ŷ������

“رویدادها و تجربه ها به شرطی که از آن ها عقده نسازی، آموخته ها و دانسته ها، هرچند ممکن است فراموششان کرده باشی، مجموعه ی آن ها در ذهن تو معرفتی به جای می گذارد تا با هوشیاری و با عینک خودت دنیا را ببینی. اما تا آخر عمر زاده ی اعور کسانی که به تو چیز یاد داده اند نمان و طوطی آن ها نشو. خودت در شنیده ها و آموخته ها و خوانده هایت شک کن. شاید من فسیل بشوم. شاید امسال من اشتباه کرده باشم”
― سیمین دانشور, جزیره سرگردانی

“اشک عصاره و تبلور همه تلخی ها، همه شادمانی ها و همه سردرگمی های روح آدمی بود.اما اشک شور بود. چرا که شوربختی آدمیان بیش از بختیاری آنها بود. سالیان دراز بود که سلسله اشکانیان منقرض شده بود اما سلسله اشک های آدمی انقراض نمی یافت.”
― سیمین دانشور, جزیره سرگردانی

“فرخنده می‌گوی��: به عقیده من آدمیزاد یک درخت چه کنم است؟ »درخت چکنم!» در شیراز که خودتان یک روز وصفش را کردید و گفتید آدمهای سرگردان زیر این درخت می‌نشینن�� و می‌گوین�� چه کنم؟ و گفتید معروفست که سعدی این درخت را در مسجد نو شیراز کاشته.
سیمین لبخند می‌زن��: نه جانم. از من بشنو. آدمیزاد درخت یقظین است، درخت روشنگری و بیداری...”
― Simin Daneshvar, جزیره سرگردانی