ŷ������

این که داستان شروعی از میانه داره و با یه فلش بک تمام چیزی که مخاطب باید بدونه رو منتقل می کنه و بعد برمی گرده سر همون نقطه ی اول و ادامه پیدا می کنه.
این خودش جای امیدواری داره. این بهم ریختن زمان روایت و خطی نبودن. شروع و پایان بندی کار رو دوست داشتم البته که باید جلد دوم رو هم بخونم. تنه ی اصلی کار هم بدک نبود. بیشتر فصلا تعلیق خاص خودشون رو داشتن و باعث می شد آدم بخواد ماجرا رو دنبال کنه و این برای مخاطبش خیلی نکته ی مهمی به حساب میاد. داستان کودک و نوجوان باید پر از تعلیق و کشش و چیزای شگفت باشه دیگه که جذب کنه. نویسنده برای خلق کردن فضای فانتزی اش خیلی خودش رو درگیر جزئیات نمی کنه و در مورد اوراک و هوشمندانش اطلاعات کلی ای می ده که قانع کننده ان و کمک می کنن که ما بقیه ی فضا رو توی ذهن خودمون کامل کنیم.شخصیت پردازی ها هم در حدفاصل بیرونی-درونی می مونه و نه اونقدر عمیقه نه اون قدر سطحی که نکته ی قوت یا ضعف به حساب بیان. برای این چنین داستانی مناسبن.
یه جاهایی تکرار برخی اطلاعات داده شده اذیتم می کرد واقعا درک نمی کردم که نویسنده فراموش کرده که این رو قبلا گفته یا برای تاکید و ته نشین شدن توی ذهن مخاطب خودش این رو تکرار می کنه. به نظرم کار درستی نبود این تکرار چون زننده می شد.
کتاب اشکالات نگارشی و ویرایشی زیادی داره اما خب نسبت به سال چاپش می شه اینا رو کمی پذیرفت.