Rana Heshmati's Reviews > وقتی نیچه گریست
وقتی نیچه گریست
by
by

برای این کتاب خیلی سخته یادداشتی نوشتن. چون زیادی معروفه. زیادی بزرگ هست (یا شده؟) و من اعتماد بنفسم یه کم پایینه در این مورد. :))
قبل اینکه بخونمش یه عالمه چیز درموردش میدونست� و حسین یه عالمه درموردش صحبت کرده بود و موقعی که شهرکتاب کار میکرد� با همون توضیحاتی که میدونست� بسیاری ازش فروخته بودم. :)) اما...
اما تجربهٔ خوندنش یه چیز دیگه بود. با نیچه و برویر همراه شدم و یه جورایی انگار ادامهٔ جلسات روانکاوی رو داشتم طی میکرد�.
و چیزی که باعث میش� بهش پنج ندم کمبود فضای داستانیه. میدون� که قصدش رمان آموزشیه و اصن نمیخواست� اونقدا داستانی باشه. اما چه کنم که دلم همچی چیزی میخواس�. :))
قبل اینکه بخونمش یه عالمه چیز درموردش میدونست� و حسین یه عالمه درموردش صحبت کرده بود و موقعی که شهرکتاب کار میکرد� با همون توضیحاتی که میدونست� بسیاری ازش فروخته بودم. :)) اما...
اما تجربهٔ خوندنش یه چیز دیگه بود. با نیچه و برویر همراه شدم و یه جورایی انگار ادامهٔ جلسات روانکاوی رو داشتم طی میکرد�.
و چیزی که باعث میش� بهش پنج ندم کمبود فضای داستانیه. میدون� که قصدش رمان آموزشیه و اصن نمیخواست� اونقدا داستانی باشه. اما چه کنم که دلم همچی چیزی میخواس�. :))
Sign into ŷ to see if any of your friends have read
وقتی نیچه گریست.
Sign In »
Reading Progress
Comments Showing 1-6 of 6 (6 new)
date
newest »


شایدم ذهنم به جای خاطرات فراموش شده اینارو ساخته :)))) به روم نیار.

شایدم ذهنم به جای خاطرات فراموش شده اینارو ساخته :)))) به روم نیار."
و هیچوق� نخواهی فهمید که آیا این خاطره رو واقعا تجربه کردی یا اینک� من در حال فریب دادن تو هستم =))
اصلا یادم نمیاد حرف زده باشم ازش :))