ŷ������

“براي زنده ماندن به 2 خورشيد نياز داريد :
يكي در قلب و يكي در آسمان”
― نادر ابراهيمي

“آن كس مي‌توان�� از عشق سخن بگويد
كه قوس و قزح را
يك‌با�� هم شده
معني كرده باشد
اكنون كسي را
در روشنايي پس از باران
از دار فرود مي‌آرن��

هزار پله به دريا مانده‌س��
كه من از عمر خود چنين مي‌گوي��
فقط مي‌خواستي�� ميان گندم‌زاره�� بدويم
حرف بزنيم و عاشق باشيم
اما گم‌شد�� دل‌هاما�� را حدس زدند و اكنون
در انتهاي كوچه‌�� انبوه از لاله عباسي
كسي را از دار فرود مي‌آرن��


نه باغی معلق، نه بویی از پونه، و نه نقشی بر گلیم
شهر در مذهب خود فرومیرود
و ستون مساجد
در گرد و خاک و مه صبحگاهی میلرزد
او خفته است و در ستون فقراتش
خط سرخی به سوی افق سر باز میکند

گل لاله سرد میشود و یخ میزند
دخیل ها فرومیریزند
و لاله ی خسته
عبور سیاره ها را در ریشه های خود تکرار میکند”
― احمدرضا احمدی

“Love Poem
�ĶĶĶĶĶĶĶĶ�
It's so nice
to wake up in the morning
all alone
and not have to tell somebody
you love them
when you don't love them
any more.”
― Richard Brautigan

“جهنمی بدتر از آن نيست
كه مدام
به ياد بياوری
بوسه ای را
كه اتفاق نيفتاده است”
― ریچارد براتیگان