی پیدا می‌کرد�� و میخوندم نسبت به کتاب غرق تحسین می‌شد�� ولی می‌دون�� اگه پشت سر هم توی سه چهار روز می‌خوندم�� خیلیییی بیشتر دوستش می‌داشت��.
فضای آخرالزمانی کتاب که آدم رو یاد فیلم《فرزندا�� انسان�� آلفنوسو کوران مینداخت به خصوص وقتی که نگران زایایی و ادامه نسل انسان می‌شدند�� شخصیت پردازی های عالییییی و تحلیل شخصیت�� طیف‌ها�� مختلف اجتماعی -که آدم گاهی تعجب میکنه که مثال عینی همین کاراکتر ها رو چه قد در دنیای واقعی دیده و با جنس حرف زدن و رفتارشون چه قد آشناس- و اینکه اصلاً خسته کننده نمی‌ش�� از بیشمار نکات مثبت کتاب هستند.