

“من نیشتمانێکم هەیە
لە هیچ نیشتمانێکی تر ناچێ.
لە هیچ گریانێکی تر ناچێ.
لە هیچ سووتانێکی دی ناچێ..
هەموو جارێ ئەیهاڕن و
پووش و پەڵاش و
پاشەڕۆی ئازارەکانی ئەدەن بە دەم
"با"ی شمشێر و "با"ی زرێپۆش و فڕۆکەوە و
کەچی لەوسەر ئەم نیشتمانە ئەفسانەیە دێتەوە و..
کەچی لەوسەر ئەم کۆتەرەیە ئەبێتەوە
بە سنەوبەر و ئەڕوێتەوە و
کەچی دیسان ئێسک و پروسکی
ناو سوتماک یەک ئەگرێتەوە و
کوتەکوتەی ئەم جەستەیەیش
هەڵئەستێتەوە سەرپێیان و
ڕوو ئەکاتەوە دنیا و
ئەڵێ منم کوردستان!
من نیشتمانێکم هەیە..
تەلیسمی گەردوونە
لە قەڵادزێدا ئەیکوژن و
بەڵام لە ئامەددا زیندوو ئەبێتەوە.
لە هەڵەبجەدا سەری ئەبڕن و
بەڵام لە کەرکووکدا ئەژێتەوە.
لە هەولێردا لە قەنارەی ئەدەن و
لە ورمێدا بەرزەوپێ ڕاست ئەبێتەوە.”
―
لە هیچ نیشتمانێکی تر ناچێ.
لە هیچ گریانێکی تر ناچێ.
لە هیچ سووتانێکی دی ناچێ..
هەموو جارێ ئەیهاڕن و
پووش و پەڵاش و
پاشەڕۆی ئازارەکانی ئەدەن بە دەم
"با"ی شمشێر و "با"ی زرێپۆش و فڕۆکەوە و
کەچی لەوسەر ئەم نیشتمانە ئەفسانەیە دێتەوە و..
کەچی لەوسەر ئەم کۆتەرەیە ئەبێتەوە
بە سنەوبەر و ئەڕوێتەوە و
کەچی دیسان ئێسک و پروسکی
ناو سوتماک یەک ئەگرێتەوە و
کوتەکوتەی ئەم جەستەیەیش
هەڵئەستێتەوە سەرپێیان و
ڕوو ئەکاتەوە دنیا و
ئەڵێ منم کوردستان!
من نیشتمانێکم هەیە..
تەلیسمی گەردوونە
لە قەڵادزێدا ئەیکوژن و
بەڵام لە ئامەددا زیندوو ئەبێتەوە.
لە هەڵەبجەدا سەری ئەبڕن و
بەڵام لە کەرکووکدا ئەژێتەوە.
لە هەولێردا لە قەنارەی ئەدەن و
لە ورمێدا بەرزەوپێ ڕاست ئەبێتەوە.”
―

“Remember its flight, for the bird is mortal. —Forugh Farrokhzad, Iranian poet (1935�1967)”
― Song of a Captive Bird
― Song of a Captive Bird

“I love your eyes, my darling friend, Their play so passionate and bright'ning, When a sudden stare up you send, And like a heaven-blown lightning, It'd take in all from end to end But there's more that I admire: Your eyes when they're downcast In bursts of love-inspired fire And through the eyelash goes fast A somber, dull call of desire..”
― Stalker: un film de Andreï Tarkovski
― Stalker: un film de Andreï Tarkovski

“Art doesn’t give rise to anything in us that isn’t already there. It simply stirs our curious consciousness and sparks a fire that illuminates who we have always wanted to be.”
―
―

“An idea has formed in my mind. At university, I performed pieces where I'd sit on various materials that had long life spans, like plastic, trees, stone, and I gradually glued my skin to them, or else connected myself to the material with clay or plaster and painted the joins to look like the material---the bark of a tree, marble, cement. I wanted to look like I was a part of whatever material I was using and it was a part of me. I think that those works came from a kind of naive and youthful desire to be seen for what I was. For my body to be seen for what it is: this un-decaying, eternal thing---familiarly human, but also not.”
― Woman, Eating
― Woman, Eating
Rozh’s 2024 Year in Books
Take a look at Rozh’s Year in Books, including some fun facts about their reading.
More friends�
Favorite Genres
Polls voted on by Rozh
Lists liked by Rozh