ŷ������

“این شب‌ها�� تابستان تهران هم نعمتی است. گرمای خفقان‌آو�� روز رفته است و از آفتاب داغی که ماه‌ه�� و ماه‌ه�� از سفیدهٔ صبح تا غروب یک‌نف�� و با سماجت می‌تاب�� اثری نیست. می‌شو�� نفسی کشید. چه موهبتی است فراغتی و گوشهٔ دنجی و هم‌صحبت�� با زنی زیبا و اهل معرفت، آن هم در این درالخلا که قحط‌النسا�� است.”